«Όταν ύστερα από καιρό ανοίξεις τα βιβλία/δεκάδες εκρηκτικές παρατάξεις ανέρχονται/αόρατες μικροσκοπικές ζητούν επιβεβαίωση./Σκέφτομαι μην ελλοχεύει ο κίνδυνος εκρήξεως/αν μένουν έρημα κι αδιάβαστα τα βιβλία./Άραγε μη κι η Αλεξανδρινή βιβλιοθήκη εξερράγη;/Αλλιώς πώς ο κόσμος ν αλλάξει ακόμη δεν μπορεί/κι ακόμη φονικά και πόλεμος και πείνα;" Από το ποίημα «Η έκρηξη».
Λες και γράφτηκε για την σημερινή εντροπία των μικρών- μεγάλων πολέμων το κατάπρωτο ποίημα «Ομιλία για την Ειρήνη» της νέας ποιητικής συλλογής του Γρηγόρη Γ. Γεωργουδάκη «Η εντροπία των ρολογιών»: «{…Έφτιαξε την εξέδρα και το βήμα/χωρίς ίχνος μετάλλου/μόνο ξύλινες πρόκες και σανίδια./Να μιλήσει για την ειρήνη»}.Των πολέμων στο πεδίο των πολεμικών συρράξεων βέβαια, των πολέμων γνωστών αξιών που «αλλάζουν», των συναισθηματικών, κοινωνικών, πολιτικών πολέμων.
· Όλα μα όλα και καθένα ξεχωριστά μπορούν να αποτελούν μια εντροπία. Αφού, τι άλλο είναι η εντροπία από μια δύσκολη και πολύπλοκη έννοια αταξίας ;
· Ένας χώρος ποικίλων αλλαγών που έχουν συντελεστεί, συντελούνται γύρω μας, κι εντός μας, στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον;
· Και πόσο μπορεί να είναι επηρεασμένη και αυτή η έκτη –αν δεν κάνω λάθος-ποιητική συλλογή του και από την ιατρική του ιδιότητα;
· Η στήλη, από το 1996 που ξεκίνησε στην εφημερίδα μας τα «Χανιώτικα Νέα» δεν είναι βέβαια στήλη κριτικής συγγραφέων και ποιητών της πόλης και του νομού μας, αλλά στήλη παρουσίασης έργων τους. Επόμενο όμως είναι ότι μέσα από απ αυτήν υπάρχει και η υποκειμενική οπτική της.
Μια «κβαντική ελευθερία» ;
· Εξού και το ερωτηματικό στον τίτλο της παρουσίασης της ποιητικής του συλλογής.
· Είναι, λοιπόν, « Η εντροπία των ρολογιών» του ποιητή μας μια «κβαντική ελευθερία» αλλαγών; Ερωτηματικό που προέκυψε κατά την ανάγνωσή των βαθυστόχαστων 74 ποιημάτων της συλλογής σε σχέση με τον τίτλο που έδωσε ο ποιητής σ αυτήν την συλλογή.
· Ένας πετυχημένος πάντως τίτλος, έτσι όπως προκύπτει τόσο από την αναφορά του ποιητή σε αυτές καθαυτές λειτουργίες ρολογιών σε πολλά από τα ποιήματά του, όσο βέβαια και από τις αναφορές του στον τόπο, τον χρόνο- άχρονο, τον άχρωμο, τον πεπερασμένο, τον διαφορετικό.
· Μέσα από ολιγόστιχα ποιήματα (με την εξαίρεση του ποιήματος «ΑΝΤΙΚΑΤΡΟΠΤΙΣΜΟΙ» μέσα από το οποίο κάνει μια ποιητική, διαλεκτική, ιστορική αναδρομή σε γεγονότα, ανθρώπους, συναισθήματα και τόπους μας : «… {..Όσο μεγαλώνεις μικραίνει ο κόσμος/ και ο χρόνος/ παρελθόν παρόν και μέλλον γίνονται ένα./Όσο πλησιάζεις το κέντρο που έλκει/η ταχύτητα αυξάνει/όλα καταρρέουν στο σημείο το ασήκωτο/ ...}») όλα του τα ποιήματα, με στιβαρή ποιητική πένα μας δίνουν μια αίσθηση βαθιάς αγάπης για το μικρό και μεγάλο σύμπαν μας.
· Με μικρούς στίχους μπορεί και περιγράφει, αναπολεί, νοσταλγεί, οραματίζεται, εύχεται και προσμένει πολλές φορές –γιατί όχι- να αλλάξει η «κβαντική ελευθερία» της εντροπίας .
· Πώς χωρούν όλα αυτά μέσα στην ποίηση του Γρηγόρη Γ. Γεωργουδάκη;
· Χωρούν. Επειδή έχει το δικό του τρόπο να ζω-γραφίζει ποιητικά τις αλλαγές: «ΣΚΟΥΡΙΑΣΜΕΝΟΙ ΔΕΙΚΤΕΣ Πώς μυρίζουν τα άγρια βουνά της νιότης/θυμάρι, σκίνα, φασκομηλιές/κι η πέτρα το δικό της άρωμα./Ξαφνικό πέταγμα του κορυδαλλού,/ φτερούγισμα του ορτυκιού,/πέρδικας το σφυροκόπημα./Ποτέ, μα ποτέ, δεν μένουν ίδια,/τα αρώματα.»
· ΑΧΡΟΝΟΣ :«Αίφνης τα πράγματα-οροστάτες, πολυθρόνες, τραπέζια-/αποχτούν μια αναίδεια μια υπεροψία/-ιδίως αυτά των προγόνων-/βλέπουν τόσο εφήμερη τη παρουσία μας/μας αγνοούν./Τώρα κοιτάζουν πάνω από τους ώμους μας/την επερχόμενη γενιά.» ΩΣ ΔΩΡΑ: «Ανταλλάξαμε τα ρολόγια μας./Πάλι όμως οι ώρες δεν χωρούσαν στα δωμάτια./Άλλαξε ο κόσμος. Προς τι λοιπόν τόση βιασύνη/όταν το ελάχιστο δεν είναι πια το μέτρο;»
· Δεν λείπει και η τριετία της πανδημίας από την ποιητική της «εντροπίας»:
· «Τρίχρονη πλαταίνει κι αδυνατίζει η πανδημία/Γέμισε τον κάτω κόσμο κι ανατριχιάζει η θάλασσα/Γέμισε τους δρόμους αρμυρό δάκρυ κι αναφιλητά/Παιδιά δεν παίζουν δεν φωνάζουν δεν τραγουδούν./….Τώρα που οι μυγδαλιές καρπίζουν απελπιζόμαστε/Πώς θα γεμίσουμε ένα ποτήρι νερό να πιεί το αύριο;»
· Ποιήματα με πολύ συναίσθημα πολλά. Ξεχωρίσαμε : ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ, ΑΝΑΜΝΗΣΗ, Η ΜΕΤΟΙΚΟΣ.
Η Εντροπία αυξάνει
· Με ρεαλισμό αλλά και με ένα ερωτηματικό προσδοκίας και τίτλο «Η ΑΛΛΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ» «αποχαιρετά» ποιητικά τον αναγνώστη ο καταξιωμένος ποιητής μας Γρηγόρης Γ. Γεωργουδάκης: « Το σύμπαν διαστέλλεται, μπροστά τρέχει το βέλος του χρόνου/Εικόνες άνθρωποι και τόποι ταξιδεύουν, η εντροπία αυξάνει/θα έρθει η στιγμή της ανάσχεσης, επιβράδυνση, σταμάτημα;/ Αρχίζει η αντίστροφη πορεία της συστολής, ανάποδα γυρίζει ο χρόνος/και ξαναζούμε τα παλιά ως τωρινά κι επιστρέφουν/οι πεθαμένοι.»
Χανιωτικα Νέα 10Νοεμβρίου 2023
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου