Τετάρτη, Μαρτίου 31, 2010

Κάνει τζιζ… αυτοδιοικητικο-πολιτικά

Δημοσιεύτηκε στα Χανιώτικα Νέα 31.03.2010


Το θέμα της έδρας της εταιρείας «Υποδομές ΚΡΗΤΗΣ Α.Ε», αποτελεί ήδη ένα ακανθώδες ζήτημα για την Κρήτη και βέβαια, πλέον, για το υπουργείο Υποδομών και την κυβέρνηση. Όπως αποκάλυψε σε δυο συνεχείς αναφορές του (Πέμπτη 25 και Σάββατο 27/3) στα «Χανιώτικα νέα» στην στήλη του «Ιχνηλατώντας» ο Γιώργος Γεωργακάκης, το θέμα τέθηκε και στην σύσκεψη στην Νομαρχία Χανίων και από τον νομάρχη κ. Γρηγ. Αρχοντάκη, μόλις ο κ. Ρέππας μίλησε για την δημιουργία της εταιρείας που θα έχει έδρα την ΚΡΗΤΗ.
“Τα Χανιά, ας πούμε…” είπε ο κ. Γρ. Αρχοντάκης. «Όλη την Κρήτη…» απάντησε διπλωματικά ο κ. Ρέππας.

------------

Και ο βουλευτής κ. Ευτύχης Δαμιανάκης, ο οποίος -σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες- είχε θέσει το θέμα και στο Ηράκλειο, παρενέβη ξανά ζήτησε διαβούλευση για το θέμα και είπε:
«Η Κρήτη είναι μία, αδιαίρετη και ο συγκρητισμός θα πρέπει να θεωρείται δεδομένος, αν και δεν έγινε πράξη στο παρελθόν. Καθοριστικό στοιχείο για την επιτυχία του εγχειρήματος είναι η ισόρροπη ανάπτυξη μεταξύ των Νομών και η αποκέντρωση των Υπηρεσιών για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα».
Συμφώνησε και ο βουλευτής κ. Μαν. Σκουλάκης: «Συμφωνώ και επαυξάνω, Ευτύχη», είπε. Όπως και βουλευτής κ. Σήφης Βαλυράκης που επέστησε την «προσοχή στις σηματοδοτήσεις».

Διεκδικούμε και… απαιτούμε;


• Η στήλη είχε, επίσης, αναφερθεί την περασμένη Πέμπτη 25/3, στο πρόβλημα που δημιουργείται. Καθώς οι δημοσιογραφικές πληροφορίες λένε ότι στο καταστατικό που δόθηκε, καταγράφεται ως έδρα το Ηράκλειο (γι’ αυτό γράφαμε ότι το Ηράκλειο «καπάρωσε» την έδρα). Γράφαμε επίσης ότι-επιτέλους -οι ντόπιοι πολιτικο-αυτοδιοικητικοί όφειλαν- οφείλουν, να διεκδικήσουν την έδρα. Τουλάχιστον αυτής της ΝΕΑΣ εταιρείας. Κάτι, που, επίσημα δεν είχε ακουστεί από κανένα.
• Όμως, μετά την καταγραφή (από τα «Χ.Ν.») της παρέμβασης των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ και του νομάρχη Χανίων κ. Αρχοντάκη, με τον κ. Ευτύχη Δαμιανάκη να επιμένει και να ζητά και περαιτέρω διαβούλευση θεωρούμε ότι «αδικήσαμε» -τουλάχιστον- τους αναφερόμενους πιο πάνω πολιτικο-αυτοδιοικητικούς μας.
• Διεκδικούμε, λοιπόν, την έδρα της ΚΡΗΤΗ Α.Ε, ως νομός. Την απαιτούμε, επίσης, αποφασιστικά;
• Ώστε να υπάρξει ισόρροπη ανάπτυξη ΟΛΩΝ των νομών της Κρήτης, όπως το έθεσε ο κ. Δαμιανάκης; Άλλως, «Θα γίνει επανάσταση. Το Θέρισο είναι κοντά»; Όπως συμπλήρωσε ο κ. Σκουλάκης και επέστησε την προσοχή στις «σηματοδοτήσεις» ο κ. Βαλυράκης; Αφού( μην το ξεχνούν οι κυβερνώντες και οι συμπατριώτες μας εξ ανατολών) και «Τα Χανιά είναι Κρήτη» όπως «υπενθύμισε» στον κ. Ρέππα, ο νομάρχης Χανίων;

Αποφασιστικές αρμοδιότητες

• Είναι καλό που διεκδικούμε την έδρα της εταιρείας. Αλλά θα είναι καλύτερο εάν η διεκδίκηση αυτή γίνει ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΑΠΑΙΤΗΣΗ από τους πολιτικοαυτοδιοικητικούς και αιρετούς του νομού μας. Διότι, το θέμα τέθηκε ήδη και στο Ηράκλειο.
• Και οι αντιδράσεις που ακούστηκαν (και όχι μόνο από τους Χανιώτες) υποχρέωσαν τον κ. Ρέππα να «υποβαθμίσει» το θέμα αποφεύγοντας να προσδιορίσει την έδρα της εταιρείας. Για πόσο χρόνο όμως μπορεί να το κάνει, αφού λέει ότι μέχρι το καλοκαίρι η εταιρεία θα έχει ιδρυθεί;
• Το επιχείρημα του βουλευτή κ. Ευτ. Δαμιανάκη είναι ουσιαστικό και ρεαλιστικό. Ναι, η Κρήτη είναι ενιαία αλλά χρειάζεται ισόρροπη ανάπτυξη νομών και ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ.
• Η έδρα της αιρετής Περιφέρειας θα είναι στο Ηράκλειο. Είναι αναγκαίο, λοιπόν -τουλάχιστον- οι έδρες όσων ΝΕΩΝ περιφερειακών δομών συσταθούν (και κάποιων ίσως και κάποιων παλιών), να κατανέμονται αναλογικά. Στους υπόλοιπους, πλην Ηρακλείου, νομούς.
• Είναι, επίσης, σωστό να ληφθούν υπ όψη και οι παρατηρήσεις και τα αιτήματα που διατύπωσε ο πρόεδρος του ΤΕΕ/ΤΔΚ κ. Αντώνης Πιταριδάκης σχετικά με την ουσιαστική - αποφασιστική συμμετοχή εκπροσώπων φορέων των νομών στις δομές της ΚΡΗΤΗ Α.Ε.Να συμμετέχουν, δηλαδή εκπρόσωποι αυτοδιοίκησης και φορέων όχι ως παρατηρητές αλλά ως διοίκηση. Ως συναποφασίζοντες. Συναποφασίζοντες την κατά νομό κατανομή βάσει αμερόληπτων κριτηρίων όπως αυτά που θα προκύπτουν από την ωριμότητα - ανταγωνιστικότητα των προτεινόμενων έργων και τις ανάγκες εξισορρόπησης της ανάπτυξης σε όλους τους νομούς.


Θα μετρούν και στον «Καλλικράτη»


• Εν όψει και της εφαρμογής του «Καλλικράτη», είναι βέβαιο ότι οι πολίτες κάθε νομού, την ώρα της επιλογής υποψηφίων (κάλπη), θα λάβουν υπ’ όψη τους και τις προτάσεις - αποφάσεις της κυβέρνησης για θέματα τόσο ισόρροπης ανάπτυξης όσο και αποφασιστικά αντιπροσωπευτικής εκπροσώπησης των νομών τους στα αυτοδιοικητικά σχήματα και στις νέες δομές. Και οι «διπλωματικές» απαντήσεις δεν ξεγελούν. Η κυβέρνηση οφείλει να αποφασίζει με κριτήρια ισόρροπης ανάπτυξης και όχι πολιτικών ισορροπιών.
• Για τους πολίτες κάθε νομού, θα μετρούν ΟΛΑ στις αυτοδιοικητικές εκλογές. Η έδρα της Περιφέρειας, η εντοπιότητα του αιρετού Περιφερειάρχη, ποιος νομός θα πλειοψηφεί σε αιρετούς εκπροσώπους έχοντας το ..πάνω χέρι στις αποφάσεις (θα το έχει το Ηράκλειο λόγω πληθυσμού). Θα μετρούν, επομένως, στην απόφαση στήριξης του... αντίπαλου δέους του υποψηφίου του ΠΑΣΟΚ. Σε περιφέρεια αλλά και δήμους. Ένα αντίπαλο «δέος» που, κατά τεκμήριο έργου και προσωπικότητας, θα μπορεί να παράγει έργο μέσα σε διακομματικό αυτοδιοικητικό πεδίο. Και, παράλληλα, να διεκδικεί ΘΕΤΙΚΑ μέσα σε ένα τυχόν... καταπιεστικό των άλλων νομών, πολιτικό τοπίο.
• Και είναι φανερό, ότι και η έδρα της εταιρείας «Υποδομές Κρήτης Α.Ε», είναι από τα θέματα που θα μετρήσουν. Αφού «υποχρεωτικά» θα συσταθεί ΠΡΟ «Καλλικράτη» (Ή μήπως όχι;).
Σε κάθε περίπτωση, είναι από τα θέματα που μας «καίνε» και θα κάνουν, αυτοδιοικητικό και πολιτικά…τζιζζ!

Σάββατο, Μαρτίου 27, 2010

Να πορπατείς ντρέτα

Δημοσιέυτηκε στα "Χανιώτικα Νέα" 27.03.2010





Εδώ και χρόνια ταξιδεύει, και μας ταξιδεύει, στον μαγικό χώρο της φωτογραφικής τέχνης. Εδώ και χρόνια μας διηγείται μοναδικά «παραμύθια» χώρων και αντικειμένων με το δικό του κλικ. Παραμύθια που δεν μπορεί να επαναληφθούν,
αφού το κάθε κλικ του αιχμαλωτίζει μια ανεπανάληπτη στιγμή, έτσι όπως ο ίδιος την στήνει και την φαντάζεται.
Μια στιγμή για την οποία μπορεί να περιμένει καρτερικά για αμέτρητες ώρες προκειμένου το φως, η σκιά, ο χρόνος,
η εποχή να ζωντανέψουν τον δικό του μύθο. Αυτόν που τον μαγνητίζει κάθε φορά τόσο ώστε σε καθημερινή βάση (όπως έκανε για την ενότητα φωτογραφιών του για τα «Τα ταμπακαριά») να έρχεται σε επαφή μαζί του προκειμένου να εκμαιεύσει τα μυστικά της προηγούμενης, τωρινής, ή μελλοντικής ζωής του χώρου - του τόπου. Ανάλογες διεργασίες διατρέχουν και άλλες ενότητες έργων του, όπως το ναυάγιο στην Καλυβιανή, το σαπουναριό και το αλετριβιδιό. Ενώ, σύμφωνα με πληροφορίες που δύσκολα «εκμαιεύσαμε» τώρα εργάζεται πάνω σε ένα θέμα που αφορά στα ερείπια. Δύσκολα, επειδή ο Μιχάλης Πολυχρονάκης, θέλει οι δουλειές του να μην οριοθετούνται χρονικά πριν ολοκληρωθούν στα δύο «εργαστήριά» του:
Το φυσικό, του χώρου και των αντικειμένων που έχει επιλέξει, και βέβαια το φωτογραφικό του εργαστήριο.
Λιτός, ακριβής και αθόρυβος (αλλά όχι χαμηλών τόνων, όταν χρειάζεται) κάνει πράξη το μότο της ζωής του
που όπως λέει στο σημερινό «Μου, σου, του, α λα Προυστ» είναι «Να πορπατείς ντρέτα».



Η φωτογραφία, γενικά, πέρα από την τεχνική της διάσταση και το γεγονός ότι αναγνωρίζεται ως ένα από τα ευρύτερα διαδεδομένα μέσα επικοινωνίας, είναι βέβαια και αναγνωρισμένη τέχνη. Μια τέχνη δύσκολη, καθώς ο καλλιτέχνης φωτογράφος, έχει να κερδίσει το δικό του -κάθε φορά- «στοίχημα». Ένα «στοίχημα» που όπως έχει γράψει σε ένα, λογοτεχνικών αξιώσεων, σημείωμά του σχετικά με την συλλογή του «Ταμπακαριά», είναι «διαρκές». Είναι το στοίχημα όλων των εμπνευσμένων καλλιτεχνών φωτογράφων: «Η βούληση του καλλιτέχνη να επιβληθεί στην βούληση της φωτογραφικής μηχανής».
«Αν η φωτογραφία είναι πιστή αναπαράσταση της πραγματικότητας και η καλλιτεχνική φωτογραφία είναι οι στιγμές, τα γεγονότα, τα αντικείμενα, η φύση, ο κόσμος γύρω μας τελικά, μέσα από το βλέμμα της ψυχής ενός φωτογράφου, τότε ο Μιχάλης Πολυχρονάκης διεκδικεί μια ξεχωριστή θέση στο χώρο της εικαστικής φωτογραφίας, όπως έχει διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια…» έγραψε η κριτικός τέχνης Πέγκυ Κουνενάκη για τον καλλιτεχνικό δημιουργό το 2006. Και εξειδικεύοντας συνέχισε: «…πρόκειται για ένα καθαρά εικαστικό φωτογράφο, μ’ ένα βλέμμα γεμάτο ζωγραφικές ποιότητες, που συχνά μοιάζει να καταφεύγει στην ιστορία της τέχνης, η οποία έχει να κάνει με την αναγέννηση χρωματικά και καλλιτεχνικά, για να εκφράσει το ζητούμενό του, να δώσει πνοή και περιεχόμενο στα φωτογραφικά του έργα. Νομίζω ότι ενδιαφέρεται περισσότερο ως ζωγράφος και λιγότερο ως φωτογράφος για υφές και χρωματικές ποιότητες, για ματιέρες και φόντα, για αφαίρεση και σύνθεση, για πρωτογενή έρευνα πάνω στο θέμα και το υλικό του…».
Εδώ και χρόνια, οι «παραμυθένιες» φωτογραφίες του (που γίνονται τελικά δικές του αλλά και δικές μας παραμυθίες) παράγουν τοπικό πολιτισμό που επιβραβεύεται σε διεθνείς διαγωνισμούς με πρώτα βραβεία και επαίνους και σε πανελλήνιους με πρώτα και δεύτερα βραβεία, χρυσά και χάλκινα μετάλλια και ειδικά έπαθλα. Έναν πολιτισμό που, παράλληλα, εξάγεται μέσω των ατομικών και ομαδικών εκθέσεων και καταξιώνεται διαρκώς μέσω των υπαρχόντων και νέων διεθνών αναρτήσεων, των διεθνών και ελληνικών δημοσιεύσεων και αναφορών και των ποικίλων εκδόσεων στις οποίες συμπεριλαμβάνονται οι φωτογραφίες του.
Ο Μιχάλης Πολυχρονάκης γεννήθηκε στα Χανιά και δραστηριοποιείται επαγγελματικά και καλλιτεχνικά στο χώρο της φωτογραφίας από το 1989. Είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος, συνεργάτης -μεταξύ άλλων- της Ελληνικής έκδοσης του National Geographic και διδάσκει φωτογραφία σε διάφορους φορείς.

• Ποιο είναι το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σας;
Η διπολικότητα.
•  Τι σας κάνει να σηκώνεστε το πρωί;
Το πρωί.
• Τι είναι για σας ευτυχία;
Η πληρότητα.
• Τι είναι για σας δυστυχία;
Η απληστία.
• Η τελευταία φορά που ξεσπάσατε σε γέλια;
Προχθές το μεσημέρι.
• Το βασικό σας ελάττωμα;
Η δυσκαμψία.
•  Η βασική σας απασχόληση;
Φωτογραφία.
• Ποια αρετή προτιμάτε σε ένα άνδρα;
Τη ντομπροσύνη.
• …σε μια γυναίκα;
Το μυστήριο.
• Τι εκτιμάτε περισσότερο στους φίλους σας;
Τη σιωπή τους την κατάλληλη ώρα.
• Αν δεν ήσασταν ο εαυτός σας ποιος θα θέλατε να ήσασταν;
Δεν ξέρω.
• Ποιος θα ήταν ο ιδανικός τόπος για να ζήσετε;
Ο παράδεισος.
• Το αγαπημένο σας ταξίδι;
Το γαμήλιο.
• Ο αγαπημένος σας συγγραφέας;
Ο Νίκος Καζαντζάκης.
• Ο αγαπημένος σας ποιητής;
Ο Νίκος Καββαδίας.
• Ο αγαπημένος σας συνθέτης;
Ο Μάνος Χατζηδάκης.

•  Ο αγαπημένος σας ζωγράφος;
Ο Γιάννης Τσαρούχης.
• Ο αγαπημένος σας φωτογράφος;
Ο Josef Koudelka.
• Ο αγαπημένος σας ήρωας – ηρωίδα από την λογοτεχνία;
Ο Οδυσσέας.
•  Η ταινία που σας σημάδεψε;
Το πράσινο μίλι.
• Τι απεχθάνεστε περισσότερο;
Τον οίκτο των άλλων για μένα.
• Σε ποια περίπτωση επιλέγετε να πείτε ψέματα;
Στην παρηγοριά.
• Σε ποια λάθη δείχνετε την μεγαλύτερη επιείκεια;
Σ’ αυτά που γίνονται πρώτη φορά.
• Με ποια ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεστε περισσότερο;
Με καμία.
• Ποια είναι η αγαπημένη σας ασχολία στις ελεύθερες ώρες σας;
Διάβασμα - Μουσική.
• Τι σας λείπει περισσότερο;
Η παιδική ανεμελιά.
•  Ο μεγαλύτερος φόβος σας;
Ο θάνατος.
• Εάν συναντούσατε το Θεό τι θα θέλατε να σας πει;
Την ημερομηνία.
• Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεστε αυτό τον καιρό;
Ενδοσκόπηση.
• Ποιο είναι το μότο σας;
«Να πορπατείς ντρέτα».


...Το βλέμμα ενός φωτογράφου, δεν μπορεί να εξαντλείται στην επιφάνεια μιας απλής περιγραφής. Δεν ζητάμε απλά να μας μεταφέρει, θέλουμε να μας ταξιδέψει. Να μας πει το «παραμύθι» του. Τότε μόνο η ματιά του έχει πραγματικά ουσία και περιεχόμενο. Και το περιεχόμενο αυτό μας αφορά όλους. Γιατί καμιά ομορφιά στον κόσμο δεν αξίζει να φωτογραφηθεί αλλά να βιωθεί. Και η βιωμένη ομορφιά με τη σειρά της είναι το μόνο που αξίζει να φωτογραφηθεί… Στα χέρια ενός εμπνευσμένου δημιουργού όμως μπορεί να πραγματοποιηθεί η μεταμόρφωση που δικαιώνει τον ρόλο και χαρακτηρισμό του καλλιτέχνη ως αυτού που ενώ φοράει το λουρί στον λαιμό του έχει υποτάξει τη μηχανή στη δική του θέληση…
Αποσπάσματα από το συνοδευτικό σημείωμα του καλλιτέχνη
στην ατομική του έκθεση
με θέμα τα Ταμπακαριά
στην γκαλερί «Τζάμια - Κρύσταλλα»
τον Οκτώβριο του 2006.

Πέμπτη, Μαρτίου 25, 2010

Πάσχα ; Ίσως του χρόνου

Δημοσιεύτηκε στα "Χανιώτικα Νέα" 25-3-10


Όλο και περισσότεροι σχολιαστές-αναλυτές και οικονομολόγοι εγχώριοι και ξένοι, θεωρούν ότι το πρόβλημα της Ελλάδας είναι-δυστυχώς- ΠΟΛΙΤΙΚΟ.
Όπως έγραφαν προχθές και τα φιλοκυβερνητικά «ΝΕΑ» «Δεν έχει να κάνει με τα ελλείμματα ή με δάνεια ή με επιτόκια. Κυρίως έχει να κάνει με τον τρόπο που κυβερνάται η χώρα και με τον τρόπο που λειτουργεί η κοινωνία της… Κι αυτό είναι το δυσκολότερο να αλλάξει».
---------
Είναι δύσκολο να αλλάξει γιατί οι ευρωπαίοι εταίροι μας και πολύ περισσότερο οι αγορές δεν πείθονται ότι η πολιτική ηγεσία πράγματι εννοεί και θα εφαρμόσει όσα μέτρα υπόσχεται. Δεν πείθεται επειδή θεωρεί ότι καθυστερούν πολύ ΟΛΑ (π.χ. έξι μήνες για το φορολογικό). Την ίδια ώρα υπάρχει πολύ… μπλα, μπλα για την δεινή οικονομική μας θέση. Η οποία όμως δεν είναι πολύ χειρότερη άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Επομένως οι χειρισμοί μας, να φωνάζουμε «βοήθεια… λύκος» πριν αυτός ακόμα εμφανιστεί στο προσκήνιο δημιούργησαν μεγαλύτερο πρόβλημα στις αγορές απ’ αυτό που-υποτίθεται- θέλαμε να αποφύγουμε.

Κίνδυνος… κατάψυξης

Για να πάμε και στα τοπικά μας. Αυτά ισχύουν σε μικρογραφία και για την Κρήτη. Και για τα Χανιά. Όπου πλέον έχουμε πολλά προβλήματα. Ύφεσης, ανεργίας. Προβλήματα κοινωνικά, αναπτυξιακά. Που, κάτω από τις συνθήκες που διαμορφώνονται, καίνε ΠΟΛΥ.Όπως, ότι τίποτε ουσιαστικό, σε επίπεδο έργων, δεν κινείται εδώ και πολύ καιρό στα Χανιά.
• Υποσχέσεις πολλές: Β.Ο.Α.Κ, Ν.Ο.Α.Κ., ΚΡΗΤΗ Α.Ε., έναρξη ΕΣΠΑ, εντάξεις έργων, χρηματοδοτήσεις μελετών. Από τον Οκτώβριο που ανέλαβε η τωρινή κυβέρνηση τις ακούμε. Και βέβαια όλα τα εναποθέτουν κυρίως στο ΕΣΠΑ.
• Αλλά το ΕΣΠΑ… είναι στην κατάψυξη, όπως έγραφε την περασμένη Δευτέρα στα «Χ.Ν» ο π. υπουργός κ. Νίκος Χριστοδουλάκης. Και πρέπει να ΒΓΕΙ.
• Ο καιρός περνά. Και ο τόπος… πίνει το «ζουμί» του. Κινδυνεύει να «καταψυχθεί» οικονομικά και κοινωνικά. Πότε θα πάρουν όλα μπροστά; Και με ποιες… συνεχιζόμενα χρονοβόρες -όπως αποδεικνύεται -διαδικασίες;

Κάνει... τζίζ η έδρα;

Και αναφερόμαστε και στην προχθεσινή επίσκεψη του υπουργού υποδομών κ. Ρέππα στην Κρήτη και στα Χανιά. Ο οποίος τίποτα καινούργιο δεν πρόσθεσε σε όσα μέχρι σήμερα έχουν ανακοινωθεί. Η ίδρυση της εταιρείας «Υποδομές ΚΡΗΤΗΣ Α.Ε» έχει εδώ και καιρό ανακοινωθεί. Και περιμέναμε τον κ. Ρέππα να έλθει και να ανακοινώσει ότι, επιτέλους, ΙΔΡΥΘΗΚΕ. Ήλθε, μετά τρίμηνες συνεχείς αναβολές, μαζί με μια μεγάλη συνοδεία, τέλη Μαρτίου πια.
• Και αντί για ίδρυση και χρονοδιαγράμματα έναρξης έργων μας παρουσίασαν το …καταστατικό και τη δομή της εταιρείας.
• Η οποία, παρεμπιπτόντως, ελέχθη ότι θα έχει έδρα την ΚΡΗΤΗ (αυτό έλειπε να μην την έχει). Αλλά, πού στην Κρήτη; Λέγεται ότι το Ηράκλειο ...καπάρωσε και αυτήν την έδρα. Εμείς, οι Χανιώτες την διεκδικήσαμε; Την διεκδικούμε; Γιατί δεν ακούσαμε... κουβέντα. Κάνει... τζίζζ και αυτή η διεκδίκηση; Όπως αυτή για υποψήφιο Περιφερειάρχη από την οποία έχουμε «παραιτηθεί» ως Χανιά;

Ας... κλαυσογελάσουμε

• Και μας είπαν ότι η εταιρεία, εκτιμάται ότι ΘΑ είναι έτοιμη το καλοκαίρι και ΘΑ μπορεί να ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ παρεμβάσεις σε έργα ως τα τέλη του χρόνου!! (Το πότε θα ξεκινήσουν …φλου). Μας παρουσίασαν επίσης ένα ΠΛΑΝΟ για το πώς θα είναι ο Β.ΟΑ.Κ και ο Ν.ΟΑ.Κ. το 2015!
• Επειδή όμως, όπως γράφουμε και εισαγωγικά, το πρόβλημά μας είναι -γενικώς- πολιτικό, το να μας διαβεβαιώνουν ότι η τάδε... εικονική πραγματικότητα του Β.Ο.Α.Κ. και Ν.Ο.Α.Κ θα είναι γεγονός το 2015, δεν μας πείθει. Και, κυρίως, δεν προσθέτει ΑΜΕΣΑ στο να πάρει μπρος η ανάπτυξη. Έπειτα, τά’ χουμε ξανακούσει αυτά. Από ΟΛΕΣ τις κυβερνήσεις για διάφορα έργα. Και -συνήθως- μένουμε με τον σχεδιασμό.
• Ο υπουργός, ανακοίνωσε ένα φιλόδοξο σχεδιασμό για τον τομέα των μεταφορών στην Κρήτη, αλλά δεν ανακοίνωσε τίποτα που να έχει ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΙ. Ούτε καν την…τετελεσμένη ΙΔΡΥΣΗ της ΚΡΗΤΗ Α.Ε.
• Κι εδώ, δηλαδή, οι καθυστερήσεις... περισσεύουν. Ακόμα και για την δημοπράτηση του ώριμου έργου του αεροδρομίου Χανίων δεν έδωσε χρονοδιάγραμμα.
• Δηλαδή, πάει και… αυτός ο χρόοονοοος, ας κλαυσογελάσουμε …παιδιάαα… Και των υποσχέσεων ο πόνος… ας κοιμάται στην καρδιά… Καλή χρονιά… 2011 καλή χρονιά….
• Και καλό…Πάσχα 2011 για έναρξη και υλοποίηση έργων.
• Ετεροχρονίζει η κυβέρνηση τις εξαγγελίες της; Ετεροχρονίζουμε κι εμείς τα κάλαντα και το ΚΑΛΟ Πάσχα για το 2011.


Γιατί, κατά που την θωρούμε την… φλάσκα του χρόνου, και να δούμε -αν θα δούμε- αναπτυξιακών έργων Πάσχα.

Σάββατο, Μαρτίου 20, 2010

Γνώση χωρίς όρια μάθηση για όλους

Δημοσιεύτηκε στα «Χανιώτικα Νέα» Σάββατο 20 Μαρτίου 2010

Ο Κυριάκος Βασιλομανωλάκης, συγγραφέας, ιδρυτής και συνδιευθυντής του εκπαιδευτικού οργανισμού «ΠΟΛΥΓΝΩΣΗ», απαντά στο «Μου σου του α λα Προυστ» στη Νανώ Σπανουδάκη-Κουτσάκη




«Γιατί θέλεις να με «βάλεις» σ’ αυτό κι εμένα;» ήταν η ερωταπάντησή του στην πρόταση της στήλης να απαντήσει στο «Μου σου του α λα Προυστ». Τελικά, να’ τος. Ένας συμπολίτης… κοσμοπολίτης που «πολλών, δ’ ανθρώπων ίδεν άστεα και νόον έγνω…» (πολλών ανθρώπων είδε πόλεις και γνώρισε την σκέψη τους) όπως λέει ο Όμηρος για τον Οδυσσέα. Ταξιδευτής κι αυτός. Στο χώρο αλλά και στην (Πολυ)γνώση.
Στα 19 του χρόνια ήταν ήδη αξιωματικός του Εμπορικού Ναυτικού (Δόκιμος πλοίαρχος, Γ΄ πλοίαρχος, Β΄ πλοίαρχος). Ο Κάπτα-Κυριάκο, όπως τον αποκαλούσαν στα ταξίδια του, χρησιμοποίησε και χρησιμοποιεί τις εμπειρίες του από τα πραγματικά ταξίδια του και τα «ταξίδια» του στην γνώση ως εργαλεία εκπαίδευσης μαθητών, φοιτητών, εκπαιδευτικών, γονέων και συμπολιτών ηλικίας …5-95 ετών. Πώς έγινε η αλλαγή… πορείας;
Ως «ανήσυχος» ΤΟΞΟΤΗΣ (γεννήθηκε Δεκέμβριο) αλλάζει πορεία στα 25 του και γίνεται τραπεζικός (Τράπεζα Ελλάδος) κάνοντας και σπουδές τραπεζοικονομίας, banking and finance. Παράλληλα βρίσκει διέξοδο στις αέναες αναζητήσεις του στο χώρο και το χρόνο γράφοντας ποίηση και όχι μόνο (συλλογές: Τοξότης Ταξιδευτής-Δον Κιχώτης, Μέρες της Κρήτης, εργασία «Ονειρικά Μηνύματα»). Ξεκίνησε να διδάσκει Αγγλικά το 1975, ιδρύοντας το πρώτο Φροντιστήριο του Αγγλικής Γλώσσας (στην πλατεία Δεξαμενής στα Χανιά όπου λειτουργεί μέχρι σήμερα) και το 1995 ίδρυσε παράρτημα στην Παλαιόχωρα. Ο διακριτικός τίτλος του Φροντιστηρίου, που έχει μετεξελιχθεί σε Εκπαιδευτικό οργανισμό κύρους (και εκ των αποτελεσμάτων -100% επιτυχίες- και των επιδόσεων των μαθητών του ετησίως) είναι ΠΟΛΥΓΝΩΣΗ. Λέξη που καθορίζει τη φιλοσοφία και την μεθοδολογία που ακολουθείται σ’ αυτό. Αφού, όπως γράφεται και στην ιστοσελίδα τους www.polygnosi.gr, «…η ιδέα για την ίδρυση του Ινστιτούτου εδράζεται στην πίστη μας ότι η ζωή μας είναι ένα ταξίδι μάθησης...». Στον οργανισμό λειτουργεί και Σχολή Γονέων.
---------------

Η συνεισφορά του στην ΠΟΛΥΓΝΩΣΗ συνίσταται, πέραν της διδασκαλίας, και σε μία σειρά καινοτόμων παιδοψυχαγωγικών-εκπαιδευτικών μεθόδων που (πέρα από τις σπουδές και την υπάρχουσα διεθνή εμπειρία), παράγει ερευνητικά και ο ίδιος. Όπως, ενδεικτικά, η συγγραφή Αγγλικών παραμυθιών τα οποία αποτελούν εκδόσεις του Ινστιτούτου. Συναρπαστικά είναι τα παραμύθια του Chased by a troop of monkeys (εμπειρία ταξιδιού από την Αγκόλα) και Smugglers shipwrecked μέσω των οποίων οι μαθητές μαθαίνουν όχι μόνο αγγλικά και πρακτικές ασκήσεις, αλλά και γεωγραφία, ιστορία, πολιτισμό και …τρόπους να λένε παραμύθια.
Άλλωστε τα παραμύθια αποτελούν ένα άλλο …φόρτε του. Αφού τα παρουσιάζει και στα Κέντρα Παιδικής δημιουργίας του δήμου Χανίων και Σούδας με τα οποία συνεργάζεται εδώ και χρόνια.
Εν τω μεταξύ, μέσα από ένα ειδικό πιλοτικό πρόγραμμα που αναμένεται τώρα να επεκταθεί, εκπαίδευσε συμπολίτες μας από το ΚΑΠΗ Χαλέπας να δημιουργούν και να διηγούνται τις «παραμυθένιες» ιστορίες τους. Μια δράση που ενσωματώθηκε και στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα Grundtwing (2008-2009 -συμμετοχή και του Μουσείου Σχολικής ζωής καθώς είναι και γραμματέας του συλλόγου Φίλων του) και περιλαμβάνεται στην έκδοση Teaching and Learning Grundtwig.
Στην κατηγορία του αληθινού «παραμυθιού» ίσως πρέπει να συμπεριληφθεί και η –σε εξέλιξη-πρότασή του στην Ένωση Πνευματικών Δημιουργών, για την συγγραφή-κατάθεση προσωπικών μαρτυριών -γεγονότων της πόλης ή του νομού, τα οποία μπορούν να αποτελέσουν το υλικό ενός τοπικού ιστορικού-εκπαιδευτικού –πολιτισμικού εργαλείου. Έχει συγγράψει τρία βιβλία Γλωσσοψυχοπαιδαγωγικών σημειωμάτων (2001, 2006 και 2009) πολλά από τα οποία οι Χανιώτες εκπαιδευτικοί, γονείς και γιαγιοπαππούδες διαβάζουμε στην τακτική εβδομαδιαία Δευτεριάτικη στήλη του στα «Χανιώτικα Νέα» με τίτλο «Η επόμενη μέρα».
Κυριολεκτικά «επόμενη» καθώς η αγάπη του για ταξίδια στην ΓΝΩΣΗ, τον έχουν οδηγήσει και στην συγγραφή και του «ευπώλητου» εγχειριδίου «Μαθαίνω Εύκολα». Ενώ τώρα, μετά από έρευνα, συλλογή υλικού, παρατηρήσεων και δουλειά 5 ετών, ετοιμάζει το «Θυμάμαι εύκολα».
Ο Κυριάκος Βασιλομανωλάκης έχει, εδώ και δεκαετίες, ενεργό δράση σε παγκόσμιες οργανώσεις όπως η Unicef, στης οποίας την Γ.Σ. είναι μέλος. Εχει λάβει τιμητική πλακέτα ως αρχαιότερος εθελοντής της και είναι ο μόνος που πήρε άδεια για τηλεμαραθώνιό της για 3 χρονιές. Στα Χανιά συμμετέχει εδώ και χρόνια σε δημοτικές επιτροπές πολιτιστικών, παιδαγωγικών και περιβαλλοντικών δραστηριοτήτων. Είναι ο πρώτος που διοργάνωσε και συντόνισε το 1ο -4ο κυνήγια θησαυρού του δήμου Χανίων. Επίσης, είναι διοργανωτής και χρηματοδότης του Παιδικού Κυνηγιού Θησαυρού από το 1986 στα Χανιά και στην Παλαιόχωρα από το 1996. Από το 2005 διοργανώνει το παιχνίδι του μεσοκαλόκαιρου στη Σούδα. Διετέλεσε και είναι μέλος πολλών πολιτισμικών συλλόγων, ενώ κατά την προεδρία του στον Πολιτιστικό Σύλλογο Αη Γιάννη οργανώθηκαν ΓΙΟΡΤΕΣ-δράσεις γειτονιάς-συνοικίας που έχουν αφήσει εποχή, όπως η αναβίωση του Κλήδωνα και η συμβολή των κατοίκων στην Ανακήρυξη του κτηρίου της Δεξαμενής και του περιβάλλοντος χώρου ως διατηρητέου, το 1996.
Είναι παντρεμένος με την Αφροδίτη Θεοδωράκη και έχουν δυο παιδιά, τον Μανώλη και τη Νάντια, οι οποίοι συνδιευθύνουν την ΠΟΛΥΓΝΩΣΗ.


Ποιό είναι το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σας;
Αεικίνητος.

Τι σας κάνει να σηκώνεστε το πρωί;
Το αγώι και να δω τον κόσμο διαφορετικό.

Τι είναι για σας ευτυχία;
Ευτυχία είναι να βλέπεις την ικανοποίηση της μάθησης στα μάτια μαθητών κάθε ηλικίας.

Τι είναι για σας δυστυχία;
Να μένω στάσιμος, άπολις κι ανενεργός.

Η τελευταία φορά που ξεσπάσατε σε γέλια;
Παίρνω καθημερινά καλές δόσεις γέλιου από τα εγγόνια μου.

Το βασικό σας ελάττωμα;
Αυστηρότητα στην κρίση, ίσως επειδή γνωρίζω ότι κάθε άτομο έχει αναξιοποίητες δυνατότητες.

Η βασική σας απασχόληση;
Το τελευταίο από τα επαγγέλματα μου είναι να ανακαλύπτω καινοτόμους μεθόδους διδασκαλίας και να τις μεταδίδω.

Ποια αρετή προτιμάτε σε ένα άνδρα;
Την ευθύτητα και την ικανότητα να αλλάζει.

…σε μια γυναίκα;
Την ευθύτητα και την ικανότητα να αλλάζει.

Τι εκτιμάτε περισσότερο στους φίλους σας;
‘Ότι με έχουν φίλο.’

Αν δεν ήσασταν ο εαυτός σας ποιος θα θέλατε να ήσασταν;
Ένας δημιουργικό άτομο σε αρχαίο πολιτισμό.

Ποιος θα ήταν ο ιδανικός τόπος για να ζήσετε;
Τα Χανιά, αρκεί να βελτιώνουμε συνεχώς την ποιότητα της ζωής στην πόλη μας.

Το αγαπημένο σας ταξίδι;
Κάθε προορισμός προσφέρει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά για τον ‘περίεργο’ ταξιδιώτη. Περισσότερα ανακάλυψα στο πρώτο μου ταξίδι στη Πορτογαλία.

Ο αγαπημένος σας συγγραφέας;
Αν απαντήσω με ένα όνομα θα είμαι άδικος επειδή ανθολογώ από κάθε συγγραφέα τα διαμάντια της σκέψης τους.

Η αγαπημένη σας μουσική;
Τζαζ για διασκέδαση και Μπαρόκ για χαλάρωση.

Η ταινία που σας σημάδεψε;
Minority report του Spielberg επειδή ‘είδε’ τον βίαιο κόσμο μας με τα μάτια αθώων.

Τι απεχθάνεστε περισσότερο ;
Την αχαριστία και την έλλειψη προνοητικότητας.

Σε ποια περίπτωση επιλέγετε να πείτε ψέματα;
Όταν αντικειμενικά είναι για το καλό του ατόμου που δέχεται το ψέμα.

Σε ποια λάθη δείχνετε την μεγαλύτερη επιείκεια;
Σε όλα, αρκεί να μη τίθεται σε κίνδυνο μια ανθρώπινη ζωή.

Με ποιο φυσικό ταλέντο θα θέλατε να είστε προικισμένος;
Να μπορώ να σκορπώ το γέλιο.

Με ποια ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεστε περισσότερο;
Δεν ταυτίζομαι, αλλά προσπαθώ να διεισδύσω στον ολιστικό τρόπο σκέψης του Leonardo da Vinci.

Όταν δεν ασχολείστε με το γράψιμο, ποιά είναι η αγαπημένη σας ασχολία;
Να ταξιδεύω και να προγραμματίζω το επόμενο μου ταξίδι.

Τι σας λείπει περισσότερο;
Ο πατέρας μου που έφυγε νωρίς.

Ο μεγαλύτερος φόβος σας;
Να μην ικανοποιώ τις προσδοκίες των μαθητών μου.

Εάν συναντούσατε το Θεό τι θα θέλατε να σας πει;
Αν έχει όρια η εξέλιξη του ανθρώπου.

Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεστε αυτό τον καιρό;
Ολοκληρώνω το γράψιμο του ‘Θυμάμαι εύκολα.’ Ελπίζω να φανεί χρήσιμο σε όσους το έχουν ανάγκη.

Ποιό είναι το μότο σας;
Γνώση χωρίς όρια, μάθηση για όλους

Τετάρτη, Μαρτίου 17, 2010

Εμείς, τι στο καλό, κάνουμε;

Δημοσιεύτηκε στα "Χ.Ν" 17.03.2010

Γράφει η ΝΑΝΩ ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗ - ΚΟΥΤΣΑΚΗ


Τι γίνεται με τη σύσταση παρατηρητηρίου μελετών και έργων του νομού; Καμιά ανακοίνωση δεν βγήκε από τις «Παρατηρήσεις» που (σύμφωνα με την ημερήσια διάταξη της συνεδρίασης του Δ.Σ. της ΤΕΔΚ 3-3-10) επρόκειτο να γίνουν για το θέμα. Σε κάθε περίπτωση, σύμφωνα με τις πληροφορίες μας, το ΤΕΕ/ΤΔΚ, φέρεται αποφασισμένο να προχωρήσει στη σύσταση και λειτουργία του.
• Και ήδη, μετά τη θετική στάση του ΓΓ της Περιφέρειας Κρήτης κ. Καρούντζου, προχωρεί με δικές του δυνάμεις στην οργάνωσή του για τον νομό Χανίων. Λέτε να τα καταφέρει; Διότι είναι βέβαιο ότι για να λειτουργήσει το «Παρατηρητήριο» χρειάζεται και ανταπόκριση και συνεργασία των τοπικών πολιτικοαυτοδιοικητικών, και όχι μόνο, φορέων.

«Βιρτζίνια Γουλφ»;

Από πλευράς δημάρχων και φορέων του νομού, όμως, δεν φαίνεται να υπήρξε απάντηση - συνέχεια μετά την επιστολή που έστειλε το ΤΕΕ/ΤΔΚ ζητώντας απαντήσεις για την συμμετοχή τους ή όχι.
• Αλήθεια, γιατί υπάρχει αυτή η... δυστοκία απάντησης; Είναι δύσκολο να ενημερώνουν το «Παρατηρητήριο» για την εξέλιξη των μελετών και έργων του δήμου τους; Ώστε αυτό να καταγράφεται ηλεκτρονικά και να γνωρίζουν οι αρμόδιοι (και οι πολίτες, βεβαίως, εάν το θέλουν) πού πρέπει ενταθούν οι ενέργειες και ποια έργα προχωρούν και μπορούν απρόσκοπτα να ενταχθούν στο ΕΣΠΑ και όχι μόνο;
• Τι να υποθέσει κανείς; Ότι δεν συμφέρει να φαίνεται το τυχόν τέλμα σε μελέτες και έργα; Μέχρι την περασμένη εβδομάδα, πάντως, ο μόνος που είχε απαντήσει θετικά από τους αποδέκτες της επιστολής του ΤΕΕ/ΤΔΚ ήταν ο νομάρχης Χανίων κ. Γρ. Αρχοντάκης.
• Λέτε να φοβούνται την… «Βιρτζίνια Γούλφ» του «Παρατηρητηρίου», εν όψει και δημοτικών εκλογών;

Η εντοπιότητα, φταίει;
«Νοσεί» το νοσοκομείο Χανίων» έγραφαν το Σάββατο 13/3, τα «Χ.Ν» με αφορμή τις ελλείψεις γιατρών που οδηγούν σε στάση εφημεριών και σήμερα σε επίσχεση εργασίας των γιατρών.
• Εν τω μεταξύ, ακόμα δεν ανακοινώθηκε το όνομα του νέου διοικητή. Καθώς και μια ημιεπίσημη πληροφορία για τον Ηρακλειώτη κ. Χαρ. Δουλγεράκη (που είχε χρηματίσει ξανά διοικητής επί ΠΑΣΟΚ), φαίνεται να μην τελεσφορεί. Διότι, λένε οι πληροφορίες, δεν το επιθυμεί ο ίδιος.
• Άρα, πάλι αναζήτηση… Ηρακλειώτη; Να το θέσουμε, λοιπόν, ξανά, πιο καθαρά. Γιατί, δεν μπορεί να επιλεγεί (έστω από τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ) Χανιώτης διοικητής του Γ.Ν.Χ.; Δεν έχει τέτοια στελέχη το ΠΑΣΟΚ Χανίων;
• Δεν υπάρχει κανένας με διοικητικές και άλλες αποδεδειγμένες ικανότητες (όχι μόνο κομματικές) ο οποίος, ως Χανιώτης, (πιστεύουμε) ότι θα θέλει να αφήσει και έργο; Να …στριφογυριστεί δηλαδή, για να καλυφθούν όσο γίνεται, διαφόρων ειδών ελλείψεις στο νοσοκομείο μας; (Ή μήπως, μια τέτοια αυτόνομη οντότητα είναι... μειονέκτημα για να υποστηριχτεί κάποιος και πολιτικά;).
• Καθώς η ΥΓΕΙΑ είναι το πρώτιστο αγαθό που θέλουμε να εξασφαλίσουμε και στα Χανιά, θεωρούμε ότι ένας απλός «διαχειριστής» από το Ηράκλειο ή το Ρέθυμνο ή …ξενομπάτης, θα μας φροντίσει καλύτερα από ένα Χανιώτη με προσόντα;
• Τι είναι αυτές οι δικαιολογίες που ακούγονται για δήθεν εντοπιότητα; Η... ΜΗ εντοπιότητα, ισχύει ΜΟΝΟ για τα Χανιά; Στο Ηράκλειο γιατί μπήκαν Ηρακλειώτες (π.χ στην ΔΥ.ΠΕ που είναι και προϊσταμένη αρχή ο π. βουλευτής Ηρακλείου κ. Μάνος Φραγκιαδουλάκης); Η, γιατί δεν πάνε Χανιώτες διοικητές στο ΠΕΠΑΓΝΗ και στο Βενιζέλειο αλλά μόνο …κοντοχωριανοί από την ανατολική Κρήτη;
• Δηλαδή, είναι τέτοιες οι κομματικές αντιθέσεις στο ΠΑΣΟΚ Χανίων (καπετανάτα), που ούτε σε επιλογή διοικητών φορέων υγείας (και άλλων οργανισμών που ακόμα «χηρεύουν») δεν μπορούν, ακόμα, να συμφωνήσουν; Ούτε,τουλάχιστον, σε …ανταλλαγές ανθρώπινου δυναμικού; Είναι δίκαιο αυτό για τους Χανιώτες; (Και δεν συμβαίνει μόνο τώρα. Και επί Ν.Δ. κάτι …θεσούλες στα Δ.Σ. της ΔΥ.ΠΕ. παίρναμε).Δεν συμφωνούν οι τοπικοί παράγοντες και των δύο των μεγάλων κομμάτων.
• Όπως δεν μπορούν να συμφωνήσουν και να προωθήσουν, τουλάχιστον, Χανιώτη Περιφερειάρχη (από το ΠΑΣΟΚ εννοούμε τώρα) αφού, είναι βέβαιο ότι οι Ηρακλειώτες θα έχουν και την πλειοψηφία αιρετών στο Δ.Σ της Περιφέρειας λόγω πληθυσμιακής υπεροχής. (Αφήστε που κάποιοι ήδη «υποπτεύονται» ότι μερικά «καπετανάτα» στο χώρο του ΠΑΣΟΚ αλλά και της Ν.Δ. «ψήνονται» και «ψήνουν» «κομματάρχες» και αυτοδιοικητικούς να ΜΗΝ υποστηρίξουν Χανιώτες -μουλωχτά ή φανερά θα το δούμε).
• Έπειτα, λέμε ότι οι Ηρακλειώτες παίρνουν αυτά που θέλουν. Ε, ναι. Γιατί κάπου βρίσκουν την χρυσή τομή, μεταξύ τους.

Εμείς, τι στο καλό, κάνουμε;

Δευτέρα, Μαρτίου 15, 2010

Όλοι μας βλάπτουν

Γράφει η ΝΑΝΩ ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗ - ΚΟΥΤΣΑΚΗ
Nanosk.blogspot.com


Παρέμβαση από τα «Χανιώτικα Νέα» την περασμένη Πέμπτη 11/3 μετά τα επεισόδια στο κέντρο της πόλης. Με σχόλιο με γενικό τίτλο «Τραμπουκισμοί - Αστυνομοκρατία - Βίοι παράλληλοι». Βασικός στόχος η προστασία της ελεύθερης άσκησης της δημοσιογραφίας. Αλλά επίσης, επειδή «…Και η Δημοκρατία μας και η ηρεμία της τοπικής κοινωνίας, κινδυνεύει μόνιμα απ’ αυτούς που νόμους δικούς τους θέλουν να επιβάλλουν. Με τρομοκρατία και απειλές βεβαίως…».
• Με στόχο να αφυπνιστούμε ως τοπική κοινωνία και το σχόλιο του ΑΕΣ την ίδια μέρα. Όπου, με τίτλο «Προσεισμοί», γνωστοποιεί έρευνα Ευρωπαϊκού Κέντρου Πολιτικών κατευθύνσεων που αποκαλύπτει ότι μεγάλο ποσοστό λαού σε διάφορες ευρωπαϊκές πόλεις (14-22%) «δεν θα είχε δυσκολίες να ψηφίσει ξεονοφοβικά κόμματα». Και κρούεται ήδη ο κώδωνας κινδύνου με το χαρακτηρισμό της Ολλανδίας ως «πολιτικού σεισμογράφου της Ευρώπης»
• Και κατέληγε: «Τα Χανιά ευτυχώς δεν μπορούν ακόμη, να χαρακτηριστούν «πολιτικός σεισμογράφος της Ελλάδος», αλλά θα είναι λάθος αν δεν αξιολογηθούν οι προσεισμοί που σημειώνονται με όλο και αυξανόμενη συχνότητα στην πόλη και τα μεγαλοχώρια των Χανίων».

Καθαρές κουβέντες
• Ακούει κανείς; Διότι η βία έχει έλθει και στην, άλλοτε, ήσυχη πόλη μας. Μια βία που δεν είναι μονόπλευρη όπως θέλουν να την εμφανίσουν πολλοί. Και δεν ενδιαφέρει εάν η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα. Οι κίνδυνοι που ήδη εγκυμονούνται μας ενδιαφέρουν. Κίνδυνοι για την ασφάλεια, την δημοκρατία, την ελευθερία, την συντεταγμένη πολιτεία και βέβαια και την οικονομία μας.
• Τρομοκρατία δεν ασκούν μόνο οι καθ’ αυτό τρομοκρατικές οργανώσεις που δρουν ενόπλως. Τρομοκρατία ασκούν και ακροδεξιές - ρατσιστικές οργανώσεις που προσπαθούν να επιβάλλουν το φόβο απέναντι σε κάθε τι διαφορετικό (ανατριχιαστικό αυτό που έγινε εις βάρος της νεαρής καθηγήτριας).
• Τρομοκρατία και φασισμός είναι και άλλες δράσεις διαφόρων αντιεξουσιαστικών ομάδων και οργανώσεων που παρανομούν με πλείστους τρόπους και απειλούν όποιον τολμήσει να τους εναντιωθεί. Εν ονόματι, μάλιστα, του… Χανιώτικου λαού. Φυσικά, χωρίς αυτόν.
• Και είναι πολύ ανησυχητικές, οι επιχειρούμενες σε ανακοινώσεις διαφόρων φορέων, μονόπλευρες προσεγγίσεις καταλογισμού ευθυνών και βίας.
• Όπως είναι ανησυχητικό ότι άλλοι πάλι τοπικοί επίσημοι και φορείς, είτε δεν παίρνουν δημόσια θέση (κατ’ ιδίαν έχουν), είτε, γενικώς και αορίστως μιλούν για καταδικαστέα φαινόμενα απ’ όπου και εάν προέρχονται.
• Τα Χανιά, και για να το προσδιορίσουμε, οι πολιτικοαυτοδιοικητικοί τους, οι οργανώσεις και οι φορείς τους, δεν πρέπει να ΣΥ-ΣΚΕΦΘΟΥΝ και να καταδικάζουν εφεξής, με καθαρές κουβέντες κάθε συγκεκριμένη δράση που δημιουργεί ή πυροδοτεί βία; Βία κατά προσώπων, βία κατά ατομικής και δημόσιας περιουσίας, βία ξενοφοβική, βία φραστική, βία κατά ανθρώπων οποιασδήποτε ιδεολογίας που απλώς έχουν διαφορετική άποψη από τους εκφραστές της βίας.
• Αλλά και η πνευματική μας ηγεσία, μήπως, θα πρέπει να πάρει καθαρές θέσεις; Δηλαδή, ποιοί περιμένουμε να βγάλουν τα... κάστανα από τη φωτιά; Μόνο οι (απροστάτευτοι) τοπικοί δημοσιογράφοι;
• Θα αφυπνιστούμε, εγκαίρως; Για ΟΛΑ όσα σηματοδοτούν κίνδυνο για τη συντεταγμένη πολιτεία, ασφάλεια και δημοκρατία μας; Η θα αφήσουμε να γιγαντωθούν οι παντός είδους ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΕΣ που επιχειρούν να επιβάλλουν τον δικό τους νόμο.
Γιατί όλοι, την δημοκρατία και τα Χανιά μας, βλάπτουν.

Δημοσιεύτηκε στα "Χανιώτικα Νέα" 15.03.2010

Σάββατο, Μαρτίου 13, 2010

"Ολα είναι ζωγραφική"

Δημοσιεύτηκε στα "Χανιώτικα Νέα 13-3-10

Ο Χανιώτης ζωγράφος και αναπληρωτής καθηγητής στην Α.Σ.Κ.Τ. Αθηνών, Μιχάλης Μανουσάκης απαντά στο "Μου σου του α λα Προυστ στη Νανώ Σπανουδάκη-Κουτσάκη




Την Τετάρτη 10 Μαρτίου εγκαινιάστηκε στην γκαλερί «Αποκάλυψη» στην Λευκωσία Κύπρου η νέα ατομική έκθεση του διεθνώς γνωστού Χανιώτη ζωγράφου και αναπληρωτή καθηγητή της ΑΣΚΤ Μιχάλη Μανουσάκη, με τίτλο «Άγνωστος ακόμη παραμένει ο λόγος». H στήλη «Μου σου του α λα Προυστ» έχει την χαρά να συνομιλήσει σήμερα μαζί του μέσω του ερωτηματολογίου της και να αναφερθεί με … «στιγμές» που αφορούν στα Χανιά, κυρίως, στην πορεία του δημιουργού, του οποίου οι δεσμοί με την πόλη παραμένουν συνεχείς και ακατάλυτοι. Καθώς, όπως ο ίδιος είχε δηλώσει το 2007 στην υπογράφουσα με αφορμή την ατομική του έκθεση «Δώσε μου ένα τσιγάρο…» στην γκαλερί Μυλωνογιάννη, «Τα Χανιά είναι η μάνα μου». Γι αυτό, ο Μιχάλης Μανουσάκης πάντα βρίσκει τρόπους να «επιστρέφει» στα Χανιά. Είτε με την συμμετοχή του σε ομαδικές εκθέσεις, είτε παρεμβαίνοντας στα πολιτιστικά δρώμενα της πόλης (όπως με την συμμετοχή του στην ίδρυση του ΚΑΜ και στη λειτουργία των πρώτων εργαστηρίων του ζωγραφικής για παιδιά), είτε με την διαμονή του στο σπίτι του στο Παϊδοχώρι.
«Όλα είναι ζωγραφική» δηλώνει σήμερα, μεταξύ άλλων, ο Μανουσάκης. « Δεν την ξεχωρίζω από τη ζωή, τα παιχνίδια (την συλλογή μου των παιχνιδιών)…» συμπληρώνει, βρίσκοντας ευκαιρία να αναφερθεί και στην παράλληλη αγάπη του: Τα παιχνίδια. Αυτήν που «αναδύθηκε» μετά τη γέννηση του γιου του Τηλέμαχου, όταν ένας φίλος του είχε δανείσει τα δικά του παιχνίδια για τις ανάγκες μιας ατομικής του έκθεσης . «Όταν τα επέστρεψα, εξομολογείται σε μια άλλη συνέντευξή του, ένιωσα μια μεγάλη απώλεια. Άρχισα σιγά-σιγά να μαζεύω και εγώ παιχνίδια με πολύ κόπο και πολύ δύσκολα και λόγω χρόνου και λόγω χρημάτων. Ωστόσο, τα κατάφερα. Μετά από αυτό συνειδητοποιώ ότι δεν μου φτάνει η ζωγραφική για να φεύγω… βρίσκω ένα απίστευτο φευγιό μέσα από τη συλλογή των παιχνιδιών. Με ταξιδεύουν….έχω παιχνίδια του 1880…» .

-----------------------------
Πώς ξεκίνησε η αγάπη και τα «ταξίδια» του με τα παιχνίδια; Το είχε αποκαλύψει στους «Πολιτισμικούς Σφυγμούς» το 2007: «Όταν ήμουν μικρός, μας είχε πει, δεν είχα παιχνίδια…Θυμάμαι ότι δίπλα από το εργοστάσιο Μαλινάκη υπήρχε ένα κουρείο που έβγαζε πανηγυριώτικους πάγκους τα Χριστούγεννα, τις Απόκριες, και χάζευα εκεί με τις ώρες. Ήταν ένα απίστευτο ταξίδι… Και για μένα ήταν ένα από τα πρώτα ταξίδια που είχα στη ζωή μου μέσα από την έννοια τέχνη…» Πολύ αργότερα, ξεκίνησε να μαζεύει παιχνίδια. « Έχω την αίσθηση ότι έχω ένα μερίδιο ευθύνης διάσωσης ενός μέρος του πολιτισμού των παιχνιδιών. Γιατί, τα παιχνίδια, όπως μας έχει πει, είναι πολιτισμός».
Εκείνο που επιθυμεί ο Μανουσάκης, και το είχε δηλώσει στην ίδια συνέντευξή του 2007, είναι να «ταξιδέψει» πολιτιστικά την συλλογή του. Στα Χανιά, πρωτίστως, αλλά όχι μόνο. Και κάποια στιγμή, εάν βρεθεί ένας φορέας, αυτοδιοικητικός ή ιδιωτικός, που επιθυμεί να υλοποιήσει ένα Μουσείο παιχνιδιών στα Χανιά, να τα παραχωρήσει.
Ο Μιχάλης Μανουσάκης γεννήθηκε στα Χανιά το 1953, σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ) Αθηνών στο εργαστήρι Δ. Κοκκινίδη και τώρα είναι αναπληρωτής καθηγητής στο ίδιο εργαστήρι. Η φήμη του είναι πλέον διεθνής και οι ατομικές του εκθέσεις πολλές φορές εγκαινιάζονται ταυτόχρονα στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Πριν λίγα χρόνια εκπροσώπησε μαζί με άλλους 4 δημιουργούς την Ελλάδα στην Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας, όπου βραβεύτηκαν. Η Μαρίνα Λαμπράκη-Πλάκα έχει γράψει , μεταξύ άλλων, γι’ αυτόν : « Για τον Μιχάλη Μανουσάκη η ζωγραφική είναι χώρος ιδιωτικός, άβατος. Ένας βωμός όπου ο ζωγράφος γονατίζει για να εξομολογηθεί και να ξορκίσει τους φόβους του. Αυτοβιογραφική, βιωματική…. Αναζητεί και βρίσκει αρχέτυπα σύμβολα που δίνουν στην προσωπική του αγωνία την οικουμενική διάσταση της τέχνης. Τα σήματά του έχουν τη χάρη να είναι απλά και ευανάγνωστα….» Τα τελευταία χρόνια το βασικό υλικό του είναι το ξύλο. Έχει πραγματοποιήσει δεκάδες ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό και έχει συμμετάσχει σε εκατοντάδες ομαδικές, επίσης. Αναλυτικά στοιχεία για την νέα του έκθεση στην Κύπρο και όσα τον αφορούν βρίσκονται στο blog του στην ηλεκτρονική δ/νση michalismanoussakis.blogspot.com


• Ποιό είναι το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σας;
Δυστυχώς είμαι πολύ εύθικτος και γίνομαι κακό παιδί όταν με ενοχλείς συστηματικά.

• Τι σας κάνει να σηκώνεστε το πρωί;
Ότι θα ζήσω άλλη μια μέρα με την ελπίδα ότι θα κάνω κάτι ουσιαστικότερο σε σχέση με χθες.

• Τι είναι για σας ευτυχία;
Η χαρά στα βλέμματα των άλλων.

• Τι είναι για σας δυστυχία;
Να μη χαίρεσαι στις χαρές των άλλων και να χαίρεσαι μόνο στις δικές σου.

• Η τελευταία φορά που ξεσπάσατε σε γέλια;
Χθες που είδα ξανά τον Χατζηχρήστο στο ρόλο του Ζήκου.

• Το βασικό σας ελάττωμα;
Να εμπιστεύομαι εύκολα τους άλλους.

• Η βασική σας απασχόληση;
Μεγαλώνοντας μπερδεύονται τα πράγματα. Ζωγραφική-παιχνίδια-παιχνίδια-ζωγραφική.

• Ποια αρετή προτιμάτε σε ένα άνδρα;
Τη φιλία του.

• …σε μια γυναίκα;
Επίσης.

• Τι εκτιμάτε περισσότερο στους φίλους σας;
Όταν με νοιάζονται!

• Αν δεν ήσασταν ο εαυτός σας ποιος θα θέλατε να ήσασταν;
Μ’ αρέσει αυτό που είμαι (καλό-κακό). Που να αλλάζεις τώρα στα 56 σου.

• Ποιος θα ήταν ο ιδανικός τόπος για να ζήσετε;
Εκεί που κατοικούν οι φίλοι!

• Ο αγαπημένος σας ποιητής;
Ο Λεωνίδας Κακάρογλου.

• Ο αγαπημένος σας συνθέτης;
Τσιτσάνης, Χατζηδάκης, Ξυδάκης, Κορακάκης, Κραουνάκης και Πλέσσας.

• Ο αγαπημένος σας ήρωας–ηρωίδα από την λογοτεχνία ή αλλού;
Ο ίδιος ο άνθρωπος που αγωνίζεται για την επιβίωσή του αλλά και αυτός που καταφέρνει να αναστατώνει θετικά τους άλλους. Δεν είναι ένας αυτός, αλλά ούτε και πολλοί.

• Η ταινία που σας σημάδεψε;
« Οι ζωές των άλλων» και «Η αγέλαστος πέτρα».

• Τι απεχθάνεστε περισσότερο ;
Τη μιζέρια των άλλων που πάει να γίνει και δική μου.

• Σε ποια λάθη δείχνετε την μεγαλύτερη επιείκεια;
Στα λάθη που προέρχονται από το φόβο και τον πανικό.

• Με ποιο άλλο φυσικό ταλέντο θα θέλατε να είστε προικισμένος;
Ποιος δεν ζηλεύει τον Μητροπάνο ή τον Καζαντζίδη; Ποιος;

• Με ποια ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεστε περισσότερο;
Δεν έχω χρόνο να σκέφτομαι τέτοιες επιθυμίες. Το βρίσκω γλυκερά ρομαντικό και δεν χωρώ σε τέτοιο σχήμα.

• Όταν δεν ασχολείστε με την ζωγραφική ή την διδασκαλία στην Α.Σ.Κ.Τ ποιά είναι η αγαπημένη σας ασχολία;
Όλα είναι ζωγραφική. Δεν την ξεχωρίζω από τη ζωή, τα παιχνίδια (την συλλογή μου των παιχνιδιών) τον έρωτα (αυτόν τον ψάχνω ακόμη), τους φίλους, τα ταξίδια, το ΧΡΗΜΑ, τη ΔΟΞΑ! (που πολλοί εμίσησαν).

• Ο μεγαλύτερος φόβος σας;
Μήπως έχω πληγώσει κάποιον και δεν το έχω καταλάβει.

• Εάν συναντούσατε το Θεό τι θα θέλατε να σας πει;
Έχω καθημερινή επικοινωνία μαζί του. Όμως αυτά είναι μυστικά και είμαι πολύ εχέμυθος.

• Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεστε αυτό τον καιρό;
Στην ίδια με χθες, προχθές και αύριο. Εννοώ ότι είμαστε άνθρωποι που ζούμε και γιορτάζουμε ολ’ αυτά που έρχονται (καλά-κακά) και κάθε φορά αφήνουν κάτι για τη ζωή μας. Μ’ αρέσει που μεγαλώνω!

• Ποιό είναι το μότο σας ;
Να ζούμε την κάθε στιγμή μας. Να γιορτάζουμε πάντα!

Τετάρτη, Μαρτίου 10, 2010

Επι-σπεύδουν βραδέως

Δημοσιεύτηκε στα Χανιώτικα Νέα Τετάρτη 10.03.2010



Μια όψιμη αγάπη για τα Χανιά την δείχνει, πάντως,
ο υφυπουργός Ανταγωνιστικότητας, συμπαθής ως άνθρωπος, κ. Στ. Αρναουτάκης. Και σε κάθε ευκαιρία -επετείου, πανηγυριού και ομιλιών- να ’τον στα Χανιά (και στο Ρέθυμνο απ’ ό,τι είδαμε). Εντάξει, στο Ηράκλειο πήγε η κυρία Διαμαντοπούλου να υποστηρίξει τα νέα μέτρα. Η εντοπιότης, βλέπετε. Άλλωστε το Ηράκλειο τον ξέρει τον κ. Αρναουτάκη. Εμείς πρέπει να τον… μάθουμε και να μας μάθει (ποιος είναι ποιος, τι ομάδα θα συγκροτήσει ΕΑΝ…).


• Δείχνει και να μας... νοιάζεται. Το κακό είναι ότι όλα καλά μας τα λέει αλλά ακόμα δεν είδαμε φως. Πουθενά. Παρόλο που η κυρία Κατσέλη δεν παρέλειψε την... πάσα: Ότι με τον κ. Αρναουτάκη ετοιμάζουν δράσεις επενδύσεων που θα ενισχύσουν την τοπική οικονομία. Πότε;
Χανιώτικο… πάσο
Και τώρα, μερικές επισημάνσεις: Επισήμανση πρώτη. «Καλλικράτη» επιτρέποντος (εάν τελικά εφαρμοστεί) έχει «κλειδώσει» η υποψηφιότητά του για αιρετός Περιφερειάρχης; Με την κυρία Σχοιναράκη, τι γίνεται; Δεν παίζει πλέον; Και τι θα κάνει όταν καταργηθεί η νομαρχία;
• Επισήμανση δεύτερη. Καλά όλα τα παραπάνω. Θεμιτές οι φιλοδοξίες. Αλλά τα ζωάκια της στήλης θα επιμένουν μέχρι... εκλογών. Όλα τα παραπάνω φτάνουν για να «παραιτούνται» οι Χανιώτες ΠΑΣΟΚογενείς από την διεκδίκηση μιας παγκρήτιας υποψηφιότητας, περιφερειάρχη; Δεν θά ’χουμε που δεν θά ’χουμε πλειοψηφία στην αιρετή Περιφέρεια, να μην έχουμε ούτε καν περιφερειάρχη Χανιώτικης καταγωγής; • Γιατί τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ στα Χανιά θεωρούν δεδομένο ότι δεν θα υπάρχει Χανιώτικη υποψηφιότητα; Φταίνε τα «καπετανάτα»; Και προκειμένου να προωθηθεί ο τάδε του δείνα συμφωνούμε στο… πάσο;
• Θα πείτε, γιατί; Από τον χώρο της ΝΔ ακούγεται κάτι; Καλά εκεί τα πράγματα είναι πολύ «θολά». Ειδικά στα Χανιά πιο «θολά» (μετά την μη εκλογή της κυρίας Μπακογιάννη στην ηγεσία), δεν θυμόμαστε να έχουν υπάρξει.
• Δεν γνωρίζουμε τι θα κάνει η αριστερά. Αλλά τι να κάνει κι αυτή. Γενικώς περί συγκρητισμού ομιλεί και όταν έλθει η ώρα για θέσεις -όπως στο Εφετείο- οι Ηρακλειώτες είναι… Ηρακλειώτες. Γενικώς.
Θα προνοήσουμε;
• Ωστόσο, χρειάζεται να προνοήσουμε. Να υπάρξουν -τουλάχιστον- ισχυρές πολιτικές ομάδες στην αιρετή περιφέρεια από όλες τις πολιτικές δυνάμεις. Οι οποίες θα κληθούν να σηκώσουν το βάρος διεκδίκησης πόρων και υλοποίησης αναπτυξιακών έργων στα Χανιά.
• Οι εποχές είναι πολύ δύσκολες. Οι λίγες πιστώσεις και οι περικοπές θα οδηγήσουν τους πλειοψηφούντες Ηρακλειώτες σε αποφάσεις υπέρ δικών τους… εστιών. Δεν «κόβονται» αυτά σε μια νύχτα.
Τα ίδια Παντελάκη μου
• Επισήμανση τρίτη. Που έχει να κάνει με την καθυστέρηση του διορισμού διοικήσεων σε φορείς υγείας και άλλους δημόσιους οργανισμούς. Κάτι που συμβαίνει και σε όλη την Ελλάδα, βέβαια. Και όπως κατέληγε προχθές ο Στρ. Λιαρέλης στο ΕΘΝΟΣ (μετά από σχετική ανάλυση των δαπανών που έχουν ξεφύγει), χάνονται πάνω από 400 εκατ. ευρώ στο πρώτο τρίμηνο του έτους εξ αυτού του λόγου. Δηλαδή όσο το 25% περίπου των περικοπών που ανακοινώθηκαν! Και ένα παράδειγμα ήταν οι διοικήσεις των νοσοκομείων.
• Με τις διοικήσεις των φορέων υγείας στα Χανιά, αλήθεια τι γίνεται; Το… γυρίσαμε στον αποκλεισμό των ντόπιων λόγω καπετανάτων; Αλλά και πάλι το καθυστερούμε;
• Με τον ΟΑΔΥΚ τι γίνεται; Ούτε εκεί κατέληξε η διαδικασία «αξιολόγησης» των αιτήσεων μέσω… διαδικτύου; Μέσα σε μια εβδομάδα δεν επρόκειτο να οριστεί ο νέος Γενικός Δ/ντής; Τα ίδια «καπετανάτα» Παντελάκη μου (όπως και προ του 2004) και όπως και με Ν.Δ.;
Τέρμινα
Επισήμανση τέταρτη. Τι γίνεται με εκείνη την πολύ «παιγμένη» κάθοδο στα Χανιά του κ. Ρέππα; Που από τα μέσα Ιανουαρίου, αναβλήθηκε για το τέλος, μετά για τις αρχές Φεβρουαρίου, και προχθές η κυρία Κατσέλη το προσδιόρισε... ακριβώς (!!) σε μερικές εβδομάδες;
• Και τι απέγινε με την ΚΡΗΤΗ Α.Ε. της οποίας η ίδρυση, επίσης, μετατίθεται από δεκαήμερο σε δεκαήμερο και από μήνα σε μήνα; Και η οποία -υποτίθεται- θα λειτουργούσε τάχιστα, ως κομάντο, για να επισπευτούν οι διαδικασίες υλοποίησης μελετών και έργων του ΒΟΑΚ – ΝΟΑΚ και καθέτων;
• Σε πόσα τέρμινα θα γίνουν αυτά;
Επισπεύδονται... βραδέως
• Επισήμανση πέμπτη: Που έχει σχέση και με την κάθοδο της κυρίας Κατσέλη. Πάλι για επίσπευση διαδικασιών για επενδύσεις και ΕΣΠΑ, μίλησε. Αλλά επίσπευση δεν βλέπουμε. Και η αγορά στέγνωσε. Χρειάζεται να πέσει χρήμα. Δεν το τρέχει το ΕΣΠΑ η κυρία Κατσέλη (το γράφουν δα όλες οι αθηναϊκές εφημερίδες). Τρέχουν μόνο στα κομματικά στελέχη να «εξηγούν» τα μέτρα.
• Επισήμανση έκτη και... τελευταία για σήμερα.
• Και ο «Καλλικράτης» -γενικά- καρκινοβατεί. Μόνο στους Καποδιστριακούς δήμους παρατηρούνται κάποιες… υπο-κινήσεις. Από πολιτικοαυτοδιοικητικά στελέχη που θέλουν να πιάσουν… θέσεις. Επιμύθιο: Όλα τριγύρω αλλάζουν (προς το χειρότερο για τον λαό) και όλα τα ίδια μένουν (για τους -μακάριους- ποικιλώνυμους κρατούντες).

Δευτέρα, Μαρτίου 08, 2010

Πάνε…περίπατο και οι «Θερμοπύλες» ;

Δημοσιεύτηκε στα Χανιώτικα Νέα 8/3/2010

• Η αρχιτεκτονική Σχολή του Πολυτεχνείου Κρήτης, με την ίδρυσή της, εγκαταστάθηκε ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ και μέχρι την ανέγερση νέων κτιρίων στην Πολυτεχνειούπολη, στο κτίριο της πρώην Γαλλικής Σχολής. Κτίριο ιστορικό, διατηρητέο σύμφωνα με την Υ.Α1880/196/ΦΕΚ31/Δ/30.01.1990, με την οποία καθορίστηκαν και ειδικοί όροι και διαδικασίες για τυχόν «αξιοποίησή» της.
---------------
• Επί πλέον, μετά από πρόταση και σχετική μελέτη ομάδας εργασίας του ΤΕΕ/ΤΔΚ, έχει προταθεί για προστασία και ανάδειξη το ιστορικό κέντρο της Χαλέπας. Πρόταση, η οποία σε συνεργασία με το δήμο Χανίων, έχει καταλήξει σε Σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος. Η δε αρχιτεκτονική φυσιογνωμία του ιστορικού κέντρου Χαλέπας ορίζεται -ΚΥΡΙΩΣ- από τις οικίες Βενιζέλου- λούμ, το Παλατάκι και την Γαλλική Σχολή.

Δεν τους χωρά δεν τους «σηκώνει»

• Ήδη οι χώροι της Γαλλικής Σχολής όχι μόνο δεν χωρούν τους φοιτητές και τα εργαστήριά τους αλλά δεν τους «σηκώνουν» πλέον. Καταστρέφονται.
• Και βέβαια, ουσιαστικά ΟΛΑ τα υπόλοιπα τμήματα του Πολυτεχνείου Κρήτης τα οποία χρησιμοποιούσαν τους χώρους της Γαλλικής για εκδηλώσεις (επιστημονικές και πολιτισμικές) ώστε το έργο τους να προβάλλεται και να επικοινωνούν ΑΜΕΣΑ με την τοπική κοινωνία, έχουν αποξενωθεί από το χώρο αυτό. Εκπρόσωπος όμως της Αρχιτεκτονικής θεωρεί (σε Γ.Σ τμήματος ΗΜΜΥ) ότι με την παραμονή της στην Γαλλική η αρχιτεκτονική αποτελεί τον σύνδεσμο του Πολυτεχνείου με την τοπική κοινωνία. (Ήρθαν οι «πατρίκιοι» να διώξουν τους «πληβείους»;)
• Το τμήμα της Αρχιτεκτονικής Σχολής, λοιπόν, αρνείται την μεταστέγαση σε υπάρχοντα κτίρια στην Πολυτεχνειούπολη για τα οποία το Πολυτεχνείο, το δημόσιο, εμείς που πληρώνουμε, έχουμε ξοδευτεί για να αναγερθούν.
• Διότι, καθηγητές και φοιτητές, φαίνεται θεωρούν εαυτούς «ξεχωριστούς» και «καλλιτέχνες» που πρέπει να εδρεύουν στην πόλη. (παρ’ ότι βέβαια το κάμπους είναι ήδη μέσα στο «ιστό» της πόλης. Και, με τον «Καλλικράτη» θα ανήκει και στο δήμο Χανίων). Για να μπορούν, ισχυρίζονται, οι φοιτητές να περιδιαβαίνουν την πόλη και να «βιώνουν» την αρχιτεκτονική της φυσιογνωμία. Λες και δεν μένουν μέσα στην πόλη και δεν το κάνουν ολημερίς.
• Έτσι, πρότειναν και υπέβαλαν, μελέτη για επέκταση των κτιρίων σε υπόσκαφα και ακάλυπτους -ελεύθερους χώρους της π. Γαλλικής. Δηλαδή, προτείνουν την «τσιμεντοποίησή» της και την αλλοίωση της φυσιογνωμίας ενός από τα ιστορικά κέντρα της πόλης. Φυσιογνωμία για την οποία –όπως καλώς γνωρίζουν οι αρχιτέκτονες - η Κρητική Πολιτεία προέβλεπε ειδικούς όρους δόμησης και …αναπνοής. Την οποία μορφή, υποτίθεται, ότι θέλουν να μελετούν… περιδιαβαίνοντας, αλλά και «βιωματικά». (Αλήθεια οι μελλοντικοί φοιτητές της αρχιτεκτονικής τι εικόνα θα έχουν για την Γαλλική μετά τις επεμβάσεις που προτείνονται;) Παράλληλα, με τις προτάσεις και τις αδιάλλακτες αυτές θέσεις, εμφανίζονται να αδιαφορούν και για την κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος, σε καιρό ισχνών οικονομικών αγελάδων. Κι όλα αυτά για την ικανοποίηση ιδεοληψιών και την δημιουργία «ξεχωριστών» βιλαετιών (μη μου άπτου) αρχιτεκτονικής μέσα στο ίδρυμα του Πολυτεχνείου.

Δεν είναι πρότυπα
• Χαρακτηριστικό της τάσης αυτής, είναι η θέση της εκπροσώπου καθηγήτριας της αρχιτεκτονικής που προσκλήθηκε στη Γενική Συνέλευση του τμήματος ΗΜΜΥ, για να εξηγήσει την αμετακίνητη (κυριολεκτικά και μεταφορικά) θέση των καθηγητών της Αρχιτεκτονικής.
• Η οποία - μεταξύ άλλων- στο περιθώριο της Γ.Σ είπε ότι θέλουμε να παραμείνουμε στην Γαλλική για να μην έχουν οι φοιτητές μας ως πρότυπα τα κτίρια της Πολυτεχνειούπολης που είναι κρανίου τόπος (σ.σ. ποιος τα έφτιαξε;). Η απάντηση δε στο «και πως θα συνεργάζεστε με το τμήμα Πολιτικών μηχανικών που δημιουργείται στο Πολυτεχνείο Κρήτης;», ήταν ότι εμείς δεν έχουμε και τόση συνάφεια με τους Πολ. Μηχανικούς, είμαστε περισσότερο καλλιτέχνες και πιο κοντά στην Σχολή Καλών τεχνών.
• Βεβαίως, οι … «πληβείοι» του τμήματος ΗΜΜΥ (όπως και άλλων τμημάτων του Πολυτεχνείου, όπως γνωρίζουμε), αποφάσισαν, νουνεχώς, ότι το τμήμα θεωρεί το ίδρυμα ΕΝΙΑΙΟ, ότι δεν πρέπει να γίνει καμία κτιριολογική παρέμβαση στην Χαλέπα, ότι η Γαλλική Σχολή πρέπει να ανήκει και να χρησιμοποιείται από ΟΛΟ το ίδρυμα, με κύρια χρήση από το τμήμα της Αρχιτεκτονικής.

Τι άλλαξε;
• Γιατί κλήθηκαν να πάρουν θέση τα τμήματα; Διότι, το θέμα της επέκτασης του κτιρίου της Γαλλικής επρόκειτο να συζητηθεί στην σύγκλητο για να αποφασιστεί ή όχι η παραμονή στη Γαλλική και η επέκταση. Να συζητηθεί για δεύτερη φορά. Αφού, υπάρχει ΠΡΩΤΗ, παλαιότερη, απόφαση με πρόταση της ίδιας πρυτανείας που απορρίπτει την επέκταση και αποφασίζει την μεταστέγασή τους στην Πολυτεχνειούπολη.
• Μετά την κάθετη άρνηση των καθηγητών (και φοιτητών, που ενστερνίζονται τη γνώμη των καθηγητών τους) της Αρχιτεκτονικής να ανέβουν στην Πολυτεχνειούπολη, η πρυτανεία επανέφερε το θέμα στην Σύγκλητο – σε μια επίδειξη …υπερβολικά καλής θέλησης και προσπάθειας κατανόησης της βούλησης του συγκεκριμένου τμήματος – ώστε να διερευνυθεί η δυνατότητα παραμονής της Αρχιτεκτονικής στη Γαλλική.
• Επομένως, οι εκπρόσωποι των τμημάτων στην σύγκλητο έπρεπε να έχουν αποφάσεις των Γ.Σ. Τα περισσότερα τμήματα έχουν τοποθετηθεί είτε κατά της επέκτασης, είτε έχουν διατυπώσει σοβαρές επιφυλάξεις.

Γαλλική και «ξερό ψωμί»
• Εντωμεταξύ, οι φοιτητές της Αρχιτεκτονικής, σε Γενική τους συνέλευση όπου ψήφισαν όλοι κι όλοι 67 (με ψήφους 37-30, επί συνόλου 380 περίπου) αποφάσισαν πως απορρίπτουν ακόμα και την διεξαγωγή μαθημάτων και εργαστηρίων τους στο κτίριο Παπαδόπετρου! (όπως πρόκειται να γίνει, βάσει άλλης απόφασης της Συγκλήτου)
• «Γρονθοκοπούν» επομένως τα «επιχειρήματα» ότι θέλουν να παραμένουν στο κέντρο της πόλης και σε νεοκλασικά κτίρια, και φαίνεται να επιθυμούν μόνο «Γαλλική και ξερό ψωμί».
• Κυριολεκτικά «ξερό» όμως. Αφού είτε παραμένοντας (δεν τους αντέχει το κτίριο) είτε επεκτείνοντας την, «ξεραίνουν» το διατηρητέο και τον ιστορικό ιστό του κέντρου της Χαλέπας.

Παρέμβαση ΤΕΕ/ΤΔΚ

• Τά’ μαθε η …αρετούσα του ΤΕΕ/ΤΔΚ τα θλιβερά μαντάτα και παρενέβη, με επιστολή προς πρύτανη, αντιπρυτάνεις και μέλη της Συγκλήτου, την οποία κοινοποιεί στον νομάρχη και δήμαρχο Χανίων και το Εθνικό Ιδρυμα «Ελευθέριος Βενιζέλος» (υπ’ αριθ. 668/9-2-10). Θυμίζει, λοιπόν, τα περί διατηρητέου και λοιπά της Γαλλικής και την απόφαση της τοπικής κοινωνίας για προστασία του ιστορικού κέντρου της Χαλέπας. Όπως επίσης και την απόφαση της 8ης Σύσκεψης πρυτάνεων (9-6-09) στα Χανιά υπό την προεδρία του πρύτανη κ. Γρυσπολάκη η οποία λήφθηκε παρουσία του προέδρου κ.ΤΕΕ κ. Αλαβάνου και ΤΕΕ/ΤΔΚ κ. Πιταριδάκη. Η οποία απόφαση, όπως γράφει το ΤΕΕ/ΤΔΚ. «…αφορά και την εκπόνηση της μελέτης ανέγερσης των κτιρίων της Αρχιτεκτονικής Σχολής, αλλά και άλλες μελέτες για κτιριολογικές ανάγκες του Πολυτεχνείου Κρήτης, όπου δυστυχώς δεν ακολουθήθηκε η διαδικασία».
• Και ζητά, να ενημερωθεί άμεσα (στα πλαίσια του θεσμικού του ρόλου) «αναλυτικά και επίσημα για τις προτάσεις του Πολυτεχνείου σχετικά με το κτιριολογικό πρόγραμμα της Αρχιτεκτονικής Σχολής και τις χωροταξικές λύσεις που μελετά σχετικά με την υλοποίηση του προγράμματος αυτού».
• Η παραπάνω παρέμβαση του ΤΕΕ/ΤΔΚ υποδηλώνει ξεκάθαρα την αντίθεσή του με την επέκταση κτιρίων στην Γαλλική Σχολή. Από εκεί και μετά, ζητά να συνεκτιμηθούν λύσεις όπως π.χ η μετεγκατάσταση ή και ανέγερση νέων κτιρίων στους χώρους της Πολυτεχνειούπολης και η αξιοποίηση ήδη υπαρχόντων κτηρίων που ανήκουν στο Πολυτεχνείο μεταξύ των οποίων και το κτίριο Παπαδόπετρου και Μεραρχίας αλλά και άλλα που μπορούν να αγοραστούν από το Πολυτεχνείο..

Απάντηση πρυτανείας
• Ο πρύτανης κ. Γρυσπολάκης στην απαντητική του επιστολή (αρ. πρωτ 2874/16-2-10) δεν παραλείπει αρχικά να «επιπλήξει» το ΤΕΕ/ΤΔΚ καθώς γράφει ότι «ζητείται εμπλοκή(σ.σ.;) του ΤΕΕ/ΤΔΚ στα θέματα των αποφάσεων της Συγκλήτου για το Κτιριολογικό Πρόγραμμα του Τμήματος Αρχιτεκτόνων μηχανικών….»
• Παρακάτω αναφέρει ότι «τηρούμε τα συμφωνηθέντα …μετά την υιοθέτηση της πρότασης του ΤΕΕ από την 8η Σύσκεψη των Πρυτάνεων…»
• Σχόλιο: Πώς, λοιπόν, η πρόταση του ΤΕΕ στην σύσκεψη των πρυτάνεων «υιοθετήθηκε» αν ήταν «εμπλοκή» στα του Πολυτεχνείου;
• Επίσης ο κύριος πρύτανης λέει ότι, εφ’ όσον «…φθάσουμε στο σημείο λήψης απόφασης για την ανέγερση νέων κτιρίων στην Γαλλική θα οργανώσουμε ανοικτή σύσκεψη-ημερίδα σε συνεργασία με τους τοπικούς φορείς προκειμένου να εκφραστούν όλες οι απόψεις».
• Δηλαδή, κατόπιν εορτής…απόφασης θα ενημερώσουν την τοπική κοινωνία για το σκεπτικό της; Και γιατί δεν αναφέρει τις δυο αντικρουόμενες προτάσεις της πρυτανείας που κατέληξαν σε δυο διαφορετικές αποφάσεις της συγκλήτου;

Προσπάθειες
• Το ΤΕΕ /ΤΔΚ έχει δίκιο που παρεμβαίνει. Η Γαλλική Σχολή δεν πρέπει να επεκταθεί. Και το ιστορικό κέντρο της Χαλέπας πρέπει να προστατευθεί και να αναδειχθεί σύμφωνα και με τις αποφάσεις της Πολιτείας και της τοπικής κοινωνίας.
• Το κτίριο της Γαλλικής δεν «σηκώνει» και δεν χωρά άλλο τους φοιτητές. Η αρχιτεκτονική, είναι ΤΜΗΜΑ του Πολυτεχνείου. Δεν μπορεί να είναι κράτος εν κράτει, μία αυτόνομη Σχολή με ΒΕΤΟ. Έχει ήδη κτίρια στην Πολυτεχνειούπολη στα οποία πρέπει και μπορεί να στεγαστεί. Τά’ χουμε …πληρωμένα.
• Και υπάρχουν λύσεις προς διερεύνηση που προτείνονται από το ΤΕΕ/ΤΔΚ (και μαθαίνουμε και από τον σύλλογο αρχιτεκτόνων), στο πλαίσιο της ανάδειξης του ιστορικού κέντρου της Χαλέπας. Οι οποίες μπορούν να υλοποιηθούν. Αλλά, μεσομακροπρόθεσμα. Όχι άμεσα. Και ασφαλώς -γιατί όχι- να τις υποστηρίξει η τοπική κοινωνία. Αλλά χρειάζεται χρόνος. Για ορισμένες προτάσεις (όπως αγορές) πολύς χρόνος, για άλλες λιγότερος. Επίσης χρειάζεται ΧΡΗΜΑ. Δημόσιο και ευρωπαϊκό. Μακάρι να το εξασφαλίσουμε.

Περίπατος με... λεωφορεία
• Ως τότε, η λογική και η εμπειρία λέει (σύμφωνα με ότι γίνεται και σε άλλες αρχιτεκτονικές σχολές, πολλές από τις οποίες στεγάζονται στα κάμπους των Πανεπιστημίων και μερικές όχι) ότι, εφ’ όσον υπάρχουν οι δυνατότητες στέγασής τους αλλού, να πάνε. Εως ότου, όμως, δρομολογηθεί μια άλλη λύση γιατί να μην πάνε στο…κάμπους;
• Μια καθαρή λύση χωρίς … «παζάρια» που εμπεριέχουν – όταν συμβαίνουν -και προσωπικές στρατηγικές-τακτικές καθηγητών του Πολυτεχνείου. Για πολλούς και ετερόκλητους λόγους.
• Γιατί, δεν μπορούμε να καμωνόμαστε ότι δεν είναι, τουλάχιστον, «αντιφατικό» όσοι –υποθετικά και πραγματικά- θεωρούνται ταγμένοι να φυλάσσουν «Θερμοπύλες» αρχιτεκτονικής φυσιογνωμίας να τις «θυσιάζουν» με πρόσχημα την … διαφύλαξη του ιερού «βιωματικού» περίπατου των φοιτητών Χανιά-Χαλέπα-Χανιά. Ενός... περίπατου που γίνεται κατά κανόνα με Ι.Χ. ή λεωφορεία. Αυτό μπορούν να το κάνουν και από την Πολυτεχνειούπολη. Οπως όλοι οι φοιτητές και καθηγητές.
• Οι αποστάσεις είναι αστείες.

Σάββατο, Μαρτίου 06, 2010

Ο, τι έχεις δίνεις. Ο, τι δίνεις κρατάς!

Δημοσιεύτηκε στα Χανιώτικα Νέα Σάββατο 16 Ιανουαρίου 2010


Απαντά η λογοτέχνης και «παραμυθού» Ευδοκία Σκορδαλά –Κακατσάκη


Ο, τι έχεις δίνεις. Ο, τι δίνεις κρατάς


«Γράφει παραμύθια για μικρούς και μεγάλους» είχε πει ο πρώην νομάρχης Χανίων κ. Γ. Κατσανεβάκης προλογίζοντας εκδήλωση προς τιμήν της. Πράγματι. Όλα τα παραμύθια της, αν και απευθύνονται σε πολύ μικρά παιδιά, στην ουσία είναι παραμύθια και για μεγάλους. Eίναι παραμύθια με μεγάλες δόσεις φαντασίας και ονείρου αλλά- ταυτόχρονα –είναι παραμύθια που διαπαιδαγωγούν. Παραμύθια γραμμένα σε γλώσσα τρυφερή, μητρική, χαδιάρικη πηγαία λογοτεχνική και όχι λογοτεχνίζουσα. Παραμύθια αισιοδοξίας και πίστης για τη ζωή, παραμύθια θέλησης, παραμύθια συμβίωσης-επιβίωσης όλων με όλους, παραμύθια που περιλαμβάνουν πάντα τρία ΔΟΜΙΚΑ συστατικά: Αγάπη και αγάπη και αγάπη.
Αυτό είναι, νομίζουμε, το χάρισμα της. Να οδηγεί τις παιδικές ψυχές στο ΦΩΣ της ζωής, δείχνοντας παράλληλα και σε μας πόσο …σκοτεινά είναι όταν κάνουμε το λάθος να μην ονειρευόμαστε, να μην διασκεδάζουμε , να μην αλληλοβοηθιόμαστε να εμποδίζουμε την ΧΑΡΑ να πλημμυρίζει την ζωή μας και των άλλων. Γι’ αυτό άλλωστε τα παραμύθια της, απέκτησαν πολυάριθμους φανατικούς μικρούς αναγνώστες και βέβαια ξεχώρισαν και διακρίθηκαν με πανελλήνιες διακρίσεις. Αφού, είναι «γραμμένα» με το «Σουραύλι της καρδιάς της», για να δανειστούμε τον τίτλο της πρώτης ποιητικής της συλλογής.
Ακολούθησαν, το «Ένα αστέρι πέφτει στη γη», η εξαιρετική μυθοπλασία «Ο Βασιλιάς των Ονείρων» που πήρε το Α΄βραβείο από τον Κύκλο Ελληνικού Παιδικού βιβλίου και το οποίο έγινε και θεατρική παράσταση, το «Με λένε Ελπίδα», παιδικό μυθιστόρημα που πήρε Έπαινο του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός και ήταν και υποψήφιο για το κρατικό βραβείο του 2005, «Ο Ευτύχης και το Ουράνιο Τόξο», παραμύθι, υποψήφιο (short list) για το κρατικό βραβείο παιδικής λογοτεχνίας, «Να σ’ αγαπούν και ν’ αγαπάς», «Το νησί που ταξίδευε» και πρόσφατα «Ο Λυκούργος και το Δίχτυ της Αγάπης»
-----------
Εν τω μεταξύ, βέβαια, η ποίηση συνεχίζει να την απασχολεί και η ανέκδοτη ποιητική της συλλογή «…Και στη μέση η Χαρά» βραβεύτηκε σε πανελλήνιο διαγωνισμό που διοργανώνει κάθε χρόνο η πανελλήνια γυναικεία λογοτεχνική συντροφιά, ενώ, φέτος, της είχε ζητηθεί και ήταν και μέλος της ομάδας των αξιολογητών των ποιητικών συλλογών που υποβλήθηκαν.
Φέτος , προοιωνίζεται ένας χρόνος υψηλής λογοτεχνικής παραγωγικότητας αφού είναι έτοιμο το «Ένα παράξενο γαϊτανάκι» σε ειδική έκδοση για παιδιά που τώρα αρχίζουν να διαβάζουν όπως και το παραμύθι «Η Χαρά του Θεού» (εμπνευσμένο, όπως εξομολογητικά μάθαμε, σε ώρες απασχόλησης με την εγγονή της) ενώ, σειρά παίρνει και το «Αλάτι ψιλό, αλάτι χοντρό» και πολλές άλλες καταγραμμένες ιδέες που έχουν ήδη γονιμοποιηθεί στην παραμυθο-μήτρα της. Πώς γίνεται η «γονιμοποίηση»; Θυμάται όπως γράφει, «… ακούσματα, παραμύθια, δημοτικά τραγούδια, θρύλους….ταξίδια της φαντασίας και των ονείρων της παιδικής της ηλικίας στην φύση της ιδιαίτερης πατρίδας της, την (μεταφυσικής ομορφιάς) Σαμοθράκη και την Αλεξανδρούπολη….» Και των Χανιών μας, βέβαια που υπεραγαπά. Και τα «ζυμώνω-γράφει- με αλήθειες και εικόνες της ζωής όσα είδα, άκουσα, ένιωσα, ταξιδεύοντας μ’ αυτό τον …μαγικό τρόπο!» Όπως τα «μαγικά» της παραμύθια, δηλαδή. Γεγονός στο οποίο συνηγορεί και η «μαγική» …αποκάλυψη που κάνει η στήλη σήμερα βασιζόμενη στην πίστη ότι ΤΙΠΟΤΑ στη ζωή δεν είναι τυχαίο. Γνωρίζετε, ότι (κατά διόλου τυχαίο αλλά …μαγικό λόγο), η εθνικοτοπική μας παραμυθού, η Ευδοκία Σκορδαλά Κακατσάκη που σήμερα απαντά στο «Μου, σου , του α λα Προυστ» γεννήθηκε την ίδια ημέρα (2 Απριλίου) με τον παγκόσμιο παραμυθά Χανς Κρίστιαν Άντερσεν; Δηλαδή, την παγκόσμια ημέρα εορτασμού της παιδικής λογοτεχνίας; Αυτά δεν είναι συμπτώσεις. Γιατί όπως, και η ίδια άθελά της-συνομολογεί στην τελευταία απάντησή της για το «μότο-φιλοσοφία» ζωής, της: «Ό,τι έχεις δίνεις. Ο,τι δίνεις κρατάς».
Η Ευδοκία, μετά την αποφοίτησή της από την Σχολή Οικιακής Οικονομίας και Νηπιαγωγών ζει στα Χανιά μας. Με τον άνδρα της, τον άλλο γλαφυρό, καταξιωμένο λογοτέχνη-δημοσιογράφο-δάσκαλο, Βαγγέλη Κακατσάκη, τα παιδιά τους Θεοκλή και Νεκτάριο και τις οικογένειές τους. Εργάστηκε ως εργοθεραπεύτρια στο Ψυχιατρείο Χανίων όπου εξέδιδε το μηνιαίο, ποικίλης ύλης περιοδικό «Η ΦΩΝΗ ΜΑΣ» με συνεργασίες αποκλειστικά ασθενών. Την ίδια ώρα, ποιήματα, διηγήματα και χρονογραφήματά της δημοσιεύονται σε διάφορα περιοδικά και εφημερίδες. Είναι μέλος των Πνευματικών Δημιουργών Χανίων, του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου και της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς. Συνεργάζεται με το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου στο πρόγραμμα «Συγγραφείς και Εικονογράφοι στα Σχολεία», με την εφημερίδα «Χανιώτικα Νέα» και εδώ και πολλά χρόνια επιμελείται και παρουσιάζει την εβδομαδιαία, ζωντανή εκπομπή του Ράδιο «Μαρτυρία» της Μητρόπολης Κυδωνίας και Αποκορώνου «Παραμύθι…μαγικό».
-------------
• Ποιό είναι το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σας;
Η αισιοδοξία.
• Τι σας κάνει να σηκώνεστε το πρωί;
Οι πατημασιές του φωτός, ο σάλαγος της καινούργιας μέρας μέσα στο δωμάτιο. Το σφύριγμα ενός κότσυφα…
• Τι είναι για σας ευτυχία;
Να μ’ αγαπούν και ν΄ αγαπώ!
• Τι είναι για σας δυστυχία;
Που υπάρχουν παιδιά ενός κατώτερου Θεού! Που πεινούν, διψούν,
πονούν, φοβούνται… Πεθαίνουν πριν ζήσουν …κι εγώ…
• Η τελευταία φορά που ξεσπάσατε σε γέλια;
Γελώ και κλαίω συχνά.
• Το βασικό σας ελάττωμα;
Το άγχος και η ανασφάλειά μου.
• Η βασική σας απασχόληση;
Είμαι η Μαίρη η Παναγιωταρά…Τρέχω και δε φτάνω…
• Ποια αρετή προτιμάτε σε ένα άνδρα;
Την ευγένεια και την τρυφερότητα.
• ……σε μια γυναίκα;
Τα ίδια.
• Τι εκτιμάτε περισσότερο στους φίλους σας;
Που μ’ αγαπούν όπως είμαι! Που χαίρονται με τις χαρές και λυπούνται με τις λύπες μου!
• Αν δεν ήσασταν ο εαυτός σας ποιος θα θέλατε να ήσασταν;
Η μητέρα Τερέζα.
• Ποιος θα ήταν ο ιδανικός τόπος για να ζήσετε;
Το νησί που ταξίδευε!
• Το αγαπημένο σας ταξίδι;
Όταν, μικρό παιδί στη Σαμοθράκη, κι ενώ έξω χιόνιζε, καθισμένη μπροστά στο τζάκι, άκουγα μαγεμένη από τη μάννα μου, με ένα σωρό λεπτομέρειες τις περιπέτειες και τα κατορθώματα του Οδυσσέα και του Θησέα!...
• Ο αγαπημένος σας συγγραφέας;
Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης
• Ο αγαπημένος σας ποιητής;
Ο Γιάννης Ρίτσος
• Ο αγαπημένος σας συνθέτης;
Ο Μάνος Χατζηδάκις.
• Ο αγαπημένος σας ζωγράφος;
Ο Νικηφόρος Λύτρας.
• Ο αγαπημένος σας ήρωας –ηρωίδα από την λογοτεχνία;
Η Άννα Νον του Γκομέζ.
• Η ταινία που σας σημάδεψε;
Οι Άθλιοι με τον Ζαν Γκαμπέν. Την είδα όταν ήμουν 10 χρονών, με το σχολείο!
• Τι απεχθάνεστε περισσότερο ;
Την τσιγκουνιά και την αδιαφορία.
• Σε ποια περίπτωση επιλέγετε να πείτε ψέματα ;
Όταν η αλήθεια πονάει…
• Σε ποια λάθη δείχνετε την μεγαλύτερη επιείκεια;
Στα ανθρώπινα.
• Με ποιο φυσικό ταλέντο θα θέλατε να είστε προικισμένος;
Να εκφράζω με τη μουσική ό,τι νιώθω και φαντάζομαι.
• Με ποια ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεστε περισσότερο;
Δύσκολη ερώτηση. Θα ήθελα να έχω μια στάλα από το ηθικό μεγαλείο του Σωκράτη! Αλλά….
• Οταν δεν γράφετε (παραμύθια ή ποιήματα) ποια είναι αγαπημένη σας ασχολία;
Φροντίζω τον κήπο, περπατώ με την Εύα τη λυκοσκυλίνα μου, κολυμπώ (το καλοκαίρι), …χαζεύω! Λατρεύω να είμαι με τα παιδιά και τα εγγόνια μου, με φίλους. Επισκέπτομαι σχολεία και συζητώ με τους μικρούς μου αναγνώστες .
• Τι σας λείπει περισσότερο;
Η ξενοιασιά των παιδικών μου χρόνων.
• Ο μεγαλύτερος φόβος σας;
Να χάσω το παιδί που έχω μέσα μου.
• Εάν συναντούσατε το Θεό τι θα θέλατε να σας πει;
Σε καλό δρόμο βρίσκεσαι! Προχώρα!
• Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεστε αυτό τον καιρό;
Γράφω, διαβάζω, ονειρεύομαι! Δόξα τω Θεώ!
• Ποιό είναι το μότο σας ;
Ό,τι έχεις δίνεις. Ό,τι δίνεις κρατάς!

Μάζεψα όλα τα ρυάκια σε μια κατεύθυνση και προχώρησα

Δημοσιεύτηκε στα Χανιώτικα Νέα 24-10-09

Απαντά ο χαράκτης Χρήστος Σανταμούρης


Μάζεψα όλα τα ρυάκια σε μια κατεύθυνση και προχώρησα


Παθιασμένος με την δουλειά του, θερμός, γελαστός, αισιόδοξος, ευχαριστημένος από την τέχνη –επάγγελμα που διάλεξε και πρόθυμος να μας δείξει, να μας εξηγήσει πώς εμπνέεται χωρίς έπαρση για το γεγονός ότι είναι ένας από τους πολύ γνωστούς και βραβευμένους διεθνώς Έλληνες καλλιτέχνες της διασποράς, ο χαράκτης Χρήστος Σανταμούρης, εκθέτει έργα του εμπνευσμένα από τον Πρεβελάκη, τον Καζαντζάκη και τον Παπαδιαμάντη στην πόλη μας, στην γκαλερί «Βάσω Μυλωνογιάννη» από την Παρασκευή 16 και μέχρι τις 30 Οκτωβρίου. Η έκθεσή του, εντάχθηκε στο πλαίσιο της διημερίδας που διοργάνωσε το περασμένο Σαββατοκύριακο η νομαρχιακή αυτοδιοίκηση , ο δήμος Χανίων και ο Φιλολογικός σύλλογος «Χρυσόστομος» με τίτλο «Κότινος στον Παντελή Πρεβελάκη» και σημειώνει μεγάλη επιτυχία.
-----------------------

Και πώς θα μπορούσε να γίνει αλλιώς αφού, όπως διαπιστώσαμε ιδίοις όμασι, τα χαρακτικά του Χρήστου Σανταμούρη εμπνέονται μεν από έργα και στίχους, όμως δίνουν στον Λόγο μια άλλη διάσταση, μια άλλη ερμηνεία: Εικαστική. Γεννημένος στην Τήνο, μετά την αποφοίτησή του από την Ανωτάτη Σχολή καλών τεχνών πήγε στην Γαλλία (δεύτερη πατρίδα του) στην Beaux-Αrts.
Mας λέει ότι το «ένα του πόδι είναι στην Κρήτη και το άλλο στην Γαλλία» όλα αυτά τα χρόνια. Μάλιστα, το πρώτο του ξεκίνημα στην γνωριμία με την Κρήτη και τους κλασικούς συγγραφείς και καλλιτέχνες ήταν στην δεκαετία του ’60, όταν πήγε στο Ηράκλειο πρώτα για ένα πρόγραμμα συντήρησης σε Βυζαντινά ξωκλήσια και μετά στα Σφακιά.
Σταθμός στις αναζητήσεις του υπήρξε η «συνάντησή» του με τον Καζαντζάκη, καθώς μαζί με τους «φίλους» του συλλόγου του, πορεύτηκαν μαζί «οδοιπόροι-προσκυνητές με την «ΑΣΚΗΤΙΚΗ», συνταξιδιώτες στην «Οδύσσεια».
«Από τότε», μας λέει, «δεν έχω ξεκολλήσει». Μετά τον Καζαντζάκη μπήκα στον Πρεβελάκη και στον Νέο Ερωτόκριτο». Οι ενότητες που εκθέτει στα Χανιά είναι:
Από τον Καζαντζάκη: Χαλκογραφίες από 18 Ραψωδίες της Οδύσσειας, Ανάγλυφα – με αναφορές στον Γκρέκο, Χαλκογραφίες από την Ασκητική.
Από τον Πρεβελάκη: 40 στίχοι από τον Νέο Ερωτόκριτο (που καταγράφονται κάτω από έργα μικτής τεχνικής) και ανάγλυφο από το στίχο «λόγια που κλέβω από τη σιγή».
Από Παπαδιαμάντη: Ρόδινα ακρογιάλια, χαλκογραφίες.
Επίσης εκτίθενται βιβλία τέχνης με χαλκογραφίες εμπνευσμένες από τους παραπάνω συγγραφείς, μια άλλη καλλιτεχνική του επίδοση καθώς πιστεύει ότι μετά το Ίντερνετ τα βιβλία τέχνης θα είναι τα επόμενα βιβλία που θα έχουμε στις βιβλιοθήκες μας. Και, μπορεί ο Προυστ να εμπνεόταν από τους ζωγράφους, όμως ο Σανταμούρης κάνει το αντίστροφο αφού πιστεύει ότι ο Λόγος τον βοηθά να μην επαναλαμβάνεται.


Ποιό είναι το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σας;
Η αγάπη για την δουλειά μου.
Τι σας κάνει να σηκώνεστε το πρωί;
Ειδικά στην Ελλάδα το φως του ήλιου, αρκετά νωρίς, ανεξάρτητα από την ώρα που έχω κοιμηθεί.
Τί είναι για σας ευτυχία;
Η ικανοποίηση που μου δίνει η δουλειά μου
Τι είναι για σας δυστυχία;
Δυστυχία για ένα καλλιτέχνη είναι να μην έχει την δυνατότητα να ζήσει την ικανοποίηση που δίνει η δουλειά του.
Η τελευταία φορά που ξεσπάσατε σε γέλια;
Είμαι άνθρωπος που πάντα γελώ. Νομίζω ότι η φύση είναι αρκετά θετική απέναντί μου.
Το βασικό σας ελάττωμα;
Νομίζω ότι ζω και από τα ελαττώματα μου.
Η βασική σας απασχόληση;
Η τέχνη.
Ποια αρετή προτιμάτε σε ένα άνδρα;
Αυτό που προϋπήρχε των συμβολαίων: Ο λόγος.
…σε μια γυναίκα;
Δεν θα το διαχώριζα σε φύλα.
Τι εκτιμάτε περισσότερο στους φίλους σας;
Ότι με αγαπούν και τους αγαπώ.
Αν δεν ήσασταν ο εαυτός σας ποιος θα θέλατε να ήσασταν;
Με το χρόνο πάντα υπάρχει όχι το τι να ήμασταν αλλά τι δεν προλάβαμε να κάνουμε. Π.χ., εγώ πολλές αναρωτιέμαι: Διάβασα αρκετά στην ζωή μου;
Ποιός θα ήταν ο ιδανικός τόπος για να ζήσετε;
Πέρα από το χωριό που γεννήθηκα (εκεί δένεσαι με την γη), όπου αλλού θα μπορούσα να έχω ανάλογη προσαρμογή στην δουλειά μου.
Ο συγγραφέας που σας εμπνέει περισσότερο εικαστικά;
Τον Πρεβελάκη, τον ήξερα, αλλά δουλεύω μαζί του τα τελευταία χρόνια. Τον Καζαντζάκη τον λάτρευα από μικρός γιατί πιστεύω ότι έχει ένα πνεύμα που ξεπερνά τα όρια του τόπου του.
Ο αγαπημένος σας ποιητής;
Ο Ρίτσος.
Ο αγαπημένος σας συνθέτης;
Εκτός από την κλασική, μου αρέσει τρομερά η Ελληνική μουσική. Οι μεγάλοι ΄Ελληνες συνθέτες με συγκινούν πάρα πολύ και μάλιστα αυτό τον καιρό συνεργάζομαι με τον Μαρκόπουλο, που κι αυτός είναι Κρητικός.
Ο αγαπημένος σας ήρωας σήμερα από την Ελλάδα και τον κόσμο ;
Οποιοσδήποτε αγωνίζεται για τον άνθρωπο. Ακόμα και αυτός που ανακαλύπτει κάτι προς όφελος των ανθρώπων.
Η ταινία που σας σημάδεψε;
Από όλα τα έργα της τέχνης κάτι παίρνεις. Δεν μπορώ να τα βάλω σε συρταράκια.
Τι απεχθάνεστε περισσότερο ;
Την αδυναμία συνεργασίας με κάποιο άνθρωπο. Να μην ξέρω που πηγαίνω μαζί του.
Σε ποια λάθη δείχνετε την μεγαλύτερη επιείκεια;
Εξαρτάται αν γνωρίζω τον άνθρωπο. Εάν έχουμε μιλήσει, αν ξέρω τα προβλήματά του. Τότε δικαιολογώ.
Με ποιό φυσικό ταλέντο θα θέλατε να είστε προικισμένος εκτός από το δικό σας;
Δεν με ενδιαφέρει τίποτα άλλο. Ο Πικάσο είχε πει ότι ο άνθρωπος είναι γεμάτος πολλά μικρά ρυάκια που τρέχουν σε μια κατεύθυνση. Τα μάζεψα όλα σε μια κατεύθυνση και προχώρησα. Αν θα πετύχω ή όχι αυτό είναι άλλο πρόβλημα.
Όταν δεν ζωγραφίζετε ποιά είναι η αγαπημένη σας ασχολία;
Το διάβασμα. Αλλά το πρόβλημα είναι ότι όταν διαβάζω σκέπτομαι ότι πρέπει να τα δουλέψω. Άρα, πάλι η δουλειά μου.
Ο μεγαλύτερος φόβος σας;
Να βρεθώ σε μια στιγμή ανίκανος να ζωγραφίσω λόγω κάποιου σωματικού προβλήματος.
Εάν συναντούσατε το Θεό τι θα θέλατε να σας πει;
Ξέρω ότι δεν θα τον βρω. Αλλά η ιδέα ότι τον ψάχνω μου αρκεί για να γεμίζει τη ζωή μου.
Πώς θα επιθυμούσατε να πεθάνετε;
Υπάρχουν δυο πράγματα: Εγωιστικά σαν καλλιτέχνης να έχω κτίσει το πετραδάκι της ζωής μου μέσα στην κοινωνία. Και, όπως όλοι μας, να μην υποφέρω.
Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεστε αυτό τον καιρό;
Ικανοποίησης γι’ αυτό που έχω.
Ποιό είναι το μότο σας ;
Να πιστεύουμε και να υπηρετούμε την δουλειά που έχουμε διαλέξει. Γι αυτό το καλύτερο πράγμα για όσους κάνουν παιδιά είναι να τα αφήσουν να επιλέξουν τί θέλουν να γίνουν.

Η ζωή είναι υπέροχη

Δημοσιεύτηκε στα Χανιώτικα Νέα Σάββατο 21 Νοεμβρίου 2009


Aπαντά ο ζωγράφος και καθηγητής του Πολυτεχνείου Κρήτης Δημήτρης Ανδρεαδάκης
Η ζωή είναι υπέροχη

Χανιώτες και όχι μόνο, συλλέκτες και μη, αγαπήσαμε και αγαπάμε όλα τα έργα του. Αλλά κάποια απ αυτά, κάποιες συλλογές του για την ακρίβεια, τις λατρέψαμε και τις λατρεύουμε. Όπως την συλλογή του «Μεταξύ ουρανού και γης» στην ατομική του έκθεση στην αίθουσα τέχνης Αθηνών (2001) που μας ταξιδεύει στα σύννεφα και της οποίας η κίνηση και το φως είναι καθοριστικά στοιχεία. Και, την «κλασική» πλέον συλλογή του «Ταμπακαριά», με καθοριστικό στοιχείο τις απίθανες φωτοσκιάσεις και την υπονοούμενη ανθρώπινη παρουσία– και στις δύο πιο πάνω συλλογές. Γέννημα –θρέμμα των Χανίων, όπου το φως «αναπλάθει» καθημερινά τα κύτταρα μας και δημιουργεί φυσικούς εικαστικούς πίνακες στο φυσικό αλλά και το κτιστό περιβάλλον μας. Έτσι, φαίνεται «μοιραίο» να επηρεάζει, ειδικά τους πολλούς και καλούς εικαστικούς μας. Ειδικότερα όμως «σφραγίζει» το έργο ορισμένων απ αυτούς. «…Αν και παραστατικός ζωγράφος δεν είναι περιγραφικός ή αφηγηματικός, προπάντων δεν είναι εφήμερος. ….Μέσα από την τεχνική που ακολουθεί φαίνεται να επιδιώκει τη συνέχιση μιας παράδοσης που μοιάζει διακεκομμένη εδώ και χρόνια, από την εποχή των μεγάλων δασκάλων της ζωγραφικής …». Αυτά έγραφε, το 1999, η κριτικός Πέγκυ Κουνενάκη προλογίζοντας ένα από τα Λευκώματα με έργα του ζωγράφου από τη συλλογή «Ταμπακαριά». Η πασίγνωστη αυτή συλλογή του, παρουσιάστηκε το 1999 σε τρεις αίθουσες τέχνης. Στην «Αίθουσα Τέχνης Αθηνών» και στα Χανιά στο «Χρυσόστομο» και στα «Τζάμια-Κρύσταλλα». Και φυσικά πρόβαλε τα Χανιά και τα «Ταμπακαριά», τίμησε την δουλειά του και τον ίδιο και σήμερα, μπορεί κανείς να πει ότι τα έργα αυτής της συλλογής είναι από τα «κλασικά» του και βρίσκονται σε …ανεπάρκεια αφού ήδη κοσμούν πολλές δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές στα Χανιά, στην Ελλάδα, στο εξωτερικό.

------------------------
Ο λόγος για τον Δημήτρη Ανδρεαδάκη που γεννήθηκε στα Χανιά το 1964. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας με δάσκαλους τον Τριαντάφυλλο Πατρασκίδη και στην συνέχειά με τον Δημήτρη Μυταρά. Συνέχισε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στην Ecole National Superieure des Beaux-Arts του Παρισιού με καθηγητές τους P. Carron και V. Velickovic ενώ κατά την διάρκεια τόσο των προπτυχιακών όσο και μεταπτυχιακών μεταπτυχιακών του σπουδών (1992-1996) υπήρξε υπότροφος του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών (Ι.Κ.Υ.), της Γαλλικής Κυβέρνησης, του Ιδρύματος Ωνάση και του Ιδρύματος Λεβέντη. Εργα του βρίσκονται σε μουσεία, πινακοθήκες, δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Από το 2004, διδάσκει στο τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, του Πολυτεχνείου Κρήτης Εικαστικές Τέχνες και το 2008 εξελέγη επίκουρος καθηγητής.
Ετσι, επιστρέφει σιγά-σιγά στα Χανιά που εξακολουθεί να βρίσκεται η οικογένειά του και σήμερα απαντά στο «Μου σου του α λα Προυστ» και μας γεμίζει αισιοδοξία θυμίζοντάς μας ότι « Η ζωή είναι υπέροχη».

Ποιό είναι το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σας;
Δεν ξέρω αν εγώ μπορώ να μιλήσω για ένα βασικό γνώρισμα στο χαρακτήρα μου. Θα μπορούσα να πω ότι είμαι άνθρωπος με μεγάλη υπομονή και επιμονή, και ότι έχω ένα αναλυτικό τρόπο σκέψης.
Τι σας κάνει να σηκώνεστε το πρωί;
Επτά ώρες συνεχόμενου ύπνου.
Τι είναι για σας ευτυχία;
Το φως του ήλιου, η αγάπη και η έγνοια των δικών μου ανθρώπων, η δουλειά της μέρας στο εργαστήριό μου, τα μαθήματα με τους φοιτητές στο Πολυτεχνείο, η συνεύρεση με φίλους γύρω από ένα τραπέζι.
Τι είναι για σας δυστυχία;
Να μην κάνω όνειρα. Να μην είμαι δημιουργικός.
Η τελευταία φορά που ξεσπάσατε σε γέλια;
Πριν από λίγο, με ένα ανέκδοτο που μου έστειλε ένας φίλος με email. Θυμάμαι σχεδόν όλα τα ανέκδοτα που έχω ακούσει, και μου κάνει κέφι να λέω ανέκδοτα με κάθε ευκαιρία.
Το βασικό σας ελάττωμα;
Όλα μου τα χαρακτηριστικά γίνονται ελαττώματα όταν τα χρησιμοποιώ με αρνητικό τρόπο.
Η βασική σας απασχόληση;
Η ζωγραφική καθημερινά στο εργαστήριο, και εδώ και λίγα χρόνια τα μαθήματα στο Πολυτεχνείο.
Ποια αρετή προτιμάτε σε ένα άνδρα;
Την αυτογνωσία
…σε μια γυναίκα;
Θεωρητικά το ίδιο…
Τι εκτιμάτε περισσότερο στους φίλους σας;
Το να έχουν πραγματικό πάθος για αυτό που κάνουν στην ζωή τους οτιδήποτε και να είναι αυτό.
Ποιος θα ήταν ο ιδανικός τόπος για να ζήσετε;
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στα Χανιά, κi’ έτσι έμαθα να αγαπώ το δυνατό φως του ήλιου και τη θάλασσα. Ιδανικός τόπος για μένα είναι ο τόπος μας, το φως του, και η λάμψη των χρωμάτων του.
Το αγαπημένο σας ταξίδι;
Στο Τολέδο μπροστά στο έργο του Γκρέκο « Η Ταφή του Κόμη Οργκάθ».
Το αγαπημένο σας χρώμα;
Τα μπλε της θάλασσας.
Ο αγαπημένος σας συγγραφέας;
Παπαδιαμάντης.
Ο αγαπημένος σας ποιητής;
Ο Όμηρος.
O αγαπημένος σας συνθέτης;
Ο Μπαχ, ο Μπετόβεν - ιδιαιτέρα τα κοντσέρτα του για πιάνο - ο Μάνος Χατζηδάκις, οι Πρωτομάστορες της Κρητικής μουσικής.
Ο αγαπημένος σας ζωγράφος;
Αυτή την εποχή οι ζωγράφοι των πορτρέτων Φαγιούμ από την ομώνυμη περιοχή στην Αίγυπτο από τον 1ο αι. π. Χ. έως τον 3ο αι. μ. Χ.
Ο αγαπημένος σας ήρωας –ηρωίδα από την λογοτεχνία;
Ο Οδυσσέας.
Η ταινία που σας σημάδεψε;
Όλες οι ταινίες του Τσάρλι Τσάπλιν.
Τι απεχθάνεστε περισσότερο ;
Την αναβλητικότητα μου σε ορισμένα πράγματα που ενώ ξέρω ότι πρέπει να τα κάνω, δεν μου κάνει κέφι να ασχοληθώ μαζί τους, και έτσι τα αναβάλω συνέχεια.
Σε ποια περίπτωση επιλέγετε να πείτε ψέματα ;
Όταν θέλω να αποφύγω ανθρώπους η καταστάσεις που νιώθω ότι σπαταλούν το χρόνο μου με κάτι που δεν με αφορά ή δεν με ενδιαφέρει.
Σε ποια λάθη δείχνετε την μεγαλύτερη επιείκεια;
Δυστυχώς, όπως και οι περισσότεροι άνθρωποι, στα δικά μου.
Το τραγούδι που σφυρίζετε κάνοντας ντους ;
Είμαι παράφωνος και αποφεύγω γενικά το τραγούδι, η αλήθεια όμως είναι ότι δεν είμαι και από τους ανθρώπους που νοιώθουν παρόρμηση να τραγουδήσουν στο μπάνιο.
Οταν δεν ζωγραφίζετε ποιά είναι η αγαπημένη σας ασχολία;
Να διαβάζω και να περπατώ στην φύση. Aπό τις δύο αυτές πιο ευχάριστες ασχολίες μου την πρώτη την πραγματοποιώ συχνότατα την δεύτερη σπανιότατα διότι όταν έχω ελεύθερο χρόνο συνήθως ασχολούμαι με την πρώτη.
Ο μεγαλύτερος φόβος σας;
Το να μην μπορώ να αντιμετωπίσω τους φόβους μου.
Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεστε αυτό τον καιρό;
Νιώθω ότι είμαι στην πιο δημιουργική στιγμή της ζωής μου.
Πώς θα επιθυμούσατε να πεθάνετε;
Γαλήνια
Εάν συναντούσατε το Θεό τι θα θέλατε να σας πει;
Ότι δεν σπατάλησα ούτε μια μέρα την ζωή που μου δόθηκε.
Ποιό είναι το μότο σας ;
Η ζωή είναι υπέροχη.

Ανακαλύπτω την θετική πλευρά των πραγμάτων

Δημοσιεύτηκε στα Χανιώτικα Νέα 31-10-09
Απαντά η αρχαιολόγος αναπλ. Γενική δ/ντρια του ΥΠΠΟ Μαρία Βλαζάκη

Ανακαλύπτω την θετική πλευρά των πραγμάτων

Το παιδικό της χαμόγελο και η ηρεμία της κάθε άλλο παρά δείχνουν την στιβαρή γυναίκα, την αρχαιολόγο Μαρία Βλαζάκη που σήμερα απαντά στο «Μου, σου του, α λα Προυστ», και η οποία καταφέρνει να συνταιριάζει αρμονικά: Τις μεγάλες ευθύνες που έχει αναλάβει ως αναπληρώτρια Γενική δ/ντρια Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς του ΥΠΠΟ. Τις συνεχιζόμενες ευθύνες της ως Διευθύντρια της τοπικής μας ΚΕ΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων. Την παθιασμένη αγάπη της για την αρχαιολογία που οδηγεί σε εξαντλητικά ωράρια προκειμένου να διασωθεί και να καταγραφεί το υλικό των ανασκαφών για τις οποίες έχει και άμεση εμπλοκή. Και ταυτόχρονα, την αφοσίωσή της στην αρμονική συμβίωση της οικογένειάς της: Του συντοπίτη Χαράλαμπου Βλαζάκη ζωγράφου-αγιογράφου με μακρά διακριτή πανελλαδική παρουσία στο χώρο του, και τις δύο κόρες τους που δικαιώνουν πλήρως την ρήση «Τα μήλα πέφτουν κάτω από τις μηλιές». Αφού η μεν πρώτη, η Σοφία, έχει ήδη ξεκινήσει σταθερά βήματα στην ζωγραφική της καριέρα (πρόσφατη η εξαιρετική έκθεσή της για το περιβάλλον με τίτλο «Παιδικά και οικογενειακά θέματα»). Η δε δεύτερη, αρχιτέκτων, μετά το Μετσόβιο έκανε μεταπτυχιακά στη Βαρκελώνη στην αρχιτεκτονική τοπίου και ασχολείται με τους ελεύθερους χώρους των πόλεων και ειδικά των Χανίων.
----------------
Η παρουσία της στην τοπική αρχαιολογική υπηρεσία αρχικά (ΚΕ΄ εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών αρχαιοτήτων) αλλά και στο τιμόνι της, είναι κοινά αναγνωρισμένο ότι έδωσε ώθηση στην ανάδειξη του μεγάλου αρχαιολογικού πλούτου της Δυτικής Κρήτης. Η συμβολή της ήταν και είναι καθοριστική στην ανάδειξη πολλών αρχαιολογικών χώρων και στο νομό Χανίων (όπως στην αρχαία Απτέρα στην αρχή και στην αρχαία Κυδωνία τα τελευταία χρόνια με πολλές σωστικές και συστηματικές ανασκαφές). Πρωτοστάτησε στην υλοποίηση περιοδικών εκθέσεων, εκπαιδευτικών προγραμμάτων, και ποικίλων εκδηλώσεων πολιτισμού στο χώρο των Μουσείων και των αρχαιολογικών χώρων της περιοχής μας. Πρόσφατος είναι ο απόηχος της ομιλίας της, τον περασμένο μήνα, στην κατάμεστη αίθουσα του Cotsen Hall της Γενναδείου Βιβλιοθήκης, ως πρώτης προσκεκλημένης του φετινού ακαδημαϊκού έτους από την Αρχαιολογική Αμερικανική Σχολή Αθηνών. Σ’ αυτήν αναφέρθηκε στην σημασία της μινωικής εγκατάστασης των Χανίων ως το σπουδαιότερο κέντρο της Δυτικής Κρήτης και εφάμιλλο των μεγάλων μινωικών ανακτορικών κέντρων της Ανατολικής Κρήτης. Ομιλία που απασχόλησε ιδιαίτερα τον Αθηναϊκό τύπο με ότι αυτό σημαίνει και για την τουριστική αξιοποίησή της για τα Χανιά. Μόλις πέρυσι το Σεπτέμβριο, εξ άλλου, είχε ανάλογη προσφορά στην ιστορία και τον πολιτισμό της Κρήτης, αφού συμμετείχε στον συντονισμό της επιστημονικής και οργανωτικής επιτροπής για το ετήσιο αφιέρωμα του 2008 για τον Ελληνικό Πολιτισμό που διοργανώνει στην Νέα Υόρκη το Κοινωφελές Ίδρυμα Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης. Όπου για πρώτη φορά παρουσιάστηκε, με εξαιρετική επιτυχία και απήχηση, ο Μινωικός Πολιτισμός της Κρήτης τόσο σε εκθέματα από τα μουσεία της Κρήτης όσο και σε ημερίδα και σε σχετική έκδοση. Πέραν των πολλών επιστημονικών της ανακοινώσεων, διαλέξεων και ομιλιών έχει γράψει την μονογραφία «Ο νομός Χανίων μέσα από τα μνημεία του» ενώ επίκειται η έκδοση μιας δεύτερης μονογραφίας για την πόλη των Χανίων στα αρχαία χρόνια. Είναι ένα θέμα που εξαντλητικά ερευνά και την έχει οδηγήσει να αναφέρεται στο «Παλίμψηστο» της πόλης των Χανίων.



Ποιό είναι το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σας;
Η αισιοδοξία.
Τι σας κάνει να σηκώνεστε το πρωί;
Δυστυχώς το ξυπνητήρι.
Τι είναι για σας ευτυχία;
Η χαρά στην οικογένεια.
Τι είναι για σας δυστυχία;
Η θλίψη στην οικογένεια.
Η τελευταία φορά που ξεσπάσατε σε γέλια;
Μόλις τώρα.
Το βασικό σας ελάττωμα;
Το άγχος.
Η βασική σας απασχόληση;
Ασφαλώς οι αρχαιότητες.
Ποια αρετή προτιμάτε σε ένα άνδρα;
Την ευαισθησία.
…σε μια γυναίκα;
Τη δυναμικότητα.
Τι εκτιμάτε περισσότερο στους φίλους σας;
Την πίστη και την ειλικρίνεια.
Αν δεν ήσασταν ο εαυτός σας ποιος θα θέλατε να ήσασταν;
Ένας αστροφυσικός.
Ποιος θα ήταν ο ιδανικός τόπος για να ζήσετε;
Ο Αποκόρωνας όπως τον ήξερα.
Το αγαπημένο σας ταξίδι;
Στη Νέα Υόρκη.
Το αγαπημένο σας χρώμα;
Τα γήινα χρώματα.
Το αγαπημένο σας λουλούδι;
Η ίριδα.
Ο αγαπημένος σας συγγραφέας;
Πάντα ο Πλάτων – Σήμερα ο Γκαμπριέλ Γκαρθία Μαρκές για να
χάνομαι στο μαγικό ρεαλισμό του και ο Αντρέα Καμιλέρι για να με
ξεκουράζει με το σικελικό αστυνομικό δαιμόνιό του.
Ο αγαπημένος σας ποιητής;
Ο Όμηρος και ο Ελύτης.
Ο αγαπημένος σας συνθέτης;
Ο Μότσαρτ.
Ο αγαπημένος σας ζωγράφος;
Ο Μαρκ Σαγκάλ. Θαυμάζω τη δουλειά του άντρα μου στον χώρο
της εκκλησιαστικής ζωγραφικής και ανακαλύπτω καθημερινά ότι
με συγκινεί πολύ και η κόρη μου.
Ο αγαπημένος σας ήρωας σήμερα από την Ελλάδα και τον κόσμο;
Ο πραγματικός αλτρουϊστής, που τον βρίσκεις τόσο δύσκολα…
Τι απεχθάνεστε περισσότερο;
Τον υποκριτή.
Σε ποια λάθη δείχνετε την μεγαλύτερη επιείκεια;
Σε όσα ξεχωρίζει η ειλικρινής μεταμέλεια.
Με ποιο φυσικό ταλέντο θα θέλατε να είστε προικισμένη;
Να τραγουδώ όμορφα.
Ποια θεωρείτε τη μεγαλύτερη επιτυχία σας;
Τις δυο κόρες μου.
Πώς σας χαρακτηρίζουν οι συνεργάτες σας;
Ήρεμη δύναμη.
Τι απολαμβάνετε περισσότερο;
Πραγματικά, να μπορώ να ζω την κάθε στιγμή χωρίς πόνο.
Τι σας λείπει περισσότερο;
Οι κυπαρισσώνες του Αποκόρωνα και οι νότιες γυαλιές του
Ρεθύμνου.
Ο μεγαλύτερος φόβος σας;
Η αδικία.
Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεστε αυτό τον καιρό;
Σε μεγάλη αγωνία για το αν κατορθώσω να βοηθήσω ουσιαστικά στον χώρο της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας.
Πώς θα επιθυμούσατε να πεθάνετε;
Ξαφνικά.
Ποιό είναι το μότο σας;
Ανακάλυπτε τη θετική πλευρά πραγμάτων και καταστάσεων.

Θα ήθελα να είμαι ο βαρώνος Μυγχάουζεν

Δημοσιεύτηκε στα Χανιώτικα Νέα Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2009

Aπαντά ο σκηνοθέτης Μανούσος Μανουσάκης

«Θα ήθελα να είμαι ο βαρώνος Μυγχάουζεν»

Εάν δεν ήταν αυτός που είναι θα ήθελε να είναι ο βαρώνος Μυγχάουζεν, η μυθομανία του οποίου θα τον βοηθούσε να γράφει ακόμα καλύτερα σενάρια. Αυτή η «παρα-μυθο-μανία» εξ’ άλλου, φαίνεται ότι βαραίνει και στην επιλογή της συγκλονιστικής ταινίας «Ο λαβύρινθος του Πάνα» (Μια ταινία- παραμύθι αλλά μόνο για ενήλικες θεατές με έξι υποψηφιότητες για Οσκαρ, εκ των οποίων κέρδισε στις τρεις) ως ταινίας που τον σημάδεψε. Δεν είναι τυχαίο, επομένως, ότι πριν τρεις μήνες (Ιούλιος 2009)μαζί με την ηθοποιό Ειρήνη Παππά υπέγραψαν και παρουσίασαν ένα σχέδιο τηλεοπτικής σειράς που βασίζεται στο μύθο των Ατρειδών καθώς ο σκηνοθέτης Μανούσος Μανουσάκης που σήμερα απαντά στο «Μου, σου του α λα Προυστ», πιστεύει ότι πρέπει να προβληθεί και έξω από τη χώρα μας ο μεγάλος θησαυρός των Ελληνικών μύθων.
Φέτος, για δεύτερη συνεχή χρονιά βρίσκεται στα Χανιά και υπογράφει την σκηνοθεσία της πρώτης χειμερινής παραγωγής του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κρήτης του « Ο επιθεωρητής έρχεται» του Τζων Πρίστλεϋ. Πρόκειται για ένα από τα πιο πολυανεβασμένα έργα των τελευταίων 50 ετών, το καλύτερο του συγγραφέα, ένα έργο με πρωτοποριακή γραφή που είναι και σύγχρονο καθώς καθρεπτίζει και την ατομικιστική εποχή μας και την παρακμή κοινωνικών αξιών.
Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί, όπως μας είπε ο ίδιος, σαν κοινωνικό αστυνομικό θρίλερ. Η ιστορία εκτυλίσσεται σε ένα μεγαλοαστικό σπίτι στην Αγγλία του 1912 όπου γιορτάζουν τον αρραβώνα της κόρης. Παρόντες είναι οι επηρμένοι νεόπλουτοι γονείς, ο αριστοκράτης και αδίστακτος γαμπρός, η ψηλομύτα κόρη και ο αλκοολικός αδελφός της. Ενώ λοιπόν ανέμελοι γιορτάζουν τον αρραβώνα σε στενό οικογενειακό κύκλο στο σπίτι «εισβάλλει» ένας επιθεωρητής της αστυνομίας που κατηγορεί όλους ότι ο καθένας ξεχωριστά, και χωρίς να το γνωρίζει ο άλλος, συνετέλεσαν στο να αυτοκτονήσει μία κοπέλα. Όλη η βιτρίνα της υποκριτικής αξιοπρέπειας καταρρέει .
Το έργο ανέβηκε για πρώτη φορά το 1945. Στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.Κρήτης, έργο ανεβαίνει σε μετάφραση Ζωής Ρηγοπούλου, σκηνικά-κοστούμια Βάλιας Μαργαρίτη και μουσική του Μανώλη Μανουσάκη. Η πρεμιέρα είναι στις 27 Νοεμβρίου στην αίθουσα του Βενιζέλειου Ωδείου Χανίων και είναι φανερό ότι οι συντελεστές του, με ένα ακόμη «αστυνομικό» έργο, στοχεύουν στην επανάληψη της περσινής επιτυχίας, της «Ποντικοπαγίδας» της Αγκάθα Κρίστι.
------------------

Άνθρωπος χαμηλών τόνων αλλά υψηλών στόχων και εργασιομανής ο Μανούσος Μανουσάκης, δικαιώνει μέσα από τα έργα και τις πολύπλευρες δραστηριότητές του, το μότο ζωής του που συνοψίζεται στο «να μην φτάνει η ημέρα για όσα πράγματα θέλει να κάνει κανείς». Και κάνει πολλά. Αφού παράλληλα με την πρώτη μεγάλη αγάπη του την σκηνοθεσία, καλλιέργησε και δυο άλλες «κρυμμένες» αγάπες : Την βιολογική καλλιέργεια ελιάς και την αγωνιστική ιστιοπλοΐα. Η πρώτη πάντως βρήκε έδαφος να αναπτυχθεί όταν μαζί, με την άλλη μεγάλη αγάπη του, την γυναίκα του Μαρία, αποφάσισαν να καλλιεργήσουν το κτήμα της στην Σπάρτη. Και όχι μόνο τα κατάφεραν για το δικό τους κτήμα αλλά βάζοντας, ως συνήθως, αγάπη, μεράκι και …φαντασία σχεδίασαν μαζί με άλλους τοπικούς φορείς της Λακωνίας την Γιορτή λαδιού και ελιάς που φέτος -στον τρίτο χρόνο υλοποίησής της- πραγματοποιήθηκε στο στάδιο Ειρήνης και Φιλίας στην Αθήνα (10-12 Απριλίου 2009) και είχε μεγάλη επιτυχία και προβολή.
Ιδρυτής και καλλιτεχνική «ψυχή» της εταιρείας παραγωγής ταινιών «Τηλεκίνηση» (η επί των οικονομικών «ψυχή» είναι η γυναίκα του Μαρία), έχει στο ενεργητικό του πλήθος επιτυχιών στο θέατρο, τον κινηματογράφο, την τηλεόραση καθώς ο Μανουσάκης σέβεται το κοινό και παράγει ποιοτικά έργα. Είναι δε πασίγνωστο ότι πολλές τηλεοπτικές σειρές του πρόβαλλαν ιδιαίτερα την Κρήτη και τα Χανιά συμβάλλοντας έτσι και στην τουριστική προβολή μας.
Αυτοδίκαια, λοιπόν, και επίτιμος δημότης της πόλης μας ο Μανούσος Μανουσάκης, του οποίου οι ρίζες είναι Σφακιανές. Και, εν μέρει- όταν μπορεί- είναι και κάτοικος Χανίων. Αφού το δέσιμό του με τα Χανιά και τις ρίζες του, τον οδήγησε να αγοράσει και να αναπαλαιώσει ένα σπίτι στη παλιά πόλη των Χανίων. Κάτι που έχει κάνει και στο Χιλιομόδι (τόπο καταγωγής της γυναίκας του) και στην Σπάρτη. Έτσι ώστε τα παιδιά τους, Μανώλης και Δέσποινα (καλλιτεχνική φλέβα και τα δύο που ήδη έχουν ανοίξει τα φτερά τους και εκτός Ελλάδας -ο Μανώλης ως σκηνοθέτης και συνθέτης και η Δέσποινα με σπουδές video art και γλυπτική στην Αμερική), να βρίσκουν ρίζες σε αυτούς τους τόπους.

Ποιό είναι το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σας;
Επιμονή, υπομονή, εργασιομανία.
Τι σας κάνει να σηκώνεστε το πρωί;
Ο ήλιος.
Τι είναι για σας ευτυχία;
Η ζωή μου με την Μαρία.
Τι είναι για σας δυστυχία;
Τεμπελιά, απραξία, πόλεμος, επιθετικότητα, αλαζονεία, αυθαιρεσία.
Η τελευταία φορά που ξεσπάσατε σε γέλια;
Πριν ένα δευτερόλεπτο.
Το βασικό σας ελάττωμα;
Κάπνισμα, ανυπομονησία, ακαταστασία.
Η βασική σας απασχόληση;
Η δουλειά μου.
Ποια αρετή προτιμάτε σε ένα άνδρα;
Η μπέσα.
…σε μια γυναίκα;
Η μπέσα.
Τι εκτιμάτε περισσότερο στους φίλους σας;
Την ειλικρινή κριτική.
Αν δεν ήσασταν ο εαυτός σας ποιος θα θέλατε να ήσασταν;
Ο βαρώνος Μυγχάουζεν. Θα έγραφε τα καλλίτερα σενάρια.
Ποιος θα ήταν ο ιδανικός τόπος για να ζήσετε;
Η Ελλάδα.
Το αγαπημένο σας ταξίδι;
Στην φαντασία.
Ο αγαπημένος σας συγγραφέας;
Ο Καζαντζάκης και ο Όμηρος.
Ο αγαπημένος σας ποιητής;
Ο Ευριπίδης,
Ο αγαπημένος σας συνθέτης;
Leonard Bernstein και Βαμβακάρης.
Ο αγαπημένος σας ζωγράφος;
Νταλί, Εγγονόπουλος.
Η ταινία που σας σημάδεψε; (δική σας ή άλλου)
Ο Λαβύρινθος του Πάνα.
Το αγαπημένο σας φαγητό και ποτό;
Κρασί και πατάτες τηγανιτές.
Τι απεχθάνεστε περισσότερο ;
Την αυθαιρεσία, την αναλγησία, την βλακεία, το ψέμα.
Σε ποια περίπτωση επιλέγετε να πείτε ψέματα ;
Για να σώσω μια ζωή.
Σε ποια λάθη δείχνετε την μεγαλύτερη επιείκεια;
Στην αριθμητική.
Με ποιο φυσικό ταλέντο θα θέλατε να είστε προικισμένος;
Τραγούδι.
Τι σας λείπει περισσότερο;
Η ηρεμία.
Ο μεγαλύτερος φόβος σας;
Το τέλος του πολιτισμού.
Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεστε αυτό τον καιρό;
Αισιοδοξία, εγρήγορση, αναμονή.
Πώς θα επιθυμούσατε να πεθάνετε;
Αδιάφορα.
Εάν συναντούσατε το Θεό τι θα θέλατε να σας πει;
Καλημέρα..
Ποιό είναι το μότο σας ;
Να εύχεσαι να μην σου φτάνει η ημέρα για τα πράγματα που θες να κάνεις.

Ζυμώνω και ψήνω ψωμιά

Δημοσιεύτηκε στα Χανιώτικα Νέα 14-11-09

Απαντά ο πρόεδρος της Ενωσης Πνευματικών δημιουργών Χανίων, ιστορικός ερευνητής Δημήτρης Νικολακάκης


«Ζυμώνω και ψήνω ψωμιά»

Μια πορεία ζωής «ζυμωμένη» με αγώνες- δημοκρατικούς πνευματικούς και καθημερινότητας- και αγωνίες για τον τόπο- το παρόν και το μέλλον του. Ίσως γι αυτό το «ζύμωμα και το ψήσιμο του ψωμιού» είναι το χόμπι του. Στην ζωή τίποτα δεν είναι τυχαίο. Όλα τα «συστατικά» με τα οποία είναι «ζυμωμένος» κάθε άνθρωπος και ο «φούρνος» των πνευματικών και αξιακών αγώνων στον οποίο «ψήνονται» συντελούν στην ποιότητα του «ψωμιού» που θα παραγάγουν.
Γεννήθηκε από αγροτική οικογένεια στα Νεριανά Κυδωνίας. Το 1976 αποφοίτησε από το τμήμα Δημοσίου Δικαίου και Πολιτικών Επιστημών της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Συμμετείχε ενεργά στις αντιδικτατορικές φοιτητικές εξεγέρσεις και έχει αναγνωριστεί ως αγωνιστής κατά της δικτατορίας. Υπήρξε ο πρώτος δ/ντής των καταστημάτων σουπερ μάρκετ ΙΝΚΑ Χανίων. Έκανε ένα «πέρασμα» από την δημοσιογραφία και μετά τον διορισμό του στο δημόσιο διετέλεσε προϊστάμενος του Γραφείου Χανίων της Γ.Γ. Τύπου και πληροφοριών , του Γραφείου τύπου και δημοσίων σχέσεων και του τμήματος Πολιτικών Δικαιωμάτων της νομαρχίας Χανίων. Από το 2007 προΐσταται της Διεύθυνσης Πολιτισμού, αθλητισμού και δια βίου εκπαίδευσης, η οποία, μετά το 2007, έχει διοργανώσει ημερίδες, διημερίδες για μεγάλες προσωπικότητες της Ελλάδας και της Κρήτης, υψηλού επιπέδου εκδηλώσεις για την Μαρία Κάλλας (εφάμιλλες όπως αναγνωρίστηκε- αυτών της Βουλής των Ελλήνων), συναυλίες όπως αυτή με την Νάνα Μούσχουρη, αφιέρωμα στον Στέλιο Καζαντζίδη, εκθέσεις και εκδηλώσεις στα πλαίσια του Αγροτικού Αυγούστου, παραγωγή ντοκιμαντέρ για την ιστορία και τοπικό πολιτισμό μας και ήδη έχει εκδώσει δεκάδες βιβλία ιστορικού, λαογραφικού, φυσιολατρικού και γαστρονομικού περιεχομένου.
-----------------------

Αεικίνητος, γελαστός, εργασιομανής. Το τελευταίο ίσως είναι και ένα από τα απαραίτητα «συστατικά» για να αφιερώνει, μετά την εργασία του στην νομαρχία, ώρες ολόκληρες στην έρευνα αρχείων και να φέρνει στο φως άγνωστες πτυχές της ιστορίας και της παράδοσης του τόπου. Ειδικότερα του γενέθλιου τόπου. Της Κρήτης και των Χανίων. Φυσικά, το άλλο βασικό συστατικό είναι η ΑΓΑΠΗ. Αγάπη για τον τόπο και τους ανθρώπους που έγραψαν ιστορία και που φύλαξαν κάθε λογής πολιτισμικές Θερμοπύλες.
Έχει στο ενεργητικό του πολλές τιμητικές διακρίσεις ενώ το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών και Μελετών «Ελευθ. Βενιζέλος» του έχει απονείμει τον ύψιστο τίτλο τιμής ανακήρυξής του σε εταίρο του Ιδρύματος, καθώς βρίσκεται στην πρώτη γραμμή εθελοντών που στηρίζουν το Ίδρυμα από την ίδρυσή του.
Φανατικός «Βενιζελικός» έχει γράψει μέχρι σήμερα 2 βιβλία που αναφέρονται στην εποχή του εθνάρχη οι εκδόσεις των οποίων έχουν εξαντληθεί και ήδη η νομαρχία και το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών και Μελετών «Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος» που είναι οι εκδότες, προχωρούν σε επανέκδοσή τους. Επίσης ένα βιβλίο για ένα ηρωικό περιστατικό της κατοχής στον Ταυρωνίτη (Πέρα από το φόβο και το Θάνατο) οι δύο εκδόσεις του οποίου, επίσης, έχουν εξαντληθεί, δύο βιβλία για την Χανιώτικη Μουσική και χορευτική παράδοση και, βρίσκονται υπό έκδοση άλλα δύο βιβλία σχετικά με το κίνημα του 1938 και του πεσόντες και εκτελεσθέντες του 1941-45.
Είχε την ευθύνη της έκδοσης εννέα ημερολογίων με θέματα από την Χαλέπα, το Βενιζέλο και τα ...αγριολούλουδα.
Είναι Πρόεδρος της Ένωσης Πνευματικών Δημιουργών Χανίων η οποία τα τελευταία χρόνια αναδιοργανώθηκε και διοργανώνει πολλές πολιτισμικές εκδηλώσεις στα Χανιά. Μία απ αυτές, η έκθεση ζωγραφικής του Ρουσσέτου Παναγιωτάκη θα πραγματοποιηθεί μεθαύριο Δευτέρα 16 Νοεμβρίου στο Γιαλού Τζαμισί σε συνδιοργάνωση με την Νομαρχία Χανίων.
Είναι άνθρωπος της διπλανής ανοικτής πόρτας. Είναι ο ιστορικός-ερευνητής στον οποίο καταφεύγουν ακόμα και γνωστοί ντόπιοι συγγραφείς για να βρουν ιστορικές πηγές για τα έργα τους. Παράδειγμα ανθρώπου, που και για την δημόσια υπηρεσία του παράγει πρωτογενές, πολυ-πολιτισμικό έργο, και παράλληλα συνεισφέρει στην ιστορική έρευνα, παράδοση και πολιτιστική δημιουργία των Χανίων με βιβλία, ομιλίες, μελέτες, άρθρα και πολλές άλλες δραστηριότητες.
Χάρις, φυσικά και στην κατανόηση της γυναίκας του Άννας που «συδαυλίζει» τον «φούρνο» που ψήνει τα «ψωμιά» του και την ικανοποίηση που του δίνει και η πορεία των σπουδών των παιδιών τους, της Μαρίας που είναι τελειόφοιτος της Αρχιτεκτονικής Χανίων και της Κλέλιας που είναι δευτεροετής στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Πειραιώς.
Ο Δημήτρης Νικολακάκης απαντά σήμερα στο Μου σου του α λα Προυστ, και μας «μυρίζει» ψωμί…πολύσπορο. Όπως και τα «καμώματά» του.

Ποιό είναι το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σας;
Υπομονή, αισιοδοξία και μεγαθυμία.
Τι σας κάνει να σηκώνεστε το πρωί;
Το βιολογικό ρολόι συνήθως.(Που τρελαίνεται με τη χειμερινή – θερινή ώρα).
Τι είναι για σας ευτυχία;
Το κάθε λεπτό που ζω.
Τι είναι για σας δυστυχία;
Το να πρέπει να ανέχομαι τους μίζερους και τους ξερόλες.
Η τελευταία φορά που ξεσπάσατε σε γέλια;
Ακούγοντας χθες το τελευταίο ανέκδοτο από τον μετρ του είδους, φωτογράφο, Γιώργο Φαντάκη.
Το βασικό σας ελάττωμα;
Η ειλικρίνεια και ο αυθορμητισμός μου.
Ποια είναι η βασική σας απασχόληση ;
Όλες τις θεωρώ ισότιμες.
Ποια αρετή προτιμάτε σε ένα άνδρα;
Ευθύτητα.
…σε μια γυναίκα;
Συγκατάβαση.
Τι εκτιμάτε περισσότερο στους φίλους σας;
Την ανιδιοτέλειά τους.
Αν δεν ήσασταν ο εαυτός σας ποιος θα θέλατε να ήσασταν;
Ο «Στελάρας… Μπιθικώτσης».
Ποιος θα ήταν ο ιδανικός τόπος για να ζήσετε;
Τα Νεριανά.
Το αγαπημένο σας ταξίδι;
Αυτό που δεν έκαμα ποτέ (υποφέρω από ναυτία).
Το αγαπημένο σας λουλούδι;
Το γιασεμί.
Ο αγαπημένος σας συγγραφέας;
Ο Νίκος Καζαντζάκης.
Ο αγαπημένος σας ποιητής;
Ο Κωνσταντίνος Καβάφης.
Ο αγαπημένος σας συνθέτης;
Από τους Έλληνες ο Μίκης Θεοδωράκης, από τους κλασικούς ο Γιόχαν Στράους.
Ο αγαπημένος σας ζωγράφος;
Ο Γιώργος Σταθόπουλος.
Ο αγαπημένος σας ήρωας σήμερα από την Ελλάδα και τον κόσμο;
Από την Ελλάδα ο Γιωργάκης που έγινε Γιώργος (τουλάχιστον αυτής της περιόδου).Από τον κόσμο ο Μπάρακ Ομπάμα (τουλάχιστον αυτής της περιόδου).
Η ταινία που σας σημάδεψε;
Κράμερ εναντίον Κράμερ.
Τι απεχθάνεστε περισσότερο ;
Τις παράνομες πράξεις, τη διπλοπροσωπία και την αχαριστία.
Σε ποια περίπτωση επιλέγετε να πείτε ψέματα ;
Για σοβαρούς λόγους υγείας σε αγαπημένα πρόσωπα.
Σε ποια λάθη δείχνετε την μεγαλύτερη επιείκεια;
Σε αυτά που εκείνοι που τα κάνουν τα παραδέχονται.
Με ποιο φυσικό ταλέντο θα θέλατε να είστε προικισμένος;
Καλλίφωνος.
Όταν δεν συγγράφετε ποιά είναι η αγαπημένη σας ασχολία;
Ζυμώνω και ψήνω ψωμιά (ολικής αλέσεως, πολύσπορα, τσιαπάτας, παξιμάδια).
Τι σας λείπει περισσότερο;
Μερικά ευρώ κάθε μήνα.
Ο μεγαλύτερος φόβος σας;
Μήπως χειροτερέψει το αυχενικό μου και δεν μπορώ να συγκρατώ το κεφάλι μου όρθιο.
Εάν συναντούσατε το Θεό τι θα θέλατε να σας πει;
«Γεια σου Μήτσο».Κι εγώ θα του έλεγα «Καλημέρα Κύριε».
Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεστε αυτό τον καιρό;
Την ίδια που βρίσκομαι εδώ και 20 χρόνια.
Πώς θα επιθυμούσατε να πεθάνετε;
Με διαύγεια πνεύματος μέχρι τέλους. Μόνο που το τέλος θά’ θελα να έρθει καθημερινή και με καλοκαιρία. Να μην ταλαιπωρήσω συγγενείς και φίλους. Να μην τους χαλάσω και το Σαββατοκύριακο.
Ποιό είναι το μότο σας ;
« Ματαιότης ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότης».