Κάθε φίλος κι ένας καθρέπτης....

Απαντά η ποιήτρια, συγγραφέας, ηθοποιός Μαρινέλλα Βλαχάκη



------
«Ένα πεπόνι σα γήινη σφαίρα/μου έφεραν χαρούμενοι οι φίλοι μου/ και γίνηκε με μιας, το σπίτι μου μποστάνι! Τι θαρρείς;» ( «Τα πολύτιμα» από την ομώνυμη ποιητική συλλογή της)
---------------

Δεν μιλά συχνά στα Μ.Μ.Ε. Όχι επειδή δεν θέλει να επικοινωνήσει. Αντίθετα. Αφού, όπως εξομολογείται στο ποίημά «ΑΝΤΙΦΑΤΙΚΟ» «Διαλέγω τη μοναξιά, και τη σιωπή/πεθαίνοντας από επιθυμία/να επικοινωνήσω μαζί σας.»
Επιλέγει όμως, αυτή η ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ να είναι διαφορετική. Όχι επί παντός επιστητού ή επί πάντων των πεπραγμένων της. Μόνο γι’ αυτά που συμβαίνουν τώρα. Και αυτό είναι μια στάση ζωής .Που εφαρμόζει σε όλες τις εκφάνσεις της πολυτάλαντης φύσης της: Στην ποίηση, στην λογοτεχνία, το θέατρο, την καλλιτεχνική δημιουργία. Και η σημερινή μας επικοινωνία, παρ’ ότι η στήλη έχει μια «ιδιαιτερότητα» ύλης, γίνεται με αφορμή την εκδήλωση-ΑΦΙΕΡΩΜΑ στα δυο τελευταία βιβλία της, την επόμενη Τετάρτη 9 Ιουνίου 8 μ.μ., στην δημοτική βιβλιοθήκη Χανίων. Θα παρουσιαστούν: Η ποιητική συλλογή της «Τα πολύτιμα» και η συλλογή διηγημάτων «Χρονιάρες μέρες» για τα οποία θα μιλήσει η φιλόλογος Αγγελική Καραθανάση, ενώ ποιήματα και διηγήματα θα διαβάσει ο ηθοποιός Θόδωρος Κατσαφάδος.
Και τα δυο αυτά βιβλία της, όπως και τα προηγούμενα άλλωστε, διαβάζονται… μονοκοπανιάς. Δεν μπορείς να διακόψεις την «επικοινωνία» με την συγγραφέα. Θέλεις να τα μάθεις όλα.
Τόσο στις «Χρονιάρες μέρες» («Ταμπλό βιβάν» και ηθογραφία εποχής, θα λέγαμε) όσο και στα «Πολύτιμα», ο λόγος της είναι πυκνός σε έννοιες, λιτός σε λόγια, αλλά «πιάνει» εύστοχα το σφυγμό της ζωής μας για τα πάντα.
«Ελπίζω ότι θα προτιμήσεις εις παν ότι γράφεις το φυσικό και απέριττο αλλ’ εκφραστικό του κοινωνικού λόγου ύφος…» γράφει ο Γ Βιζυηνός.
Αυτό κάνει και η ποιήτρια και συγγραφέας. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που ανάμεσα στις θεατρικές παραγωγές της, τα παραμύθια και τους ψηφιακούς δίσκους που έχει κυκλοφορήσει, περιλαμβάνονται και οι «κλασικοί» μας Παπαδιαμάντης, Βιζυηνός, Ροΐδης. Την…έλκουν τα δύσκολα.
-------------
Την σημερινή φιλοξενούμενη της σελίδας, Μαρινέλλα Βλαχάκη δεν θα αποπειραθούμε να την ανθολογήσουμε αναλυτικά. Πληθωρική σε ποιοτική πνευματική και καλλιτεχνική δημιουργία, δεν γίνεται να προσεγγιστεί παρά μόνο… προσωπικά. Γνωρίζοντας, δηλαδή, καθένας μας τη δουλειά και -κυρίως- την ΠΡΟΣΦΟΡΑ της στην ΤΕΧΝΗ και τα ΓΡΑΜΜΑΤΑ. Μικρή αναφορά στα «πεπραγμένα» της θα κάνουμε. Ξεκινώντας από την φετινή συμμετοχή της ως ηθοποιός στο σήριαλ ΤΟ ΝΗΣΙ του Θοδωρή Παπαδουλάκη για το MEGA που διαρκεί αρκετούς μήνες. Το σενάριο έχει γράψει η Μιρέλλα Παπαοικονόμου και βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Βικτώρια Χίσλοπ. Εκτός από το ρόλο της στο σήριαλ, η Βλαχάκη δούλεψε επίσης στην προσαρμογή του σεναρίου στο ύφος και την ηθογραφία της εποχής. «Αυτό το διάστημα» -μας λέει – «το πέρασα εμβαθύνοντας στα ζητήματα του ρατσισμού, της προκατάληψης, του στιγματισμού και εν τέλει της περιθωριοποίησης των λεπρών, που δεν είχαν κανένα δικαίωμα επιλογής αλλά κατάφερναν ζώντας στα όρια, να ρουφούν μεθ’ ηδονής και την ελάχιστη σταγόνα ζωής». Η Μαρινέλλα Βλαχάκη γεννήθηκε, ζει και εργάζεται στα Χανιά. Από το 2000 έχει ιδρύσει και διευθύνει την Εταιρεία Τέχνης «Βιολέττα»που έχει σκοπό την διοργάνωση ποικίλων πολιτιστικών εκδηλώσεων, με έμφαση στις θεατρικές παραγωγές που βασίζονται σε λογοτεχνικά κείμενα. Ως ηθοποιός έχει λάβει μέρος σε πολλές θεατρικές παραστάσεις. Διηγήματά της έχουν μεταφερθεί επί σκηνής και ποιήματά της έχουν μελοποιηθεί σε κλασική μορφή. Επίσης, έχει πραγματοποιήσει εκθέσεις χειροποίητης κάρτας και άλλων συνθέσεων με μεικτές τεχνικές (κολάζ, φωτογραφία, ζωγραφική).

• Ποιο είναι το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σας;
H μοναχικότητα, η υπομονή κι η επιμονή.
• Τι σας κάνει να σηκώνεστε το πρωί;
Η συνέχεια κάθε προσπάθειας, η προοπτική μιας ξεχωριστής στιγμής.
• Τι είναι για σας ευτυχία;
Τα αυτονόητα κι η συναισθηματική και πνευματική πληρότητα που
προκύπτει από την επικοινωνία.
• Τι είναι για σας δυστυχία;
Η έλλειψη των παραπάνω και η διαπίστωση ότι παρά την πρόοδο της
επιστήμης και της τεχνολογίας δε γίναμε καλύτεροι.
• Η τελευταία φορά που ξεσπάσατε σε γέλια;
Χθες. Γελάω συχνά και απολαμβάνω την παρέα των ανθρώπων με χιούμορ.
• Το βασικό σας ελάττωμα;
Το ότι ανέχομαι συμπεριφορές που με πληγώνουν.
• Η βασική σας απασχόληση;
Σ’ αυτόν τον ανοργάνωτο τόπο η βασική απασχόληση όλων μας είναι να ξεμπερδεύουμε μπερδεμένα κουβάρια. Στο χρόνο που απομένει γράφω, ή
προετοιμάζω κάποια παράσταση. Αυτή την περίοδο με απασχολεί ο ρόλος
(της Ελπίδας) στη σειρά του mega «Tο Νησί».
• Ποια αρετή προτιμάτε σε ένα άνδρα;
Στο υπόβαθρο κάθε αρετής αναζητώ θετική στάση, διαύγεια, ανιδιοτέλεια, γενναιότητα, αξιοπρέπεια.
• …σε μια γυναίκα;
Εκτιμώ σε άντρες και γυναίκες την αρετή της αμοιβαίας κατανόησης και
παραδοχής των διαφορών μας...
• Τι εκτιμάτε περισσότερο στους φίλους σας;
Την εμπιστοσύνη, την ειλικρίνεια, την αμοιβαιότητα. Κάθε φίλος κι ένας καθρέπτης, που μου φανερώνει με αγάπη μια άλλη πλευρά του εαυτού μου.
• Αν δεν ήσασταν ο εαυτός σας ποιος θα θέλατε να ήσασταν;
Δε διαθέτω χρόνο σε ονειροπολήσεις και αν... Έχω δεχτεί τον εαυτό μου όπως είναι και προσπαθώ, όσο γίνεται, να συμπληρώνω τις ελλείψεις μου.
• Ποιος θα ήταν ο ιδανικός τόπος για να ζήσετε;
Δεν αναζητώ άλλο τόπο, αλλά κι ούτε θα ήμουν αρνητική αν υπήρχε περίπτωση να ζήσω κάποιο διάστημα σ’ ένα οργανωμένο κράτος. Γνωρίζω όμως ότι «η πόλις θα μ’ ακολουθεί…»
• Το αγαπημένο σας ταξίδι;
Με εκφράζει η μαντινάδα που λέει: «Που θες να πας καρδούλα μου; /σε ποια μεριά του κόσμου;/ Εγώ κλείνω τα μάτια μου,/ κι όλος είναι δικός μου.»
• Ο αγαπημένος σας συγγραφέας;
Ίσως πρώτος να είναι ο Α. Παπαδιαμάντης. Με έχουν συντροφέψει πολλοί. Όπως οι φίλοι, έτσι και οι συγγραφείς, ή οι ποιητές που επιλέγω. Ο καθένας τους ακουμπάει μια άλλη χορδή μου με αποκαλύπτει και με ενεργοποιεί.
• Ο αγαπημένος σας ποιητής;
Μακρύς ο κατάλογος… Θα αναφέρω μόνο τον Κ.Καβάφη και το Γ. Μανουσάκη.
• Ο αγαπημένος σας συνθέτης;
Μ.Χατζηδάκις, και πολλοί άλλοι παλιότεροι και νεότεροι…
• Ο αγαπημένος σας ζωγράφος;
Ο Βαν Γκογκ…
• Ο αγαπημένος σας ήρωας –ηρωίδα από την λογοτεχνία;
Ο Ελζεάρ Μπουφιέ, από το βιβλίο του Ζαν Ζιονό, «Ο άνθρωπος που φύτευε δέντρα».
• Η ταινία που σας σημάδεψε;
Αρκετές και πολύ διαφορετικές μεταξύ τους. Ανάμεσά τους κι «Ο Ασπροδόντης» που βασίζεται στο μυθιστόρημα του Τζακ Λόντον.
• Τι απεχθάνεστε περισσότερο ;
Την υποκρισία, τη μιζέρια, τον ατομικισμό.
• Σε ποια περίπτωση επιλέγετε να πείτε ψέματα ;
Δε λέω ψέματα. Όμως μπορεί να αποκρύψω μέρος της αλήθειας, σε περιπτώσεις που δε σώζει κάτι, ενώ αντίθετα μπορεί να προκαλέσει πόνο.
• Σε ποια λάθη δείχνετε την μεγαλύτερη επιείκεια;
Σ’ αυτά που γίνονται κάτω από πίεση.
• Με ποιο άλλο φυσικό ταλέντο θα θέλατε να είστε προικισμένη;
Καλοδέχομαι όσα μου φανερώνονται στην πορεία μου. Μοιάζουν με πεισματάρικα κι απαιτητικά παιδιά και μου επιβάλλουν να ασχοληθώ με την ανατροφή τους.
• Με ποια ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεστε περισσότερο;
Με καμία δεν ταυτίζομαι. Υπάρχουν ιστορικές προσωπικότητες που μου προκαλούν δέος και υποκλίνομαι. Σε καμία περίπτωση όμως οι μακελάρηδες.
• Όταν δεν γράφετε ποια είναι η αγαπημένη σας ασχολία;
Μια βόλτα στη φύση, μια κουβεντούλα με τους γιους μου, η συνάντηση με φίλους, το διάβασμα.
• Τι σας λείπει περισσότερο;
Σε προσωπικό επίπεδο αποφεύγω να σκέφτομαι ό,τι μου λείπει, ή ό,τι δε μπορώ να έχω. Ζω και χαίρομαι μ’ αυτά που έχω. Γενικότερα όμως μου λείπει η συνέπεια λόγων και πράξεων.
• Ο μεγαλύτερος φόβος σας;
Τα διεστραμμένα μυαλά.
• Εάν συναντούσατε το Θεό τι θα θέλατε να σας πει;
Θα του ζητούσα να βρίσκεται κοντά στα παιδιά που κακοποιούν κι εκμεταλλεύονται οι άνθρωποι.
• Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεστε αυτό τον καιρό;
Σε ήρεμη και δημιουργική νομίζω.
• Ποιο είναι το μότο σας ;
«Κάνε άλμα πιο γρήγορο από τη φθορά…»


Δημοσιεύτηκε στα Χανιώτικα Νέα 5-6-10