"Ολα είναι ζωγραφική"

Δημοσιεύτηκε στα "Χανιώτικα Νέα 13-3-10

Ο Χανιώτης ζωγράφος και αναπληρωτής καθηγητής στην Α.Σ.Κ.Τ. Αθηνών, Μιχάλης Μανουσάκης απαντά στο "Μου σου του α λα Προυστ στη Νανώ Σπανουδάκη-Κουτσάκη




Την Τετάρτη 10 Μαρτίου εγκαινιάστηκε στην γκαλερί «Αποκάλυψη» στην Λευκωσία Κύπρου η νέα ατομική έκθεση του διεθνώς γνωστού Χανιώτη ζωγράφου και αναπληρωτή καθηγητή της ΑΣΚΤ Μιχάλη Μανουσάκη, με τίτλο «Άγνωστος ακόμη παραμένει ο λόγος». H στήλη «Μου σου του α λα Προυστ» έχει την χαρά να συνομιλήσει σήμερα μαζί του μέσω του ερωτηματολογίου της και να αναφερθεί με … «στιγμές» που αφορούν στα Χανιά, κυρίως, στην πορεία του δημιουργού, του οποίου οι δεσμοί με την πόλη παραμένουν συνεχείς και ακατάλυτοι. Καθώς, όπως ο ίδιος είχε δηλώσει το 2007 στην υπογράφουσα με αφορμή την ατομική του έκθεση «Δώσε μου ένα τσιγάρο…» στην γκαλερί Μυλωνογιάννη, «Τα Χανιά είναι η μάνα μου». Γι αυτό, ο Μιχάλης Μανουσάκης πάντα βρίσκει τρόπους να «επιστρέφει» στα Χανιά. Είτε με την συμμετοχή του σε ομαδικές εκθέσεις, είτε παρεμβαίνοντας στα πολιτιστικά δρώμενα της πόλης (όπως με την συμμετοχή του στην ίδρυση του ΚΑΜ και στη λειτουργία των πρώτων εργαστηρίων του ζωγραφικής για παιδιά), είτε με την διαμονή του στο σπίτι του στο Παϊδοχώρι.
«Όλα είναι ζωγραφική» δηλώνει σήμερα, μεταξύ άλλων, ο Μανουσάκης. « Δεν την ξεχωρίζω από τη ζωή, τα παιχνίδια (την συλλογή μου των παιχνιδιών)…» συμπληρώνει, βρίσκοντας ευκαιρία να αναφερθεί και στην παράλληλη αγάπη του: Τα παιχνίδια. Αυτήν που «αναδύθηκε» μετά τη γέννηση του γιου του Τηλέμαχου, όταν ένας φίλος του είχε δανείσει τα δικά του παιχνίδια για τις ανάγκες μιας ατομικής του έκθεσης . «Όταν τα επέστρεψα, εξομολογείται σε μια άλλη συνέντευξή του, ένιωσα μια μεγάλη απώλεια. Άρχισα σιγά-σιγά να μαζεύω και εγώ παιχνίδια με πολύ κόπο και πολύ δύσκολα και λόγω χρόνου και λόγω χρημάτων. Ωστόσο, τα κατάφερα. Μετά από αυτό συνειδητοποιώ ότι δεν μου φτάνει η ζωγραφική για να φεύγω… βρίσκω ένα απίστευτο φευγιό μέσα από τη συλλογή των παιχνιδιών. Με ταξιδεύουν….έχω παιχνίδια του 1880…» .

-----------------------------
Πώς ξεκίνησε η αγάπη και τα «ταξίδια» του με τα παιχνίδια; Το είχε αποκαλύψει στους «Πολιτισμικούς Σφυγμούς» το 2007: «Όταν ήμουν μικρός, μας είχε πει, δεν είχα παιχνίδια…Θυμάμαι ότι δίπλα από το εργοστάσιο Μαλινάκη υπήρχε ένα κουρείο που έβγαζε πανηγυριώτικους πάγκους τα Χριστούγεννα, τις Απόκριες, και χάζευα εκεί με τις ώρες. Ήταν ένα απίστευτο ταξίδι… Και για μένα ήταν ένα από τα πρώτα ταξίδια που είχα στη ζωή μου μέσα από την έννοια τέχνη…» Πολύ αργότερα, ξεκίνησε να μαζεύει παιχνίδια. « Έχω την αίσθηση ότι έχω ένα μερίδιο ευθύνης διάσωσης ενός μέρος του πολιτισμού των παιχνιδιών. Γιατί, τα παιχνίδια, όπως μας έχει πει, είναι πολιτισμός».
Εκείνο που επιθυμεί ο Μανουσάκης, και το είχε δηλώσει στην ίδια συνέντευξή του 2007, είναι να «ταξιδέψει» πολιτιστικά την συλλογή του. Στα Χανιά, πρωτίστως, αλλά όχι μόνο. Και κάποια στιγμή, εάν βρεθεί ένας φορέας, αυτοδιοικητικός ή ιδιωτικός, που επιθυμεί να υλοποιήσει ένα Μουσείο παιχνιδιών στα Χανιά, να τα παραχωρήσει.
Ο Μιχάλης Μανουσάκης γεννήθηκε στα Χανιά το 1953, σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ) Αθηνών στο εργαστήρι Δ. Κοκκινίδη και τώρα είναι αναπληρωτής καθηγητής στο ίδιο εργαστήρι. Η φήμη του είναι πλέον διεθνής και οι ατομικές του εκθέσεις πολλές φορές εγκαινιάζονται ταυτόχρονα στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Πριν λίγα χρόνια εκπροσώπησε μαζί με άλλους 4 δημιουργούς την Ελλάδα στην Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας, όπου βραβεύτηκαν. Η Μαρίνα Λαμπράκη-Πλάκα έχει γράψει , μεταξύ άλλων, γι’ αυτόν : « Για τον Μιχάλη Μανουσάκη η ζωγραφική είναι χώρος ιδιωτικός, άβατος. Ένας βωμός όπου ο ζωγράφος γονατίζει για να εξομολογηθεί και να ξορκίσει τους φόβους του. Αυτοβιογραφική, βιωματική…. Αναζητεί και βρίσκει αρχέτυπα σύμβολα που δίνουν στην προσωπική του αγωνία την οικουμενική διάσταση της τέχνης. Τα σήματά του έχουν τη χάρη να είναι απλά και ευανάγνωστα….» Τα τελευταία χρόνια το βασικό υλικό του είναι το ξύλο. Έχει πραγματοποιήσει δεκάδες ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό και έχει συμμετάσχει σε εκατοντάδες ομαδικές, επίσης. Αναλυτικά στοιχεία για την νέα του έκθεση στην Κύπρο και όσα τον αφορούν βρίσκονται στο blog του στην ηλεκτρονική δ/νση michalismanoussakis.blogspot.com


• Ποιό είναι το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σας;
Δυστυχώς είμαι πολύ εύθικτος και γίνομαι κακό παιδί όταν με ενοχλείς συστηματικά.

• Τι σας κάνει να σηκώνεστε το πρωί;
Ότι θα ζήσω άλλη μια μέρα με την ελπίδα ότι θα κάνω κάτι ουσιαστικότερο σε σχέση με χθες.

• Τι είναι για σας ευτυχία;
Η χαρά στα βλέμματα των άλλων.

• Τι είναι για σας δυστυχία;
Να μη χαίρεσαι στις χαρές των άλλων και να χαίρεσαι μόνο στις δικές σου.

• Η τελευταία φορά που ξεσπάσατε σε γέλια;
Χθες που είδα ξανά τον Χατζηχρήστο στο ρόλο του Ζήκου.

• Το βασικό σας ελάττωμα;
Να εμπιστεύομαι εύκολα τους άλλους.

• Η βασική σας απασχόληση;
Μεγαλώνοντας μπερδεύονται τα πράγματα. Ζωγραφική-παιχνίδια-παιχνίδια-ζωγραφική.

• Ποια αρετή προτιμάτε σε ένα άνδρα;
Τη φιλία του.

• …σε μια γυναίκα;
Επίσης.

• Τι εκτιμάτε περισσότερο στους φίλους σας;
Όταν με νοιάζονται!

• Αν δεν ήσασταν ο εαυτός σας ποιος θα θέλατε να ήσασταν;
Μ’ αρέσει αυτό που είμαι (καλό-κακό). Που να αλλάζεις τώρα στα 56 σου.

• Ποιος θα ήταν ο ιδανικός τόπος για να ζήσετε;
Εκεί που κατοικούν οι φίλοι!

• Ο αγαπημένος σας ποιητής;
Ο Λεωνίδας Κακάρογλου.

• Ο αγαπημένος σας συνθέτης;
Τσιτσάνης, Χατζηδάκης, Ξυδάκης, Κορακάκης, Κραουνάκης και Πλέσσας.

• Ο αγαπημένος σας ήρωας–ηρωίδα από την λογοτεχνία ή αλλού;
Ο ίδιος ο άνθρωπος που αγωνίζεται για την επιβίωσή του αλλά και αυτός που καταφέρνει να αναστατώνει θετικά τους άλλους. Δεν είναι ένας αυτός, αλλά ούτε και πολλοί.

• Η ταινία που σας σημάδεψε;
« Οι ζωές των άλλων» και «Η αγέλαστος πέτρα».

• Τι απεχθάνεστε περισσότερο ;
Τη μιζέρια των άλλων που πάει να γίνει και δική μου.

• Σε ποια λάθη δείχνετε την μεγαλύτερη επιείκεια;
Στα λάθη που προέρχονται από το φόβο και τον πανικό.

• Με ποιο άλλο φυσικό ταλέντο θα θέλατε να είστε προικισμένος;
Ποιος δεν ζηλεύει τον Μητροπάνο ή τον Καζαντζίδη; Ποιος;

• Με ποια ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεστε περισσότερο;
Δεν έχω χρόνο να σκέφτομαι τέτοιες επιθυμίες. Το βρίσκω γλυκερά ρομαντικό και δεν χωρώ σε τέτοιο σχήμα.

• Όταν δεν ασχολείστε με την ζωγραφική ή την διδασκαλία στην Α.Σ.Κ.Τ ποιά είναι η αγαπημένη σας ασχολία;
Όλα είναι ζωγραφική. Δεν την ξεχωρίζω από τη ζωή, τα παιχνίδια (την συλλογή μου των παιχνιδιών) τον έρωτα (αυτόν τον ψάχνω ακόμη), τους φίλους, τα ταξίδια, το ΧΡΗΜΑ, τη ΔΟΞΑ! (που πολλοί εμίσησαν).

• Ο μεγαλύτερος φόβος σας;
Μήπως έχω πληγώσει κάποιον και δεν το έχω καταλάβει.

• Εάν συναντούσατε το Θεό τι θα θέλατε να σας πει;
Έχω καθημερινή επικοινωνία μαζί του. Όμως αυτά είναι μυστικά και είμαι πολύ εχέμυθος.

• Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεστε αυτό τον καιρό;
Στην ίδια με χθες, προχθές και αύριο. Εννοώ ότι είμαστε άνθρωποι που ζούμε και γιορτάζουμε ολ’ αυτά που έρχονται (καλά-κακά) και κάθε φορά αφήνουν κάτι για τη ζωή μας. Μ’ αρέσει που μεγαλώνω!

• Ποιό είναι το μότο σας ;
Να ζούμε την κάθε στιγμή μας. Να γιορτάζουμε πάντα!