Με εκκλήσεις (που δεν «πιάνουν») ή με κανόνες;

                          

Διαβάζαμε αυτές τις μέρες στα Χανιώτικα Νέα για τις συσκέψεις επί των συσκέψεων σχετικά με την επάρκεια νερού  στα Χανιά, το καλοκαίρι. Στην πόλη και όχι μόνο. Τελικά το θέμα φαίνεται να έκλεισε με ένα «αισιόδοξο»  σχεδιασμό  μέσω του οποίου θα επιχειρηθεί και θα αντιμετωπιστεί η έλλειψη νερού εξαιτίας των μειωμένων χιονοπτώσεων και βροχοπτώσεων.

·         Δηλαδή: Μεγαλύτερες αντλήσεις, νέες γεωτρήσεις και εκκλήσεις για λελογισμένη κατανάλωση. Μέτρα τα οποία θεωρούνται επαρκή ώστε να μην υπάρξει πρόβλημα στην ύδρευση και άρδευση.                                 

·         Έκκληση για «λελογισμένη κατανάλωση».  Εδώ είμαστε πάλι. Και δεν είναι η πρώτη φορά. Και έτσι που την θωρούμε την …φλάσκα  δεν θα είναι ούτε η τελευταία.                                                      

                                 Σχέδιο και κανόνες                                               

·         Ο αυτονόητος  μεσομακροπρόθεσμος   σχεδιασμός φραγμάτων κλπ έργων δεν έχει ακόμα υλοποιηθεί έτσι ώστε να εξασφαλίζεται η επάρκεια νερού(έχουμε καεί στην κολοκυθιά του πότε θα γίνουν και θα λειτουργήσουν).

·         Εκτός αυτών  όμως χρειάζεται  να υπάρχει και  άμεσος και μεσομακροπρόθεσμος  διοικητικός σχεδιασμός λελογισμένης ΧΡΗΣΗΣ του νερού: Από τους ίδιους τους φορείς και φυσικά από τους καταναλωτές ύδρευσης –άρδευσης.

·         Τέτοιοι κανόνες όμως έχουν ήδη επιβληθεί από πολλά χρόνια  και μάλιστα σε χώρες που δεν έχουν προβλήματα επάρκειας νερού.

·         Απλά, ως οργανωμένες «κανονικές» πόλεις, έχουν συμφωνήσει με τους διάφορους φορείς διαχείρισης σε κοινούς κανόνες φύλαξης, άντλησης και διάθεσης του νερού και ανάλογους κανόνες χρήσης του από οικιακούς και μη καταναλωτές.

                    Προσέχουν για να έχουν

Ενας συνηθισμένος πράσινος δρόμος -γειτονιά στο PERTH AUSTRALIA

·         Θα  επιμείνω και στο θέμα των καταναλωτών νερού. Που δεν σώζεται με εκκλήσεις που ποτέ δεν πιάνουν τόπο. Καθώς είναι φανερό ότι είναι μία σημαντική παράμετρος  για την οποία όλοι σφυρίζουμε , αν όχι αδιάφορα, όμως… ψιθυριστά! Για λόγους πολιτικού κόστους, βεβαίως.

·          Θα φέρω αρχικά παράδειγμα από πρόσφατη παραμονή στο Περθ Αυστραλίας. Μια πόλη η οποία έχει άφθονο νερό και επί πλέον διασχίζεται και περιτριγυρίζεται από πολλά ποτάμια.

·         Όπως έχω περιγράψει, η πόλη είναι καταπράσινη, γεμάτη με πάρκα, δενδροφυτεμένους δρόμους για σκιά και οξυγόνο, με γκαζόν και με κήπους τόσο σε δημοτικές πρασιές δίπλα στους δρόμους όσο και στα σπίτια.

·         Όλα αυτά χρειάζονται νερό. Πολύ νερό. Το οποίο υπάρχει. Η χρήση του όμως γίνεται  με κανόνες.

·         Όχι με …εκκλήσεις στους καταναλωτές. Αλλά με κανόνες στους οποίους υπόκεινται και οι καταναλωτές. Παραδείγματος χάριν για οικιακή χρήση άρδευσης (κήπος) υποχρεωτικά πρέπει να φροντίσει κάθε σπίτι ποιες συγκεκριμένες ώρες την ημέρα (και όχι κάθε μέρα) θα ποτίζει. Συνήθως 2 ώρες την ημέρα, μετά τις έξι το απόγευμα και μέχρι τις 5 το πρωί. Επίσης η υπέρμετρη οικιακή κατανάλωση έχει και ανάλογο μεγάλο οικονομικό κόστος.

·         Οι παραβάτες όταν  γίνουν αντιληπτοί από δημοτικούς υπαλλήλους που κυκλοφορούν πολύ συχνά στις συνοικίες για διάφορες δουλειές (μάλιστα φορούν και στολή του σχετικού δήμου), είτε εάν καταγγελθούν από γείτονες ή περαστικούς έχουν σοβαρές ποινές. Αχρείαστες πάντως σε γενικές γραμμές. Καθώς όλοι συμφωνούν  και τηρούν τους κανόνες αυτούς συμμετέχοντας συνειδητά  στον κοινό στόχο  να διαφυλαχθεί (δια παν ενδεχόμενο) το νερό.

                                          Φορείς και καταναλωτές

·         Εδώ στην Κρήτη γενικότερα. Στα Χανιά ειδικότερα. Και ανεξάρτητα από το τι κάνουν οι διπλανοί ή οι άλλοι νομοί της χώρας. Και μέχρι να υλοποιηθούν όλα τα αναγκαία έργα για να υπάρχουν αποθέματα νερού.

·          Γιατί δεν μπαίνει μία τάξη στην κατανάλωση νερού; Γιατί δεν τίθενται κανονιστικές διατάξεις από τα δημοτικά συμβούλια του νομού, που να θέτουν ανάλογους κανόνες  χρήσης του πολύτιμου νερού μας;

·          Κανόνες που να ισχύουν καθημερινά, βρέξει –λιάσει. Γιατί, καθένας, να  μπορεί  να παίρνει ένα λάστιχο μέσα στην βράση του καλοκαιρινού μεσημεριού και να ποτίζει ή να καταβρέχει αυλές με τις ώρες; ΄Η να ποτίζει τα χωράφια του;

·         Είναι λογικό; Είναι αναγκαίο;  Δεν πρέπει να προνοήσουμε κάποια στιγμή ακόμα και για να μας περισσέψει νερό;  

·         Η χώρα μας σήμερα βρίσκεται σε μια πολυπολιτισμική και οικονομική κρίση. Μεταξύ άλλων, επειδή, αφενός η κάθε είδους εξουσία δεν έβαζε κανόνες (ούτε στον εαυτό της βέβαια) για να είναι αρεστή. Αφετέρου, επειδή κι εμείς, οι πολίτες αντιδρούσαμε σε κάθε τι που (θεωρούσαμε) ότι μας περιορίζει. Έτσι προκοπή δεν γίνεται.

·         Τώρα γκρινιάζουμε όλοι για όσα δεν έγιναν και για όσα δεν δεχτήκαμε τότε που έπρεπε.

·         Τι λέτε; Εδώ, στα Χανιά, θα μπορούσε η αυτοδιοίκηση  και συν(αρμόδιοι)  για το νερό φορείς (ανεξάρτητα από την πληρότητα ή διαθεσιμότητα των πηγών τους)να θεσμοθετήσουν  δι' εαυτούς κανόνες διάθεσης-διαχείρισης νερού;

·         Και εμείς, οι πολίτες, να δεχτούμε  κανόνες χρήσης νερού; Άμεσα; Η  θα το αναβάλλουμε πάλι θεωρώντας  ότι (ούτε) τώρα δεν είναι η «κατάλληλη» στιγμή;

·         Και να τα «μπαλώσουμε» (προσωρινά = μόνιμα) με …εκκλήσεις;

·         Γιατί να μην πρωτοπορήσουμε … αργοπορημένα;