Δευτέρα, Μαΐου 04, 2015

Από το Σύλλογο Φίλων θεάτρου Χανίων και το Theatre 73100 Θεατρική υπερπαραγωγή και δημιουργική «τρέλα» «Η Νεκρή Νύφη» του Tim Burton






 Η φράση «θεατρική υπερπαραγωγή στα Χανιά» θα ακουγόταν μέχρι πριν λίγες μέρες στα αυτιά οποιουδήποτε ως σύντομο ανέκδοτο. Αν μάλιστα εκείνος που θα ξεστόμιζε την φράση την συνόδευε και με το «σαράντα τρεις ηθοποιοί πάνω στην σκηνή», όσοι τον άκουγαν είτε θα τον έπαιρναν για τρελό, είτε θα τσέκαραν στο κινητό τους την ημερομηνία, για να δουν ότι δεν είναι Πρωταπριλιά.
·         Κι εμείς για τρέλα θα σας μιλήσουμε. Δημιουργική τρέλα, όμως, όπως αυτή που φανέρωσαν για μια ακόμα φορά, και ίσως περισσότερο από κάθε άλλη φορά μέχρι σήμερα, οι «Φίλοι του Θεάτρου» σε συνεργασία  με το Theatre 73100  τολμώντας να διασκευάσουν και να ανεβάσουν πάνω στην σκηνή του Βενιζέλειου Ωδείου την «Νεκρή Νύφη» του Τιμ Μπάρτον, που ως κινηματογραφική ταινία (καρτούν, γυρισμένη με την τεχνική της κινούμενης κούκλας) είχε κάνει μεγάλη αίσθηση σε όλο τον κόσμο όταν παίχτηκε το 2005 και ήταν υποψήφια για Όσκαρ.
·         Ενθουσιασμός! Θερμό χειροκρότημα. Μπιζάρισμα στο φινάλε. Για τα 50 και πλέον μέλη της μαγικής παράστασης «Η Νεκρή Νύφη», την Πρωτομαγιά στην ξετρουλιασμένη θεατρική αίθουσα του Βενιζέλειου Ωδείου Χανίων. Sold out άλλωστε ήταν και οι τέσσερις παραστάσεις (29 και 30 Απριλίου και 1 και 2 Μαίου).

                                  Μηνυματική άνθιση

·         Αποδεικνύοντας  κατ’ αρχάς δύο πράγματα. Πρώτα ότι η αποτελεσματικότερη και εγκυρότερη  διαφήμιση  μιας παράστασης είναι οι θεατές που από στόμα σε στόμα μεταδίδουν την αρτιότητά  και τις εντυπώσεις τους. Και έπειτα η συνέπεια με την οποία υπηρετεί την τέχνη με βάση τα δείγματα γραφής της θεατρικής ομάδας σε προηγούμενες παραγωγές ή εκδηλώσεις.
·         Αναδεικνύοντας, όμως και δυο άλλα στοιχεία που πρέπει να ληφθούν πολύ σοβαρά υπ’ όψη, πρώτα από τους τοπικοαυτοδιοικητικούς μας  και βέβαια και όσους ερασιτέχνες ή μη που (θα’ πρεπε) να ασχολούνται με την τοπική παραγωγή  πολιτισμού και όχι μόνο με τις πάσης φύσεως συνδιοργανώσεις και «μεταφορές».
·         Πρώτο στοιχείο η νέα άνθιση του θεάτρου στα Χανιά. Τόσο με την ύπαρξη πολλών ερασιτεχνικών ομάδων και συλλόγων . Όσο και με την φανερή δημιουργία νέου θεατρόφιλου κοινού   το οποίο, ηλικιακά, ξεκινά πλέον από την εφηβεία.
·          Άνθιση που σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στην θεατρική παιδεία που εδώ και χρόνια προσφέρει το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.Κρήτης με τις παραγωγές που ανεβάζει αλλά και την Πειραματική Σκηνή του και το Παιδικό θεατρικό του εργαστήρι. Γεγονός που συνέβαλε ώστε  το υπάρχον προζύμι (της  διαχρονικής αγάπης των Χανιωτών στο θέατρο που αποδεικνύεται και ιστορικά) να φουσκώσει και να απλωθεί.
·         Και ένα δεύτερο στοιχείο. Ότι η φιλόξενη θεατρική αίθουσα του Ωδείου Χανίων δεν επαρκεί ούτε σε μέγεθος πλέον.
·         Και άρα, όσα γράφαμε στις 16 Απριλίου εδώ στα Χανιώτικα Νέα, με τίτλο «Παλιό τελωνείο, ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.Κ και παραγωγή τοπικού πολιτισμού» επιβεβαιώνονται και ενισχύονται. Η μεγάλη αίθουσα του παλιού τελωνείου πρέπει να μπορεί με άνεση χρόνου να φιλοξενεί την τοπική θεατρική παραγωγή.
·         Άλλωστε το θέατρο είναι σύνθεση πολλών τεχνών. Και, επίσης, (υπό προϋποθέσεις ανοικτόμυαλων ανθρώπων) και συνεργασία πολλών συλλόγων και φυσικών προσώπων.                                         
·         Κάτι που συμβαίνει ιδιαίτερα στην εν λόγω παράσταση που πραγματοποιήθηκε με την συνεργασία του Συλλόγου «Φίλοι του Θεάτρου Χανίων» και Theatre 73100.
·         Άλλωστε, ο σύλλογος «Φίλοι θεάτρου Τέχνης Χανίων» έχει αποδείξει στο σύντομο χρόνο(ούτε δυο χρόνια) από την ίδρυσή του ότι υλοποιεί τους φιλόδοξους καταστατικούς του στόχους  και  «συν-υπηρετεί» όλες τις τέχνες. Φυσικά χάρη  στην ανοικτόμυαλη πολιτική και πιστεύω του προέδρου του Συλλόγου, εκπαιδευτικού,  Νάσου Αθανασόπουλου. Που ήδη συνεργάζεται στενά με άλλους  Χανιώτικους πολιτιστικούς συλλόγους, σχολές και σωματεία. Με κορυφαίο παράδειγμα την «αδελφική» συνεργασία του με την «Ένωση Πνευματικών Δημιουργών Χανίων» και τον άλλο δραστήριο και ανοικτόμυαλο σε συνεργασίες πρόεδρό του ιστορικό ερευνητή Δημήτρη Νικολακάκη (από τα ιδρυτικά μέλη του συλλόγου Φίλων του θεάτρου) με την οποία έκοψαν μαζί και την πρωτοχρονιάτικη πίτα των συλλόγων τον Φεβρουάριο του 2015. 
·         Εκεί, ο κ. Νάσος Αθανασόπουλος  είχε μιλήσει και για το ετήσιο πρόγραμμα θεατρικών παραστάσεων του Συλλόγου (όπου υπάρχει σοβαρότητα και συνέπεια, πρέπει να υπάρχει πρόγραμμα και όχι άρπα κόλλα συνδιοργανώσεις). Το οποίο  μεταξύ άλλων περιλαμβάνει  τις θεατρικές παραστάσεις της «Ωραίας Θυμωμένης» της Λ. Διβάνη και τους «Ηλίθιους» του Νιλ Σάιμον.
·         Αποδεικνύοντας ότι ενωμένοι και με ανοικτά αυτιά στις πολιτισμικές απαιτήσεις των καιρών, «εκμεταλλευόμενοι»  τα πολλά ταλέντα Χανιωτών και άλλων πολιτών που ενδημούν στα Χανιά και μέσα από εθελοντικά-ερασιτεχνικά κινήματα στο χώρο των τεχνών αλλά και της ευρύτερης πολιτισμικής παραγωγής, μπορούμε να συνδυάσουμε και να συνθέσουμε  παραγωγικά (ως Χανιά πλέον) την τοπική πολιτιστική μας παράδοση, τα ήθη και έθιμά μας με τις ποικίλες πολιτισμικές-τουριστικές μας ανάγκες.

       ------------------------------------------------------------------------------------------------               
                            



                          
      Ταυτότητα  παράστασης
·         Η «Νεκρή Νύφη» είναι ένα χαρούμενο σκοτεινό παραμύθι, όπως συνηθίζει άλλωστε στους κόσμους που φτιάχνει ο Τιμ Μπάρτον. Η ιστορία διαδραματίζεται σε μια χώρα της βικτοριανής Ευρώπης (19ος αιώνας) όπου δυο νέα παιδιά, ο Βίκτωρ και η Βικτόρια, ετοιμάζονται, κόντρα στην θέλησή τους, να παντρευτούν χωρίς να έχουν καν συναντηθεί, επειδή έτσι βολεύονται οι γονείς τους. Οι γονείς του αγοριού είναι νεόπλουτοι ιχθυοπώλες που θέλουν να ανέλθουν κοινωνικά, και οι γονείς του κοριτσιού είναι φτωχοί πια αριστοκράτες, που θέλουν να σβήσουν τα χρέη τους. Όμως τα παιδιά γνωρίζονται και ερωτεύονται! Όλα μοιάζουν ιδανικά, μέχρι που ο ντροπαλός Βίκτορ τα θαλασσώνει στην πρόβα του γάμου, και ο παπάς τον στέλνει να εξασκηθεί στην εκφώνηση των όρκων. Ο Βίκτορ πηγαίνει σε ένα κοντινό δάσος, καταφέρνει να πει επιτέλους σωστά τους όρκους αλλά την ώρα που τους λέει αφήνει την βέρα πάνω στην αναποδογυρισμένη ρίζα ενός δέντρου. Η ρίζα είναι το δάχτυλο μιας δολοφονημένης γυναίκας που φοράει νυφικό επειδή δολοφονήθηκε το βράδυ πριν παντρευτεί τον αρραβωνιαστικό της. Η «νεκρή νύφη» ανακοινώνει στον Βίκτωρ πως τώρα πια έχουν παντρευτεί, και τον παίρνει μαζί της στην χώρα των νεκρών. Εκεί ο Βίκτωρ ανακαλύπτει πως η χώρα των νεκρών έχει πλάκα και είναι πολύ πιο γιορτινή από τον πάνω κόσμο. Όμως, όσο κι αν του αρέσει πολύ περισσότερο η χώρα των νεκρών, ο Βίκτωρ εξακολουθεί να είναι ερωτευμένος με την Βικτώρια. Πώς θα λυθεί όλο αυτό το μπλέξιμο;
·         Θα το ανακαλύψουμε με αδιάπτωτο ενδιαφέρον λεπτό με λεπτό. Καθώς οι ερμηνείες είναι επαγγελματικού επιπέδου, απ’ όλο τον θίασο. Ο ρυθμός της παράστασης δεν αφήνει τον θεατή να χαλαρώσει ούτε στιγμή, κάτι που για θίασο 43 ερασιτεχνών μοιάζει αδιανόητο, αλλά οι δύο σκηνοθέτιδες Μικέλα Παπαδουλάκη και Ιώ Ασηθιανάκη το πέτυχαν και με το παραπάνω.
·         Το υπερθέαμα  είχε και  πολύ και απολαυστικό χορό και τραγούδι (μεγάλες δόσεις μιούζικαλ) με  τις χορογραφίες να υπογράφει η Βασιλική Ντουντουλάκη. Την μουσική επιμέλεια –διασκευή ο Κώστας Κοκολάκης και η Ελένη Καρμπαδάκη. Τραγούδι: Γιώργος Βορνιοτάκης, Ελένη Καρμπαδάκη. Σκηνικά και κοστούμια- απόλυτα εναρμονισμένα με το έργο: Μικέλα Παπαδουλάκη και Μανώλης Κατιέ.
·         Σχεδιασμός αφισών –προγράμματος: Βασίλης Πιτσώνης-Scripta Δημιουργία οπτικού υλικού: Αλέξης Κουβαριτάκης-On  Graphics Φωτογραφίες: Δημήτρης Μπαρούνης, Θεόφιλος Σγουρόπουλος.
·         Ο πρωταγωνιστής (Βίκτωρ) Γιώργος Κοκολάκης  είναι μια αποκάλυψη – δημιουργεί έναν άβγαλτο Βίκτωρ αξιαγάπητο μέσα στην δειλία του, ρομαντικό μέσα στον έρωτά του για την Βικτώρια, ένα μίγμα τρυφερότητας και δισταγμού που φαίνεται στ’ αλήθεια να έχει έρθει από μια περασμένη εποχή.
·         Η «νεκρή νύφη» Έμιλυ και το Σκουλήκι, που ζωντάνεψαν πάνω στην σκηνή από τις Χρύσα Βολάνη και την Χρυσούλα Ψυλλάκη (εξαιρετική καρατερίστα) έχουν άψογο κωμικό συγχρονισμό, λένε τις ατάκες τους ακριβώς την στιγμή και με τον ρυθμό που πρέπει, κάνοντας το κοινό να γελάει δυνατά με το μαύρο χιούμορ του έργου.
·         Φυσικά και όλοι οι υπόλοιποι (43 ηθοποιοί ζωή να’ χουνε) ήταν εξ ίσου εξαιρετικοί και έτσι το έργο δεν έκανε πουθενά «κοιλιά».
·         Πρόκειται για τους: Κωνσταντίνα Γλυμιδάκη, Κων/νος Βερονίκης, Ελίνα Ζωιδάκη, Απόστολος Μπουζάκης, Ελένη Κνιθάκη, Ευτύχης Κανδανολέων, Λένα Ντουντουλάκη, Αμανατίδης Κων/νος, Παρασκευάς Θυμάκης, Ελευθερία Κοκοτσάκη,Χριστίνα Βεριβάκη, Εύα Κουκουράκη,Νεκτάριος Λιονάκης, Αφροδίτη Χρυσουλάκη, Δέσποινα Τραχαλάκη,Μάνος Σφακιωτάκης Μαρία Ραμουτσάκη, Ελενα Αθανασοπούλου,Κλειώ Κουτσουριδάκη Τους χορευτές: Ελπίδα Δούκα, Δώρα Νικολάου,Κατερίνα Μπαρδάκη, Αλκυόνη Ριτζάκη,Αγγελική Μπιρουράκη,Μαίρη Κανδανολέων, Μαριάντζελα Πατεράκη,Χρυσάνθη Τσουλάκου,Μαρία Κουτσουκλάκη, Αντζελα Χάρη,Δημήτρης Καμαρινός, Ιωάννα Καζά, Τάσος Φουράκης, Ελισάβετ Τσακίρη, Κώστας Ρουμελιωτάκης.
·         Extras:Ρούσα Μαρκάκη, Δάφνη Λαδοπούλου,Γιούλη Κανιτσάκη,Ντένια Καραβασιλιάδη.





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου