Μη χάνεις ούτε στιγμή τις χαρές της ζωής

Στο Μου σου του α λα Προυστ

ο ζωγράφος Γιώργος Τζεγιαννάκης




Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ζωγράφος της καθημερινότητας του παρελθόντος, του παρόντος και, φυσικά, του μέλλοντος. Επειδή με τον «μαγικό» χρωστήρα του αναπαριστά εικόνες της χθεσινής και σημερινής καθημερινότητας. Τόσο ζωντανές και αληθινές, τόσο φωτεινές και λιτές, τόσο μελετημένες και καλοδουλεμένες, ώστε είναι βέβαιο ότι θα είναι από εκείνες τις καλλιτεχνικές δημιουργίες που θα επιλέγουν οι μελλοντικοί ιστορικοί τέχνης για να «αποδείξουν» την ρεαλιστική δυναμική της τέχνης του. Μιας τέχνης που «αναλαμβάνει την ευθύνη» να διηγηθεί, στο παρόν και στο μέλλον, εικόνες της Κρητικής, και κυρίως χανιώτικης καθημερινότητας.
Εικόνες που δεν υπάρχουν πια ή χάνονται σιγά - σιγά. Εικόνες που έχει αποθησαυρίσει στην μνήμη του, έτσι όπως τις βίωσε. Αγροτικά σπίτια, σοκάκια, αυλές, πέτρινοι τοίχοι, αλλά και αιωνόβια δένδρα, αμπέλια. Και βέβαια λουλούδια. Πολλά λουλούδια… μοναχικά, που, ωστόσο, ευωδιάζουν ντόπιο άρωμα κρίνου, αμυγδαλιάς, ηλίανθου. Και μαζί, διακριτική, αέρινη, η ανθρώπινη παρουσία. Συνήθως μια γυναικεία φιγούρα. Η ίδια πάντα. Η μούσα του. Με σαφή σημειολογία έρωτος και μητριαρχίας.
Αλλά σε πρόσφατες εκθέσεις του κάνει «στροφή» και σε εικόνες από την Γαλλία, την ιδιαίτερη πατρίδα της γυναίκας του Σαντάλ (η μούσα του). Μοιράζει το χρόνο του μεταξύ των δύο χωρών από τότε που αποφάσισαν να εγκατασταθούν στην γενέτειρά του, τα Χανιά, το 1995. Είχε φύγει για τη Γαλλία το 1982 και -όπως ο ίδιος λέει- χάρις στις υποδομές που υπάρχουν για τις τέχνες, μπόρεσε να μελετήσει και να ανακαλύψει τις εκφραστικές δυνατότητες της ζωγραφικής. Ο νόστος αλλά και το φως, το φως το ελληνικό, το φως της Κρητικής - Χανιώτικης φύσης φαίνεται ότι ήταν το «αίτιο» της απόφασης επιστροφής και εγκατάστασης στα Χανιά. Χωρίς ωστόσο να αποκοπεί από την Γαλλία, το Παρίσι, την πόλη του φωτός, της τέχνης και των γραμμάτων. Αίτιο το φως. Αιτιατό, έργα γεμάτα φωτεινότητα. Φωτεινότητα που χαρακτηρίζει όλες τις ενότητες έργων του.
Η μουσειολόγος - ιστορικός τέχνης Μυρτώ Κοντομιτάκη, με την ευκαιρία μιας παλιότερης έκθεσής του με θέματα Κρητικής φύσης και ζωής έγραψε, μεταξύ άλλων, ότι πρόκειται για «Έργα που ακτινοβολούν καθαρότητα, όχι μόνο σαν δομή αλλά και σαν αίσθηση. Το λευκό τους έχει τόση ενέργεια «κλειδωμένη» μέσα του που, με τη βοήθεια του απόλυτου μαύρου και την ευφυέστατη χρήση του κόκκινου χρώματος σε στρατηγικά σημεία, επιτυγχάνεται κάθε φορά μια σύνθεση, που συνδυάζει τη γοητεία της φαινομενικά παραδοσιακής ζωγραφικής τεχνικής με μια ακτινοβολία, ανάλογη με αυτήν της ψηφιακής εικόνας. Ένα εγχείρημα ακόμα πιο δύσκολο, αφού ο Γιώργος Τζεγιαννάκης καταπιάνεται με θέματα δύσκολα, τα οποία σε λάθος χέρια θα είχαν ένα εντελώς διαφορετικό αποτέλεσμα: Η αγριάδα των τσίγκινων δοχείων, διαφορετικών σχημάτων και μεγεθών, που ασβεστώνονται και φυτεύονται, συχνά για να τοποθετηθούν μπροστά σε εξίσου άγριους τοίχους. Φιγούρες που δε θέλεις να τις ενοχλήσεις, να τις ταράξεις…». Από την άλλη, οι επιρροές της καθημερινότητας της Γαλλίας τον ώθησαν και στην δημιουργία έργων που εμπνέονται από το παρόν της.
Ο Γιώργος Τζεγιαννάκης που σήμερα απαντά στο «Μου, σου, του α λα Προυστ» έχει παρουσιάσει τα έργα του σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις. Έχει πάρει αρκετές διακρίσεις και έργα του έχουν αγοραστεί για δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές.
Τελευταία παρουσίαση έργων του με κεντρική αναφορά στην ελιά, έγινε τον περασμένο μήνα σε εκθεσιακό χώρο που δημιουργήθηκε στον Πετρόμυλο της «ΒΙΟΛΕΑ» που βρίσκεται στον Αστρικα Κολυμβαρίου. Επίσης, έργα του δημιουργού εκτίθενται τώρα και στην συνεχιζόμενη ομαδική έκθεση «Ο Τόπος και η Τέχνη» της Δημοτικής Πινακοθήκης Χανίων. ———

• ΠοιΟ είναι το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σας;
Είμαι γενικά αυθόρμητος αλλά και επιφυλακτικός στις κρίσεις μου για τους άλλους.
• Τι σας κάνει να σηκώνεστε το πρωί;
Το φως του ήλιου, οι μυρωδιές και τα χρώματα της φύσης. Οι καλές μου σχέσεις με τους ανθρώπους.
• Τι είναι για σας ευτυχία;
Την ευτυχία, τη βρίσκω, με κάποια προσπάθεια, σ’ αυτά που έχω.
• Τι είναι για σας δυστυχία;
Πρώτα όταν δεν εξασφαλίζονται οι βασικές ανάγκες του ανθρώπου (τροφή, υγεία, μόρφωση) και ύστερα όταν ψάχνουμε την ευτυχία σε ό,τι δεν έχουμε.
• Η τελευταία φορά που ξεσπάσατε σε γέλια;
Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή χωρίς γέλιο αλλά ούτε τη στιγμή
• Το βασικό σας ελάττωμα;
Αυτό έχει να κάνει με τα κριτήρια του καθενός που μπαίνει στον κόπο ν’ ασχοληθεί μαζί μου.
• Η βασική σας απασχόληση;
Η ζωγραφική.
• Ποια αρετή προτιμάτε σε ένα άνδρα;
Την ειλικρίνεια.
• …σε μια γυναίκα;
Την ειλικρίνεια.
• Τι εκτιμάτε περισσότερο στους φίλους σας;
Τα κοινά μας ενδιαφέροντα και τη φιλία τους.
• Ποιος θα ήταν ο ιδανικός τόπος για να ζήσετε;
Ο τόπος όπου ο άνθρωπος θα ζούσε σε αρμονία με τη φύση και η φύση θα ήταν γενναιόδωρη μαζί του.
• Το αγαπημένο σας ταξίδι;
Προς μέρη που θα ανακαλύψω πράγματα που αγαπώ.
• Ο αγαπημένος σας συγγραφέας;
Αυτός που με το συγγραφικό του έργο με κάνει πιο ευτυχή, πιο σοφό αλλά και μου βάζει μια τάξη σ’ αυτά που έχω στο μυαλό
• Ο αγαπημένος σας ποιητής;
Αυτός που καταφέρνει με την ευρηματική χρήση του λόγου να ξυπνήσει μέσα μου ό,τι όμορφο έχω συλλέξει στη ζωή μου αλλά και να προσθέσει ομορφιά.
• Ο αγαπημένος σας συνθέτης;
Ακούω συνθέτες απ’ όλες τις εποχές, τις ηπείρους και τα είδη, ανάλογα με τις μουσικές ανάγκες της στιγμής
• Ο αγαπημένος σας ζωγράφος;
Αυτός που χρησιμοποιεί την ζωγραφική για να εκφραστεί με τέχνη και χωρίς συνταγές επιτυχίας.
• Η ταινία που σας σημάδεψε;
Με σημάδεψαν πάρα πολλές ταινίες, ειδικά όσες δεν είναι προϊόντα άμεσης κατανάλωσης ή μέσα αποβλάκωσης. Αυτή την περίοδο μου έρχεται στο μυαλό Ο Δικτάτορας του Τσάρλι Τσάπλιν, δεν ξέρω γιατί.
• Τι απεχθάνεστε περισσότερο;
Απεχθάνομαι την υποκρισία, τη μισαλλοδοξία, την απληστία.
• Σε ποια περίπτωση επιλέγετε να πείτε ψέματα;
Σε περίπτωση που η αλήθεια βλάπτει χωρίς να ωφελεί.
• Σε ποια λάθη δείχνετε την μεγαλύτερη επιείκεια;
Σε αυτά που δεν επαναλαμβάνονται.
• Με ποιο φυσικό ταλέντο θα θέλατε να είστε προικισμένος;
Το ταλέντο του τραγουδιστή και του μουσικού.
• Ποια είναι η αγαπημένη σας ασχολία στον ελεύθερο χρόνο σας;
Να παρατηρώ και να απολαμβάνω τα πράγματα που μου αρέσουν.
• Τι σας λείπει περισσότερο;
Φυσικές ομορφιές που καταστράφηκαν, αγαπημένοι άνθρωποι που πέθαναν.
• Ο μεγαλύτερος φόβος σας;
Να μην μπορώ να απολαμβάνω όσα αγαπώ.
• Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεστε αυτό τον καιρό;
Σε προβληματισμό πως θα μπορώ να συνεχίσω να επικοινωνώ δια μέσου της τέχνης μου σε μια εποχή κρίσης αξιών.
• Πώς θα επιθυμούσατε να πεθάνετε;
Γέρος, υγιής, πριν απ’ αυτούς που αγαπώ.
• Ποιο είναι το μότο σας;
Μη χάνεις ούτε στιγμή τις χαρές της ζωής.

Δημοσιεύτηκε στα Χανιώτικα Νέα 24.04.2010