ΑΓΩΝΙΑ από καθηγητές για τα κλειστά Πανεπιστήμια

Η χώρα κινδυνεύει από ώρα σε ώρα και οι διάφορες συντεχνίες ...χτενίζονται με καταλήψεις κλπ αιτήματα ωσάν να είμαστε στην προ μνημονίου εποχή. Οταν όμως η χώρα καταρρεύσει τότε δεν θα φταίνε μόνο αυτοί που δημιουργούν ακόμα και τώρα αδιέξοδα προβλήματα (λόγω των υποχρεώσεων που έχουμε αναλάβει και των χρεών μας) .

Θα φταίμε όλοι που τα στηρίξαμε( και δια της σιωπηρής ανοχής μας).

Δείτε την ανακοίνωση ΑΓΩΝΙΑΣ του συλλόγου καθηγητών του Οικονομικού Πανεπιστημίαου Αθηνών που ζητά να ανοίξουν τα Πανεπιστήμια.
Θα βρούν ΑΜΕΣΑ μιμητές από άλλα ΑΕΙ-ΤΕΙ ; Από τα Χανιά ;







Σύλλογος ΔΕΠ Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Αθήνα, 13 Σεπτεμβρίου 2011

Πληροφορηθήκαμε πριν από λίγο την απόφαση φοιτητών του ΟΠΑ για συνέχιση της

κατάληψης του πανεπιστημίου, ως αντίδραση στο νομοσχέδιο για την Παιδεία που πριν

λίγες εβδομάδες ψήφισε η Βουλή. Για το θέμα αυτό, το Δ.Σ. του Συλλόγου Μελών ΔΕΠ του

ΟΠΑ σημειώνει.

1. Η Πατρίδα μας διέρχεται τη βαθύτερη και πλέον σύνθετη, σε καιρό ειρήνης, κρίση στη

σύγχρονη ιστορία της: κρίση οικονομική, κοινωνική, κρίση θεσμών και αξιών. Τα αίτια

αυτής της κρίσης πρέπει να αναζητηθούν, μεταξύ άλλων, στα λάθη και τις

παραλείψεις, κυρίως εκείνων που άσκησαν κάθε μορφής εξουσίας τα τελευταία 30

χρόνια. Η σκληρή πραγματικότητα ωστόσο παραμένει: βρισκόμαστε μόνο ένα βήμα

πριν την ολοκληρωτική οικονομική κατάρρευση, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον κάθε

πολίτη.

2. Σε αυτό το ζοφερό οικονομικό περιβάλλον, που βρίσκεται το ελληνικό δημόσιο

πανεπιστήμιο; Που το έχει οδηγήσει η δράση των κομματικών παρατάξεων με τις

ατελείωτες κινητοποιήσεις, τις καταλήψεις, την φαυλότητα, την διαπλοκή, την βία και

την υποκουλτούρα, τα τελευταία 30 χρόνια; Πόσο βοήθησαν οι συνθήκες διάλυσης

όσους ξεκίνησαν γεμάτοι όνειρα, και χρειάστηκαν διπλάσιο και τριπλάσιο χρόνο να

τελειώσουν τις σπουδές τους; Πόσο βοήθησαν οι συνθήκες αυτές εκείνους που δεν

κατάφεραν να τελειώσουν και υποτιμητικά αποκαλούνται από κάποιους «αιώνιοι

φοιτητές»;

3. Ο νέος νόμος για τα ΑΕΙ είναι μια σοβαρή προσπάθεια προς την αντιμετώπιση της

παθογένειας του ελληνικού πανεπιστημίου παρά το ότι έχει σημεία που μπορεί να

προκαλούν προβληματισμό ή τριβές, ή και να χρήζουν ερμηνείας ή βελτίωσης.

4. Αυτό που τώρα κύρια διακυβεύεται είναι το εάν οι κομματικές φοιτητικές παρατάξεις

εις βάρος της σιωπηλής πλειοψηφίας θα συνεχίζουν να διαφεντεύουν τον

πανεπιστημιακό χώρο, εξασφαλίζοντας για ολίγους και εκλεκτούς των ηγεσιών τους

την αποκατάσταση στο πελατειακό σύστημα της κεντρικής πολιτικής σκηνής, το οποίο

κατά τα άλλα αντιμάχονται!

5. Η κατάληψη των χώρων του πανεπιστημίου και η κατάργηση της εκπαιδευτικής

διαδικασίας από οποιαδήποτε οργανωμένη μειοψηφία ή και πλειοψηφία βρίσκεται

εκτός του νομικού συστήματος της χώρας μας, στηριζόμενη μόνο σε ένα ιδιότυπο

ελληνικό «εθιμικό δίκαιο». Το πιο σημαντικό, η κατάληψη στερείται ηθικής

νομιμοποίησης. Είναι αδιανόητο, σε στιγμές μάλιστα κρίσης, κάποιοι, στο βωμό μιας

αδιέξοδης σύγκρουσης, να στερούν από όλους τους φοιτητές το αναφαίρετο δικαίωμα

της εκπαίδευσης και της ολοκλήρωσης των σπουδών τους. Στα πλαίσια του ισχύοντος

νόμου, τα χρονικά περιθώρια να αποφευχθεί η απώλεια είτε της εξεταστικής είτε του

εξαμήνου είναι εντελώς οριακά, εάν δεν έχουν ήδη εκπνεύσει.

6. Θεωρούμε αδιανόητο οι συνάδελφοί μας μέλη ΔΕΠ να μην έχουν απρόσκοπτη και

ελεύθερη πρόσβαση στα γραφεία τους. Η πολιτεία οφείλει να διασφαλίζει την

αυτονόητη πρόσβαση στο χώρο εργασίας έτσι ώστε να γίνεται δυνατή η έρευνα και

διδασκαλία, καθήκοντα για τα οποία έχουμε επιλεγεί στις συγκεκριμένες θέσεις.

7. H συνέχιση της κατάληψης προκαλεί ανυπολόγιστη ζημιά στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα

ανταλλαγής φοιτητών ERASMUS στο οποίο το πανεπιστήμιο μας πρωταγωνιστεί,

υποδεχόμενο κατ’ έτος μέχρι 250 αλλοδαπούς φοιτητές. Οι φοιτητές αυτοί, βρίσκοντας

το πανεπιστήμιο κλειστό, θα μεταφέρουν στις πατρίδες τους τις χειρότερες εντυπώσεις

για το ελληνικό πανεπιστήμιο και τη χώρα μας.

8. Τέλος, το πανεπιστήμιο δεν μπορεί να λειτουργεί á la carte, με τρόπο που να μειώνει

το πολιτικό κόστος