Παρασκευή, Απριλίου 26, 2013
2013, πλατεία 1866
Πλατεία 1866 καρτ ποστάλ δεκαετίας του '70 από ιστοσελίδα Chania Crete by Nikos: Ζωηρό πράσινο, λουλούδια, κηποτεχνική.
Κάρτ-ποστάλ... 2013 από την ίδια οπτική γωνία:Οτι... απόμεινε από τις προηγούμενες δεκαετίες.
Στοιχειώδης υποχρέωση της εκάστοτε δημοτικής αρχής είναι η διαχείριση, συντήρηση και αναβάθμιση- όπου απαιτείται- των πλατειών και δρόμων του δήμου της. Επομένως και της πλατείας 1866.
Είναι προφανές όμως ότι για την πλατεία 1866 που είναι το σημερινό μας θέμα, δεν συμβαίνει αυτό. Αφού όλοι παρακολουθήσαμε την βαθμιαία υποβάθμισή της.
• Κατά διαστήματα, τα Χανιώτικα Νέα, έχουν δημοσιεύσει επιστολές από πολλούς συμπολίτες μας που επισημαίνουν και διαμαρτύρονται για τα προβλήματά της. Η δημοτική κοινότητα Χανίων (που θεσμικά εκπροσωπεί τον πρώην δήμο Χανίων) έχει ζητήσει, εδώ και δυο σχεδόν χρόνια, να γίνει μελέτη ανάπλασής της.
• Η Ομοσπονδία εμπόρων και βιοτεχνών Χανίων, με υπόμνημά της το Νοέμβριο του 2012, αναφέρει μεταξύ άλλων ότι «οι κήποι της πλατείας κατά το παρελθόν αποτελούσαν στολίδι για την πόλη συνολικά. Ιδιαίτερα οι ευωδίες των αρωματικών φυτών και το πρωτότυπο ρολόι των λουλουδιών. Σήμερα, δυστυχώς, η πλατεία κινδυνεύει από ριζική αλλοίωση του χαρακτήρα της».
Και προτείνει: « 1. Να ληφθούν μέτρα καλύτερης αστυνόμευσης της πλατείας και ιδιαίτερα κατά τις βραδινές ώρες. 2. Να γίνουν παρεμβάσεις βελτίωσης της καθαριότητας και ιδιαίτερα του νυκτερινού φωτισμού.
3. Να ενταχθεί η πλατεία 1866 σε σχετικό πρόγραμμα αστικής ανάπλασης του Δήμου με παράλληλη προσπάθεια αναβίωσης του φυτικού πλούτου και της αρχικής μορφής του πάρκου.
4. Να ενταχθούν στην πλατεία 1866 συλλογικές δράσεις πολιτιστικού χαρακτήρα και εκδηλώσεων (εκθέσεις - εκδηλώσεις κ.λπ.) του Δήμου».
Φτάνει ;
• Έτσι, ο δήμος Χανίων, πιεζόμενος, άρχισε πρόσφατα να μιλά για απόφαση αναβάθμισης και εξωραϊσμού της. Και ξεκίνησε τα Χριστούγεννα με το κόψιμο κλαδιών και κάποιες Χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν και εκεί. Αλλά, ένας-δυο… κούκοι φέρνουν την άνοιξη της αναβάθμισης;
• Πριν από λίγες ημέρες πάλι, ο δήμος Χανίων, ανακοίνωσε ότι προχωρά στην αναβάθμιση της πλατείας και ο δήμαρχός μας επιθεώρησε την πρόοδο των εργασιών.
• Λίγες μέρες μετά, πήγαμε κι εμείς. Είδαμε ένα συνεργείο που άλλαζε μερικές σπασμένες πλάκες και μια σκάλα για να αλλάξουν τις χαλασμένες λάμπες. Είδαμε και τα εποχιακά φυτά (φυτεύτηκαν για την ώρα της γης) γύρω από την ρίζα κάποιων δένδρων των πεζοδρομίων. Νομίζουμε ότι είχε και περισσότερους κάδους από την τελευταία φορά που πήγαμε όταν φυτεύτηκαν τα αναιμικά εποχιακά λουλουδάκια για την ώρα της γης.
• Εμφανή αναβάθμιση, όμως, δεν είδαμε. Όπως ήταν και πριν ένα δυο μήνες εξακολουθεί να είναι. Με τις γνωστές… νησίδες ξεραΐλας εντός της πλατείας.
• Ως προς την αστυνόμευση (και της δημοτικής αστυνομίας) έγιναν οι καθιερωμένες συσκέψεις. Αναμένουμε. Και ελπίζουμε να μην έχει τα ίδια αποτελέσματα με την αστυνόμευση του ενετικού λιμανιού.
• Όμως, μετά από δυο χρόνια, μετά από τόσες συζητήσεις στα θεσμικά όργανα του δήμου, τόσες διαμαρτυρίες και τόσες διαβεβαιώσεις αναβάθμισης, φτάνουν αυτά για να αναβαθμιστεί η πλατεία;
• Χρειάζονταν τόσες διαβουλεύσεις, τόσες διαβεβαιώσεις, τόσα δελτία τύπου, τόσες… επιθεωρήσεις στην πλατεία (μετά των τηλεοπτικών καναλιών), για να δια-πιστώνεται ότι ο δήμος Χανίων προβαίνει στις αυτονόητες, στοιχειώδεις υποχρεώσεις του; Τις οποίες, μάλιστα, παραμελούσε δυο χρόνια;
Παράλληλες αποφάσεις-δράσεις
• Πού είναι η «παράλληλη ένταξη της πλατείας σε πρόγραμμα αστικής ανάπλασης», όπως ζητούσε η Ομοσπονδία και η παράλληλη «αναβίωση του φυτικού πλούτου και της αρχικής μορφής του πάρκου»; Μήπως έχουν σχεδιαστεί μόνιμες (και όχι περιστασιακές εφ’ άπαξ πολιτιστικές εκδηλώσεις) ώστε να αποτελέσει σημείο αναφοράς η πλατεία Νέων καταστημάτων;
• Ή μήπως η αναβάθμιση θα προκύψει αν «φυτρώσουν» παντού τραπεζοκαθίσματα, όπως διαδίδεται; Και πού ακριβώς; Στα γύρω πεζοδρόμια που βρίσκονται τα παγκάκια;
• Και πώς θα κάθονται μετά οι ηλικιωμένοι αλλά και άλλοι συμπολίτες που θέλουν να ξαποστάσουν και η πλειονότητα απ’ αυτούς πλέον δεν έχει χρήματα ούτε για καφέ;
• Ελπίζουμε να μην δούμε άλλη μια ανάπλαση όπως αυτή της πλατείας Δικαστηρίων.
• Γι' αυτό και δημοσιεύουμε καρτ ποστάλ της πλατείας στην αρχή της δεκαετίας του 1970 (από την ιστοσελίδα Chania Crete by Nikos) καθώς και μία δική μας της πλατείας σήμερα. Για να συγκρίνουμε. Τον φυτικό πλούτο περασμένων δεκαετιών- παρά τα περιορισμένα μέσα που διέθεταν οι τότε δημοτικές αρχές. Με την καρτ ποστάλ του (αποθανατισμένου) σήμερα στην οποία οι παραλήπτες θα διαβάζουν… 2013, πλατεία 1866
Δημοσιεύτηκε Χανιώτικα Νέα 26-4-13
Ετικέτες
Περί τοπικών και άλλων δαιμονίων
Σάββατο, Απριλίου 20, 2013
Φιρκάς ΙΙ Αποκαταστάσεις, επισκεψιμότητα, χρήση
Η πρώτη αποκατάσταση του ιστορικού φρουρίου Φιρκά, ήταν μια χρονοβόρα διαδικασία. Η οποία σε κάποιους εορτασμούς της επετείου της Ένωσης δημιούργησε πρόσθετα προβλήματα λόγω των εργασιών αποκατάστασης.
Κρατάει χρόνια…
• Οπως έγραφα και χθες, εδώ και χρόνια μετά τις πρώτες μελέτες (Μαριάννα Αγγελάκη) και την αποκατάσταση των περισσοτέρων τμημάτων του φρουρίου, όλοι προσδοκούσαμε, δύο τινά:
• Αφ' ενός, ο χώρος να είναι ολημερίς επισκέψιμος χειμώνα –καλοκαίρι σε ντόπιους αλλά και σε ξένους τουρίστες. Και, αφ' ετέρου, να μπορεί να χρησιμοποιείται από την τοπική αυτοδιοίκηση-τοπική κοινωνία και τους φορείς της για πολιτιστικές εκδηλώσεις. Μόνιμες ή περιοδικές.
• Από τότε, στα Χανιώτικα Νέα είχαν δημοσιευθεί διάφορες προτάσεις. Και η υπογράφουσα, σε πολλές σχετικές αναφορές αλλά και στο πρώτο-τότε- ένθετο της εφημερίδας «Πολιτισμικοί Σφυγμοί» που επιμελούμην εξ ολοκλήρου είχα αναφερθεί ειδικά στα θέματα της επισκεψιμότητας, φύλαξης και λειτουργίας του χώρου. Μάλιστα, σε σχετική έρευνα (Χ.Ν. ένθετο «Πολιτισμικοί Σφυγμοί» 2 Οκτωβρίου 1996) είχαμε, μεταξύ άλλων, ρωτήσει για την επισκεψιμότητα και τις πολιτιστικές χρήσεις τον τότε προϊστάμενο της 28ης ΕΒΑ κ. Μιχάλη Ανδριανάκη, ο οποίος και τώρα, μετά την συνταξιοδότησή του, παραμένει στο γραφείο τειχών, και είχε απαντήσει: «Προς το παρόν υπάρχει πράγματι ένα σοβαρό πρόβλημα για το Φιρκά από την μέχρι τώρα χρήση του φρουρίου λόγω έλλειψης μόνιμου φυλακτικού προσωπικού όπως έχουμε επανειλημμένα ζητήσει. Η προοπτική στα πλαίσια της Προγραμματικής Σύμβασης για την Π. Πόλη είναι να γίνει μια παρέμβαση αναβάθμισης του μνημειακού χαρακτήρα του χώρου η οποία ασφαλώς και θα συνοδεύεται από μία διαφορετική λογική χρήσης του. Στόχος μας είναι, να είναι αφ' ενός φυλασσόμενος επισκέψιμος αρχαιολογικός χώρος, αφ' ετέρου χώρος επιλεγμένων πολιτιστικών δραστηριοτήτων. Αυτό θα συζητηθεί ευρύτερα».
• Δέκα επτά χρόνια μετά, κρατάει ακόμα ή ίδια …κολώνια. Η πολιτική διαχείριση του χώρου, εννοούμε.
Γιατί αποκαθίστανται ;
• Η οποία, όχι μόνο δεν βελτιώθηκε, αλλά, αν κρίνουμε από το φωτογραφικό στιγμιότυπο και τα σχόλια γνωστών ενεργών συμπολιτών μας σε δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης, είναι και χειρότερη. Αφού οι πύλες του φρουρίου Φιρκά κλείνουν το μεσημέρι, με αποτέλεσμα τουρίστες να προσπαθούν να σκαρφαλώσουν από τα τείχη για να το επισκεφθούν.
• Δεν θα μπορούσε, σε συνεννόηση με το Ναυτικό Μουσείο και το ναυτικό μας, ή με πρωτοβουλία του δήμου Χανίων, να συνεχίζεται μέχρι μια λογική βραδινή ώρα η, παρουσία φύλακος, η είσοδος στον χώρο;
• Τα ιστορικά μας κτίρια αποκαθίστανται με εκατομμύρια ευρώ σε μελέτες και έργα και είτε είναι μη επισκέψιμα καθημερινά (όπως η Πύλη Σαμπιονάρα, ο ναός του Αγίου Ρόκκου, η κρήνη της Σπάντζιας κλπ., που ανοίγουν μόνο όταν διεξάγονται κάποιες -λίγες- εκδηλώσεις) είτε λειτουργούν μόνο σε ώρες γραφείου, όπως ο Φιρκάς.
• Θα γίνουν επιτέλους, επισκέψιμα ολημερίς και θα αποδίδονται στην τοπική κοινωνία για πολιτιστικές χρήσεις τα ιστορικά μνημεία που αποκαθίστανται; Το θέμα έχει τεθεί πολλές φορές. Ευήκοα ώτα δεν υπήρξαν.Η αυτοδιοίκηση δεν κινητοποιείται, δεν σχεδιάζει εκδηλώσεις, δεν προτείνει, δεν διεκδικεί. Βολεύεται, έτσι, χωρίς κι άλλους …«μπελάδες» στην κεφαλή της. Υπάρχει ελπίς;
Σχόλια και προτάσεις συμπολιτών
• Δείτε τι γράφει σε σελίδα κοινωνικής δικτύωσης, ο γνωστός συλλέκτης συμπολίτης Νικ. Σκέντζος με αφορμή την φωτογραφία που έχει αναρτήσει (και δημοσιεύουμε κι εμείς) μία άλλη γνωστή συμπολίτισσα, η Ερωφίλη Γαγάνη.
• «Φιρκάς 2013. Χαρείτε φίλοι μου την φωτο αναρρίχησης ένα απογευματάκι, στο τείχος του Φιρκά. Θέλουμε τουρίστες…μιλάμε για ποιοτικό τουρισμό αλλά οι δημόσιοι υπάλληλοι ώρα 14.00 περίπου κλειδαμπαρώνουν το Φρούριο επειδή «σε λίγο σχολάνε» !! Πρόκειται για κατάντια. Η 28 ΕΒΑ, ο Δήμος , η τ. Νομαρχία ή/και το Ναυτικό Μουσείο αλλά και όσοι εμπλέκονται πρέπει να βρεθούν και να δώσουν λύση επισκεψιμότητας στον χώρο. Γιατί άλλωστε έγινε η αναπαλαίωση … Το Φρούριο /οχυρό του Φιρκά πέραν της ιστορίας του με την ύψωση της σημαίας κλπ , μπορεί να παίξει σπουδαίο ρόλο στα δρώμενα της πόλης μας… Με μια συντήρηση των υπαρχόντων κανονιών, τοποθέτηση των σε ξύλινο κιλλίβαντα με ρόδες αλλά και συμπλήρωμα (ένα κανόνι σε κάθε μπουκαπόρτα των επάλξεων), ο Φιρκάς θα ήταν ένα στοιχείο έλξης… Να πάμε πιο κάτω λέγοντας ότι τα υπόγειά του αντί για αποθήκες που είναι σήμερα θα μπορούσαν να φιλοξενούν εκθέσεις τέχνης, βιβλίων κλπ , εκδηλώσεις μουσικής δωματίου (πιάνου, σόλο οργάνων ή και συνόλου!). Να πούμε ότι ο χώρος της σημαίας είναι ότι πρέπει για παραστάσεις «Ήχος και Φως» με αναδρομή στην ιστορία της πόλης μας ; Ο χώρος όμως παραμένει άβατο, κλειστός, σκοτεινός και μίζερος. Ζητάμε πολλά κ. Δήμαρχε;»
• Έχουμε άδικο όλοι εμείς οι ... διαμαρτυρόμενοι ;
Δημοσιεύτηκε 20-4-13
Ετικέτες
Περί τοπικών και άλλων δαιμονίων
Παρασκευή, Απριλίου 19, 2013
Φιρκάς Ι Αξιοπρεπής εορτασμός
Ετικέτες
Περί τοπικών και άλλων δαιμονίων
Τρίτη, Απριλίου 16, 2013
Από την Αθηνά Κανιτσάκη « Εύθυμες Προσεγγίσεις….» Ένας κοινωνικός καθρέπτης του κοντινού χθες και του σήμερα
Ετικέτες
Πολιτισμικοί Σφυγμοί
Παρασκευή, Απριλίου 12, 2013
Β.Ο.Α.Κ, Ο.Α.Κ, Π.Δ.Ε. και Η ώρα μας για τον… παράδεισο!
Επιστολές πάνε κι έρχονται από την αντιπεριφέρεια Χανίων προς το υπουργείο Ανάπτυξης σχετικά με τα έργα του Βόρειου Οδικού Άξονα Κρήτης στα όρια του νομού μας και τανάπαλιν.
Σε τελευταία του αδημοσίευτη επιστολή με ημερομηνία 26-3-13 ο αντιπεριφερειάρχης Χανίων κ. Αποστ. Βουλγαράκης επεσήμαινε προς τους τρεις… «διαφεντευτές» του υπουργείου Ανάπτυξης την ανάγκη άμεσης ένταξης σε χρηματοδοτικό πρόγραμμα του έργου του συνδετήριου άξονα –κόμβου Μουρνιών-Χανίων. Δηλαδή τους κ.κ.κ υπουργούς Κ. Χατζηδάκη, Σ. Καλογιάννη και τον δικό μας Κ.Βιρβιδάκη. Υπενθυμίζοντας ότι τα Χανιά είναι η μοναδική πόλη πρωτεύουσα νομού σε όλη τη χώρα που δεν συνδέεται με εθνικό δρόμο.
Ο κ. Βουλγαράκης , επικαλείτο στην επιστολή πρόσφατη ενημέρωσή του από την ΕΥΔΕ-Β.Ο.Α,Κ, γι αυτό αλλά και για τα έργα: Ολοκλήρωση Β΄ φάσης παραλλήλων έργων Γαλατά – Κολυμπάρι – Καστέλι και ολοκλήρωση κόμβου Γαλατά.
S.O.S.
• Ενημερώνει, λοιπόν, λεπτομερειακά τους υπουργούς για τις ενέργειες που έχουν γίνει για τα παραπάνω έργα και την φάση στην οποία βρίσκονται. Ουσιαστικά εκείνο το έργο για το οποίο εκπέμπει SOS είναι το έργο του κόμβου Μουρνιών. Η ένταξη σε χρηματοδοτικό πρόγραμμα, εξηγεί ο αντιπεριφερειάρχης Χανίων, είναι προαπαιτούμενο για να προχωρήσει το έργο (ώστε να κηρυχθούν εκτός σχεδίου οι απαλλοτριώσεις του σύμφωνα με το νόμο).
Άλλα λόγια…
• Τι απαντήσεις πήρε; Διαβάσαμε στα Χανιώτικα Νέα (10-4-13) την με ημερομηνία 2-4-13 επιστολή του ΓΓ Δημοσίων Εργων του Υπ Ανάπτυξης.
• Σ αυτήν, ο γ.γ. Δ.Ε. του υπ. Ανάπτυξης, γενικώς και αορίστως αναφέρει ότι η προκήρυξη ανάθεσης μελετών αναβάθμισης του Β.Ο.Α.Κ. στα όρια του νομού Χανίων, θα γίνει …« ..μόλις εξασφαλιστούν οι απαιτούμενες πιστώσεις..». Καλά…
• Αντιπαραβάλλοντας την «ενημέρωση» του γγ. Δ.Ε. με όσα καθαρά και ξάστερα αναφέρει στην δική του επιστολή ο αντιπεριφερειάρχης, αποκαλύπτεται ότι ο γ.γ. Δ.Ε. ή δεν είναι ενημερωμένος επαρκώς για την φάση που βρίσκεται το έργο ή σκοπίμως αντιπαρέρχεται την τελευταία ενημέρωση που έχει κάνει στους τρεις υπουργούς η Περιφερειακή Ενότητα Χανίων. Καθώς το μόνο που εκκρεμεί είναι η πρόταση της δικής του Υπηρεσίας για ένταξη του έργου σε χρηματοδοτικό πρόγραμμα, ως προαπαιτούμενο για δημοπράτηση. Άλλα λόγια ν αγαπιόμαστε…
Υπερ-δέσμευση
• Και πριν …στανιάρουμε από την παραπομπή των Χανίων για άλλη μια φορά στις ελληνικές καλένδες, ιδού και η …καμπάνα της απαντητικής επιστολής του υπουργού κ. Στ. Καλογιάννη προς τον αντιπεριφερειάρχη Χανίων.
• Με ημερομηνία 9-4-13. Οπου, για την ταμπακέρα του επείγοντος έργου του κόμβου Μουρνιών (που είναι το μόνο πανέτοιμο έργο να ενταχθεί σε κάποιο χρηματοδοτικό πρόγραμμα), ο κ. Καλογιάννης ομολογεί ότι το πρόγραμμα ΕΣΠΑ ενίσχυση της προσπελασιμότητας «..παρουσιάζει υπερδέσμευση» και θα «…εξετασθεί η προώθησή του εφ’ όσον υπάρξουν διαθέσιμα κονδύλια..». Κάποιο …κόκκινο Μάη, δηλαδή.
• Μα εδώ και δυο χρόνια, η Π.Ε. Χανίων ζητά να ενταχθεί σε ένα πρόγραμμα ο κόμβος. Γιατί δεν το είχαν εντάξει στο ΕΣΠΑ, επισπεύδοντας τις διαδικασίες επικαιροποιήσεων; Σα, δε θε να σε ..φιλήσω…
• Αλλιώς, γατί δεν το εντάσσουν στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (Π.Δ.Ε.); Το υπουργείο Ανάπτυξης διαχειρίζεται 850 εκατ. ευρώ από το Π.Δ.Ε. Γιατί απ’ αυτά θα πρέπει να χρηματοδοτηθούν 4 δίκτυα στην Πελοπόννησο; Αλλά τα Χανιά εξακολουθούν να μην είναι Ελλάδα; Το Π.Δ.Ε. το διαχειρίζεται ο κ. Καλογιάννης. Όμως το υπουργείο είναι ενιαίο, και οι βουλευτές Χανίων, κυβερνητικοί και μη, οφείλουν να πιέσουν για την άμεση ένταξη, ΕΝΟΣ-τουλάχιστον- έργου των πάντα ριγμένων – και για τα έργα Β.Ο.Α.Κ.- Χανίων;
Και.. τί ζητάμε, τι ζητάμε;
• Θα πείτε, όλα θα λυθούν …μαγικά και για τα Χανιά, μόλις συσταθεί και λειτουργήσει ο Οργανισμός Ανάπτυξης Κρήτης (Ο.Α.Κ) ο οποίος θα πάρει και τα έργα Β.Ο.Α.Κ. Η Κρήτη τελικά και οι φορείς του νομού αλλά και τα Χανιώτικα Νέα χαιρέτισαν την ίδρυση του.
• Αλλά, ο Ο.Α.Κ., (στον οποίο κατά πληροφορίες Διευθύνων σύμβουλος θα είναι ο κ. Κοπάσης), δεν έχει ακόμα γεννηθεί ουσιαστικά. Θα χρειαστεί τρεις-τέσσερις μήνες, εφ' όσον το επιτρέψει η γραφειοκρατία αλλά και τα πραγματικά προβλήματα που θα προκύπτουν και από τις συγχωνεύσεις. Επίσης, δεν έχει ξεκαθαριστεί εάν ο Ο.Α.Κ. πάρει όλα τα έργα που ήδη υλοποιούνται ή δημοπρατούνται ή ξεκινήσει από τις νέες μελέτες. Για να μην μπλέξουν τα …πόδια τους οι υπηρεσίες. Άρα, ο συνδετήριος κόμβος Μουρνιών- Χανίων μπορεί να πέσει και θύμα … «τροχαίου» γραφειοκρατικών διαδρομών διαβούλευσης! Και να καθυστερήσει τόσο ώστε να χρειαζόμαστε πάλι παρατάσεις ισχύος περιβαλλοντικών όρων, επικαιροποιήσεις μελετών, τιμών κλπ.
• Με δεδομένο ότι στο νομό Χανίων είμαστε τόσο ριγμένοι ώστε να υπάρχουν 90 περίπου χιλιόμετρα Β.Ο.Α.Κ., το σύνολο του σχεδόν, για τα οποία δεν υπάρχουν καν μελέτες, δεν είναι δίκαιο να απαιτούμε την ένταξη του συνδετήριου Κόμβου Μουρνιών-Χανίων στο Π.Δ.Ε., εδώ και τώρα;
• Ζητάμε πολλά, απαιτώντας μια ευκαιρία να (μην) πάμε στον …παράδεισο από τροχαίο,
….αλλά στην ώρα μας;
Δημοσιεύτηκε Χ Ν 12-4-13
Ετικέτες
Περί τοπικών και άλλων δαιμονίων
Πέμπτη, Απριλίου 11, 2013
Βαγγέλη Θ. Κακατσάκη : «Τα γράμματα της Παναγίας» Μία διαχρονική λογοτεχνική και κοινωνική κιβωτός Ένας σταυραναστάσιμος χαιρετισμός*
Λένε ότι όταν θέλεις κάτι πολύ, το σύμπαν συνωμοτεί για να υλοποιηθεί.
Που το πάω; Στο ότι, πρόσφατα, σε σημείωμά μου για την τελευταία ποιητική συλλογή του Βαγγέλη Κακατσάκη «Όταν γίνεις ποίημα», του ζητούσα να μην περάσει πολύς καιρός μέχρι να δημοσιεύσει την επόμενη λογοτεχνική, συγγραφική δουλειά του.
Το ίδιο του ανέφεραν κι άλλοι, σε δημόσιες τοποθετήσεις τους και σε ιδιωτικές κουβέντες μαζί τους.
• Φαίνεται ότι αυτή τη φορά, η «συνωμοσία» εξετελέσθη δια της Ιεράς Μητρόπολης Κισάμου και Σελίνου. Ειδικότερα, του ίδιου του Σεβασμιώτατου Μητροπολίτη κ. Αμφιλόχιου καθώς και του «άξιου γραμματέα» (όπως τον αποκαλεί ο συγγραφέας στην εισαγωγή του) της Μητρόπολης Κισάμου και Σελίνου, θεολόγου κ. Αντώνη Βακάκη, πρώην μαθητή του Βαγγέλη Κακατσάκη όταν ο τελευταίος δασκάλευε στο δημοτικό σχολείο Στροβλών Κισάμου .
Καρπός τέχνης
• Έτσι, έγιναν βιβλίο «Τα γράμματα της Παναγίας». Τα οποία ο συγγραφέας είχε πρωτοδημοσιεύσει σε ειδικό ένθετο αφιέρωμα της εφημερίδας «Χανιώτικα Νέα»(15-4-98). Επίσης, έχουν μεταδοθεί από τον Ραδιοφωνικό Σταθμό της Μητρόπολης Κυδωνίας και Αποκορώνου «Μαρτυρία» και έχουν παρουσιαστεί απ’ την ερασιτεχνική Σκηνή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κρήτης (Μ. Δευτέρα 21-4-2008).
• Πρόκειται για μία ιδιαίτερα επιμελημένη έκδοση. Εικονογραφημένη με σκηνές από την ορθόδοξη αγιογραφία μας που ξεκινούν από την Κυριακή των Βαΐων μέχρι και την Ανάστασή Του.
• Προλογίζοντας με θερμά λόγια την έκδοση ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλόχιος, αναφέρει και τα «αίτια» της «συνωμοσιο-λογικής» απόφασης ώστε να εκδοθούν. Καθώς, όπως γράφει, « …η σχέση του ανθρώπου με τον Θεό του δεν έμεινε ιδιωτική αλλά έγινε τέχνη… Για τον λόγο αυτόν, με ιδιαίτερη χαρά δεχόμαστε τον καρπό του λυρισμού, της ευαισθησίας και των μυστικών βιωμάτων, του γνωστού δασκάλου, του καταξιωμένου συγγραφέα και ποιητή Ευάγγελου Θ. Κακατσάκη … Αγκαλιάζουμε τον κόπον του αυτόν και προβαίνουμε ευφροσύνως εις την έκδοσην των κειμένων του….».
• «Μη αναμενόμενη ευλογία» θεωρεί από την δική του σκοπιά ο συγγραφέας αυτήν την, εξαιρετικής ποιότητας, έκδοση. Εξηγώντας και την μακρόχρονη εσωτερική διαδρομή της ιδέας να γράψει «Τα γράμματα της Παναγίας» προς τον γιο της.
• Μας «άκουσε», λοιπόν, όλους το σύμπαν. Και, ιδού, σε σύντομο χρονικό διάστημα έχουμε το νέο βιβλίο του.
Μόνο Μάνα
• Έξι γράμματα. Ένα για κάθε μέρα της Μεγάλης Εβδομάδας. Το εντυπωσιακό σε αυτά τα συγκινητικά μέχρι δακρύων γράμματα είναι ότι ο συγγραφέας αποφασίζει να παρουσιάσει την Παναγία, που γράφει στον γιο της τον Ιησού, ως μια απλή γυναίκα. Προφανώς, επειδή έτσι την νιώθει. Μάνα του Χριστού αλλά και μάνα του, και μάνα μας.
• Μια μάνα που προσπαθεί να κάνει τα …στραβά μάτια στην θεϊκή φύση του παιδιού της. Δήθεν, την ξεχνά τις δύσκολες ώρες από την Μεγάλη Δευτέρα και όλες τις ημέρες της μεγαλοβδομάδας που το προαίσθημα της μάνας, τα ονείρατα και οι σκέψεις της, την οδηγούν στο φόβο ότι το παιδί της μπορεί να πάθει κακό.
Φοβούμαι, αγαπημένε μου…
• Διώχνει, την στιγμή που του γράφει, την γνώση του θεϊκού μεγαλείου του. Αισθάνεται μόνο ΜΑΝΑ. Και δεν τον θέλει να μετέχει στο θείο μεγαλείο αν πρόκειται αυτό να της κοστίσει το παιδί της. Ακόμα και η αναφορά της στα θαύματα που κάνει ο γιος της γίνεται εν τη ρύμη του λόγου της. Δεν στέκεται σ’ αυτά, δεν την αφορούν. Της φτάνει να ξέρει πως το παιδί της είναι καλά.
• Η Παναγία που γράφει στον γιό της και στα έξι γράμματα τρέμει για όσα συμβαίνουν στο παιδί της. Από το πρώτο κιόλας γράμμα της, αυτό της Μεγάλης Δευτέρας- παρ' όλο που ακούει για την λαμπρή υποδοχή που του έκαναν στα Ιεροσόλυμα - η καρδιά της της λέει πως πρέπει να φοβάται.
• Όση κι αν είναι η περηφάνια της για όσα Εκείνος κάνει, ο φόβος της μην πάθει κακό είναι πολύ μεγαλύτερος.
• Την Μεγάλη Τρίτη, αφού του αναφέρει το όνειρό της, καταλήγει: «….Σηκώθηκα. Άνοιξα το παράθυρο. Νύχτα…Το φεγγάρι με κοίταζε με απόγνωση. Τρόμαξα περισσότερο. Φοβούμαι, αγαπημένε! Δεν μπορώ τίποτ’ άλλο να σου πω, παρά μόνο: Φοβούμαι…»
Διαχρονικοί Φαρισαίοι, εξουσιαστές
• Στο γράμμα της Μεγάλης Τετάρτης ο συγγραφέας μιλά για το άδικο που βρίσκει τον Ιησού από τους Φαρισαίους της εποχής του. Και έτσι βρίσκει την ευκαιρία να μιλήσει, με σκληρά λόγια, και για τους διαχρονικούς και σύγχρονους Φαρισαίους και υποκριτές, για τους εξουσιαστές των λαών της γης. Η Παναγία, παραδέχεται στο γράμμα της Μεγάλης Τετάρτης ότι δεν μετανιώνει που τον δίδαξε να «φωνάζει» για το άδικο. Γιατί, όπως γράφει, «…κάποιος έπρεπε να τους τα πει κατάμουτρα. Και είμαι περήφανη που αυτός είσαι εσύ λεβέντη μου».
• Κι όμως, είναι «φοβισμένη που μπήκες στο στόμα του θηρίου».
• Των Φαρισαίων, δηλαδή. Που τους γνωρίζει καλά. Και η περιγραφή τους, σε τίποτα δεν διαφέρει από τους ανάλογους σημερινούς Φαρισαίους. «Είναι άνθρωποι, του γράφει, με τις μεγάλες κοιλιές και διπλά προγούλια που μιλούν στους πεινασμένους για ισότητα… Είναι άνθρωποι που κλέβουν τον ιδρώτα του λαού, χτίζουν μέγαρα…Τους ξέρω καλά τους Φαρισαίους, γιέ μου. Όσο δε σηκώνεις το κεφάλι σου, σε ονομάζουν ελεύθερο πολίτη. Όσο ανέχεσαι τις αδικίες τους, σε ονομάζουν τίμιο οικογενειάρχη. Όσο τους κολακεύεις, σε χαϊδεύουν προστατευτικά στον ώμο….»
• Τον συμβουλεύει ακόμα και την ύστατη ώρα η μάνα. « Μην περιμένεις προστασία από το λαό, που για λογαριασμό του τάβαλες μαζί τους…. Μα ο λαός παιδί μου, είναι άγνωμος….» Εύκολα, του λέει, αλλάζει από το ζήτω στο γιούχα. Γιατί έτσι τον θέλουν, έτσι τον δίδαξαν…
• Υπάρχει βέβαια ελπίδα. «Ο λαός θα καταλάβει την δύναμή του» Αλλά, «…ακόμα είναι μακριά αυτή η ώρα».
• Την Μεγάλη Πέμπτη, όταν οι φόβοι μέσα της έχουν αρχίσει να πυκνώνουν, η Παναγιά η μάνα, ξαγρυπνά και διαπιστώνει το «άχρονο» της ζωής της. Το άχρονο της ζωής όλων μας, επίσης. Και τότε, μέσα της μιλά η φωνή όλων των μανάδων που πέρασαν, όλων των μανάδων της εποχής μας, όλων των μανάδων που θάρθουν. Μιλά για λογαριασμό τους. Για λογαριασμό μας.
• «Όχι, δεν ήμουν μόνο η Μαρία η κόρη του Ιωακείμ από τη γενιά του Δαυίδ….»
• Κι αμέσως μετά κορυφώνει το κρεσέντο του μονολόγου της « ….Ήμουν η μάνα όλων των γιών και των θυγατέρων του κόσμου που σταυρώθηκαν, σταυρώνονται καθημερινά στις αιχμές των δοράτων, στις μπουκιές του ψωμιού, στα κράσπεδα των συννεφιασμένων ουρανών…». Ναι για τον Ιησού μιλά. Αλλά και για μας όλους. Και μπορεί την Μεγάλη Πέμπτη το βράδυ, ένα βλέμμα του να την κάνει κοινωνό του μεγαλείου του.
• Όμως, αυτό δεν αρκεί για να μην την διαλύσει ο θάνατός του την Μεγάλη Παρασκευή. Οπότε, συντετριμμένη πλέον, του γράφει: «Ήταν τόσοι πολλοί οι θάνατοι που έζησα σήμερα, που δεν ξέρω πότε στέρεψαν τα μάτια μου το τελευταίο δάκρυ. Ήταν τόσο μεγάλο το δάσος των καρφιών που μπήχτηκαν στην καρδιά μου, που δεν ξέρω με ποιο απ' όλα καρφώθηκε η τελευταία μου κραυγή…»
Φως
• Βέβαια, την επόμενη μέρα, το Μεγάλο Σάββατο το πρωί, πρώτη εκείνη θα νιώσει το Φως, την Ελπίδα, να ανασταίνεται σιγά-σιγά μέσα της.
• Αναθυμάται κάποια από τα λόγια του και συλλογίζεται γράφοντας: «Είχες πει, λοιπόν, γλυκειά μου άνοιξη, πως αν ο σπόρος του σταριού δεν μπει στη γη να πεθάνει, θα μείνει μόνος του, αλλά αν πεθάνει θα φέρει πολύ καρπό. Μήπως, λοιπόν, εσύ είσαι ο σπόρος του σταριού που θάφτηκε στη γη, για να ξαναφυτρώσει;» «…Δεν μπορώ να ξέρω ακόμα, αλλά όσο το σκέφτομαι τόσο νιώθω μια κλωστίτσα του φωτός να πολλαπλασιάζεται μέσα μου και να γίνεται μια δέσμη από ηλιακτίδες…..Τόσο νιώθω ότι η ματωμένη ρίζα της άνοιξης γίνεται ένας ολάνθιστος κήπος Απριλομάη μήνα….Εσύ καλέ μου που είσαι αναστημένος μέσα μου…».
Λογοτεχνική κιβωτός
• Τα έξι γράμματα της Παναγίας δεν είναι μόνο το θείο δράμα του Ιησού όπως φαντάζεται ο συγγραφέας ότι το βίωσε η Παναγία-Μάνα. Είναι και μια διαχρονική λογοτεχνική και κοινωνική κιβωτός όπου ο Βαγγέλης Κακατσάκης συμπυκνώνει, λιτά και ξεκάθαρα και τα θρησκευτικά, ηθικά, κοινωνικά και αγωνιστικά πιστεύω του.
• Είναι, ταυτόχρονα, μία προβολή των σύγχρονων ανθρώπινων προβλημάτων και συναισθημάτων στην καταπίεση όλων των γιών και των θυγατέρων του σύγχρονου κόσμου μας από τους κάθε λογής Φαρισαίους και Υποκριτές.
• «Τα γράμματα της Παναγίας» είναι ένα ακόμα ποίημα του Κακατσάκη. Ποίημα- ύμνος: της Ζωής, της Αγάπης, της Πίστης, της Δικαιοσύνης, της Ισότητας, της Ελευθερίας. Που βρίσκονται σε αέναη πάλη με τον φόβο: τον φόβο για το άδικο, για την φτώχεια και την καταπίεση, τον φόβο της σκλαβιάς, τον φόβο των ανθρώπινων αδυναμιών, της μοναξιάς, του θανάτου, τον φόβο του επέκεινα.
• Υ.Γ. Να σημειώσουμε ότι τα όποια έσοδα από τις πωλήσεις του λογοτεχνικού αυτού θησαυρού διατίθενται για τις ανάγκες του Αννουσακείου Ιδρύματος της Ιεράς Μητροπόλεως Κισάμου και Σελίνου. Άρα, μπορεί να αγοράζεται απ' όλους και ως πολύτιμο πνευματικό δώρο εν όψει του Πάσχα, για φίλους και βαφτιστήρια μας (μαζί με την καθιερωμένη λαμπάδα) και να αποτελέσει την μικρή δική μας εισφορά σε συνανθρώπους μας που επωφελούνται από το μεγάλο κοινωνικό έργο του ιδρύματος. Στα Χανιά το βιβλίο διατίθεται από το βιβλιοπωλείο ΠΕΤΡΑΚΗ και στην Κίσαμο από το βιβλιοπωλείο της Μητρόπολης.
• * «Σταυραναστάσιμος χαιρετισμός» : Τα αγαπητικά λόγια του συγγραφέα-ποιητή στην δική μου αφιέρωση.
Δημοσιεύτηκε Χ.Ν. 11-4-13
Ετικέτες
Πολιτισμικοί Σφυγμοί
Τρίτη, Απριλίου 09, 2013
Υποκειμενικές αλήθειες, δημιουργική φωτογραφία Στην έκθεση της φωτογραφικής ομάδας FOG
• Εκθέτουν: Γιώργος Αναστασάκης, Στέλιος Μπακλαβάς, Μιχάλης Πολυχρονάκης
Με μεγάλη προσέλευση πραγματοποιήθηκαν το περασμένο Σάββατο 6-4-13, τα εγκαίνια της έκθεσης της φωτογραφικής ομάδας FOG (ομίχλη), με τίτλο «ΕΡΜΗΝΕΙΑ» στην αίθουσα τέχνης Βάσως Μυλωνογιάννη.
• Βέβαια είναι γνωστό ότι οι Χανιώτες είναι φιλότεχνοι. Ωστόσο, η υπογράφουσα έχοντας μια εικόνα των «θεατών» των περισσότερων και ποικίλων εκθέσεων τέχνης, τα τελευταία 30 χρόνια στα Χανιά, εκτιμά ότι έχει αλλάξει σε μεγάλο βαθμό και έχει αυξηθεί ο αριθμός των φιλότεχνων ενώ υπάρχει μεταβολή και στις ηλικιακές ομάδες που πλέον επισκέπτονται εικαστικές εκθέσεις. Στα προχθεσινά εγκαίνια, δηλαδή, πέραν των «παραδοσιακών» γνωστών φιλότεχνων και παραγόντων που ασχολούνται με ανάλογες πολιτιστικές –πολιτισμικές δράσεις, υπήρχε μαζική και «ζωντανή» παρουσία νέων φιλότεχνων. Νέων προσώπων αλλά και νέων ηλικιακά.
• Γεγονός που καταδεικνύει ότι στα Χανιά υπάρχει μεγάλος αριθμός πολιτών που ενδιαφέρονται για αυτές τις δραστηριότητες. Είτε για απόκτηση ακαδημαϊκής γνώσης, είτε γιατί είναι συλλέκτες (η κρίση βέβαια έχει πλήξει κι αυτούς). Η αύξηση αυτή οφείλεται στην έκρηξη της πολιτιστικής –πολυπολιτισμικής δραστηριότητας που δημιουργήθηκε σταδιακά στην πόλη μας από τα μέσα της δεκαετίας του ’90 και μετά.
Υποκειμενικές αλήθειες της
FOG
• Στην μεγάλη προσέλευση στην έκθεση της FOG συντελεί και το γεγονός ότι και οι τρεις φωτογράφοι που παίρνουν μέρος έχουν μεγάλη γενική αναγνωρισιμότητα. Και, καθένας απ' αυτούς έχει και ένα «πιστό» κοινό που παρ-ακολουθεί το έργο του. Η φωτογραφική ομάδα FOG είναι σχετικά νεοσύστατη. Συστάθηκε τον Σεπτέμβριο του 2010 και αποτελείται από 4 μέλη. Εξ’ αυτών ο ένας, ο Κωστής Πετράκης δεν συμμετείχε σ αυτήν την έκθεση. Oι άλλοι τρεις είναι : Ο Γιώργος Αναστασάκης, ο Στέλιος Μπακλαβάς και ο Μιχάλης Πολυχρονάκης.
• Όπως γράφει, λοιπόν, σε ένα κοινό «αντί μανιφέστου» κείμενό της, η ομάδα FOG, «..ζυμώθηκε μεταξύ πειραγμάτων και συζητήσεων για εικόνες …τα μέλη ένωσαν τις δυνάμεις και τις δεξιότητές τους προκειμένου να εξελίξουν την δουλειά τους και να συμβάλλουν στην κινητικότητα της φωτογραφικής δημιουργίας στο γεωγραφικό χώρο που δραστηριοποιούνται».
• Επί της ουσίας της φωτογραφικής τέχνης, τα μέλη δηλώνουν στο κείμενο αυτό, ότι « …Η διαφορετική οπτική του κάθε μέλους όπως και η ρητορική των εικόνων του έρχονται να συμβάλλουν σε ένα πολύ χρήσιμο διάλογο….. Έτσι όταν διαφορετικοί φωτογράφοι συγκεντρώνονται για να δείξει ο ένας στον άλλο την δουλειά του, το αποτέλεσμα είναι ένα σύνολο από υποκειμενικές αλήθειες….»
• Αυτές οι υποκειμενικές αλήθειες , λοιπόν, είναι φανερές στην φωτογραφική τους έκθεση «ΕΡΜΗΝΕΙΑ» όπου εκτίθενται 31 συνολικά έργα τους. Δέκα του Μιχάλη Πολυχρονάκη, δέκα του Γιώργου Αναστασάκη, και έντεκα του Στέλιου Μπακλαβά.
• Απαντώντας σε ερώτηση της στήλης σχετικά με το τι κοινό έχουν οι τα μέλη της ομάδας FOG, ο Γιώργος Αναστασάκης εστίασε στην διαφορετικότητα εκάστου η οποία όμως τους επιτρέπει να συνδιαλέγονται. Ο Στέλιος Μπακλαβάς εστίασε στην κοινή αγάπη τους για την δημιουργική φωτογραφία και την αλληλο-επικοινωνία που λειτουργεί ως πηγή ενέργειας. Ενώ, ο Μιχάλης Πολυχρονάκης εστίασε στο φαινομενικά ετερόκλητο της τέχνης εκάστου καθώς υπάρχουν πολλά κοινά στοιχεία που αναδεικνύονται στο «αντι-μανιφέστο» της ομάδας.
Το «Άδυτο»
• Στα δέκα έργα από την σειρά «Άδυτο» που εκθέτει, ο Μιχάλης Πολυχρονάκης, μας υποδέχεται με τις δικές του υποκειμενικές αλήθειες. Κατά την γνώμη μας η υποκειμενική αλήθεια του Πολυχρονάκη, παραμένει ίδια. Εδώ και χρόνια. Ανεξάρτητα αν το θέμα του αλλάζει. Είναι η αλήθεια του εσσαεί στοχαστή. Ο Πολυχρονάκης στοχάζεται τις χιλιετηρίδες του παρελθόντος που άφησαν το αποτύπωμα τους στα πράγματα. Στοχάζεται το παρόν και προσπαθεί να δει το μέλλον μέσα από τις αλήθειες που μπορούν να μεταφέρουν άδυτα χώρων- ίσως και σε … εκατό χρόνια από σήμερα. Τις ίδιες αλήθειες άλλωστε μας έχει πει εδώ και χρόνια με τη σειρά «Ταμπακαριά», με το «Ναυάγιο», «Το σαπουναριό», τα Ερείπια. Στην τωρινή έκθεση «ΕΡΜΗΝΕΙΑ» μας «επιτρέπει» την είσοδο στο ...«άδυτο» εγκαταλελειμμένων χώρων συνεταιριστικών οινοποιητικών ενώσεων αποτυπώνοντας εικόνες από τις «πληγές» τους, απολιθωμένες εικόνες αναπαραστάσεων από τα χρόνια λειτουργίας τους μαζί με …συνειρμικές εικόνες σπηλαίων με σταλαγμίτες .
• Εικόνες, δηλαδή, που μόνο το δικό του «κλικ» βλέπει. Και έτσι καταφέρνει να τις δούμε κι εμείς. Ο Πολυχρονάκης, όπως έχει γράψει η κριτικός Πέγκυ Κουνενάκη, «διεκδικεί μία ξεχωριστή θέση στο χώρο της εικαστικής φωτογραφίας..» Την οποία υπηρετεί με πιστά με λιτότητα και συνέπεια.
• Γι' αυτό άλλωστε σε βιβλίο που πρόσφατα έγραψε με τίτλο «Φωτο-γραφήματα» στα στοχαστικά λιτά και κατανοητά κείμενά του δεν έχει βάλει καμία φωτογραφία του, εκτός εκείνης του εξωφύλλου.
• Σχετικά με τα έργα που εκθέτει τώρα με τίτλο «Άδυτο», ο Πολυχρονάκης σε ένα επεξηγηματικό - κατανοητό κείμενο (χωρίς τις γνωστές περικοκλάδες που καταλαβαίνουν μόνο οι «μυημένοι» στην τέχνη) αναφέρει: « Η περιπέτεια της φωτογραφίας για μένα ξεκίνησε μέσα από την εμμονή μου για την εξερεύνηση των σπηλαίων. Χαιρόμουν να φωτογραφίζω τα «εκθέματα» της εκάστοτε μυστικής, σκοτεινής και υπόγειας «φυσικής γλυπτοθήκης» που ανακάλυπτα…».Και καταλήγει : «…Άλλωστε η προτίμησή μου στο είδος της φωτογραφίας, όπου ο ορατός-πραγματικός κόσμος υπάρχει μόνο και μόνο για να μεταμορφωθεί σε απεικόνιση-αντανάκλαση ενός εσωτερικού, φευγαλέου, ιδεατού κόσμου, δεν οδηγεί κατ’ εύθείαν στα βάθη της Πλατωνικής σπηλιάς;»
Όνειρα στον ερειπωμένο μας ύπνο
• Ο Στέλιος Μπακλαβάς εκθέτει 11 έργα με τίτλο «Όνειρα στον ερειπωμένο μας ύπνο». Ο φωτογράφος προσελκύει το βλέμμα του θεατή χωρίς στην πραγματικότητα να είναι «ευανάγνωστη» η σύνθεση μέσα από την οποία προκύπτει το έργο του. Σε πρώτη ματιά, εκείνο που σε γοητεύει είναι οι συνθέσεις των αντιθέσεων του. Παράδειγμα η σύνθεσή που απεικονίζει την γιαγιά ενός έργου ζωγραφικής με μία μικρούλα που βρέθηκε θεατής του έργου. Ακόμα και την τετράχρονη εγγονή μου εντυπωσίασε.
• Όμως πρόκειται για μια ιδιαίτερη τεχνική σύνθεση. Καθώς τα έργα του βασίζονται μεν σε εκθέσεις έργων ζωγραφικής-γλυπτικής και παραστάσεις άλλων τεχνών ίσως (όπως ο χορός της ομάδας ΣΥΝ-ΚΙΝΗΣΗ της συντρόφου του Σοφίας Φαλιέρου). Αλλά εκείνος παρεμβαίνει και «στήνει» εκεί ένα δικό του φωτογραφικό κάδρο- άμεσα και στιγμιαία. Μετά το «κλικ» της μηχανής του η εικόνα που αποτυπώνει σε τίποτα δεν μοιάζει πλέον ούτε με το πρωτότυπο έργο τέχνης μιας έκθεσης ούτε με τον θεατή του έργου, που συνήθως γίνεται «μοντέλο» του δημιουργικού στησίματος του καλλιτέχνη φωτογράφου. Είναι πλέον το δικό του έργο, η δική του έκθεση.
Η όχθη του Αχέροντα
• Ο Γιώργος Αναστασάκης είναι ο μικρότερος, ηλικιακά, των τριών εικαστικών και επαγγελματιών φωτογράφων. Από την ανάγνωση του βιογραφικού του και την εθελοντική εργασία που προσφέρει σε διάφορες κοινωνικές ομάδες γίνεται κατανοητή η επιλογή του θέματός του που έχει να κάνει με τον προβληματισμό του για την τύχη αυτών των κοινωνικών ομάδων, όπως των μεταναστών. Επομένως δεν είναι τυχαία η επιλογή του να σκηνοθετήσει τις περισσότερες εικόνες του παρόχθια. Οι εικόνες αυτές, κατά την δική μας ερμηνεία, αναδεικνύουν τον προβληματισμό του (τον οποίο ο φωτογράφος προσπαθεί να μεταφέρει στο ευρύ κοινό για να ανατραπούν οι προκαταλήψεις που μας έχουν σκοπίμως καλλιεργηθεί.
• Τα έργα του Γιώργου Αναστασάκη, εικαστικά σκηνοθετημένα, φαίνεται να στοχεύουν στην καινοτομία κοινωνικής παρέμβασης μέσω φωτογραφικού εικαστικού «ντοκουμέντου». Το οποίο βέβαια είναι υποκειμενικό καθώς σκηνοθετείται από τον φωτογράφο για το στιγμιαίο «κλικ» του.
• Ούτε είναι τυχαίο, επίσης, που στο δικό του κείμενο παρέμβασης για την έκθεση αυτή της FOG, αναφέρεται σε κείμενα του γνωστού Σλοβένου φιλοσόφου, κριτικού και θεωρητικού Ζίζεκ. Και είναι προφανές ότι με κείμενό του που συνοδεύει τα έργα της έκθεσης συνδέει την δουλειά του με μια φράση του Βιργίλιου που και ο Ζίζεκ χρησιμοποιεί σχετικά με τον μύθο του Αχέροντα.(… Acheronta Movebo – I will move the Infernal region)
• Όπως θυμόμαστε ο μύθος θέλει τον βαρκάρη-χάρο να κατευθύνει τις ψυχές στην Αχερουσία λίμνη μόνο αφού είχε εισπράξει το οφειλόμενο αντίτιμο από για τις υπηρεσίες του μόλις έφτανε η ψυχή στην όχθη του Αχέροντα. Αυτό το αντίτιμο είχαν φροντίσει οι συγγενείς του νεκρού να το τοποθετήσουν στη γλώσσα του κεκοιμημένου. Φανερός, λοιπόν, ο συνειρμός του με το σύγχρονο δουλεμπόριο ψυχών. Και πολύ επιτυχημένη η δημιουργικά σκηνοθετημένη φωτογραφία του με το ευρώ-οβολό στο στόμα του μετανάστη για τους πάσης φύσεως δουλεμπόρους.
Δημοσιεύτηκε Χ.Ν. 9-4-13
Ετικέτες
Πολιτισμικοί Σφυγμοί
Πέμπτη, Απριλίου 04, 2013
Λαογραφικό Μουσείο 2
Ετικέτες
Περί τοπικών και άλλων δαιμονίων
Λαογραφικό Μουσείο Ι
ΦΩτογραφίες Η πρωην βίλα Κουκουναρά σήμερα
Το σεράϊ της βίλας Κουκουναρά 1904-1910 Αρχείο Μ. Μανούσακα
Ένα από τα ελλείμματα υποδομών στα Χανιά και ειδικότερα τώρα στον μεγάλο Μητροπολιτικό πλέον δήμο Χανίων, είναι η έλλειψη ενός λαογραφικού Μουσείου.
• Το έλλειμμα γίνεται περισσότερο πιεστικό όσο περνούν τα χρόνια.
• Τα τελευταία χρόνια δύο αποφασιστικές δημοτικές προσπάθειες δεν είχαν τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Μία από το δήμο Χανίων επί δημαρχίας Γ. Τζανακάκη και μία από τον περιαστικό, τότε, δήμο Χανίων επί δημαρχίας Εμμ. Κεμεσίδη, για διεκδίκηση του ακινήτου της πρώην βίλας Κουκουναράς στις Μουρνιές. Το αίτημα εστάλη. Πέραν τούτου… ουδέν.
Συλλογές-προτάσεις
• Υπήρξαν και άλλες προτάσεις για αξιοποίηση άλλων ακινήτων για ίδρυση λαογραφικού μουσείου. Πολλές-διαχρονικά- ήταν και είναι οι προτάσεις και παρεμβάσεις της Ιστορικής Λαογραφικής Εταιρείας Κρήτης (ΙΛΑΕΚ). Προκειμένου να βρεθεί λύση και να στεγαστεί τόσο η υπάρχουσα συλλογή της ΙΛΑΕΚ, όσο και πολλών ιδιωτών που έχουν χαρίσει πολύτιμο λαογραφικό υλικό στην ΙΛΑΕΚ και άλλους φορείς με την επιθυμία να εκτεθούν σε ένα λαογραφικό Μουσείο.
• Πολύ γνωστή περίπτωση είναι αυτή της συλλογής του συμπολίτη μας ευπατρίδη Βασίλη Καλαϊτζή-Μουντάκη .
• Αλλά και η λαογραφική συλλογή της Ελένης Φραντζεσκάκη (1993) προς το Πολυτεχνείο Κρήτης. Η οποία μάλιστα, δεν έχει κληροδοτήσει μόνο λαογραφικό υλικό στο Πολυτεχνείο Κρήτης αλλά και ένα ακίνητο στην παλιά πόλη στην οδό Αντ. Μελιδόνη (πάροδος της Μίνωος) με την επιθυμία να στεγαστεί εκεί και η λαογραφική συλλογή της.
• Επίσης, έχουν κατατεθεί προτάσεις για την ίδρυση και λειτουργία ακόμα και στον ίδιο χώρο με το λαογραφικό μουσείο: Από τον φιλολογικό σύλλογο Χρυσόστομο ενός Μουσείου Ιστορικής Φωτογραφίας και από τον κ. Στρατή Μηλιδάκη του ΟΑΔΥΚ την ίδρυση ενός Μουσείου για Παραδοσιακά επαγγέλματα και τέχνες που χάνονται («παραδοσιακά επαγγέλματα και δραστηριότητες που χάνονται στα Χανιά»).
• Από τα Χανιώτικα Νέα και την στήλη μας, έχει κατατεθεί από το 2005 η πρόταση για το λαογραφικό Μουσείο στην πρώην βίλα Κουκουναρά. Αργότερα από τα Χανιώτικα Νέα και τούτη την στήλη επανήλθαμε σύμφωνα με νέα δεδομένα.. Όπως η δυνατότητα να γίνει ένα πολυθεματικό Λαογραφικό Μουσείο που να στεγάσει υλικό και από παραδοσιακά επαγγέλματα και τέχνες που χάνονται όπως (προτάθηκε από κ. Στρ. Μηλιδάκη του ΟΑΔΥΚ σε σχετική έκδοση της Πολιτιστικής Εταιρείας Κρήτης), («Χανιώτικα Νέα» 16-1-09, 2-4-09, 6-4-09 και 24-2-10).
• Τίποτα δεν προχώρησε καθώς όλες οι προτάσεις «κολλούσαν». Κυρίως στην αναβλητικότητα, αδιαφορία και μη σθεναρή διεκδίκηση από τους πολιτικοαυτοδιοικητικούς μας φορείς.
Πάλι απ’ την αρχή
• Και… να’ μαστε πάλι εδώ συμπολίτες. Να συζητάμε ακόμα την ανάγκη ίδρυσης λαογραφικού Μουσείου Χανίων. Ανάγκη που θα καλύψει ένα μεγάλο κενό στο χώρο των υποδομών πολιτισμού. Ανάγκη που θα εξυπηρετήσει και την οικονομική ανάπτυξη του νομού και θα αποφέρει, εν τέλει, και έσοδα τόσο στον τουριστικό αλλά και πρωτογενή και δευτερογενή τομέα, όσο και στο δήμο Χανίων. Από τα έσοδα λειτουργίας του.
• Σήμερα λοιπόν, τι κάνουμε; Ποιος άλλος εκτός από τον Καλλικρατικό δήμο Χανίων μπορεί και πρέπει να κινηθεί για την ίδρυση αυτής της αναγκαίας για την κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη πολιτισμικής υποδομής;
• Επειδή σήμερα, συντρέχουν οι προϋποθέσεις. Ναι. Όσο κι αν ακούγεται παράξενο εν μέσω κρίσης. Ακριβώς γι' αυτό.
• Αφού, σήμερα, ο δήμος Χανίων μπορεί κατ' αρχάς να αποφασίσει να διεκδικήσει την πρώην βίλα Κουκουναρά στις Μουρνιές. Η οποία αποτελεί ιδανικό τόπο για λαογραφικό μουσείο με κτίριο (που χρειάζεται βέβαια αποκατάσταση) αλλά και μεγάλο περιβάλλοντα ιστορικό χώρο (Σεράϊ, χανούμ Μπαξέ, ιστορία παραμονής του Σουλτάνου Αβδούλ Χαμίτ το 1850) .
• Σ’ αυτόν τον περιβάλλοντα χώρο (που είναι ζητούμενος για ένα λαογραφικό μουσείο με προοπτικές ανάπτυξης λαογραφικών δραστηριοτήτων και σύγχρονης λειτουργίας) θα μπορούν να αναπτυχθούν διάφορες λαογραφικές αναπαραστάσεις (σπορά, αλώνι, πατητήρι κλπ) .
• Αυτή την ώρα το δημόσιο εκποιεί δημόσια περιουσία ή ενδιαφέρεται (σύμφωνα με το νόμο) να την δώσει προς αξιοποίηση ή πώληση και στην τοπική αυτοδιοίκηση. Αυτό σημαίνει ότι ο δήμος Χανίων μπορεί να διεκδικήσει αυτό το ακίνητο είτε με παραχώρηση/μακροχρόνια ενοικίαση, είτε με αγορά με ευτελές ουσιαστικά ποσό και δόσεις. Διότι, και οι εμπορικές αξίες είναι πλέον κάτω του μισού αλλά-κυρίως- επειδή, για το εν λόγω ακίνητο που αποτελεί ιστορικό κτίσμα (και άρα δεν είναι κατεδαφιστέο αλλά διατηρητέο) δεν μπορεί εύκολα να υπάρξει άλλος αποδεκτός επενδυτής.
• Μην ξεχνάμε ότι με μικρό τίμημα και δόσεις αλλά με πολύ καλή διαπραγμάτευση (παρά τις υψηλές αξίες που υπήρχαν τότε) αγοράστηκε από την Κτηματική Εταιρεία Δημοσίου (ΚΕΔ) το κτίριο της νυν Δημοτικής Πινακοθήκης (Μάρκος Βεκρής ως αρμόδιος αντιδήμαρχος -διαπραγματευτής). Περισσότερα για χώρους στέγασης λαογραφικού μουσείου στο β΄ μέρος του θέματος.
• Ες αύριον, δηλαδή.
Δημοσιεύτηκε Χ.Ν 3-4-13
Ετικέτες
Περί τοπικών και άλλων δαιμονίων
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)