Μπήκαν στην Πόλη οι οχτροί!!!

"Η μοναδική Πόλη που έχει μείνει στην Ελλάδα είναι η παιδεία. Και μπορεί καμιά φορά οι οχτροί να μπαίνουν στην Πόλη, αλλά δεν κάθονται για πολύ" 

Πολυχρόνης Κουτσάκης "Μικρό θυμωμένο Ημερολόγιο"  http://polyk.blogspot.gr/

Μνήμη της αποφράδας μέρας της άλωσης της Πόλης, 29 Μαίου 1453 χθες. 

Και διαβάσαμε το νέο "Παιδαγωγικό Κώδικα Δημοκρατικού Ανθρωπισμού" που θα εισάγει λέει στα σχολεία ο υπουργός Παιδείας με εισήγηση Αντ. Λιάσκου.

Σύμφωνα με το σχέδιο που ονομάζεται "Παιδαγωγικός κώδικας Δημοκρατικού Ανθρωπισμου" τα παιδιά Α-Γ δημοτικού θα ορκίζονται με "Λόγω τιμής" ότι θα τον διαφυλάττουν υπογράφοντας συμβόλαιο τιμής ! 

Επίσης οι μαίες θα διαφωτίζουν τους γονείς . 

Οι δε γονείς απαγορεύεται να προσφωνούν χαιδευτικά τα παιδιά τους "πριγκηπα" και "πριγκίπησα". 

Προσευχές και παρελάσεις θα αποτελέσουν παρελθόν. 

Μπήκαν στην Πόλη οι οχτροί!

 Ευτυχώς στις μακρινές Πόλεις των Ελλήνων της δασποράς (οπως το Περθ της Αυστραλίας όπως γράφει σήμερα στο Μικρό Θυμωμένο Ημερολόγιο" ο Πολυχρόνης Κουτσάκης) η Πόλη της μνήμης, η Πόλη της Θρησκευτικής και εθνικής Παιδείας παραμένει ζωντανή και ενεργή. 


 Ενα από τα τραγούδια που χθες τραγούδησαν στο ΠΕΡΘ οι Ελληνες μετά τον εκκλησιασμό.

 https://www.youtube.com/watch?v=nmnyPBVNAUo


 Δε σε φοβάμαι κι ας μου λες,
κρατάω μαχαίρι,
έχω στα στήθια μου τους στίχους του Σεφέρη,
έχω του Γκάτσου την Αμοργό,
έχω τον Κάλβο, τον Σολωμό.
Δε σε φοβάμαι.

Δε σε φοβάμαι κι ας μου λες,
φύγε Μελίνα,
έχω έναν ήλιο φυλαχτό απ’ τη Βεργίνα,
έχω τον Όλυμπο, τον Υμμητό,
το Παλαμίδι, την κύρα της Ρω.
Δε σε φοβάμαι.

Δε σε φοβάμαι,
δε σε φοβάμαι,
με την Ελλάδα εγώ ξυπνάω
και κοιμάμαι.

Δε σε φοβάμαι κι ας μου λες,
φύγε σου λέω,
έχω μια θάλασσα αγάπες στο Αιγαίο,
έχω στην Κρήτη ένα Θεό,
ένα ακρωτήρι κι ένα σταυρό.
Δε σε φοβάμαι.

Δε σε φοβάμαι κι ας μου λες,
φύγε απ’ τη μέση,
έχω ένα δέντρο στην Επίδαυρο φυτέψει,
έχω μια ορχήστρα κι ένα βωμό, 
ΔΕΝ σε φοβάμαι.