« Μα πώς με έβλεπαν τα λάθη μου/όλα μέσα στο σκοτάδι/και με ξεπερνούσαν,/κλείνοντας μου το δρόμο;…» Φωτεινή Σεγρεδάκη «… Λάθη…»
Την διάβασα μονομιάς. Και μετά την ξαναδιάβασα. Και μετά σημείωνα στίχους, λέξεις, συναισθήματα της ποιήτριας και συναισθήματα που μου προκαλούσαν. Πολλά τα συναισθήματα, αφού η ποιητική συλλογή είναι γραμμένη με την γνωστή λυρικότητα που διαπνέει, εδώ και 30 χρόνια, ακόμα και τα «πεζά» κείμενα, της αρθρογράφου Φωτεινής Σεγρεδάκη στα Χανιώτικα Νέα.
· Λυρικά, λοιπόν, τα ποιήματα της πρώτης αυτής ποιητικής συλλογής της. Σε ελεύθερο στίχο. Με θεματολογία τα πάντα όλα των καθημερινών μας συναισθημάτων, των ποικίλων υπαρξιακών μας ανησυχιών. Ο έρωτας, η άδολη παιδική αγάπη, η φιλία, η θρησκευτική Πίστη, η χαρά, η θλίψη, η νοσταλγία, η
Απώλεια, η Ζωή, ο Θάνατος.
« Γραδάροντας»
· «Γραδάροντας» την ποιητική συλλογή της Φωτεινής με το δικό μας δημοσιογραφικό και προσωπικό «γράδο» και όχι το «γράδο» ενός ειδικού, την βρήκαμε …γευστικότατη!
· Η Φωτεινή άλλωστε είναι και εδώ ο εαυτός της όπως τον έχουμε γνωρίσει από τα άρθρα της. Μόνο που εδώ έχει πολλούς ρόλους! Το ρόλο του οινοποιού και του οινοχόου πρωτίστως. Αλλά και του λεξιπλάστη ποιητή, το ρόλο του συγγραφέα μικρών αυτοτελών ιστοριών-ποιημάτων. Ιστορίες μικρές, καθημερινές που μπορεί να έχουμε ζήσει όλοι. Η Φύση, προσωποποιημένη με φωνή και αισθήματα. Η μάνα γη, η θάλασσα, ο ουρανός.
· Ποίηση συμβολική, μεταφορική. Αυτό που φαίνεται να αγαπά περισσότερο και να μοιράζεται μαζί μας. Αφήνοντάς μας την ελευθερία της ερμηνείας. Διαφορετικά τα «γράδα» του καθενός μας. Διαφορετικές οι προσλαμβάνουσες και διαφορετικές οι υφές της γεύσης που μας αφήνει το «κρασί» της ποίησης της Φωτεινής Σεγρεδάκη.
· Το βέβαιο είναι ότι ως «οινοποιός και οινοχόος» η ίδια, μας προσφέρει ένα «αιματωμένο» από την καρδιά της κρασί. Και ευφραίνει καρδίας, ο οίνος της.
· Η ίδια μάλιστα, εξηγεί στην σελίδα 13 γιατί διάλεξε αυτό τον τίτλο στην συλλογή της, γράφοντας μεταξύ άλλων: « Μεταφορικά τώρα, η έμπνευση που «συνθλίβεται» ως βότρυς γλυκύς σε ληνό, στη βάσανο δηλαδή, της νοητικής και ψυχικής διεργασίας του εμπνευσμένου, για να αποδώσει τον «οίνο», τη δημιουργία, εννοείται, συνιστά επίσης, απολύτως προσωπική κατάκτηση! Κόπο, προσωπικής, εργασίας, λοιπόν!».
Οινοχόος
· Σε έξι θεματικές ενότητες μοιράζεται και χορταστικά το «κρασί» της λυρικής ποίησης της Σεγρεδάκη. «Γευστικές γουλιές» των ποιημάτων που περιλαμβάνουν.
· «Έρωτας είναι: Ε-ρω-ντας!!», Πως το καθημερινό αγγίζει την Ιερότητα και «ιεροποιείται», Θλίψη η «Αγιογραφούσα», «Χειροποίητη» δέλτος αισθημάτων, Στου λυρισμού την αγκαλιά η αγάπη εκοιμήθη, Παλίμψηστες Αναφορές.
· Το ομώνυμο ποίημα της συλλογής «Οινοχόος» είναι πρώτο στην ενότητα «Έρωτας είναι» και μας εισάγει στην …διονυσιακή ποιητική πανδαισία της ποιήτριας, έτσι: «Ακούμπησε ο ντελικανής τους αγκώνες του στο τραπέζι,/και το βλέμμα του στα καστανά της μάτια./Κι αμέσως η κορασιά, ένιωσε, διάβασε την πεθυμιά του./Δεν μπορούσε, και δεν ήθελε, να τον αφήσει δίχως φιλί/και χάδι και κρασί/….».
· Ξεχωρίζω στην ενότητα «Θλίψη η «Αγιογραφούσα» το ποίημα « Τα υποδέχτηκαν Κάτι Χερουβείμ» που αναφέρεται σε παιδιά που γνωρίζουν τη φρίκη του πολέμου με «πρωταγωνιστή» ένα μελαψό παιδί 13-14 χρόνων στην Γάζα. Ένα παιδί που τραβούσε τα μικρά αδελφάκια του έξω από το χαλασμό «και γύρευε, λέει, τo Θεό!» Για να καταλήξει: «Κι όταν με τις μέρες κάποιος ρώτησε/ τι γίνανε τα δύστυχα εκείνα παιδιά,/ άκουσε να του λένε:/ Τώωρα τα παιδιά;/ Στον ουρανό είναι και τα τρία./ Τα υποδεχτήκανε λέει,/κάτι γλυκύτατα Χερουβείμ,/και τώρα που μιλούμε,/ θα τα’χουν κιόλας εντάξει/ σ’ ένα από τα τάγματα των αγγέλων!.../Τώωωρα τα παιδιά;»
Προλογίζοντας
· Την συλλογή προλογίζει με θερμά λόγια η φιλόλογος συγγραφέας Ανδρομάχη Χουρδάκη η οποία αναφέρεται δι΄ ολίγων και στη διαχρονική πολιτιστική προσφορά, το έργο και την παρουσία της Φωτεινής Σεγρεδάκη τόσο στην Κίσαμο, όπου γεννήθηκε και ζει, όσο βέβαια και στην ανάλυση του «Οινοχόου».
· Γράφει μεταξύ άλλων η κυρία Χουρδάκη: « Ο ποιητικός λόγος της Φωτεινής Σεγρεδάκη δεν μας είναι άγνωστος, αφού επί έτη πολλά τον δωρίζει απλόχερα στην αρθρογραφία της. Λόγος πλούσιος, με γλωσσοπλαστικές εκπλήξεις ιδιαίτερου προσωπικού ύφους και εγχαράξεις απαράμιλλης ευαισθησίας! ….Κατέχοντας μιαν ισχυρή γλωσσική σκευή, αγγίζει με χάρη καθετί ανθρώπινο και του κόσμου τούτου για να του αποδώσει την ευλογία που του αναλογεί…. Υποδεχόμαστε στην Νεοελληνική ποίηση τον «Οινοχόο» με συγκίνηση, γιατί είναι μια ποίηση μεστή, που προτάσσει μια εύψυχη στάση ζωής! Η γυναικεία τρυφερότητα και το ιερό αίσθημα της μητρότητας διαποτίζουν το σύμπαν της ποιήτριας που το βαθύτερο της αίτημα θα μπορούσαμε να πούμε πως συμπυκνώνεται σε μια φράση: Αγάπη, Πίστη, Ενσυναίσθηση!»
Συντελεστές
· Ένας ωραίος αμφορέας στολίζει το εξώφυλλο του βιβλίου. «Κίσαμος 2021 -Χανιώτικα Νέα» διαβάζουμε. Εκδοση των Χανιώτικων Νέων, λοιπόν, με σχετική αναφορά της εφημερίδας στο οπισθόφυλλο της έκδοσης. Πολλές και οι ευχαριστίες της Φωτεινής στο τέλος της συλλογής, στην οικογένειά της, στα Χανιώτικα Νέα και προσωπικά τον ιδρυτή τους Γιάννη Γαρεδάκη, αλλά και στον Μανώλη Γαρεδάκη, Ελια Κουμή και Παρασκευά Περάκη, τους συνεχιστές του, και άλλους. Ευχαριστίες και στις , Καίτη Γωνιωτάκη-Κουτρουμπά, Τούλα Γωνιωτάκη-Παπαδάκη και Αντουανέτα Κουτρουμπά –Καρπαθίου. Επίσης στην γραφίστρια κυρία Γιούλη Λυκάκη-Ανουσάκη, για πολλά χρόνια συνεργάτιδά της.
· Ο «Οινοχόος» είναι μια προσεγμένη, καλαίσθητη έκδοση που ακόμα και στις μεσαίες σελίδες του περιλαμβάνει και πολλά σκίτσα –εικόνες σχετικές με τα περιεχόμενα. Η έκδοση αφιερώνεται στην οικογένεια της Φωτεινής «αλλά και σε όσους εκφράζονται, ακολουθώντας κυρίως την καρδιά…» όπως γράφει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου