Με την συνδιοργάνωση της Περιφέρειας Κρήτης «Δοκιμιακά» εικαστικά Ίχνη Από την «Φωτοσκίαση»

    «Το να ζεις σημαίνει ν’ αφήνεις Ίχνη» Walter Benjamin

Στέλλα Τρανταλλίδου

Μια ...
φουρφουλιά" κυρίες.

Με μια ακόμα αγαπητική έκθεση φωτογραφίας η Φωτογραφική ομάδα του Πολυτεχνείου Κρήτης «Φωτοσκίαση» αποδεικνύει την αγάπη της για την φωτογραφία  και διευρευνά την σχέση των μελών της με το φυσικό και κτιστό περιβάλλον μέσα στην πόλη.

·         Την πόλη και την ύπαιθρο των Χανίων, τις ιδιωτικές στιγμές του καθενός, την σχέση και τα μηνύματα που παίρνει και δίνει η ατομική και συλλογική  προσπάθεια  αποτύπωσης Ιχνών της καθημερινότητας.  

·         Επόμενο, λοιπόν, είναι να αποτυπώνονται  πολλά και διαφορετικά «ΙΧΝΗ» από 25 μέλη της ομάδας που εκθέτουν σ’ αυτήν ενότητα.

·         Η έκθεση εγκαινιάστηκε την Τετάρτη 15 Ιουνίου στον αύλειο χώρο της Δημοτικής Πινακοθήκης (παραχώρηση) , με την συνδιοργάνωση της Περιφέρειας Κρήτης και θα διαρκέσει μέχρι 24 Ιουνίου με ώρες λειτουργίας καθημερινά το πρωί από τις 10 ως τις 2 το μεσημέρι και το απόγευμα από τις 7 έως τις 10 το βράδυ.

 

Μαριάννα  Αγγελακη -Πολυτεχνείο

Επάνω φωτο του Λευτέρη Καμαλεδάκη       

Κάτω φωτο Μαρίας Φυτράκη-Αννιτσάκη

ΦΩτο Γιούλη-Γεωργία Ματσαμά

                              Στόχος

·         Πάνω σε ποιό σκεπτικό όμως κινήθηκαν τα μέλη της «Φωτοσκίασης» για να δημιουργήσουν;

·         Στο σχετικό δελτίο τύπου αναφέρεται ότι στόχος είναι «να γεννηθεί προβληματισμός σε σχέση με την ατομική, κοινωνική και πολιτισμική πραγματικότητα. Έγινε προσπάθεια ν’ αποτυπωθούν φωτογραφικά, ΙΧΝΗ που διαγράφονται από το πέρασμα του χρόνου και την ανθρώπινη παρέμβαση στο φυσικό και κοινωνικό περιβάλλον, ΙΧΝΗ που έχουν σαν αιτία τους την οικονομική κρίση και το προσφυγικό πρόβλημα, ΙΧΝΗ της καθημερινής ανθρώπινης δραστηριότητας αλλά και ΙΧΝΗ νοσταλγίας και προσωπικών βιωμάτων που επιδρούν στην ανθρώπινη ψυχολογία».

                                

                         Φωτογραφίες και «δοκίμιο» 

Ενα "δοκίμιο" για την έκθεση από την Γιούλη Ματσαμά.

Μαρία Παίζη

Νίνα Παπαδουλάκη

                                                  Στέλλα Τρανταλλίδου-Ρασούλη

·         Από εκεί και μετά, κάθε φωτογράφος-μέλος αποτύπωσε ένα δικό του «ίχνος» φωτογραφίζοντας μια εικόνα που του έκανε «κλικ» μια συγκεκριμένη στιγμή και κάτω από συγκεκριμένη ψυχολογική κατάσταση.

·         Όπως μου εξήγησαν  τόσο η Μαριάννα Αγγελάκη όσο και η Μαρία Φυτράκη-Αννιτσάκη, ο παραπάνω στόχος αναλύθηκε διεξοδικότερα στα  σεμινάρια που γίνονται για την εξέλιξη των μελών της ομάδας  με  φωτογραφικά έργα αφαίρεσης –σύνθεσης –μίνιμαλ .

·         Τέτοια κατ’ εξοχήν έργα είδαμε να είναι αυτά της Μαριάννας Αγγελάκη,  αρχιτέκτονος (βλέπε φωτογραφίες της από κτίριο Πολυτεχνείου Κρήτης, αλλά και αφαιρετική φωτο από ένα ταξίδι σε γκαλερί του Παρισιού). Ενώ η Μαρία Φυτράκη-Αννιτσάκη, εκπαιδευτικός, εκθέτει τρία εντελώς αφαιρετικά έργα πειραματιζόμενη  με την κίνηση της μηχανής σε απλά αντικείμενα του σπιτιού όπως ένα τραπεζομάντηλο, λαχανικά, ή μία πλαστική λεκάνη.

·         Μίνιμαλ αφαιρετικό είναι και το ένα από τα έργα με τα οποία συμμετέχει η Στέλλα Τρανταλλίδου Ρασούλη,(παράθυρο-πολυτεχνείο , του Λευτέρη Καμαλεδάκη (σκάλες Πολυτεχνείου) της Μαρίας Παίζη, (φωτογραφικό άλμπουμ γάμου με πινελιές αφαίρεσης) και άλλα.

·         Αφαιρετικό πορτρέτο είναι και το έργο της Γεωργίας-Γιούλης Ματσαμά, η οποία μάλιστα συν-έγραψε και το  κοινωνικο-φιλοσοφικό «δοκίμιο» πάνω στο οποίο «πατά» η έκθεση «ΙΧΝΗ» και συναντάμε δεξιά στο έμπα της έκθεσης. Διότι, βεβαίως, μία εικόνα χίλιες λέξεις αλλά μην ξεχνάμε και το «εν αρχή ήν ο λόγος».

·         Και ο λόγος των εικαστικών δημιουργών είναι -κατά την άποψή μου- επεξηγηματικά αναγκαίος. Για να μπορέσει μετά ο θεατής , πατώντας στις δικές του ερμηνευτικές προσλαμβάνουσες ,να «συνθέσει» την προσωπική του εντύπωση- ερμηνεία για κάθε έργο.

·         Θεωρούμε δε ότι ο λόγος της Γιούλης Ματσαμά που ακολουθεί το λογότυπο της έκθεσης «ΙΧΝΗ»  και έχει τίτλο το απόφθεγμα του  γερμανού φιλοσόφου Walter Benjamin, είναι ένα «μίνιμαλ» δοκίμιο για την συγκεκριμένη έκθεση αλλά και την γενικότερη «αγωνία» για την περιβαλλοντική, κοινωνική και πολιτισμική συνύπαρξη ανθρώπου και φυσικού και κτιστού περιβάλλοντος.    

·         Στον αντίποδα της αφαίρεσης έργων που εκτίθενται υπάρχουν βέβαια και απεικονιστικά έργα με  «ίχνη»  από τη ζωή σε πόλη-μεγαλούπολη όπως αυτό της Νίνας Παπαδουλάκη. Ενώ πάρα πολλά από τα έργα κινούνται στην σύνθεση αφαίρεσης-απεικόνισης με ωραίο εικαστικό αποτέλεσμα.

·         Επειδή τα έργα είναι πολλά δεν είναι δυνατόν να αναφερθούν όλα. Γι αυτό το καλύτερο είναι να επισκεφθείτε την έκθεση  και να τα απολαύσετε. Μαζί θα απολαύσετε βέβαια και τον αύλειο χώρο της Δημοτικής Πινακοθήκης ο οποίος προσφέρεται περιβαλλοντικά και αισθητικά για πολιτιστικές δραστηριότητες. Εν προκειμένω δε, συλλειτούργησε ώστε να αναδεικνύεται  και το ταιριαστό με το χώρο, καλαίσθητο, πρωτότυπο και εικαστικό στήσιμο της έκθεσης.                                            

Μαριάννα Αγγελάκη

                                              Ποιοί είναι

·          Η “Φωτοσκίαση” δημιουργήθηκε το έτος 1995 αρχικά ως φοιτητική ομάδα στο πλαίσιο ίδρυσης πολιτιστικών ομάδων του Πολυτεχνείου Κρήτης. Βαθμιαία η ομάδα διευρύνθηκε και σήμερα εκτός από φοιτητές έχει μέλη της αποφοίτους του Πολυτεχνείου Κρήτης, εργαζόμενους σ’ αυτό αλλά και άτομα που ενδιαφέρονται και αγαπούν την τέχνη της φωτογραφίας άσχετα από επάγγελμα ή ηλικία.

·         Μία από τις πιο ωραίες ενότητες που έχουν παρουσιάσει, θυμίζουμε είναι «Τα κλειστά μαγαζιά της οδού Ποτιέ» που αποτύπωσαν το κοινωνικο-οικονομικό-πολιτισμικό πρόβλημα της κρίσης στην χώρα μας.