Μεγάλη κινητικότητα, για διάφορα προβλήματα του δήμου Χανίων και του νομού που απαιτούν άμεσες λύσεις εμφανίστηκε την περασμένη εβδομάδα. Κινητικότητα, προς το παρόν, σε επίπεδο δελτίων τύπων, ανακοινώσεων, συσκέψεων και δηλώσεων κοινοβουλευτικών τε αυτοδιοικητικών μας εκπροσώπων. Προφανώς μέσα σε 25 μέρες δεν είναι εύκολο να υπάρξουν λύσεις σε προβλήματα που χρονίζουν.
---------------
• Οι, κατ’ αρχήν, εντυπώσεις, τόσο από τις θέσεις που δημοσιοποιούνται (επειδή υπήρξαν και κλειστές συσκέψεις) όσο και από την εργασιοθεραπεία που φαίνεται να αναπτύσσουν (αρχικός ενθουσιασμός; ελπίζουμε όχι μόνο) οι νέες εκλεγμένες αυτοδιοικητικές αρχές, είναι θετικές. Βεβαίως, όλα αυτά, οφείλουν σε εύλογο χρονικό διάστημα, να συγκεκριμενοποιηθούν και να υπάρξουν αποτελέσματα.
• Όμως, κάποιες επισημάνσεις και απορίες υπάρχουν. Και τις θέτουμε, ελπίζοντας να συμβάλλουν εποικοδομητικά στον γενικότερο προβληματισμό.
Ωρίμανση και παρακολούθηση
• Επιμένει το ΤΕΕτδΚ για το αναπτυξιακό έλλειμμα του νομού Χανίων υπενθυμίζοντας τις προτάσεις και αναλύσεις που έγιναν πριν ένα χρόνο σε σχετική διημερίδα που διοργάνωσε. Δόθηκε, τότε, μία κατάσταση ώριμων και μη έργων (που ισχύει) και έγινε και μία πρόταση του προέδρου του κ. Αντ. Πιταριδάκη για συγκρότηση σε επίπεδο νομού αλλά και περιφέρειας ενός Παρατηρητηρίου έργων. Μέσα από αυτό θα παρακολουθείται -και ηλεκτρονικά- η πορεία «ωρίμανσης» κάθε έργου και θα μπορούν οι αρμόδιοι φορείς να σχεδιάζουν πιο συγκροτημένα και συγκεκριμένα τις αναγκαίες κινήσεις τους. Τόσο προς τον φορέα που είναι υπεύθυνος για την «ωρίμανση» όσο και-όπου χρειάζεται- προς την κεντρική εξουσία. Ανταποκρίθηκε τότε, κατ αρχήν, ο ΓΓ της Περιφέρειας Κρήτης κ. Καρούντζος.
• Τώρα, γιατί δεν προχωρούμε στην «εκμετάλλευση» αυτής της πρότασης; Η οποία θα βοηθά να συγκεκριμενοποιούνται οι κινήσεις που πρέπει να γίνουν, και προς ποιά κατεύθυνση. Ώστε να μην γίνονται χρονοβόρες συσκέψεις (που απασχολούν και καταπονούν όλους) χωρίς συγκεκριμένο μπούσουλα.
• Έτσι και οι πολίτες θα αρχίσουν να πείθονται ότι κάτι αλλάζει. Αλλιώς, εύλογα, θα υπάρχει η καχυποψία, ότι δεν προχωρούμε στο, ανέξοδο, παρατηρητήριο έργων για να μην συγκεκριμενοποιούνται οι πρώην και μελλοντικές ευθύνες.
Οι λύσεις ενδιαφέρουν
• «Να ολοκληρωθεί το ποδηλατοδρόμιο» Ακρωτηρίου, το αίτημα του δημάρχου Χανίων κ. Μαν. Σκουλάκη στο αρμόδιο υπουργείο κατά την συνάντηση που είχε μαζί τους. Μαζί εξετάστηκε και το πρόβλημα του κλειστού Κολυμβητηρίου Ακρωτηρίου, ενώ με επιστολές του ο δήμος Χανίων ζητά και μια σειρά άλλες λύσεις σε θέματα όπως την μεταβίβαση των αρμοδιοτήτων του λιμανιού της Σούδας στο δημοτικό Λιμενικό Ταμείο (δεν προβλέπεται από «Καλλικράτη») και την παραχώρηση του στρατοπέδου Μαρκοπούλου στην τοπική κοινωνία. Σωστά. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι αυτά τα διαβήματα, οι συναντήσεις και οι επιστολές δεν θα έχουν την κατάληξη ανάλογων κινήσεων όπως τα προηγούμενα χρόνια.
Ποιά επείγουν;
• Παλιό νοσοκομείο. Συσκέψεις. Που απέδωσαν απόφαση κατεδάφισης του παλιού νοσοκομείου. Άλλωστε ήταν αναμενόμενο μετά την γνωμοδότηση και του ΤΕΕτδκ. Τα λέγαμε 8 χρόνια. Κι εμείς και η αντιπολίτευση του δήμου Χανίων. Ε, και;
• Ερωτήσεις όμως υπάρχουν: 1. Κάτι 600 χιλιάρικα ευρωπουλάκια, τα δώσαμε για …στατική μελέτη; Γιατί, αυτό είχε αποφασίσει το προηγούμενο δημοτικό συμβούλιο. Εάν υπάρχει μελέτη σε εξέλιξη δεν πρέπει να μάθουμε αν θα μας χρησιμεύσει αυτή η μελέτη ή εάν πετάξαμε τα λεφτά μας ;
• 2.Τι νόημα θα έχει η απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, ΜΕΤΑ την ανακοινωθείσα απόφαση του δημάρχου Χανίων για κατεδάφισή του και ΜΕΤΑ τις ενέργειες που έχει προχωρήσει για χρηματοδότηση της ενέργειας; Δηλαδή, δεν θά’ πρεπε να τεθούν πρώτα τα στοιχεία στο ΘΕΣΜΙΚΟ όργανο, το οποίο τώρα καλείται να επικυρώσει απόφαση; Όχι ότι διαφωνούμε με την κατεδάφιση. Αλλά, να μη γίνει και... συνήθεια να αποφασίζουμε, να ανακοινώνουμε και μετά να συζητούμε στο δημοτικό συμβούλιο.
• 3.Η δημιουργία κέντρου Υγείας αστικού τύπου είναι προϋπόθεση για τη κατεδάφισή του; Γιατί κάπως έτσι, τίθεται. Δηλαδή, δεν μπορεί να γίνει ένας βρεφονηπιακός σταθμός ή κάποια άλλη δομή υγείας πρόνοιας (όπως δημοτικό ιατρείο που είναι και προγραμματική δέσμευση της νέας δημοτικής αρχής) και χώρος πρασίνου; Γιατί και αυτό (ελεύθερος χώρος) γράφεται στο πρόγραμμά της.
• 4. Αναφέρθηκε ότι το κέντρο υγείας -άμποτε υλοποιηθεί- θα στελεχωθεί με ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό που θα «εξοικονομηθεί από την συγχώνευση νοσηλευτικών ιδρυμάτων» Μα εδώ υπάρχει μείζον πρόβλημα στο Νοσοκομείο Χανίων το οποίο –με τους ρυθμούς που κινούνται οι προσλήψεις και τα οικονομικά του κράτους- δεν φαίνεται να λύνεται.
• Αντί να πιέζουμε πολιτικά για ενίσχυση του Γενικού μας νοσοκομείου, που είναι άμεση και επιτακτική ανάγκη και απαίτηση της κοινωνίας (και προεκλογική δέσμευση της νέας δημοτικής αρχής ότι ανεξαρτήτως αρμοδιότητας θα παρεμβαίνει για την χωρίς προβλήματα λειτουργία του),θα πιέζουμε για ένταξη στο ΕΣΠΑ ενός κέντρου υγείας αστικού τύπου; Είνει πιο …επείγον από την εύρυθμη λειτουργία του νοσοκομείου μας; (Στο Λασίθι σύσσωμοι οι φορείς ενεργοποιούνται με συλλαλητήρια και κινητοποιήσεις για το νοσοκομείο τους. Εμείς περιμένουμε να απαξιωθεί εντελώς για να ενεργοποιηθούμε;)
• 5.Οπως προβλέπεται στο νέο πολυνομοσχέδιο για την Υγεία, ιδρύεται νέος Οργανισμός Παροχών Υγείας (Ο.Π.Υ) που καθόλου δεν θα συνδέεται με το ΕΣΥ και τις νοσοκομειακές δομές του. Άρα ;
• 6. Προεκλογικά είχε ανακοινωθεί, από τον εντεταλμένο για την υγεία, σήμερα, δημοτικό σύμβουλο και εξαιρετικό γιατρό κ. Γ. Αρχοντάκη, ότι υπάρχουν χρήματα στην περιφέρεια και θα προχωρήσει άμεσα η νέα δημοτική αρχή στην λειτουργία κέντρου υγείας πρωτοβάθμιας φροντίδας στο κτίριο του παλιού ΙΚΑ και πιθανότατα ένα ακόμα στην Νέα Χώρα. Με αυτά τι γίνεται; Έχουν συν-υπολογιστεί. Εγκαταλείφτηκαν και γιατί;
• Τελειώνουμε με το Εφετείο. Καλή, κατ αρχήν, η δήλωση του αντιπεριφερειάρχη κ. Απ. Βουλγαράκη «Το όραμα της ενιαίας Κρήτης περνάει και από το ενιαίο Εφετείο». Να δούμε, όμως, πώς θα το «παλέψουμε» στην πράξη.
• Όλες τις θετικές ενέργειες που έχουν γίνει, αλλά και τις αναγκαίες να γίνουν, δεν θα πρέπει να τις συνδέσουμε να τις ιεραρχήσουμε και να μπουν όλα…
• …στο τραπέζι του δημοτικού συμβουλίου, της αντιπεριφέρειας και της κοινωνίας;
Τετάρτη, Ιανουαρίου 26, 2011
Τρίτη, Ιανουαρίου 18, 2011
Οι νυν…ποτέ!
Άρχισαν τα όργανα, θα μπορούσε κανείς να σχολιάσει με δυο λέξεις την καθημερινή επικαιρότητα της πόλης, του νομού και της Κρήτης. Για να περιοριστούμε στα δικά μας και πολλά μας. Όχι πώς τα της κεντρικής πολιτικής σκηνής δεν είναι δικά μας και δεν μας ταλανίζουν, ίσως και περισσότερο. Αλλά που να χωρέσουν όλα στην στήλη, όπου στριμώχνονται όλα τα ζωάκια της και η «περίφημη» ευφυΐα του Ραν ταν πλαν;
----------------
Μελετώντας, λοιπόν, την επικαιρότητα όπως καταγράφεται στα «Χανιώτικα Νέα» και στα παγκρήτια ΜΜΕ διαβάσαμε ότι σύμφωνα με το υπόμνημα που κατέθεσε το ΤΕΕτδΚ προς το Υπ. Υποδομών, ο νομός Χανίων είναι «φτωχός συγγενής». Καθώς υπάρχει μεγάλο αναπτυξιακό έλλειμμα που οφείλεται στην μη ένταξη μεγάλων έργων του νομού στα περασμένα τομεακά προγράμματα των Κοινοτικών Πλαισίων Στήριξης αλλά και στο τρέχον, ΕΣΠΑ 2007-2013.
Επίσης , μετά την χθεσινή σύσκεψη περιφερειακών και Καλλικρατικών αρχών στα Χανιά, δια-πιστώθηκε «ανάπτυξη μηδέν» για το νομό Χανίων. Επειδή, όπως εισαγωγικά καταγράφεται , «Η χρηματοδότηση μεγάλων έργων, όπως το αεροδρόμιο και τα λιμάνια, βασίζεται στα τομεακά προγράμματα των Υπουργείων, κάτι που απαιτεί, όμως, πολιτική βούληση».
Γαϊτανάκια
• Για να καταλαβαινόμαστε, λοιπόν, για το τις πταίει, αναδρομικά, παροντικά και …μελλοντικά να εξηγήσουμε χονδρικά ότι: Τα τομεακά προγράμματα αποτελούν το 70% των χρηματοδοτήσεων των κοινοτικών πλαισίων στήριξης. Το υπόλοιπο 30% είναι για όλη την περιφέρεια. Βέβαια, για το ΕΣΠΑ, μας είχαν υποσχεθεί ότι το 82% θα το διένεμε η Περιφέρεια. Και δη η αιρετή. Αλλά όπως πάει, «Και σιγά που θα και θα και θα…» που λέει και το τραγούδι.
• Στα τομεακά των υπουργείων, λοιπόν, εντάσσονται όλα τα μεγάλα έργα. Δηλαδή, ηλίου φαεινότερον, ότι κάποιοι νομοί που είχαν - και έχουν - μπαρμπάδες στη κορώνη της κυβέρνησης (ή κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους μονιασμένους στις διεκδικήσεις ή υπουργούς), κάποιοι νομοί που έχουν ιδιαίτερο πολιτικό ενδιαφέρον για τις κυβερνήσεις, έπαιρναν, παίρνουν, και, ως φαίνεται, θα παίρνουν και την μερίδα του λέοντος.
• Διότι, για να ενταχθούν τα μεγάλα έργα στο τομεακά των υπουργείων χρειάζονται μελέτες οι οποίες θα τα «ωριμάσουν». Για να γίνουν οι μελέτες χρειάζεται οι χρηματοδοτήσεις τους να ενταχθούν επίσης στα τομεακά, επειδή είναι υψηλού κόστους. (Παράδειγμα η κυκλοφοριακή μελέτη Χανίων ύψους 1,2 δις ευρώ της οποίας την χρηματοδότηση από το ΥΠΕΧΩΔΕ είχε εξασφαλίσει ο πρώην δήμαρχος Χανίων κ. Γ. Τζανακάκης ενώ για την υλοποίηση ουδείς τα κατάφερε. Και απ’ ότι φαίνεται, μάλλον τα τρία χρόνια που ακολουθούν θα μας δώσουν…μια επικαιροποίηση, ακόμα. Και …πολύ μας. )
• Το «φαινόμενο» ανυπαρξίας ώριμων έργων στα Χανιά, το αναπτυξιακό μας έλλειμμα, δηλαδή, δεν είναι τωρινό. Από εποχής Β΄ΚΠΣ θυμόμαστε ότι το ΤΕΕτδΚ και μάλιστα ο τότε πρόεδρός του κ. Νικ. Ξυνίδης (1996) που τώρα είναι και αντιδήμαρχος Χανίων, έλεγε τα ίδια περί ανυπαρξίας ώριμων έργων στο νομό μας επειδή δεν χρηματοδοτήθηκαν οι μελέτες τους.
• Άρα κι εδώ χρειάζονται ...μπαρμπάδες. Όχι μόνο αυτοδιοικητικοί αλλά -κυρίως- κοινοβουλευτικοί. Τώρα αν κάποιος αυτοδιοικητικός τα καταφέρνει και μόνος του για τα του οίκου του (βλέπε στα της Κρήτης Γιάννης Κουράκης δήμαρχος Ηρακλείου) και κάποιοι βουλευτές -και υπουργοί- φροντίζουν να εντάσσουν εγκαίρως μεγάλα έργα του νομού τους (βλέπε πάλι κατά Ηράκλειο μεριά και π.χ. ΝΕΟ Αεροδρόμιο Καστελίου), ζουν αυτοί καλά και εμείς…χειρότερα.
• Δεν έχουμε, λοιπόν, ώριμα έργα, γιατί δεν χρηματοδοτήθηκαν οι μελέτες τους από τομεακά κλπ κλπ κλπ. Γαϊτανάκια, δηλαδή. Και ...πασατέμπο! Όχι ο υπέροχος πασατέμπος που κρύβαμε στις τσέπες των μαθητικών μας στολών. Πασατέμπο να περνά ο πολιτικός καιρός (τους). Και να έρχονται οι …επόμενοι (κυβερνητικοί και αυτοδιοικητικοί) να μας λένε, ή να αφήνεται να εννοηθεί, ότι φταίνε οι ...προηγούμενοι.
• Ένα παράδειγμα: Είπε χθες ο Περιφερειάρχης κ. Αρνατουτάκης και αντιπεριφερειάρχης Κρήτης κ. Απ. Βουλγαράκης ότι το μεγάλο έργο της επέκτασης του αεροδρομίου Χανίων προϋπολογισμού 100 εκατ ευρώ (Επισήμανση: Αρχικά είχε ανακοινωθεί για προϋπολογισμό 58 εκατ. μετά 70 εκατ. και τώρα 100 εκατ. ευρώ. Όσο μένουν … τοκίζονται τα ευρώ;) θα δημοπρατηθεί μέσα(;) στο 2011. Διότι το πρόβλημα είναι η έγκριση της μελέτης περιβαλλοντικών όρων. Σημειώνουμε ότι το πρόβλημα αυτό είχε επισημανθεί και στην περυσινή διημερίδα του ΤΕΕτδΚ .
• Πέρυσι τον Μάρτιο, από τα Χανιά, ο κ. υπουργός κ. Ρέππας είχε πει για την επέκταση του αεροδρομίου Χανίων ότι « είμαστε στο στάδιο κατάρτισης των τευχών δημοπράτησης. Εμείς έχουμε στείλει το μήνυμα στις αρμόδιες υπηρεσίες να επισπεύσουν…είναι κάτι που δεν θα αργήσει.»
• Πώς γίνεται από την ετοιμότητα για δημοπράτηση να βρισκόμαστε ακόμα στην ανάγκη έγκρισης περιβαλλοντικών όρων; Δεν είναι φανερό ότι δεν υπήρξε πολιτικό κυβερνητικό «μήνυμα στις υπηρεσίες»; Ότι δεν πίεσε, η τοπική μας κοινωνία, δεν το παρακολούθησαν επαρκώς οι εντεταλμένοι ,δια της ψήφου, εκπρόσωποί μας; Και πέρυσι, κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ δεν είχαμε; Πολιτική βούληση ΠΑΣΟΚ, δεν χρειαζότανε;
• Παράδειγμα το πιο πάνω. Υπάρχουν κι άλλα. Γι αυτό, μεταφέρομε στα καθ’ ημάς το τραγούδι του Δ. Μούτση και λέμε ότι για όλα (και) τα πολιτικά «γαϊτανάκια» «φταιν’ οι γκόμενες, οι πρώην και οι επόμενες. …» Όπως και οι κυβερνήσεις και οι εκπρόσωποι μας.
• Οι νυν... ποτέ!
----------------
Μελετώντας, λοιπόν, την επικαιρότητα όπως καταγράφεται στα «Χανιώτικα Νέα» και στα παγκρήτια ΜΜΕ διαβάσαμε ότι σύμφωνα με το υπόμνημα που κατέθεσε το ΤΕΕτδΚ προς το Υπ. Υποδομών, ο νομός Χανίων είναι «φτωχός συγγενής». Καθώς υπάρχει μεγάλο αναπτυξιακό έλλειμμα που οφείλεται στην μη ένταξη μεγάλων έργων του νομού στα περασμένα τομεακά προγράμματα των Κοινοτικών Πλαισίων Στήριξης αλλά και στο τρέχον, ΕΣΠΑ 2007-2013.
Επίσης , μετά την χθεσινή σύσκεψη περιφερειακών και Καλλικρατικών αρχών στα Χανιά, δια-πιστώθηκε «ανάπτυξη μηδέν» για το νομό Χανίων. Επειδή, όπως εισαγωγικά καταγράφεται , «Η χρηματοδότηση μεγάλων έργων, όπως το αεροδρόμιο και τα λιμάνια, βασίζεται στα τομεακά προγράμματα των Υπουργείων, κάτι που απαιτεί, όμως, πολιτική βούληση».
Γαϊτανάκια
• Για να καταλαβαινόμαστε, λοιπόν, για το τις πταίει, αναδρομικά, παροντικά και …μελλοντικά να εξηγήσουμε χονδρικά ότι: Τα τομεακά προγράμματα αποτελούν το 70% των χρηματοδοτήσεων των κοινοτικών πλαισίων στήριξης. Το υπόλοιπο 30% είναι για όλη την περιφέρεια. Βέβαια, για το ΕΣΠΑ, μας είχαν υποσχεθεί ότι το 82% θα το διένεμε η Περιφέρεια. Και δη η αιρετή. Αλλά όπως πάει, «Και σιγά που θα και θα και θα…» που λέει και το τραγούδι.
• Στα τομεακά των υπουργείων, λοιπόν, εντάσσονται όλα τα μεγάλα έργα. Δηλαδή, ηλίου φαεινότερον, ότι κάποιοι νομοί που είχαν - και έχουν - μπαρμπάδες στη κορώνη της κυβέρνησης (ή κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους μονιασμένους στις διεκδικήσεις ή υπουργούς), κάποιοι νομοί που έχουν ιδιαίτερο πολιτικό ενδιαφέρον για τις κυβερνήσεις, έπαιρναν, παίρνουν, και, ως φαίνεται, θα παίρνουν και την μερίδα του λέοντος.
• Διότι, για να ενταχθούν τα μεγάλα έργα στο τομεακά των υπουργείων χρειάζονται μελέτες οι οποίες θα τα «ωριμάσουν». Για να γίνουν οι μελέτες χρειάζεται οι χρηματοδοτήσεις τους να ενταχθούν επίσης στα τομεακά, επειδή είναι υψηλού κόστους. (Παράδειγμα η κυκλοφοριακή μελέτη Χανίων ύψους 1,2 δις ευρώ της οποίας την χρηματοδότηση από το ΥΠΕΧΩΔΕ είχε εξασφαλίσει ο πρώην δήμαρχος Χανίων κ. Γ. Τζανακάκης ενώ για την υλοποίηση ουδείς τα κατάφερε. Και απ’ ότι φαίνεται, μάλλον τα τρία χρόνια που ακολουθούν θα μας δώσουν…μια επικαιροποίηση, ακόμα. Και …πολύ μας. )
• Το «φαινόμενο» ανυπαρξίας ώριμων έργων στα Χανιά, το αναπτυξιακό μας έλλειμμα, δηλαδή, δεν είναι τωρινό. Από εποχής Β΄ΚΠΣ θυμόμαστε ότι το ΤΕΕτδΚ και μάλιστα ο τότε πρόεδρός του κ. Νικ. Ξυνίδης (1996) που τώρα είναι και αντιδήμαρχος Χανίων, έλεγε τα ίδια περί ανυπαρξίας ώριμων έργων στο νομό μας επειδή δεν χρηματοδοτήθηκαν οι μελέτες τους.
• Άρα κι εδώ χρειάζονται ...μπαρμπάδες. Όχι μόνο αυτοδιοικητικοί αλλά -κυρίως- κοινοβουλευτικοί. Τώρα αν κάποιος αυτοδιοικητικός τα καταφέρνει και μόνος του για τα του οίκου του (βλέπε στα της Κρήτης Γιάννης Κουράκης δήμαρχος Ηρακλείου) και κάποιοι βουλευτές -και υπουργοί- φροντίζουν να εντάσσουν εγκαίρως μεγάλα έργα του νομού τους (βλέπε πάλι κατά Ηράκλειο μεριά και π.χ. ΝΕΟ Αεροδρόμιο Καστελίου), ζουν αυτοί καλά και εμείς…χειρότερα.
• Δεν έχουμε, λοιπόν, ώριμα έργα, γιατί δεν χρηματοδοτήθηκαν οι μελέτες τους από τομεακά κλπ κλπ κλπ. Γαϊτανάκια, δηλαδή. Και ...πασατέμπο! Όχι ο υπέροχος πασατέμπος που κρύβαμε στις τσέπες των μαθητικών μας στολών. Πασατέμπο να περνά ο πολιτικός καιρός (τους). Και να έρχονται οι …επόμενοι (κυβερνητικοί και αυτοδιοικητικοί) να μας λένε, ή να αφήνεται να εννοηθεί, ότι φταίνε οι ...προηγούμενοι.
• Ένα παράδειγμα: Είπε χθες ο Περιφερειάρχης κ. Αρνατουτάκης και αντιπεριφερειάρχης Κρήτης κ. Απ. Βουλγαράκης ότι το μεγάλο έργο της επέκτασης του αεροδρομίου Χανίων προϋπολογισμού 100 εκατ ευρώ (Επισήμανση: Αρχικά είχε ανακοινωθεί για προϋπολογισμό 58 εκατ. μετά 70 εκατ. και τώρα 100 εκατ. ευρώ. Όσο μένουν … τοκίζονται τα ευρώ;) θα δημοπρατηθεί μέσα(;) στο 2011. Διότι το πρόβλημα είναι η έγκριση της μελέτης περιβαλλοντικών όρων. Σημειώνουμε ότι το πρόβλημα αυτό είχε επισημανθεί και στην περυσινή διημερίδα του ΤΕΕτδΚ .
• Πέρυσι τον Μάρτιο, από τα Χανιά, ο κ. υπουργός κ. Ρέππας είχε πει για την επέκταση του αεροδρομίου Χανίων ότι « είμαστε στο στάδιο κατάρτισης των τευχών δημοπράτησης. Εμείς έχουμε στείλει το μήνυμα στις αρμόδιες υπηρεσίες να επισπεύσουν…είναι κάτι που δεν θα αργήσει.»
• Πώς γίνεται από την ετοιμότητα για δημοπράτηση να βρισκόμαστε ακόμα στην ανάγκη έγκρισης περιβαλλοντικών όρων; Δεν είναι φανερό ότι δεν υπήρξε πολιτικό κυβερνητικό «μήνυμα στις υπηρεσίες»; Ότι δεν πίεσε, η τοπική μας κοινωνία, δεν το παρακολούθησαν επαρκώς οι εντεταλμένοι ,δια της ψήφου, εκπρόσωποί μας; Και πέρυσι, κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ δεν είχαμε; Πολιτική βούληση ΠΑΣΟΚ, δεν χρειαζότανε;
• Παράδειγμα το πιο πάνω. Υπάρχουν κι άλλα. Γι αυτό, μεταφέρομε στα καθ’ ημάς το τραγούδι του Δ. Μούτση και λέμε ότι για όλα (και) τα πολιτικά «γαϊτανάκια» «φταιν’ οι γκόμενες, οι πρώην και οι επόμενες. …» Όπως και οι κυβερνήσεις και οι εκπρόσωποι μας.
• Οι νυν... ποτέ!
Δευτέρα, Ιανουαρίου 17, 2011
«Ζυμώσεις» ;
Και τώρα με τον «Καλλικράτη» τι κάνουμε; Τι… καλιμέντο έχουμε, ως Χανιά; Τι κάνουν στο Ηράκλειο; Μικρές ενδεικτικές «στάσεις» θα κάνουμε σε ειδήσεις, συσκέψεις, ανακοινώσεις, δηλώσεις, συνεντεύξεις τύπου, τοπικές και παγκρήτιες. Πολιτικών τε και αυτοδιοικητικών .
-----------------
Επειδή, πλέον, έτσι «σοφούς» που μας έκανε η σημερινή μας κατάσταση κεντρικά και τοπικά, με εργαλεία-μεταξύ άλλων- και την ξύλινη γλώσσα των κομμάτων, των πολιτικών και αυτοδιοικητικών, (δυστυχώς) μπορούμε, πίσω από τις λέξεις, να οσφραινόμαστε τις «ζυμώσεις» και τα «ζυμώματα» που γίνονται για μας χωρίς εμάς. Ως πολιτών της χώρας αλλά και ως πολιτών του νομού Χανίων.
Από πανάκεια…αχρείαστη;
• Σύσκεψη, λοιπόν, στο Υπ. Υποδομών για τα μεγάλα έργα του νησιού την περασμένη εβδομάδα. Επί ενάμιση χρόνο (προ και μετά «Καλλικράτη») μας ανακοίνωναν (Ρέππας από τα Χανιά, Μάρτιος 2010) ότι ιδρύεται η «Υποδομές Κρήτη Α.Ε.» που θα υλοποιήσει όλα τα μεγάλα έργα του νησιού.
• Μετά τις «Καλλικρατικές» εκλογές, όπως η στήλη στις 15/12/10 έγραψε, πληροφορίες -που αποδεικνύονται ακριβείς- ήθελαν τον περιφερειάρχη Κρήτης κ. Στ. Αρναουτάκη να επιθυμεί την σύντομη συγχώνευση ΟΑΔΥΚ και ΟΑΝΑΚ, σε Οργανισμό Ανάπτυξης Κρήτης (Ο.Α.Κ) με πρόεδρο τον ίδιο. Προκειμένου να ελέγχει, μέσω αυτού, τα μεγάλα έργα της Κρήτης. Διότι η «Υποδομές ΚΡΗΤΗ Α.Ε.» θα ελέγχεται από την κεντρική εξουσία.
• Επί πλέον, ότι ο βουλευτής Χανίων κ. Ευτ. Δαμιανάκης έχει στυλώσει πόδια και η έδρα της –αν ιδρυθεί βεβαίως– θα είναι στα Χανιά.
• Έτσι, από την περασμένη εβδομάδα είδαμε να γίνονται δηλώσεις από τον κ. Αρναουτάκη, τον κ Καρούντζο αλλά και τον κ. Απ. Βουλγαράκη, που «προ-ζυμώνανε» μια απόφαση της σύσκεψης.
• Η οποία, ούτε λίγο ούτε πολύ θα έβγαζε… αχρείαστη την διαφημιζόμενη ως πρώτο βιολί ανάπτυξης της ΚΡΗΤΗΣ, ως εργαλείο- πανάκεια- εταιρεία «ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΚΡΗΤΗ Α.Ε».
Θα καλενδοποιηθούν όλα ;
• Διότι, είπαν, αρκούν οι τεχνικές υπηρεσίες της Περιφέρειας να ξεκινήσουμε τα έτοιμα τμήματα του Β.Ο.Α.Κ. με τα χρήματα του ΕΣΠΑ και μετά (σ.σ. ποτέ εάν δεν γίνει συνολικός σχεδιασμός) βλέπουμε. Για την ΚΡΗΤΗ Α.Ε…κουβέντα. Κρατούσαν …κρυμμένα μυστικά και ντοκουμέντα; Δηλαδή, πριν τις Καλλικρατικές εκλογές δεν ήξεραν ότι αρκούν οι Περιφερειακές τεχνικές υπηρεσίες για τα έργα του Β.Ο.Α.Κ και μας ζάλιζαν με τον (πολιτικό) έρωτα, για την ΚΡΗΤΗ Α.Ε ; Που θα τον αναλάμβανε και θα τον τελείωνε; Όπως και τον Ν.Ο.Α.Κ και άλλα έργα όπως λέει το καταστατικό της;
• Γιατί, τώρα, μας φτάνει να ξεκινήσουμε με τις πιστώσεις του ΕΣΠΑ τα έτοιμα τμήματα; Έχει σχέση ότι η έδρα θα είναι τα Χανιά; (Εάν δεν καλενδοποιηθεί η ίδρυσή της, τελικά;) Ποιός φταίει που η ίδρυσή της είναι εκτός χρονοδιαγράμματος;
• Αλλά και ποιος εγγυάται ότι η επικείμενη συνένωση ΟΑΔΥΚ-ΟΑΝΑΚ θα γίνει στο άψε-σβήσε, αφού όπως αορίστως ανακοινώθηκε είναι αρμοδιότητα του υπ. Ανάπτυξης και προφανώς θα πάρει πάνω από χρόνο η συνένωση;
• Και τί απομένει, εν τω μεταξύ; Μόνο οι τεχνικές υπηρεσίες της Περιφέρειας που θα κάνουν… κουμάντο ;
Κάτι στράβωσε
• Φαίνεται όμως ότι κάτι στράβωσε. Μάλλον πολλά στράβωσαν. Και έβαλαν όλοι την ..ουρά κάτω. Επειδή πρώτον ο δήμαρχος Ηρακλείου κ Γιάννης Κουράκης , άναψε και βρόντηξε που δεν προσκλήθηκε στην σύσκεψη και ξεκαθάρισε ότι ο δήμος Ηρακλείου θα έχει και ρόλο και λόγο για τα μεγάλα έργα, όπως και ο δήμος Μινώα Επίσης, ξεσηκώθηκαν οι βουλευτές Κρήτης των άλλων κομμάτων που δεν προσκλήθηκαν.
• Με λίγα λόγια, το ..προζύμι δεν ανέβηκε , επαρκώς. Κατ’ αρχήν βέβαια. Γιατί ποιος ξέρει εάν θα υπάρξει νέο κοσκίνισμα. Εμείς, παθητικά, αναμένουμε …τί ψωμί θα ψηστεί.
Ο δήμος Χανίων;
• Ο δήμαρχος Χανίων κ. Μανώλης Σκουλάκης δεν ακούσαμε να… ξεσηκωθεί. Παρ’ ότι το μεγάλο έργο της επέκτασης του αεροδρομίου Χανίων και η ωρίμανση και υλοποίηση των συνδετήριων δρόμων, που ανήκουν πλέον στο δήμο Χανίων, όχι μόνο δεν δημοπρατήθηκε εντός του 2010 (ρητή αναφορά πέρυσι από την ίδια κυβέρνηση ότι είναι έτοιμα τα τεύχη δημοπράτησης) αλλά και σύμφωνα με δηλώσεις του αντιπεριφερειάρχη μας κ. Απ. Βουλγαράκη, θα προχωρήσει…Απρίλη , Μάη κοντά στο θέρος …και πάντως μέσα… στο 2011! Μέσα; Δηλαδή, και 31-12-11 και άντε 2-1-2012;
• Επίσης, ο δήμαρχος Χανίων, δεν ακούσαμε να ζητά να έχει ρόλο και λόγο για τα μεγάλα έργα του δήμου και άρα να προσκαλείται και αυτός.
• Δεν έπρεπε να προσκληθεί; Δεν έχουμε μεγάλα έργα στο δήμο Χανίων και μελέτες που θέλουμε να τα εντάξουμε στα τομεακά των υπουργείων; ΄Η, ότι κάνουμε θα το κάνουμε ως… μοναχικοί καβαλάρηδες; Χωρίς συνολικό σχεδιασμό, αποσπασματικά και εμβαλωματικά όπως οι «μετακομίσεις» της ΔΕΥΑΧ και δημοτικής αστυνομίας με… μηνιαία προοπτική ; Λες και πρόκειται για εκτέλεση προϋπολογισμού με δωδεκαρτημόρια;
Κοσκινίζουν
• Σχετικό και άσχετο: Θα ιδρυθεί, λέει, προξενείο του Μαρόκου στην Κρήτη . Στην έδρα της Περιφέρειας, ασφαλώς! Μαζί με άλλα.
• Θυμάστε, όταν, επί Κρητικής Πολιτείας όλα τα προξενεία των Μεγάλων Δυνάμεων έδρευαν στα Χανιά;
• Δεν θα ήταν δίκαιο -αν πράγματι υπήρχε σχεδιασμός για ισόρροπη ανάπτυξη της Κρήτης- να τοποθετηθεί η Γενική Διοίκηση της Αποκεντρωμένης Περιφέρειας στα Χανιά (όπως είχε ζητήσει το νομαρχιακό συμβούλιο Χανίων και έγραφε η στήλη εδώ και ένα χρόνο) και τώρα το ζητούν και πολλοί πνευματικοί άνθρωποι;
• Ώστε να συνεχιστεί η πολιτισμική ιστορία της Κρήτης χωρίς να... βουλιάζει από το βάρος όλων των υπηρεσιών το γεωγραφικό της κέντρο;
• Αυτάαα! Και έκαστος κάνει τους συνειρμούς του, τους συνδυασμούς του και συμπεραίνει, υποψιασμένα ή ανυποψίαστα, για το αναπτυξιακό έλλειμμα των Χανίων (θα πούμε και γι’ αυτό) και για την «ανάπτυξη» που «σχεδιάζεται» και για την Κρήτη και για τα Χανιά.
• Και ο Ραν ταν πλαν, βεβαίως, κάνει τους δικούς του που λένε:
• Σα δεν θέλουν να «ζυμώσουν» Χανιώτικη ανάπτυξη όλα θα τα ...κοσκινίζουν χωρίς να… κοκκινίζουν.
-----------------
Επειδή, πλέον, έτσι «σοφούς» που μας έκανε η σημερινή μας κατάσταση κεντρικά και τοπικά, με εργαλεία-μεταξύ άλλων- και την ξύλινη γλώσσα των κομμάτων, των πολιτικών και αυτοδιοικητικών, (δυστυχώς) μπορούμε, πίσω από τις λέξεις, να οσφραινόμαστε τις «ζυμώσεις» και τα «ζυμώματα» που γίνονται για μας χωρίς εμάς. Ως πολιτών της χώρας αλλά και ως πολιτών του νομού Χανίων.
Από πανάκεια…αχρείαστη;
• Σύσκεψη, λοιπόν, στο Υπ. Υποδομών για τα μεγάλα έργα του νησιού την περασμένη εβδομάδα. Επί ενάμιση χρόνο (προ και μετά «Καλλικράτη») μας ανακοίνωναν (Ρέππας από τα Χανιά, Μάρτιος 2010) ότι ιδρύεται η «Υποδομές Κρήτη Α.Ε.» που θα υλοποιήσει όλα τα μεγάλα έργα του νησιού.
• Μετά τις «Καλλικρατικές» εκλογές, όπως η στήλη στις 15/12/10 έγραψε, πληροφορίες -που αποδεικνύονται ακριβείς- ήθελαν τον περιφερειάρχη Κρήτης κ. Στ. Αρναουτάκη να επιθυμεί την σύντομη συγχώνευση ΟΑΔΥΚ και ΟΑΝΑΚ, σε Οργανισμό Ανάπτυξης Κρήτης (Ο.Α.Κ) με πρόεδρο τον ίδιο. Προκειμένου να ελέγχει, μέσω αυτού, τα μεγάλα έργα της Κρήτης. Διότι η «Υποδομές ΚΡΗΤΗ Α.Ε.» θα ελέγχεται από την κεντρική εξουσία.
• Επί πλέον, ότι ο βουλευτής Χανίων κ. Ευτ. Δαμιανάκης έχει στυλώσει πόδια και η έδρα της –αν ιδρυθεί βεβαίως– θα είναι στα Χανιά.
• Έτσι, από την περασμένη εβδομάδα είδαμε να γίνονται δηλώσεις από τον κ. Αρναουτάκη, τον κ Καρούντζο αλλά και τον κ. Απ. Βουλγαράκη, που «προ-ζυμώνανε» μια απόφαση της σύσκεψης.
• Η οποία, ούτε λίγο ούτε πολύ θα έβγαζε… αχρείαστη την διαφημιζόμενη ως πρώτο βιολί ανάπτυξης της ΚΡΗΤΗΣ, ως εργαλείο- πανάκεια- εταιρεία «ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΚΡΗΤΗ Α.Ε».
Θα καλενδοποιηθούν όλα ;
• Διότι, είπαν, αρκούν οι τεχνικές υπηρεσίες της Περιφέρειας να ξεκινήσουμε τα έτοιμα τμήματα του Β.Ο.Α.Κ. με τα χρήματα του ΕΣΠΑ και μετά (σ.σ. ποτέ εάν δεν γίνει συνολικός σχεδιασμός) βλέπουμε. Για την ΚΡΗΤΗ Α.Ε…κουβέντα. Κρατούσαν …κρυμμένα μυστικά και ντοκουμέντα; Δηλαδή, πριν τις Καλλικρατικές εκλογές δεν ήξεραν ότι αρκούν οι Περιφερειακές τεχνικές υπηρεσίες για τα έργα του Β.Ο.Α.Κ και μας ζάλιζαν με τον (πολιτικό) έρωτα, για την ΚΡΗΤΗ Α.Ε ; Που θα τον αναλάμβανε και θα τον τελείωνε; Όπως και τον Ν.Ο.Α.Κ και άλλα έργα όπως λέει το καταστατικό της;
• Γιατί, τώρα, μας φτάνει να ξεκινήσουμε με τις πιστώσεις του ΕΣΠΑ τα έτοιμα τμήματα; Έχει σχέση ότι η έδρα θα είναι τα Χανιά; (Εάν δεν καλενδοποιηθεί η ίδρυσή της, τελικά;) Ποιός φταίει που η ίδρυσή της είναι εκτός χρονοδιαγράμματος;
• Αλλά και ποιος εγγυάται ότι η επικείμενη συνένωση ΟΑΔΥΚ-ΟΑΝΑΚ θα γίνει στο άψε-σβήσε, αφού όπως αορίστως ανακοινώθηκε είναι αρμοδιότητα του υπ. Ανάπτυξης και προφανώς θα πάρει πάνω από χρόνο η συνένωση;
• Και τί απομένει, εν τω μεταξύ; Μόνο οι τεχνικές υπηρεσίες της Περιφέρειας που θα κάνουν… κουμάντο ;
Κάτι στράβωσε
• Φαίνεται όμως ότι κάτι στράβωσε. Μάλλον πολλά στράβωσαν. Και έβαλαν όλοι την ..ουρά κάτω. Επειδή πρώτον ο δήμαρχος Ηρακλείου κ Γιάννης Κουράκης , άναψε και βρόντηξε που δεν προσκλήθηκε στην σύσκεψη και ξεκαθάρισε ότι ο δήμος Ηρακλείου θα έχει και ρόλο και λόγο για τα μεγάλα έργα, όπως και ο δήμος Μινώα Επίσης, ξεσηκώθηκαν οι βουλευτές Κρήτης των άλλων κομμάτων που δεν προσκλήθηκαν.
• Με λίγα λόγια, το ..προζύμι δεν ανέβηκε , επαρκώς. Κατ’ αρχήν βέβαια. Γιατί ποιος ξέρει εάν θα υπάρξει νέο κοσκίνισμα. Εμείς, παθητικά, αναμένουμε …τί ψωμί θα ψηστεί.
Ο δήμος Χανίων;
• Ο δήμαρχος Χανίων κ. Μανώλης Σκουλάκης δεν ακούσαμε να… ξεσηκωθεί. Παρ’ ότι το μεγάλο έργο της επέκτασης του αεροδρομίου Χανίων και η ωρίμανση και υλοποίηση των συνδετήριων δρόμων, που ανήκουν πλέον στο δήμο Χανίων, όχι μόνο δεν δημοπρατήθηκε εντός του 2010 (ρητή αναφορά πέρυσι από την ίδια κυβέρνηση ότι είναι έτοιμα τα τεύχη δημοπράτησης) αλλά και σύμφωνα με δηλώσεις του αντιπεριφερειάρχη μας κ. Απ. Βουλγαράκη, θα προχωρήσει…Απρίλη , Μάη κοντά στο θέρος …και πάντως μέσα… στο 2011! Μέσα; Δηλαδή, και 31-12-11 και άντε 2-1-2012;
• Επίσης, ο δήμαρχος Χανίων, δεν ακούσαμε να ζητά να έχει ρόλο και λόγο για τα μεγάλα έργα του δήμου και άρα να προσκαλείται και αυτός.
• Δεν έπρεπε να προσκληθεί; Δεν έχουμε μεγάλα έργα στο δήμο Χανίων και μελέτες που θέλουμε να τα εντάξουμε στα τομεακά των υπουργείων; ΄Η, ότι κάνουμε θα το κάνουμε ως… μοναχικοί καβαλάρηδες; Χωρίς συνολικό σχεδιασμό, αποσπασματικά και εμβαλωματικά όπως οι «μετακομίσεις» της ΔΕΥΑΧ και δημοτικής αστυνομίας με… μηνιαία προοπτική ; Λες και πρόκειται για εκτέλεση προϋπολογισμού με δωδεκαρτημόρια;
Κοσκινίζουν
• Σχετικό και άσχετο: Θα ιδρυθεί, λέει, προξενείο του Μαρόκου στην Κρήτη . Στην έδρα της Περιφέρειας, ασφαλώς! Μαζί με άλλα.
• Θυμάστε, όταν, επί Κρητικής Πολιτείας όλα τα προξενεία των Μεγάλων Δυνάμεων έδρευαν στα Χανιά;
• Δεν θα ήταν δίκαιο -αν πράγματι υπήρχε σχεδιασμός για ισόρροπη ανάπτυξη της Κρήτης- να τοποθετηθεί η Γενική Διοίκηση της Αποκεντρωμένης Περιφέρειας στα Χανιά (όπως είχε ζητήσει το νομαρχιακό συμβούλιο Χανίων και έγραφε η στήλη εδώ και ένα χρόνο) και τώρα το ζητούν και πολλοί πνευματικοί άνθρωποι;
• Ώστε να συνεχιστεί η πολιτισμική ιστορία της Κρήτης χωρίς να... βουλιάζει από το βάρος όλων των υπηρεσιών το γεωγραφικό της κέντρο;
• Αυτάαα! Και έκαστος κάνει τους συνειρμούς του, τους συνδυασμούς του και συμπεραίνει, υποψιασμένα ή ανυποψίαστα, για το αναπτυξιακό έλλειμμα των Χανίων (θα πούμε και γι’ αυτό) και για την «ανάπτυξη» που «σχεδιάζεται» και για την Κρήτη και για τα Χανιά.
• Και ο Ραν ταν πλαν, βεβαίως, κάνει τους δικούς του που λένε:
• Σα δεν θέλουν να «ζυμώσουν» Χανιώτικη ανάπτυξη όλα θα τα ...κοσκινίζουν χωρίς να… κοκκινίζουν.
Παρασκευή, Ιανουαρίου 14, 2011
«68 Ξεχωριστές ιστορίες»
Με ένα διαφορετικό βιβλίο, διηγήματα αυτή τη φορά, μας ξάφνιασε –ευχάριστα – η γνωστή συγγραφέας και ερασιτέχνης ζωγράφος, ενεργός πολίτης των Χανίων και τακτική αρθρογράφος των «Χανιώτικων Νέων», Αθηνά Κανιτσάκη.
---------------
Μέσα στις γιορτές των Χριστουγέννων κυκλοφόρησε τις «68 ξεχωριστές ιστορίες», όπως είναι ο τίτλος του. Τίτλος ο οποίος, πράγματι, ανταποκρίνεται στο περιεχόμενο του.
Αστικές καθημερινές ιστορίες
• Καθώς τα αυτοτελή, μικρής έκτασης διηγήματα που περιλαμβάνει, είναι όλα τους, ξεχωριστά. Ξεχωριστά ως προς την στακάτη γραφή τους, την πολύπλευρη θεματολογία τους, την πολιτισμική αξία τους. Ξεχωριστά ως προς τις εύστοχες περιγραφές της, την ευαισθησία αισθημάτων που αναδύει η ψυχολογική ανάλυση των ηρώων, τις κοινωνικές αναφορές στη ζωή των δεκαετιών από το 50-60 μέχρι σήμερα.
• Και, επίσης, ξεχωριστά επειδή στις περισσότερες είναι παρούσα και η «αστυνομική» ματιά της συγγραφέως που έχει ιδιαίτερες επιδόσεις σε ιστορίες μυστηρίου και αστυνομικής πλοκής μυθιστορήματα.
• Πολλές από τις ιστορίες της φαίνεται ότι είναι καθαρά αυτοβιογραφικές. Όπως αυτές με τις αναφορές στο χωριό της («Κλειστές πόρτες που μιλούν») («Δεν θα Ξεχάσω») και αρκετές άλλες. Και πάντως όλες έχουν το στοιχείο της «συνάντησης» του ήρωα ή του συμβάντος με την συγγραφέα με τρόπο ώστε να επηρεάσει την φαντασία της και να τους δώσει «ζωή».
• Μας άρεσαν ιδιαίτερα οι αναφορές σε στοιχεία της καθημερινότητας αλλά και της νοοτροπίας, του τρόπου σκέψης, του τρόπου ζωής, των συναισθημάτων των ανθρώπων των όχι πολύ μακρινών δεκαετιών (για κάποιους από εμάς βέβαια) του ’50 και του ’60. Χρήσιμες , πιστεύουμε, και για τους νέους αναγνώστες.
Τρέχει να …προλάβει
• «Απρογραμμάτιστα και αυθόρμητα», γράφει η ίδια η συγγραφέας στον πρόλογό της, ξεκίνησαν οι μικρές ή μεγάλες, αυτές ιστορίες…» Στο διάστημα μιας δεκαπενταετίας, «με διαφορετική διάθεση, σε άλλο χρόνο και τόπο, η καθεμιά…»
• Πάντα όμως, λέμε εμείς, με την ίδια οξυδέρκεια, την δυνατότητα ανάλυσης χαρακτήρων, την ευχέρεια δημιουργίας φανταστικών «μύθων» που –συνήθως- συνδέονται με το απαραίτητο, για την Κανιτσάκη, μυστήριο.
• Άλλωστε και η ίδια στον πρόλογό της «καταθέτει» την άποψη ότι «Ζούμε σ’ έναν κόσμο γεμάτο μυστήρια! Ένας κόσμο αληθινό, αλλά και ψεύτικο μαζί…Ένα κόσμο άγνωστο! Φθαρτό και ρευστό, αιωνίως μεταβαλλόμενο που, εις μάτην, προσπαθούμε καθημερινά, ν’ ανακαλύψουμε…»
• Έχει δίκιο. Έτσι ακριβώς είναι. Αλλά με την βοήθεια των συγγραφέων και των ποιητών βέβαια, αυτός ο κόσμος γίνεται πιο…οικείος και πιο κατανοητός.
• Και στους ήρωες της Κανιτσάκη, λοιπόν, όλοι μας μπορούμε να ανακαλύψουμε άγνωστες και γνωστές πλευρές αυτού του κόσμου και βέβαια του… άγνωστου εαυτού μας!!!
• Η συγγραφέας «τρέχει για να προλάβει τον χρόνο» όπως μας είπε απαντώντας στην ερώτηση-απορία μας «κι άλλο βιβλίο»; Τρέχει επειδή αισθάνεται ότι έχει πολλά να πει και πολλά μυστήρια να… εξιχνιάσει.
• Επειδή συνεχίζει με αμείωτο ενδιαφέρον και αγάπη να παρατηρεί γύρω της, να συλλέγει και ν’ αποκομίζει εικόνες, γνώση κι εμπειρίες.
• Γι’ αυτό και, εκτός από τα 7 πρώτα βιβλία της (για τα οποία έχουν γραφτεί και στον τοπικό τύπο ιδιαίτερα ευμενή σχόλια), εκτός από τις καθημερινές σχεδόν παρεμβάσεις της στον τοπικό τύπο με βιβλιοπαρουσιάσεις, οδοιπορικά, χρονογραφήματα, προετοιμάζει τώρα ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ και άλλα τρία !!!
• Την συνέχεια του επιτυχημένου αστυνομικού της μυθιστορήματος «ΚΛΕΜΜΕΝΗ ΕΥΤΥΧΙΑ»,ένα άλλο αστυνομικό μυθιστόρημα εποχής τοποθετημένο στη Σάμο, και μια συλλογή κειμένων με επίκαιρα, κοινωνικά θέματα.
• Μια νέα…σοδειά που ασφαλώς θα είναι προσεγμένη και ποιοτική , όπως συνηθίζει.
Εξώφυλλο:Χαρακτική δημιουργία
• Θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθούμε και στην εικαστική μορφή του νέου βιβλίου της. Το εξώφυλλο δηλαδή. Το οποίο, όπως και στα προηγούμενα έχει φιλοτεχνήσει η ίδια. Πρόκειται για μία δημιουργία που ταιριάζει στις «68 ξεχωριστές ιστορίες»: Μάσκες είναι το θέμα της. Μάσκες προφανώς των ηρώων της (και γιατί όχι και δικές μας;) Και είναι χαρακτικό-μονοτυπία με μικτή τεχνική.
• Ο δε τίτλος είναι γραμμένος πάνω σε μια μπλε- άσπρη ετικέτα εποχής. Ακριβώς όπως αυτές που κολλούσαμε στα τετράδια και τα βιβλία μας μετά την διαδικασία «ντυσίματός» τους . Μια διαδικασία την οποία αναφέρει και στο διήγημά της «Δεν θα ξεχάσω» μαζί με άλλες αναμνήσεις εποχής .
• «Δεν θα ξεχάσω, γράφει, το ντύσιμο των σχολικών μας τετραδίων, με την μπλε κόλα, που ήταν μια ολόκληρη μυστηριακή κι επικίνδυνη, σε πολλές περιπτώσεις διαδικασία -εάν χαλούσες στο κόψιμο το χαρτί ή κολλούσες στραβά την ετικέτα…»
---------------
Μέσα στις γιορτές των Χριστουγέννων κυκλοφόρησε τις «68 ξεχωριστές ιστορίες», όπως είναι ο τίτλος του. Τίτλος ο οποίος, πράγματι, ανταποκρίνεται στο περιεχόμενο του.
Αστικές καθημερινές ιστορίες
• Καθώς τα αυτοτελή, μικρής έκτασης διηγήματα που περιλαμβάνει, είναι όλα τους, ξεχωριστά. Ξεχωριστά ως προς την στακάτη γραφή τους, την πολύπλευρη θεματολογία τους, την πολιτισμική αξία τους. Ξεχωριστά ως προς τις εύστοχες περιγραφές της, την ευαισθησία αισθημάτων που αναδύει η ψυχολογική ανάλυση των ηρώων, τις κοινωνικές αναφορές στη ζωή των δεκαετιών από το 50-60 μέχρι σήμερα.
• Και, επίσης, ξεχωριστά επειδή στις περισσότερες είναι παρούσα και η «αστυνομική» ματιά της συγγραφέως που έχει ιδιαίτερες επιδόσεις σε ιστορίες μυστηρίου και αστυνομικής πλοκής μυθιστορήματα.
• Πολλές από τις ιστορίες της φαίνεται ότι είναι καθαρά αυτοβιογραφικές. Όπως αυτές με τις αναφορές στο χωριό της («Κλειστές πόρτες που μιλούν») («Δεν θα Ξεχάσω») και αρκετές άλλες. Και πάντως όλες έχουν το στοιχείο της «συνάντησης» του ήρωα ή του συμβάντος με την συγγραφέα με τρόπο ώστε να επηρεάσει την φαντασία της και να τους δώσει «ζωή».
• Μας άρεσαν ιδιαίτερα οι αναφορές σε στοιχεία της καθημερινότητας αλλά και της νοοτροπίας, του τρόπου σκέψης, του τρόπου ζωής, των συναισθημάτων των ανθρώπων των όχι πολύ μακρινών δεκαετιών (για κάποιους από εμάς βέβαια) του ’50 και του ’60. Χρήσιμες , πιστεύουμε, και για τους νέους αναγνώστες.
Τρέχει να …προλάβει
• «Απρογραμμάτιστα και αυθόρμητα», γράφει η ίδια η συγγραφέας στον πρόλογό της, ξεκίνησαν οι μικρές ή μεγάλες, αυτές ιστορίες…» Στο διάστημα μιας δεκαπενταετίας, «με διαφορετική διάθεση, σε άλλο χρόνο και τόπο, η καθεμιά…»
• Πάντα όμως, λέμε εμείς, με την ίδια οξυδέρκεια, την δυνατότητα ανάλυσης χαρακτήρων, την ευχέρεια δημιουργίας φανταστικών «μύθων» που –συνήθως- συνδέονται με το απαραίτητο, για την Κανιτσάκη, μυστήριο.
• Άλλωστε και η ίδια στον πρόλογό της «καταθέτει» την άποψη ότι «Ζούμε σ’ έναν κόσμο γεμάτο μυστήρια! Ένας κόσμο αληθινό, αλλά και ψεύτικο μαζί…Ένα κόσμο άγνωστο! Φθαρτό και ρευστό, αιωνίως μεταβαλλόμενο που, εις μάτην, προσπαθούμε καθημερινά, ν’ ανακαλύψουμε…»
• Έχει δίκιο. Έτσι ακριβώς είναι. Αλλά με την βοήθεια των συγγραφέων και των ποιητών βέβαια, αυτός ο κόσμος γίνεται πιο…οικείος και πιο κατανοητός.
• Και στους ήρωες της Κανιτσάκη, λοιπόν, όλοι μας μπορούμε να ανακαλύψουμε άγνωστες και γνωστές πλευρές αυτού του κόσμου και βέβαια του… άγνωστου εαυτού μας!!!
• Η συγγραφέας «τρέχει για να προλάβει τον χρόνο» όπως μας είπε απαντώντας στην ερώτηση-απορία μας «κι άλλο βιβλίο»; Τρέχει επειδή αισθάνεται ότι έχει πολλά να πει και πολλά μυστήρια να… εξιχνιάσει.
• Επειδή συνεχίζει με αμείωτο ενδιαφέρον και αγάπη να παρατηρεί γύρω της, να συλλέγει και ν’ αποκομίζει εικόνες, γνώση κι εμπειρίες.
• Γι’ αυτό και, εκτός από τα 7 πρώτα βιβλία της (για τα οποία έχουν γραφτεί και στον τοπικό τύπο ιδιαίτερα ευμενή σχόλια), εκτός από τις καθημερινές σχεδόν παρεμβάσεις της στον τοπικό τύπο με βιβλιοπαρουσιάσεις, οδοιπορικά, χρονογραφήματα, προετοιμάζει τώρα ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ και άλλα τρία !!!
• Την συνέχεια του επιτυχημένου αστυνομικού της μυθιστορήματος «ΚΛΕΜΜΕΝΗ ΕΥΤΥΧΙΑ»,ένα άλλο αστυνομικό μυθιστόρημα εποχής τοποθετημένο στη Σάμο, και μια συλλογή κειμένων με επίκαιρα, κοινωνικά θέματα.
• Μια νέα…σοδειά που ασφαλώς θα είναι προσεγμένη και ποιοτική , όπως συνηθίζει.
Εξώφυλλο:Χαρακτική δημιουργία
• Θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθούμε και στην εικαστική μορφή του νέου βιβλίου της. Το εξώφυλλο δηλαδή. Το οποίο, όπως και στα προηγούμενα έχει φιλοτεχνήσει η ίδια. Πρόκειται για μία δημιουργία που ταιριάζει στις «68 ξεχωριστές ιστορίες»: Μάσκες είναι το θέμα της. Μάσκες προφανώς των ηρώων της (και γιατί όχι και δικές μας;) Και είναι χαρακτικό-μονοτυπία με μικτή τεχνική.
• Ο δε τίτλος είναι γραμμένος πάνω σε μια μπλε- άσπρη ετικέτα εποχής. Ακριβώς όπως αυτές που κολλούσαμε στα τετράδια και τα βιβλία μας μετά την διαδικασία «ντυσίματός» τους . Μια διαδικασία την οποία αναφέρει και στο διήγημά της «Δεν θα ξεχάσω» μαζί με άλλες αναμνήσεις εποχής .
• «Δεν θα ξεχάσω, γράφει, το ντύσιμο των σχολικών μας τετραδίων, με την μπλε κόλα, που ήταν μια ολόκληρη μυστηριακή κι επικίνδυνη, σε πολλές περιπτώσεις διαδικασία -εάν χαλούσες στο κόψιμο το χαρτί ή κολλούσες στραβά την ετικέτα…»
Τετάρτη, Ιανουαρίου 12, 2011
Αυτό δεν ζητά ο λαός ;
Καυτά και -δυστυχώς- τα περισσότερα επείγοντα, είναι τα προβλήματα που απαιτούν λύσεις στον νέο μεγάλο δήμο Χανίων. Κληρονομιά των περασμένων ετών θα πείτε. Προφανώς. Δεν δημιουργήθηκαν τώρα. Αλλά ΤΩΡΑ βρίσκονται στο σημείο ΜΗΔΕΝ. Σύρε-ξέσυρε τα παρέδωσε όπως τα παρέδωσε η πρώην δημοτική αρχή.
----------------
Και με πολύ αισιοδοξία –προ εκλογών- είχε πει ότι τα αναλαμβάνει και θα τα λύσει ο νέος δήμαρχος Χανίων κ. Μανώλης Σκουλάκης με την ομάδα του . Και από πλευράς του, στα του νομού, ο αντιπεριφερειάρχης κ. Αποστ. Βουλγαράκης.
Αντί… ασκελετούρας
• Ετσι, με το που έκαναν το σταυρό τους δίδοντας τον σχετικό όρκο οι νέοι δημοτικοί και περιφερειακοί άρχοντες αντί για …ασκελετούρα «έσκασε» ο …«σκελετός» των δημοτικών Σφαγείων. Σκελετός στην ...ντουλάπα του δήμου Χανίων εδώ και οκτώ χρόνια.
• Και, αφού …αμφιταλαντεύτηκαν πετώντας αρχικά το μπαλάκι της …αρμοδιότητας ο ένας στον άλλον (σ.σ. κακώς) τελικά ομόφωνα αποφάσισαν (περιφέρεια και δήμος Χανίων) σε κλειστή σύσκεψη, να τα κλείσουν. Το ανακοίνωσαν και τα κλείδωσαν.
• Οπααα! Είπαν οι κτηνοτρόφοι και μίλησαν για εμπαιγμό κλπ σε μια πολύ σκληρή ανακοίνωση.
• Ποιος έχει δίκιο; Τίνος αρμοδιότητα είναι τα δημοτικά Σφαγεία;
• Ξεκάθαρα: Αρμοδιότητα για την λειτουργία και τον εκσυγχρονισμό των Δημοτικών Σφαγείων, είχε και έχει ο ιδιοκτήτης τους, Δήμος Χανίων.
• Αρμοδιότητα για την άδεια λειτουργίας του, είχε η νομαρχία και έχει η αντιπεριφέρεια. Η οποία, τελικά, αποφάσισε να τα κλείσει. (Και καλώς. Επειδή, δεν γίνεται να πληρώνουμε πρόστιμα στην Ευρώπη)
• Το θέμα ήταν, και είναι, εν πολλοίς και σήμερα, ΠΟΛΙΤΙΚΟ. Ποιός όφειλε εδώ και δέκα χρόνια (από το 2004) που υπάρχουν οι αναφορές της Δ/νσης κτηνοτροφίας, να εκσυγχρονίσει τα Δημοτικά Σφαγεία, ώστε να μην χρειαστεί να φτάσουμε ΣΗΜΕΡΑ στο σημείο να τα κλείσουμε;
• Ποιός άλλος από τον ιδιοκτήτη του; Εάν, τα οκτώ τελευταία χρόνια, ο δήμος διέθετε, έστω, λίγα-λίγα κάθε χρόνο από ιδίους πόρους τα ποσά που απαιτούνταν για να τα εκσυγχρονίσει (αυτό βέβαια απαιτούσε πολιτική βούληση και σχεδιασμό), δεν θα φτάναμε σήμερα στην ανάκληση.
• Και προφανώς το γνώριζαν και οι ενδιαφερόμενοι. Που, και αυτοί έχουν ευθύνες. Επειδή, κάθε φορά που κατάφερναν να πάρουν μία …παράταση , κάθε φορά που έπαιρναν μία υπόσχεση …σώπαιναν. Δεν διεκδικούσαν ΔΗΜΟΣΙΑ (το μόνο που «καίει» τους πολιτικο-αυτοδιοικητικούς) και σταθερά τον εκσυγχρονισμό τους.
• Ευθύνες έχει και η πρώην νομαρχία; Στο βαθμό που τα πράγματα δεν έφταναν στα άκρα-όπως έγινε μόλις τα Χριστούγεννα- όχι, δεν έχει. Επειδή-προφανώς- δεν μπορούσε να τα κλείσει πέντε μέρες πριν την εκπνοή της θητείας της και χωρίς εισαγγελική παρέμβαση.
• Eίχαν ευθύνη οι κεντρικές πολιτικές ηγεσίες. Που για λόγους κακώς εννοούμενου πολιτικού κόστους δεν τα έκλειναν. Η και «πίεζαν» για …στραβά μάτια.
• Γιατί …κοπτόμαστε για τα Σφαγεία ; Μα επειδή θέλουμε να έχουμε «καθαρό» ντόπιο κρέας στο τραπέζι μας. Και επειδή, και οι κτηνοτρόφοι και οι κρεοπώλες αποτελούν κομμάτια της τοπικής μας κοινωνίας. Όταν μία «τάξη» της κοινωνίας «αρρωστήσει» αυτό είναι κολλητικό. Σε πολλά επίπεδα.
• Τι γίνεται, τώρα; Από όσα… μισόλογα, είπε ο αρμόδιος αντιδήμαρχος Χανίων κ. Μαν. Κεμεσίδης, θα αναζητηθούν τρόποι επαναλειτουργίας των Σφαγείων. Πώς; Μα με εκσυγχρονισμό τους. Δηλαδή, με εξεύρεση και διάθεση πιστώσεων. Και προφανώς είναι η μόνη λύση που μπορεί να «περπατήσει» γρήγορα. Αν βρεθούν λεφτά. Θα βρεθούν; Και μάλιστα μέχρι το …Πάσχα;
«Σκελετοί» σε ντουλάπες και ..ντουλαπάκια
• Εκτός όμως από τον … «σκελετό» των Σφαγείων, υπάρχουν και πολλοί άλλοι κρυμμένοι στην ..ντουλάπα του νέου δήμου Χανίων. Και όχι μόνο των Χανίων αλλά και άλλων δήμων, είναι αλήθεια. Θα τους …δούμε στην πορεία. Για τα Χανιά όμως, οφείλουμε να κάνουμε ένα ενδειτκικό «μνημόσυνο» σε σκελετούς που ήδη …σκάνε μύτη.
• Όπως αυτός της Δημοτικής Αγοράς. Που εδώ και χρόνια δεν κατάφερε ο ιδιοκτήτης της να της φτιάξει τα…κεραμίδια και προ ημερών πλημμύρισε πάλι. Αλήθεια, τι έγινε εκείνη η …επιτροπή για την σωτηρία της που ανακοινώθηκε σε ειδική ημερίδα στο Αρσενάλι για την Δημοτική αγορά;
• Όπως ο «σκελετός» του Παλιού νοσοκομείου που βγήκε πάλι προχθές από το ντουλάπι. Και πάλι-τι σύμπτωση!- ακούσαμε για δημιουργία κέντρου υγείας αστικού τύπου. Και η μελέτη που έχουμε παραγγείλει με τα ωραία μας 600.000 ευρώ; Θα τα πληρώσουμε;
• Τί γίνεται με τον …«σκελετό» της κυκλοφοριακής μελέτης; Σε ποιό, ακριβώς, ντουλάπι-στάδιο είναι τώρα;
• Τι γίνεται με το Στρατόπεδο Μαρκοπούλου, που μόνο ΠΟΛΙΤΙΚΗ απόφαση χρειάζεται πλέον; Λέτε να …ξανα-ντουλαπιαστεί; Γιατί, πολύ σιωπή, έχει πέσει.
• Τα Νεώρια και η διαχείρισή τους από το δήμο Χανίων θα παραμείνει σε… ντουλάπια ΥΠΠΟ;
• Αστεγοι, κοινωνικό παντοπωλείο… ντουλαπιασμένα κι αυτά, θα… αεριστούν από τον νέο δήμο Χανίων;
Για ένα «αξιακό» σύστημα
• Ενδεικτική και μόνο η αναφορά. Για να καταλήξουμε: Ποιος έχει δίκιο , τέλος πάντων; Τα χάνουμε με όσα ακούμε.
• Επειδή όλοι, ισχυρίζονται ότι έχουν δίκιο! Και ότι οι άλλοι έχουν ευθύνες! Γίνεται; Στην Ελλάδα όλα γίνονται. Το πρόβλημα είναι ότι όσα γίνονται, ΔΕΝ λέγονται. Κόρακας, κοράκου μάτι δεν βγάζει.
• Αυτή όμως η ΠΟΛΙΤΙΚΗ της αυτό και ετερο-συγκάλυψης των πολιτικο-αυτοδιοικητικών είναι που μας έφερε ως εδώ. Κανείς δεν μας «φωτίζει» για το ποιοί ακριβώς φταίνε και πού φταίνε. Αρα, λέει ο λαός, υπάρχει συνυπευθυνότητα. Και όλοι το ίδιο είναι.
• Για να ξαναμπούμε, λοιπόν, στο … «αξιακό» σύστημα που ανέφερε ο νέος δήμαρχος Χανίων κ. Μαν. Σκουλάκης στην Βουλή, οι ευθύνες δεν πρέπει να διαχέονται… αορίστως σε κυβέρνηση-περιφέρεια, δήμους.
• Πρέπει να πούμε- τοπικά κεντρικά- ονοματεπώνυμα, δ/νσεις και κατάσταση για κάθε έργο ξεχωριστά.
• Αυτό δεν ζητά ο λαός;
----------------
Και με πολύ αισιοδοξία –προ εκλογών- είχε πει ότι τα αναλαμβάνει και θα τα λύσει ο νέος δήμαρχος Χανίων κ. Μανώλης Σκουλάκης με την ομάδα του . Και από πλευράς του, στα του νομού, ο αντιπεριφερειάρχης κ. Αποστ. Βουλγαράκης.
Αντί… ασκελετούρας
• Ετσι, με το που έκαναν το σταυρό τους δίδοντας τον σχετικό όρκο οι νέοι δημοτικοί και περιφερειακοί άρχοντες αντί για …ασκελετούρα «έσκασε» ο …«σκελετός» των δημοτικών Σφαγείων. Σκελετός στην ...ντουλάπα του δήμου Χανίων εδώ και οκτώ χρόνια.
• Και, αφού …αμφιταλαντεύτηκαν πετώντας αρχικά το μπαλάκι της …αρμοδιότητας ο ένας στον άλλον (σ.σ. κακώς) τελικά ομόφωνα αποφάσισαν (περιφέρεια και δήμος Χανίων) σε κλειστή σύσκεψη, να τα κλείσουν. Το ανακοίνωσαν και τα κλείδωσαν.
• Οπααα! Είπαν οι κτηνοτρόφοι και μίλησαν για εμπαιγμό κλπ σε μια πολύ σκληρή ανακοίνωση.
• Ποιος έχει δίκιο; Τίνος αρμοδιότητα είναι τα δημοτικά Σφαγεία;
• Ξεκάθαρα: Αρμοδιότητα για την λειτουργία και τον εκσυγχρονισμό των Δημοτικών Σφαγείων, είχε και έχει ο ιδιοκτήτης τους, Δήμος Χανίων.
• Αρμοδιότητα για την άδεια λειτουργίας του, είχε η νομαρχία και έχει η αντιπεριφέρεια. Η οποία, τελικά, αποφάσισε να τα κλείσει. (Και καλώς. Επειδή, δεν γίνεται να πληρώνουμε πρόστιμα στην Ευρώπη)
• Το θέμα ήταν, και είναι, εν πολλοίς και σήμερα, ΠΟΛΙΤΙΚΟ. Ποιός όφειλε εδώ και δέκα χρόνια (από το 2004) που υπάρχουν οι αναφορές της Δ/νσης κτηνοτροφίας, να εκσυγχρονίσει τα Δημοτικά Σφαγεία, ώστε να μην χρειαστεί να φτάσουμε ΣΗΜΕΡΑ στο σημείο να τα κλείσουμε;
• Ποιός άλλος από τον ιδιοκτήτη του; Εάν, τα οκτώ τελευταία χρόνια, ο δήμος διέθετε, έστω, λίγα-λίγα κάθε χρόνο από ιδίους πόρους τα ποσά που απαιτούνταν για να τα εκσυγχρονίσει (αυτό βέβαια απαιτούσε πολιτική βούληση και σχεδιασμό), δεν θα φτάναμε σήμερα στην ανάκληση.
• Και προφανώς το γνώριζαν και οι ενδιαφερόμενοι. Που, και αυτοί έχουν ευθύνες. Επειδή, κάθε φορά που κατάφερναν να πάρουν μία …παράταση , κάθε φορά που έπαιρναν μία υπόσχεση …σώπαιναν. Δεν διεκδικούσαν ΔΗΜΟΣΙΑ (το μόνο που «καίει» τους πολιτικο-αυτοδιοικητικούς) και σταθερά τον εκσυγχρονισμό τους.
• Ευθύνες έχει και η πρώην νομαρχία; Στο βαθμό που τα πράγματα δεν έφταναν στα άκρα-όπως έγινε μόλις τα Χριστούγεννα- όχι, δεν έχει. Επειδή-προφανώς- δεν μπορούσε να τα κλείσει πέντε μέρες πριν την εκπνοή της θητείας της και χωρίς εισαγγελική παρέμβαση.
• Eίχαν ευθύνη οι κεντρικές πολιτικές ηγεσίες. Που για λόγους κακώς εννοούμενου πολιτικού κόστους δεν τα έκλειναν. Η και «πίεζαν» για …στραβά μάτια.
• Γιατί …κοπτόμαστε για τα Σφαγεία ; Μα επειδή θέλουμε να έχουμε «καθαρό» ντόπιο κρέας στο τραπέζι μας. Και επειδή, και οι κτηνοτρόφοι και οι κρεοπώλες αποτελούν κομμάτια της τοπικής μας κοινωνίας. Όταν μία «τάξη» της κοινωνίας «αρρωστήσει» αυτό είναι κολλητικό. Σε πολλά επίπεδα.
• Τι γίνεται, τώρα; Από όσα… μισόλογα, είπε ο αρμόδιος αντιδήμαρχος Χανίων κ. Μαν. Κεμεσίδης, θα αναζητηθούν τρόποι επαναλειτουργίας των Σφαγείων. Πώς; Μα με εκσυγχρονισμό τους. Δηλαδή, με εξεύρεση και διάθεση πιστώσεων. Και προφανώς είναι η μόνη λύση που μπορεί να «περπατήσει» γρήγορα. Αν βρεθούν λεφτά. Θα βρεθούν; Και μάλιστα μέχρι το …Πάσχα;
«Σκελετοί» σε ντουλάπες και ..ντουλαπάκια
• Εκτός όμως από τον … «σκελετό» των Σφαγείων, υπάρχουν και πολλοί άλλοι κρυμμένοι στην ..ντουλάπα του νέου δήμου Χανίων. Και όχι μόνο των Χανίων αλλά και άλλων δήμων, είναι αλήθεια. Θα τους …δούμε στην πορεία. Για τα Χανιά όμως, οφείλουμε να κάνουμε ένα ενδειτκικό «μνημόσυνο» σε σκελετούς που ήδη …σκάνε μύτη.
• Όπως αυτός της Δημοτικής Αγοράς. Που εδώ και χρόνια δεν κατάφερε ο ιδιοκτήτης της να της φτιάξει τα…κεραμίδια και προ ημερών πλημμύρισε πάλι. Αλήθεια, τι έγινε εκείνη η …επιτροπή για την σωτηρία της που ανακοινώθηκε σε ειδική ημερίδα στο Αρσενάλι για την Δημοτική αγορά;
• Όπως ο «σκελετός» του Παλιού νοσοκομείου που βγήκε πάλι προχθές από το ντουλάπι. Και πάλι-τι σύμπτωση!- ακούσαμε για δημιουργία κέντρου υγείας αστικού τύπου. Και η μελέτη που έχουμε παραγγείλει με τα ωραία μας 600.000 ευρώ; Θα τα πληρώσουμε;
• Τί γίνεται με τον …«σκελετό» της κυκλοφοριακής μελέτης; Σε ποιό, ακριβώς, ντουλάπι-στάδιο είναι τώρα;
• Τι γίνεται με το Στρατόπεδο Μαρκοπούλου, που μόνο ΠΟΛΙΤΙΚΗ απόφαση χρειάζεται πλέον; Λέτε να …ξανα-ντουλαπιαστεί; Γιατί, πολύ σιωπή, έχει πέσει.
• Τα Νεώρια και η διαχείρισή τους από το δήμο Χανίων θα παραμείνει σε… ντουλάπια ΥΠΠΟ;
• Αστεγοι, κοινωνικό παντοπωλείο… ντουλαπιασμένα κι αυτά, θα… αεριστούν από τον νέο δήμο Χανίων;
Για ένα «αξιακό» σύστημα
• Ενδεικτική και μόνο η αναφορά. Για να καταλήξουμε: Ποιος έχει δίκιο , τέλος πάντων; Τα χάνουμε με όσα ακούμε.
• Επειδή όλοι, ισχυρίζονται ότι έχουν δίκιο! Και ότι οι άλλοι έχουν ευθύνες! Γίνεται; Στην Ελλάδα όλα γίνονται. Το πρόβλημα είναι ότι όσα γίνονται, ΔΕΝ λέγονται. Κόρακας, κοράκου μάτι δεν βγάζει.
• Αυτή όμως η ΠΟΛΙΤΙΚΗ της αυτό και ετερο-συγκάλυψης των πολιτικο-αυτοδιοικητικών είναι που μας έφερε ως εδώ. Κανείς δεν μας «φωτίζει» για το ποιοί ακριβώς φταίνε και πού φταίνε. Αρα, λέει ο λαός, υπάρχει συνυπευθυνότητα. Και όλοι το ίδιο είναι.
• Για να ξαναμπούμε, λοιπόν, στο … «αξιακό» σύστημα που ανέφερε ο νέος δήμαρχος Χανίων κ. Μαν. Σκουλάκης στην Βουλή, οι ευθύνες δεν πρέπει να διαχέονται… αορίστως σε κυβέρνηση-περιφέρεια, δήμους.
• Πρέπει να πούμε- τοπικά κεντρικά- ονοματεπώνυμα, δ/νσεις και κατάσταση για κάθε έργο ξεχωριστά.
• Αυτό δεν ζητά ο λαός;
Δευτέρα, Ιανουαρίου 10, 2011
Με πολιτιστική …ασετυλίνη τους «Δανειστές» Το φετινό θεατρικό ποδαρικό του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κρήτης
Οκτώ Ιανουαρίου 2011. Σάββατο κι απόβραδο. Κρύο. Αλλά με πολιτιστική –πολιτισμική… ασετυλίνη την πρεμιέρα της νέας θεατρικής παραγωγής «Οι Δανειστές» του Αυγούστου Στρίντμπεργκ, το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Κρήτης (ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.Κ), έκανε …κλασικά με το δεξί το φετινό ποδαρικό της θεατρικής σεζόν. Με ένα κλασικό έργο του παγκόσμιου θεατρικού ρεπερτορίου, σκηνοθετημένο από έναν υψηλής κλάσεως σκηνοθέτη, γνωστό στην Ελλάδα και το εξωτερικό, τον Γιάννη Ιορδανίδη. Ο οποίος έχει κάνει και την μετάφραση και δραματουργική επεξεργασία της παράστασης.
--------------
• Τον Γιάννη Ιορδανίδη πλαισιώνει ένα σπουδαίων προδιαγραφών κάστ συντελεστών, που δικαίωσαν την φήμη τους όπως απέδειξε η άρτια παράσταση που είδαμε, καθώς όλοι υπερασπίστηκαν με πάθος και όραμα τους ρόλους και τα καθήκοντά τους στην παράσταση. Γι’ αυτό και οι Χανιώτες που γέμισαν ασφυκτικά την θεατρική αίθουσα του Βενιζέλειου Ωδείου Χανίων χειροκρότησαν επανειλημμένα με ενθουσιασμό:
Συντελεστές
• Τον σκηνογράφο Γιώργο Λυντζέρη, που δημιούργησε το λιτό σκηνικό θεάτρου «δωματίου» που ο ίδιος ο συγγραφέας προσδιορίζει, με φαντασία και εικαστική δεινότητα «ανοίγοντάς το», όπως λέει, σε «κοινή ηδονοβλεπτική θέα».
• Την πολύ γνωστή και επιτυχημένη συντοπίτισσα Κατερίνα Μαραγκουδάκη στο φωτισμό (που παίζει ιδιαίτερο «ρόλο» στο έργο).
• Τον βοηθό σκηνοθέτη και υπεύθυνο της μουσικής επιμέλειας Αλέξανδρο Νταβρή, γνωστό από διάφορες θεατρικές και και τηλεοπτικές παραγωγές και βέβαια τις «ψυχές» της παράστασης τους ηθοποιούς Αγάπη Μανουρά, Μιχάλη Μαρκάτη και Ζαχαρία Ρόχα.
• Όλοι αυτοί βέβαια κατάφεραν να συναντηθούν χάρις στις επιλογές του καλλιτεχνικού δ/ντή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.Κ, του Μιχάλη Αεράκη, που εδώ και μία δεκαετία , βήμα –βήμα, με σύνεση, όραμα, δουλειά, καλή οικονομική διαχείριση, καλές και πολλές προσωπικές σχέσεις με επιτυχημένους ηθοποιούς και σκηνοθέτες της χώρας αλλά και δημόσιες σχέσεις, έχει ανεβάσει το ΔΗΠΕΘΕ. Κρήτης στις 2-3 πρώτες θέσεις των ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. της χώρας.
• Γι αυτό και δεν είναι τυχαίο, ότι ο Μιχάλης Αεράκης συμμετέχει τώρα στην επιτροπή του Υπ. Πολιτισμού-Τουρισμού που θα αποφασίσει για το μέλλον των ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ όλης της χώρας. (Αυτό όμως είναι μια άλλη… κουβέντα μιας άλλης στήλης που θα την κάνουμε σύντομα. Καθώς, και το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κρήτης θα πρέπει να ενσωματωθεί στις πολιτιστικές πολιτικές των νέων «Καλλικρατικών» αυτοδιοικητικών οργάνων και βέβαια να τοποθετηθούν τα νέα όργανα διοίκησής και διαχείρισής του).
• Επίσης σημαντικό «ρόλο» παίζουν όλα αυτά τα χρόνια και σήμερα το Διοικητικό και τεχνικό προσωπικό του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. αφού για να λειτουργήσει το θέατρο σωστά χρειάζεται να συντονίζονται όλοι .
• Κλασικές και άψογες είναι και οι φωτογραφίες του Σήφη Βατσάκη, ο σχεδιασμός του προγράμματος-αφίσας από το Αλέξη Κουβαριτάκη (ΟΝ) και η ποιοτική του εκτύπωση από τις Γραφικές τέχνες Γεωρβασάκη.
• Πολύ σημαντικός βέβαια είναι και ρόλος των χορηγών του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.Κ που είναι όλα τα έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ της Κρήτης και βέβαια ο μόνιμος χρυσός χορηγός του, η ΑΝΕΚ LINES.
• Παραστάσεις: Παρασκευή-Σάββατο 9 μ.μ και Κυριακή και Δευτέρα 7.30 μ.μ.
Θυμός, απελπισία, «δανεικά», ψυχόσταση
• Ο «Δανειστές» είναι ένα «μοντέρνο» κλασικό έργο παρ’ ότι γράφτηκε το 1888. Επειδή τα συναισθήματα που περιγράφει εξακολουθούν να ταλανίζουν τις σχέσεις των δύο φύλων και των ανθρώπων γενικότερα. Ακόμα, το «τρίγωνο» του Στρίντμπεργκ δεν είναι μόνο το συνηθισμένο «Ιψενικό τρίγωνο». Είναι και τρίγωνο «κοινών» συναισθημάτων.
• Οι ήρωες του έργου, ξεχειλίζουν από θυμό – από όλους προς όλους – και από το δίδυμο αδελφάκι του θυμού, την απελπισία.
• Ο Ζαχαρίας Ρόχας έχει την τύχη να παίζει τον πιο αβανταδόρικο ρόλο του έργου, τον Γκούσταβ, πρώην σύζυγο της Θέκλας – είναι ο μόνος που γνωρίζει σε όλο το έργο τι συμβαίνει, και κινεί τα νήματα ώστε να καταστρέψει το ζευγάρι και να πάρει την εκδίκησή του. Αλλά και ο ρόλος πραγματικά ευτυχεί στην απόδοσή του από τον ηθοποιό, που με μαστοριά καθοδηγεί τους πρώην θύτες και νυν θύματά του στην καταστροφή, χωρίς να χάνει την ευκαιρία να γίνεται υπέροχα σαρκαστικός αλλά κυρίως χωρίς να ξεχνάει, και να μεταδίδει υποδόρια στο κοινό σε κάθε στιγμή του έργου, την βαθύτερη δική του συντριβή που τον οδηγεί στις πράξεις τους. Στην τελική του αναμέτρηση με την πρώην γυναίκα του, χωρίς να καταφύγει καθόλου σε συναισθηματισμούς, δείχνει επιτέλους και με λόγια πόσο τσακισμένος είναι και ο ίδιος.
• Ο Μιχάλης Μαρκάτης παίζει πειστικά και σε κάποιες στιγμές σπαρακτικά τον Άντολφ, τον αδύναμο και αξιοθρήνητο πλέον, μετά από κάποια χρόνια γάμου με την Θέκλα, νυν σύζυγο. Άδειος πια από καλλιτεχνική έμπνευση και βλέποντας την γυναίκα του να απομακρύνεται, ο Άντολφ αισθάνεται ανήμπορος, ανάπηρος όχι μόνο σωματικά αλλά και ψυχικά. Προσωπική μας επιθυμία θα ήταν ο καλός ηθοποιός να «κουβαλούσε» λιγότερο την συντριβή του εξωτερικά – η εσωτερική συντριβή συχνά είναι πολύ συγκλονιστικότερη της εξωτερικής. Κάτι τέτοιο βέβαια θα απαιτούσε μια πολύ δύσκολη ισορροπία με το ίδιο το κείμενο του Στρίντμπεργκ, που απαιτεί από τον Άντολφ να δηλώνει την εσωτερική του διάλυση.
• Παρά τους δύο πολύ ενδιαφέροντες αντρικούς χαρακτήρες, το σκηνοθετικό στοίχημα του έργου παίζεται πάνω στον ρόλο της γυναίκας-βαμπ, που ενώ τους είναι τόσο απαραίτητη ταυτόχρονα διαλύει τους δύο άντρες της ζωής της. Η αμερικάνικη αργκό «βαμπ» ταιριάζει πολύ περισσότερο στον χαρακτήρα της Θέκλας από το γαλλικό «φαμ φατάλ», αφού η Θέκλα δεν είναι απλά μια μοιραία γυναίκα αλλά ένα βαμπίρ (συντομογραφία του οποίου αποτελεί το βαμπ), μια γυναίκα που πίνει το αίμα των αντρών για να κερδίζει σε γνώσεις, κοινωνική θέση, προώθηση της καριέρας της, και κυρίως νιότη. Κι όταν πάρει ότι έχει κάθε άντρας να της δώσει, τον εγκαταλείπει για τον επόμενο. Ο σκηνοθέτης Γιάννης Ιορδανίδης κερδίζει το στοίχημα – ένα ακόμα, στην μεγάλη καριέρα του στην Ελλάδα και στην Ευρώπη – αφού η Αγάπη Μανουρά, που ερμηνεύει την Θέκλα υπηρετεί απόλυτα τον μισογυνισμό του Στρίντμπεργκ. Η γυναίκα που βλέπουμε επί σκηνής δεν είναι άδεια από συναισθήματα – αντίθετα, αγαπάει και τον πρώην και τον νυν
σύζυγό της. Αλλά τους αγαπάει όσο μπορεί η ίδια να αγαπήσει, δηλαδή πάντα λιγότερο απ’ ότι αγαπάει τον εαυτό της – ούτε καν η γέννηση του παιδιού της δεν την έκανε να βάλει τον εαυτό της σε δεύτερη μοίρα. Ο δικός της θυμός απευθύνεται κυρίως στην ίδια της τη φύση – που την κάνει να νιώθει ελλιπής, να έχει ανάγκη από την αντρική επιβεβαίωση και στήριξη. Στο έργο του Στρίντμπεργκ οι άντρες δανείζουν συνεχώς και στο τέλος ανακαλύπτουν πως ποτέ δεν θα πάρουν πίσω από την γυναίκα εξ’ ολοκλήρου το χρέος. Και αυτό τους οδηγεί στην καταστροφή.
Η αιχμηρότητα των λέξεων
• Το έργο «Δανειστές» είναι ένα δύσκολο έργο του κλασικού ρεπερτορίου. Ρεπερτόριο το οποίο τα ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. έχουν και εκπαιδευτική και καλλιτεχνική υποχρέωση να ανεβάζουν. Είναι ένα έργο με ακατάπαυστο διάλογο, ο οποίος όμως δεν κουράζει αφού η αυτό-ανάλυση και τα «ψυχικά» δάνεια των τριών ανθρώπων, έτσι όπως αναλύονται μέσα από την αιχμηρότητα των λέξεων, κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον για την συνέχεια.
• Η «αιχμηρότητα των λέξεων», λοιπόν, είναι και ο τίτλος του σημειώματος του σκηνοθέτη Γιάννη Ιοαρδανίδη, στο πρόγραμμα του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.Κ.
• «Αν στους «Δανειστές» του Στρίντμπεργκ, γράφει, ενυπάρχει η ανάγκη ενός εγκλήματος συνοδευόμενη από τον παροξυσμό του συναισθήματος, στα πρωτογενή υλικά του δημιουργού τους, διακρίνει κανείς την εφαρμογή του μηχανισμού μιας ιστορίας μυστηρίου.
• Ενας «προμελετημένος» θάνατος που αυτοσχεδιάζεται και του οποίου το κίνητρο παραμένει ανεξιχνίαστο και το όπλο του εγκλήματος ανεντόπιστο, αφού δεν είναι άλλο από τις λέξεις. Οι λέξεις θα διαπράξουν το έγκλημα.Ενας πρώην σύζυγος χειραγωγεί τον αντικαταστάτη του-ο οποίος φυσικά δεν τον γνωρίζει-και τον παρασύρει στο λαβύρινθο της αμφιβολίας, για το αν η γυναίκα του είναι πιστή.
• Στην τραγική αυτή κωμωδία του Στρίντμπεργκ-όπως την χαρακτήριζε ο ίδιος-δεν υπάρχει η παρηγοριά που προσφέρει το ακαθόριστο των αισθήσεων, υπάρχει μόνο-μέσα από την αιχμηρότητα των λέξεων- η εγκληματική παράνοια και η αναπόφευκτη έκφανση του τραγικού»
Τραγικο-κωμική ψυχοστασία
• Ως «Τραγικο-κωμική ψυχοστασία- Ο «μισογυνισμός» ενός γυναικολάτρη» χαρακτηρίζει ο Μάριος Πλωρίτης τους «Δανειστές» όπως αναφέρεται στο πρόγραμμα του θεάτρου «Διονύσια» όταν ανέβηκε εκεί το 1994-95.
• «Βάσει και μορφή των «Δανειστών», γράφει, είναι το πιο απλό γεωμετρικό σχήμα, το τρίγωνο-όπως έχει αναχθεί σε σύμβολο, σε «σημαίνον» μιας σχέσης κοινότατης, τόσο στη ζωή όσο και στη λογοτεχνία: της σχέσης ανάμεσα σε τρία πρόσωπα, που το ένα τους (η γυναίκα) διεκδικείται από τα δύο άλλα (τον σύζυγο και εραστή), με όσες παραλλαγές σε φύλο και χιασμούς μπορεί κανείς να επινοήσει… Ο Στρίντμπεργκ έχει χρησιμοποιήσει συχνά αυτό το σχήμα-με τον δικό του εκρηκτικό τρόπο. Σε κανένα άλλο έργο του, όμως, αυτός ο «τριασμός», αυτή η κυριαρχία του «μαγικού» αριθμού Τρία, δεν είναι τόσο απόλυτη όσο στους Δανειστές: εδώ δεν ευπάρχουν παρά τρία πρόσωπα, τρία βασικά έπιπλα, τρεις διάλογοι (αλλά σε τούτους, το τρίτο πρόσωπο είναι διαρκώς «παρόν-απόν»)… Γι’ αυτό ίσως ο Στρίντμπεργκ ονόμαζε τους «Δανειστές» το «πιο αγαπημένο του έργο» και το πιο «μοντέρνο»-καθώς φτάνει στο μέγιστο του πάθους με την πιο ακραία γεωμετρική λιτότητα προσώπων, λόγου, «όψης»….. «Ο μισογυνισμός μου, δηλώνει ο Στρίντμπεργκ, είναι καθαρά θεωρητικός, επειδή δεν μπορώ να ζήσω χωρίς την συντροφιά των γυναικών…»
• «… Με τους «Δανειστές» ο Στρίντμπεργκ επιχειρεί μια «ψυχοστασία», ένα ζύγιασμα ψυχών, όπου στην πλάστιγγα μπαίνει και η δική του ψυχή. ….Την «ψυχοστασία» των «Δανειστών» την ονομάζει τραγικοκωμωδία»…..
Στα άκρα
• Ο πρώην νομάρχης Χανίων και Προεδρεύων Αντιπρόεδρος του Χρυσού χορηγού ANEK LINES, Γ. Κατσανεβάκης , προλογίζοντας τους «Δανειστές» γράφει -μεταξύ άλλων- χαρακτηριστικά:
• «…Η αδιάκοπη μάχη ανάμεσα στο θηλυκό και το αρσενικό φτάνει στα άκρα. Τα πάθη και οι έννοιες περιπλέκονται σε ένα λαβυρινθώδες κυνηγητό. Οι χαρακτήρες λειτουργούν πέρα από κάθε ηθογραφικό περιορισμό. Ο καθένας τους διεκδικεί τι δίκιο του, αναζητά το εγώ του, συγκρούεται με το παρελθόν του, απαιτεί να του επιστραφούν τα ψυχικά του δάνεια, «χτυπά» αδυσώπητα το αντίθετο φύλο, τον μεγάλο «εχθρό» του. Οι ήρωες γυρεύουν απεγνωσμένα τον έρωτα και την αγάπη. Θηρευτές και θηράματα αλλάζουν ρόλους σε ένα κυνήγι αδυσώπητο. Τα πάντα συμβαίνουν μέσα στην ανθρώπινη ψυχή, που κινείται στο πιο αδιέξοδο σχήμα: το τρίγωνο, σ’ ένα αγώνα μέχρι τελικής πτώσης…»
--------------
• Τον Γιάννη Ιορδανίδη πλαισιώνει ένα σπουδαίων προδιαγραφών κάστ συντελεστών, που δικαίωσαν την φήμη τους όπως απέδειξε η άρτια παράσταση που είδαμε, καθώς όλοι υπερασπίστηκαν με πάθος και όραμα τους ρόλους και τα καθήκοντά τους στην παράσταση. Γι’ αυτό και οι Χανιώτες που γέμισαν ασφυκτικά την θεατρική αίθουσα του Βενιζέλειου Ωδείου Χανίων χειροκρότησαν επανειλημμένα με ενθουσιασμό:
Συντελεστές
• Τον σκηνογράφο Γιώργο Λυντζέρη, που δημιούργησε το λιτό σκηνικό θεάτρου «δωματίου» που ο ίδιος ο συγγραφέας προσδιορίζει, με φαντασία και εικαστική δεινότητα «ανοίγοντάς το», όπως λέει, σε «κοινή ηδονοβλεπτική θέα».
• Την πολύ γνωστή και επιτυχημένη συντοπίτισσα Κατερίνα Μαραγκουδάκη στο φωτισμό (που παίζει ιδιαίτερο «ρόλο» στο έργο).
• Τον βοηθό σκηνοθέτη και υπεύθυνο της μουσικής επιμέλειας Αλέξανδρο Νταβρή, γνωστό από διάφορες θεατρικές και και τηλεοπτικές παραγωγές και βέβαια τις «ψυχές» της παράστασης τους ηθοποιούς Αγάπη Μανουρά, Μιχάλη Μαρκάτη και Ζαχαρία Ρόχα.
• Όλοι αυτοί βέβαια κατάφεραν να συναντηθούν χάρις στις επιλογές του καλλιτεχνικού δ/ντή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.Κ, του Μιχάλη Αεράκη, που εδώ και μία δεκαετία , βήμα –βήμα, με σύνεση, όραμα, δουλειά, καλή οικονομική διαχείριση, καλές και πολλές προσωπικές σχέσεις με επιτυχημένους ηθοποιούς και σκηνοθέτες της χώρας αλλά και δημόσιες σχέσεις, έχει ανεβάσει το ΔΗΠΕΘΕ. Κρήτης στις 2-3 πρώτες θέσεις των ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. της χώρας.
• Γι αυτό και δεν είναι τυχαίο, ότι ο Μιχάλης Αεράκης συμμετέχει τώρα στην επιτροπή του Υπ. Πολιτισμού-Τουρισμού που θα αποφασίσει για το μέλλον των ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ όλης της χώρας. (Αυτό όμως είναι μια άλλη… κουβέντα μιας άλλης στήλης που θα την κάνουμε σύντομα. Καθώς, και το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κρήτης θα πρέπει να ενσωματωθεί στις πολιτιστικές πολιτικές των νέων «Καλλικρατικών» αυτοδιοικητικών οργάνων και βέβαια να τοποθετηθούν τα νέα όργανα διοίκησής και διαχείρισής του).
• Επίσης σημαντικό «ρόλο» παίζουν όλα αυτά τα χρόνια και σήμερα το Διοικητικό και τεχνικό προσωπικό του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. αφού για να λειτουργήσει το θέατρο σωστά χρειάζεται να συντονίζονται όλοι .
• Κλασικές και άψογες είναι και οι φωτογραφίες του Σήφη Βατσάκη, ο σχεδιασμός του προγράμματος-αφίσας από το Αλέξη Κουβαριτάκη (ΟΝ) και η ποιοτική του εκτύπωση από τις Γραφικές τέχνες Γεωρβασάκη.
• Πολύ σημαντικός βέβαια είναι και ρόλος των χορηγών του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.Κ που είναι όλα τα έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ της Κρήτης και βέβαια ο μόνιμος χρυσός χορηγός του, η ΑΝΕΚ LINES.
• Παραστάσεις: Παρασκευή-Σάββατο 9 μ.μ και Κυριακή και Δευτέρα 7.30 μ.μ.
Θυμός, απελπισία, «δανεικά», ψυχόσταση
• Ο «Δανειστές» είναι ένα «μοντέρνο» κλασικό έργο παρ’ ότι γράφτηκε το 1888. Επειδή τα συναισθήματα που περιγράφει εξακολουθούν να ταλανίζουν τις σχέσεις των δύο φύλων και των ανθρώπων γενικότερα. Ακόμα, το «τρίγωνο» του Στρίντμπεργκ δεν είναι μόνο το συνηθισμένο «Ιψενικό τρίγωνο». Είναι και τρίγωνο «κοινών» συναισθημάτων.
• Οι ήρωες του έργου, ξεχειλίζουν από θυμό – από όλους προς όλους – και από το δίδυμο αδελφάκι του θυμού, την απελπισία.
• Ο Ζαχαρίας Ρόχας έχει την τύχη να παίζει τον πιο αβανταδόρικο ρόλο του έργου, τον Γκούσταβ, πρώην σύζυγο της Θέκλας – είναι ο μόνος που γνωρίζει σε όλο το έργο τι συμβαίνει, και κινεί τα νήματα ώστε να καταστρέψει το ζευγάρι και να πάρει την εκδίκησή του. Αλλά και ο ρόλος πραγματικά ευτυχεί στην απόδοσή του από τον ηθοποιό, που με μαστοριά καθοδηγεί τους πρώην θύτες και νυν θύματά του στην καταστροφή, χωρίς να χάνει την ευκαιρία να γίνεται υπέροχα σαρκαστικός αλλά κυρίως χωρίς να ξεχνάει, και να μεταδίδει υποδόρια στο κοινό σε κάθε στιγμή του έργου, την βαθύτερη δική του συντριβή που τον οδηγεί στις πράξεις τους. Στην τελική του αναμέτρηση με την πρώην γυναίκα του, χωρίς να καταφύγει καθόλου σε συναισθηματισμούς, δείχνει επιτέλους και με λόγια πόσο τσακισμένος είναι και ο ίδιος.
• Ο Μιχάλης Μαρκάτης παίζει πειστικά και σε κάποιες στιγμές σπαρακτικά τον Άντολφ, τον αδύναμο και αξιοθρήνητο πλέον, μετά από κάποια χρόνια γάμου με την Θέκλα, νυν σύζυγο. Άδειος πια από καλλιτεχνική έμπνευση και βλέποντας την γυναίκα του να απομακρύνεται, ο Άντολφ αισθάνεται ανήμπορος, ανάπηρος όχι μόνο σωματικά αλλά και ψυχικά. Προσωπική μας επιθυμία θα ήταν ο καλός ηθοποιός να «κουβαλούσε» λιγότερο την συντριβή του εξωτερικά – η εσωτερική συντριβή συχνά είναι πολύ συγκλονιστικότερη της εξωτερικής. Κάτι τέτοιο βέβαια θα απαιτούσε μια πολύ δύσκολη ισορροπία με το ίδιο το κείμενο του Στρίντμπεργκ, που απαιτεί από τον Άντολφ να δηλώνει την εσωτερική του διάλυση.
• Παρά τους δύο πολύ ενδιαφέροντες αντρικούς χαρακτήρες, το σκηνοθετικό στοίχημα του έργου παίζεται πάνω στον ρόλο της γυναίκας-βαμπ, που ενώ τους είναι τόσο απαραίτητη ταυτόχρονα διαλύει τους δύο άντρες της ζωής της. Η αμερικάνικη αργκό «βαμπ» ταιριάζει πολύ περισσότερο στον χαρακτήρα της Θέκλας από το γαλλικό «φαμ φατάλ», αφού η Θέκλα δεν είναι απλά μια μοιραία γυναίκα αλλά ένα βαμπίρ (συντομογραφία του οποίου αποτελεί το βαμπ), μια γυναίκα που πίνει το αίμα των αντρών για να κερδίζει σε γνώσεις, κοινωνική θέση, προώθηση της καριέρας της, και κυρίως νιότη. Κι όταν πάρει ότι έχει κάθε άντρας να της δώσει, τον εγκαταλείπει για τον επόμενο. Ο σκηνοθέτης Γιάννης Ιορδανίδης κερδίζει το στοίχημα – ένα ακόμα, στην μεγάλη καριέρα του στην Ελλάδα και στην Ευρώπη – αφού η Αγάπη Μανουρά, που ερμηνεύει την Θέκλα υπηρετεί απόλυτα τον μισογυνισμό του Στρίντμπεργκ. Η γυναίκα που βλέπουμε επί σκηνής δεν είναι άδεια από συναισθήματα – αντίθετα, αγαπάει και τον πρώην και τον νυν
σύζυγό της. Αλλά τους αγαπάει όσο μπορεί η ίδια να αγαπήσει, δηλαδή πάντα λιγότερο απ’ ότι αγαπάει τον εαυτό της – ούτε καν η γέννηση του παιδιού της δεν την έκανε να βάλει τον εαυτό της σε δεύτερη μοίρα. Ο δικός της θυμός απευθύνεται κυρίως στην ίδια της τη φύση – που την κάνει να νιώθει ελλιπής, να έχει ανάγκη από την αντρική επιβεβαίωση και στήριξη. Στο έργο του Στρίντμπεργκ οι άντρες δανείζουν συνεχώς και στο τέλος ανακαλύπτουν πως ποτέ δεν θα πάρουν πίσω από την γυναίκα εξ’ ολοκλήρου το χρέος. Και αυτό τους οδηγεί στην καταστροφή.
Η αιχμηρότητα των λέξεων
• Το έργο «Δανειστές» είναι ένα δύσκολο έργο του κλασικού ρεπερτορίου. Ρεπερτόριο το οποίο τα ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. έχουν και εκπαιδευτική και καλλιτεχνική υποχρέωση να ανεβάζουν. Είναι ένα έργο με ακατάπαυστο διάλογο, ο οποίος όμως δεν κουράζει αφού η αυτό-ανάλυση και τα «ψυχικά» δάνεια των τριών ανθρώπων, έτσι όπως αναλύονται μέσα από την αιχμηρότητα των λέξεων, κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον για την συνέχεια.
• Η «αιχμηρότητα των λέξεων», λοιπόν, είναι και ο τίτλος του σημειώματος του σκηνοθέτη Γιάννη Ιοαρδανίδη, στο πρόγραμμα του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.Κ.
• «Αν στους «Δανειστές» του Στρίντμπεργκ, γράφει, ενυπάρχει η ανάγκη ενός εγκλήματος συνοδευόμενη από τον παροξυσμό του συναισθήματος, στα πρωτογενή υλικά του δημιουργού τους, διακρίνει κανείς την εφαρμογή του μηχανισμού μιας ιστορίας μυστηρίου.
• Ενας «προμελετημένος» θάνατος που αυτοσχεδιάζεται και του οποίου το κίνητρο παραμένει ανεξιχνίαστο και το όπλο του εγκλήματος ανεντόπιστο, αφού δεν είναι άλλο από τις λέξεις. Οι λέξεις θα διαπράξουν το έγκλημα.Ενας πρώην σύζυγος χειραγωγεί τον αντικαταστάτη του-ο οποίος φυσικά δεν τον γνωρίζει-και τον παρασύρει στο λαβύρινθο της αμφιβολίας, για το αν η γυναίκα του είναι πιστή.
• Στην τραγική αυτή κωμωδία του Στρίντμπεργκ-όπως την χαρακτήριζε ο ίδιος-δεν υπάρχει η παρηγοριά που προσφέρει το ακαθόριστο των αισθήσεων, υπάρχει μόνο-μέσα από την αιχμηρότητα των λέξεων- η εγκληματική παράνοια και η αναπόφευκτη έκφανση του τραγικού»
Τραγικο-κωμική ψυχοστασία
• Ως «Τραγικο-κωμική ψυχοστασία- Ο «μισογυνισμός» ενός γυναικολάτρη» χαρακτηρίζει ο Μάριος Πλωρίτης τους «Δανειστές» όπως αναφέρεται στο πρόγραμμα του θεάτρου «Διονύσια» όταν ανέβηκε εκεί το 1994-95.
• «Βάσει και μορφή των «Δανειστών», γράφει, είναι το πιο απλό γεωμετρικό σχήμα, το τρίγωνο-όπως έχει αναχθεί σε σύμβολο, σε «σημαίνον» μιας σχέσης κοινότατης, τόσο στη ζωή όσο και στη λογοτεχνία: της σχέσης ανάμεσα σε τρία πρόσωπα, που το ένα τους (η γυναίκα) διεκδικείται από τα δύο άλλα (τον σύζυγο και εραστή), με όσες παραλλαγές σε φύλο και χιασμούς μπορεί κανείς να επινοήσει… Ο Στρίντμπεργκ έχει χρησιμοποιήσει συχνά αυτό το σχήμα-με τον δικό του εκρηκτικό τρόπο. Σε κανένα άλλο έργο του, όμως, αυτός ο «τριασμός», αυτή η κυριαρχία του «μαγικού» αριθμού Τρία, δεν είναι τόσο απόλυτη όσο στους Δανειστές: εδώ δεν ευπάρχουν παρά τρία πρόσωπα, τρία βασικά έπιπλα, τρεις διάλογοι (αλλά σε τούτους, το τρίτο πρόσωπο είναι διαρκώς «παρόν-απόν»)… Γι’ αυτό ίσως ο Στρίντμπεργκ ονόμαζε τους «Δανειστές» το «πιο αγαπημένο του έργο» και το πιο «μοντέρνο»-καθώς φτάνει στο μέγιστο του πάθους με την πιο ακραία γεωμετρική λιτότητα προσώπων, λόγου, «όψης»….. «Ο μισογυνισμός μου, δηλώνει ο Στρίντμπεργκ, είναι καθαρά θεωρητικός, επειδή δεν μπορώ να ζήσω χωρίς την συντροφιά των γυναικών…»
• «… Με τους «Δανειστές» ο Στρίντμπεργκ επιχειρεί μια «ψυχοστασία», ένα ζύγιασμα ψυχών, όπου στην πλάστιγγα μπαίνει και η δική του ψυχή. ….Την «ψυχοστασία» των «Δανειστών» την ονομάζει τραγικοκωμωδία»…..
Στα άκρα
• Ο πρώην νομάρχης Χανίων και Προεδρεύων Αντιπρόεδρος του Χρυσού χορηγού ANEK LINES, Γ. Κατσανεβάκης , προλογίζοντας τους «Δανειστές» γράφει -μεταξύ άλλων- χαρακτηριστικά:
• «…Η αδιάκοπη μάχη ανάμεσα στο θηλυκό και το αρσενικό φτάνει στα άκρα. Τα πάθη και οι έννοιες περιπλέκονται σε ένα λαβυρινθώδες κυνηγητό. Οι χαρακτήρες λειτουργούν πέρα από κάθε ηθογραφικό περιορισμό. Ο καθένας τους διεκδικεί τι δίκιο του, αναζητά το εγώ του, συγκρούεται με το παρελθόν του, απαιτεί να του επιστραφούν τα ψυχικά του δάνεια, «χτυπά» αδυσώπητα το αντίθετο φύλο, τον μεγάλο «εχθρό» του. Οι ήρωες γυρεύουν απεγνωσμένα τον έρωτα και την αγάπη. Θηρευτές και θηράματα αλλάζουν ρόλους σε ένα κυνήγι αδυσώπητο. Τα πάντα συμβαίνουν μέσα στην ανθρώπινη ψυχή, που κινείται στο πιο αδιέξοδο σχήμα: το τρίγωνο, σ’ ένα αγώνα μέχρι τελικής πτώσης…»
Σάββατο, Ιανουαρίου 08, 2011
Ζείδωρο πολυπολιτισμικό οξυγόνο
οι απολαυστικές "Αθιβολές της Ασηγωνιώτικης Ρίζας"
του Σήφη Ι Πετράκη
Αση-Γωνιώτης αναντάμ παπαντάμ. Γέννημα θρέμμα της Αση –Γωνιάς και ο ίδιος. Έχει ήδη αποθησαυρίσει σε τρία βιβλία του αληθινές ιστορίες, θρύλους, παραδόσεις, ήθη, έθιμα του χωριού του. Το τελευταίο (τέταρτο) που μόλις εκδόθηκε με τίτλο «Ορεινές Μαδαρίτικες Αθιβολές τσ’ Αση-Γωνιώτικης Ρίζας» έχει ακόμα την μυρωδιά του από το μελάνι του τυπογραφείου.
Ωστόσο, όσο η μυρωδιά του μελανιού ατονεί, τόσο οι «μυρωδιές» των αθιβολών θα παραμένουν και θα «αρωματίζουν» μόνιμα με άρωμα ανόθευτης παράδοσης την Αση-Γωνιώτικη – Χανιώτικη– Κρητική λαογραφική βιβλιογραφία μας.
------------
• Όπως γίνεται και με τα τρία πρώτα βιβλία του. Που όσο «μαρουβίζουν» τόσο αναγνωρίζεται πόσο παραδοσιακά «μυρίζουν» και γλυκο-ποτίζουν σύγχρονους και βέβαια μελλοντικούς αναγνώστες. Και αυτό το επιβεβαιώνει και ο έπαινος της Ακαδημίας Αθηνών για το προηγούμενο βιβλίο του «Ιστορίες τσ’ Αση-Γωνιώτικης Ρίζας».
• Κυρίως όμως το επιβεβαιώνει ο καταγεγραμμένος ενθουσιασμός και εκτίμηση ανθρώπων των γραμμάτων και των τεχνών, πολιτικών και αυτοδιοικητικών, που έχουν σχολιάσει δημόσια και ιδιωτικά τις «ιστορίες» και τώρα τις «αθιβολές» του Σήφη Πετράκη. Πολλές από τις οποίες, οφείλουμε να καταγράψουμε, αποκτούν ξεχωριστή ζωντάνια καθώς εμπνέουν εικαστικά, όπως και οι «ιστορίες», τον αδελφό του Χρήστο Πετράκη. Ο οποίος στο ίδιο βιβλίο, αναπαριστά με σκίτσα του πολλά από τα σπαρταριστά στιγμιότυπα των «αθιβολών».
Ζείδωρο οξυγόνο
• Τις οποίες «αθιβολές», αυτή τη φορά προλογίζει ο πρώην νομάρχης Χανίων κ. Γεώργιος Κατσανεβάκης. Γλαφυρός και παραστατικός και ο ίδιος. Ο οποίος παραθέτει, επίσης, μια αληθινή ιστορία με μαθητές, που έζησε ως νομάρχης Χανίων και δείχνει (δια της υπερβολής των παιδιών) ότι οι ισχυρές Ρίζες της παράδοσης στην Ασή Γωνιά, κατισχύουν ακόμα και της αγάπης που όλοι οι νέοι έχουν για την σύγχρονη τεχνολογία και ανέσεις του ζην.
• Είναι σαν ένα ξεχωριστό DNA μιας φούχτας ανθρώπων που επιμένει να κρατηθεί ζωντανό.
• Και καταλήγει, σχετικά, μετά την ιστορία του, ο Γ. Κατσανεβάκης : «Θέλετε καλύτερη απόδειξη-έστω και με υπερβολή- της αγάπης του Αση-Γωνιώτη για τις συνήθειες, δηλαδή τις παραδόσεις του τόπου του; Και το σπουδαιότερο: αυτό είναι αποτέλεσμα ελεύθερης προσωπικής προτίμησης και όχι εξωτερικού πειθαναγκασμού και υποχρέωσης. … Ο ανόθευτος και γεμάτος εκφραστικότητα λαϊκός μας πολιτισμός δεν είναι, με έντονη και διακριτή ιστορική συνέχεια, στα θεμέλια του Ελληνικού κόσμου; Η Ασή Γωνιά αναπνέει στην όμορφη καθημερινότητά της αυτό το ζείδωρο οξυγόνο. Θεματοφύλακας αυτών των αξιών του λαϊκού πολιτισμού της αναδεικνύεται για ακόμα μία φορά ο ρέκτης Σήφης Πετράκης…Τα σκίτσα του αδελφού του Χρήστου επικυρώνουν την Κρητική σκέψη του Σήφη και επιβεβαιώνουν την, με παραδοσιακές αξίες, υπέροχη κοινή τους ανατροφή»
Πολιτισμικό διατηρητέο…DNA
• Οι νέες «αθιβολές» Σήφη Πετράκη συμπληρώνουν τις προηγούμενες «ιστορίες» της Ασή-Γωνιάς. Συμπληρώνουν τις αναμνήσεις του ίδιου από την ζωή του στο χωριό και βέβαια από τον οικογενειακό του και τον κοινωνικό περίγυρο του χωριού. Αλλά όχι μόνο. Επεκτείνονται και σε ιστορίες Αση-Γωνιωτών εκτός Ασή-Γωνιάς. Ιστορίες στις οποίες «εμπλέκονται» μοιραία και άλλα γύρω χωριά και η πόλη των Χανίων, η Κρήτη, οι πόλεμοι της πατρίδας. Όλα μέσα από την οπτική και το πολιτισμικό DNA του ίδιου και άλλων Αση-Γωνιωτών.
• Οι, περίπου, πενήντα αυτοτελείς «αθιβολές» αφορούν τόσο σε παλιά όσο και σύγχρονα γεγονότα. Καταγράφεται, κυρίως, η ζωή και η παράδοση, τα ήθη και τα έθιμα σε σχέση με την κτηνοτροφία. Αλλά και τα πάθη και η καρτερία των ανθρώπων της ρίζας που επιμένουν σε παραδοσιακές αξίες ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ. Οι αθιβολές του, σε σύγχρονες ιστορίες και σύγχρονες αλλά και παραδοσιακές γιορτές και συνήθειες, επιβεβαιώνουν την σημερινή αυθεντικότητα των παραδόσεων της Αση-Γωνιώτικης Ρίζας και προοιωνίζονται και την μελλοντική της συνέχεια.
• Τι να πρωτοθαυμάσεις; Τον ιδιωματικό λόγο που ξέρει και διατηρεί και μεταφέρει ανόθευτο ο συγγραφέας; Το ηθογραφικό στοιχείο ; Την παραστατικότητα των εικόνων; Τις περιγραφές; Τα γλαφυρά τοπωνύμια; Τα χαρακτηριστικά παρατσούκλια δίπλα από τα ονόματα των χωριανών;
• Τι να πρωτο-ανθολογίσεις ενδεικτικά; Τις «Χριστουγεννιάτικες Ιστορίες» και εκείνη «Σα ντο καλό το χρόνο απού κατεβαίνει από το Γκουντουλόπρινο»; Την «Στέρνα του Μπλυμοσήφη στη «βίγλα» στο Καταγόρι τσ’ Ασή Γωνιάς»; Την προσωπική «περιπέτεια» «Βόλιτα στην Μαδάρα γυρεύοντας μαλοτήρα»; Το «Ο Μαθιός, η ζωή στο μιτάτο και τα σύκα του μπάρμπα Μάρκου στου Κρομμύδη τη βρύση» ; Το νάκλι με την κλεμμένη - από δυο παιδιά- κονσέρβα από το «Παντοπωλείον η Ειλικρίνεια» του μπάρμπα –Γιάννη (του πατέρα του); Που …ακάτεχα να την ανοίξουν, την τρύπησαν ήπιαν το …ζουμί της και πέταξαν το ψάρι;
• Με το νέο του βιβλίο ο Σήφης Πετράκης προσθέτει ένα ακόμα ανεκτίμητο ψηφιδωτό στο λαϊκό μας πολιτισμό. Μια ακόμα καταγραφή της άϋλης πολιτιστικής κληρονομιάς μας όπως συνεχίζεται μέχρι και σήμερα στην Ασή Γωνιά και όπως την συνεχίζουν οι Ασηγωνιώτες όπου γης ακόμα κι αν δεν ζουν πλέον μόνιμα εκεί.
του Σήφη Ι Πετράκη
Αση-Γωνιώτης αναντάμ παπαντάμ. Γέννημα θρέμμα της Αση –Γωνιάς και ο ίδιος. Έχει ήδη αποθησαυρίσει σε τρία βιβλία του αληθινές ιστορίες, θρύλους, παραδόσεις, ήθη, έθιμα του χωριού του. Το τελευταίο (τέταρτο) που μόλις εκδόθηκε με τίτλο «Ορεινές Μαδαρίτικες Αθιβολές τσ’ Αση-Γωνιώτικης Ρίζας» έχει ακόμα την μυρωδιά του από το μελάνι του τυπογραφείου.
Ωστόσο, όσο η μυρωδιά του μελανιού ατονεί, τόσο οι «μυρωδιές» των αθιβολών θα παραμένουν και θα «αρωματίζουν» μόνιμα με άρωμα ανόθευτης παράδοσης την Αση-Γωνιώτικη – Χανιώτικη– Κρητική λαογραφική βιβλιογραφία μας.
------------
• Όπως γίνεται και με τα τρία πρώτα βιβλία του. Που όσο «μαρουβίζουν» τόσο αναγνωρίζεται πόσο παραδοσιακά «μυρίζουν» και γλυκο-ποτίζουν σύγχρονους και βέβαια μελλοντικούς αναγνώστες. Και αυτό το επιβεβαιώνει και ο έπαινος της Ακαδημίας Αθηνών για το προηγούμενο βιβλίο του «Ιστορίες τσ’ Αση-Γωνιώτικης Ρίζας».
• Κυρίως όμως το επιβεβαιώνει ο καταγεγραμμένος ενθουσιασμός και εκτίμηση ανθρώπων των γραμμάτων και των τεχνών, πολιτικών και αυτοδιοικητικών, που έχουν σχολιάσει δημόσια και ιδιωτικά τις «ιστορίες» και τώρα τις «αθιβολές» του Σήφη Πετράκη. Πολλές από τις οποίες, οφείλουμε να καταγράψουμε, αποκτούν ξεχωριστή ζωντάνια καθώς εμπνέουν εικαστικά, όπως και οι «ιστορίες», τον αδελφό του Χρήστο Πετράκη. Ο οποίος στο ίδιο βιβλίο, αναπαριστά με σκίτσα του πολλά από τα σπαρταριστά στιγμιότυπα των «αθιβολών».
Ζείδωρο οξυγόνο
• Τις οποίες «αθιβολές», αυτή τη φορά προλογίζει ο πρώην νομάρχης Χανίων κ. Γεώργιος Κατσανεβάκης. Γλαφυρός και παραστατικός και ο ίδιος. Ο οποίος παραθέτει, επίσης, μια αληθινή ιστορία με μαθητές, που έζησε ως νομάρχης Χανίων και δείχνει (δια της υπερβολής των παιδιών) ότι οι ισχυρές Ρίζες της παράδοσης στην Ασή Γωνιά, κατισχύουν ακόμα και της αγάπης που όλοι οι νέοι έχουν για την σύγχρονη τεχνολογία και ανέσεις του ζην.
• Είναι σαν ένα ξεχωριστό DNA μιας φούχτας ανθρώπων που επιμένει να κρατηθεί ζωντανό.
• Και καταλήγει, σχετικά, μετά την ιστορία του, ο Γ. Κατσανεβάκης : «Θέλετε καλύτερη απόδειξη-έστω και με υπερβολή- της αγάπης του Αση-Γωνιώτη για τις συνήθειες, δηλαδή τις παραδόσεις του τόπου του; Και το σπουδαιότερο: αυτό είναι αποτέλεσμα ελεύθερης προσωπικής προτίμησης και όχι εξωτερικού πειθαναγκασμού και υποχρέωσης. … Ο ανόθευτος και γεμάτος εκφραστικότητα λαϊκός μας πολιτισμός δεν είναι, με έντονη και διακριτή ιστορική συνέχεια, στα θεμέλια του Ελληνικού κόσμου; Η Ασή Γωνιά αναπνέει στην όμορφη καθημερινότητά της αυτό το ζείδωρο οξυγόνο. Θεματοφύλακας αυτών των αξιών του λαϊκού πολιτισμού της αναδεικνύεται για ακόμα μία φορά ο ρέκτης Σήφης Πετράκης…Τα σκίτσα του αδελφού του Χρήστου επικυρώνουν την Κρητική σκέψη του Σήφη και επιβεβαιώνουν την, με παραδοσιακές αξίες, υπέροχη κοινή τους ανατροφή»
Πολιτισμικό διατηρητέο…DNA
• Οι νέες «αθιβολές» Σήφη Πετράκη συμπληρώνουν τις προηγούμενες «ιστορίες» της Ασή-Γωνιάς. Συμπληρώνουν τις αναμνήσεις του ίδιου από την ζωή του στο χωριό και βέβαια από τον οικογενειακό του και τον κοινωνικό περίγυρο του χωριού. Αλλά όχι μόνο. Επεκτείνονται και σε ιστορίες Αση-Γωνιωτών εκτός Ασή-Γωνιάς. Ιστορίες στις οποίες «εμπλέκονται» μοιραία και άλλα γύρω χωριά και η πόλη των Χανίων, η Κρήτη, οι πόλεμοι της πατρίδας. Όλα μέσα από την οπτική και το πολιτισμικό DNA του ίδιου και άλλων Αση-Γωνιωτών.
• Οι, περίπου, πενήντα αυτοτελείς «αθιβολές» αφορούν τόσο σε παλιά όσο και σύγχρονα γεγονότα. Καταγράφεται, κυρίως, η ζωή και η παράδοση, τα ήθη και τα έθιμα σε σχέση με την κτηνοτροφία. Αλλά και τα πάθη και η καρτερία των ανθρώπων της ρίζας που επιμένουν σε παραδοσιακές αξίες ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ. Οι αθιβολές του, σε σύγχρονες ιστορίες και σύγχρονες αλλά και παραδοσιακές γιορτές και συνήθειες, επιβεβαιώνουν την σημερινή αυθεντικότητα των παραδόσεων της Αση-Γωνιώτικης Ρίζας και προοιωνίζονται και την μελλοντική της συνέχεια.
• Τι να πρωτοθαυμάσεις; Τον ιδιωματικό λόγο που ξέρει και διατηρεί και μεταφέρει ανόθευτο ο συγγραφέας; Το ηθογραφικό στοιχείο ; Την παραστατικότητα των εικόνων; Τις περιγραφές; Τα γλαφυρά τοπωνύμια; Τα χαρακτηριστικά παρατσούκλια δίπλα από τα ονόματα των χωριανών;
• Τι να πρωτο-ανθολογίσεις ενδεικτικά; Τις «Χριστουγεννιάτικες Ιστορίες» και εκείνη «Σα ντο καλό το χρόνο απού κατεβαίνει από το Γκουντουλόπρινο»; Την «Στέρνα του Μπλυμοσήφη στη «βίγλα» στο Καταγόρι τσ’ Ασή Γωνιάς»; Την προσωπική «περιπέτεια» «Βόλιτα στην Μαδάρα γυρεύοντας μαλοτήρα»; Το «Ο Μαθιός, η ζωή στο μιτάτο και τα σύκα του μπάρμπα Μάρκου στου Κρομμύδη τη βρύση» ; Το νάκλι με την κλεμμένη - από δυο παιδιά- κονσέρβα από το «Παντοπωλείον η Ειλικρίνεια» του μπάρμπα –Γιάννη (του πατέρα του); Που …ακάτεχα να την ανοίξουν, την τρύπησαν ήπιαν το …ζουμί της και πέταξαν το ψάρι;
• Με το νέο του βιβλίο ο Σήφης Πετράκης προσθέτει ένα ακόμα ανεκτίμητο ψηφιδωτό στο λαϊκό μας πολιτισμό. Μια ακόμα καταγραφή της άϋλης πολιτιστικής κληρονομιάς μας όπως συνεχίζεται μέχρι και σήμερα στην Ασή Γωνιά και όπως την συνεχίζουν οι Ασηγωνιώτες όπου γης ακόμα κι αν δεν ζουν πλέον μόνιμα εκεί.
Τετάρτη, Ιανουαρίου 05, 2011
Επιταγή …όψεως
Μια ιδιαίτερη αναφορά, θεωρούμε σκόπιμο, να κάνουμε σήμερα στην πρωτοβουλία του Γραφείου Χανίων των «Γιατρών του Κόσμου» να προσκαλέσει ανθρωπιστικές οργανώσεις, κοινωνικούς και επιστημονικούς φορείς της πόλης για να συζητήσουν την δυνατότητα ίδρυσης Ξενώνα αστέγων στα Χανιά. Μια δομή που εδώ και χρόνια όφειλε να είχε συσταθεί στα Χανιά από την τοπική αυτοδιοίκηση όπως έχει γίνει και σε άλλες πόλεις.
----------------
• Ωστόσο, πριν προχωρήσουμε, μια και μιλάμε για άστεγους και ανήμπορους, είναι σωστό να πούμε ότι το Θεραπευτήριο Χρονίων Παθήσεων Χανίων εδώ και χρόνια αλλά και πρόσφατα με την παρούσα διοίκησή του, την «κοινωνικοποιημένη» Αμαλία Μπασιά (παντού τρέχει και αποδίδει) συμβάλλει –με την συνεργασία και της τοπικής Πρόνοιας- στην περίθαλψη ανθρώπων που δεν έχουν πού την κεφαλήν κλίναι. Στο μέτρο των κλινών που διαθέτει, βέβαια. Και το κάνει πέραν των γραφειοκρατικών κριτηρίων που προβλέπονται. Επίσης, ήδη, μαθαίνουμε ότι η Αμαλία Μπασιά έχει ξεκινήσει μία προσπάθεια δημιουργίας μιας ακόμα σημαντικής δομής που μας λείπει: Της ημιαυτόνομης διαβίωσης ατόμων με ειδικές ανάγκες. Υποθέτουμε στα πλαίσια του προγράμματος Equal και των κοινωνικών επιχειρήσεων που πρόσφατα ανακοινώθηκε ότι νομοθετούνται.
• Βέβαια, η Κοινοτική πρωτοβουλία Equal προβλέπει και άλλες δράσεις από τις οποίες θα μπορούσαν να ωφεληθούν τόσο η αυτοδιοίκηση α΄ και β΄ βαθμού, όσο και διάφορα νομικά πρόσωπα, Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ) όπως οι «Γιατροί του Κόσμου».
Μικρό ιστορικό
• Η ίδρυση και λειτουργία ΞΕΝΩΝΑ ΑΣΤΕΓΩΝ, για να ευλογήσουμε τα γένια μας, ξεκίνησε με επιμονή και συνεχή δημοσιεύματα και αφιερώματα από το 2005 από τα «Χανιώτικα Νέα» και τούτη την στήλη κατ’ αρχήν, και μετά από πολλούς άλλους σχολιαστές, δημοσιογράφους, αρθρογράφους της εφημερίδας και συμπολίτες γενικότερα.
• Η απελθούσα, πλέον δημοτική αρχή Χανίων κώφευε, όσο την έπαιρνε και αργότερα μας… «κούφανε» με την προγραμματική που θα υπέγραφε με το Υπ. Υγείας για δημιουργία Ξενώνα αστέγων. Κατέληξε, μετά από κυοφορία δύο ετών, να τέξει… μυν: «Ξενώνα 10 ατόμων» με επιχορήγηση περίπου 65000 ευρώ και «κανονισμό» υποδοχής «ευπαθών κοινωνικών ομάδων»!!
• Το γραφείο Χανίων των «Γιατρών του Κόσμου» πριν τρία χρόνια, περίπου, πρότεινε δημόσια στην δημοτική αρχή να παραχωρήσει δημοτικό χώρο για την ίδρυσή του και να αναλάβει την λειτουργία του βάσει της εμπειρίας που έχουν τα μέλη του από την ανάλογη λειτουργία του Ξενώνα στην Αθήνα.
• Απάντηση: Σιωπή.
Οι «Γιατροί του Κόσμου»
• Λίγο πριν τα Χριστούγεννα το Γραφείο Χανίων των «Γιατρών του Κόσμου» πήρε, πάλι, την πρωτοβουλία να καλέσει και να συναντήσει ανθρωπιστικές οργανώσεις, επιστημονικούς και κοινωνικούς φορείς της πόλης ώστε να τους αναλύσει την πρότασή του για την δημιουργία Ξενώνα αστέγων 30 ατόμων.
• Τονίστηκε δε, ότι το πρόβλημα δεν είναι τόσο ο χώρος που θα λειτουργήσει αλλά τα έξοδα συντήρησης και λειτουργίας του. Και παρουσίασε και μία φόρμουλα λειτουργίας «Λαϊκού υπνωτηρίου» περιορισμένων ατόμων και το προϋπολογιζόμενο κόστος λειτουργίας του. Με την επισήμανση ότι χρειάζεται να συσταθεί άμεσα φορέας διαχείρισης του μια και θεωρείται καινοτόμος(;) η δράση του. Στην συνέχεια, όπως ειπώθηκε, θα απευθυνθούν στην τοπική αυτοδιοίκηση α΄ και β΄ βαθμού.
• Είναι δεδομένη και αδιαμφισβήτητη η διακεκριμένη προσφορά του Γραφείου Χανίων των «Γιατρών του Κόσμου» (και στα Χανιά) και η δυνατότητά του να φέρει σε πέρας και να λειτουργήσει αποτελεσματικά την κοινωνική αυτή δομή.
Ξενώνας αστέγων ή Λαϊκό υπνωτήριο ;
• Επισημάνσεις, νομίζουμε, χρήσιμες:
• 1. Το 2005 οι, πάσης κατηγορίας άστεγοι στα Χανιά, σύμφωνα με τις «ενδείξεις» της πρόνοιας και άλλων φορέων ήταν περίπου 100-150 και πλέον.
• 2. Αλλο ΞΕΝΩΝΑΣ ΑΣΤΕΓΩΝ βραχείας φιλοξενίας και άλλο «Λαϊκό υπνωτήριο» μιας βραδιάς, όπως ακούγεται.
• 3. Ο δήμος Χανίων, μετά τον «Καλλικράτη», μας έλεγε και τις προάλλες η κυρία Αμαλία Μπασιά, μπορεί να έχει χώρους για Ξενώνα αστέγων και στους περιαστικούς δήμους. Όπως, σχολεία και δημοτικά κτίρια των περιαστικών δήμων και άλλων δομών που καταργούνται.
• Συνακόλουθοι προβληματισμοί: α. Άρα, η συμμετοχή της τοπικής αυτοδιοίκησης, η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ της, δεν ήταν απαραίτητη στην συνάντηση έστω και διερευνητικά, παρ’ ότι δεν έχουν ακόμα οργανωθεί;
• β. Αρκεί ένα «Λαϊκό υπνωτήριο» να καλύψει όλες τις ανάγκες βραχείας φιλοξενίας; Η σύσταση ενός ενιαίου φορέα που να μπορεί να λειτουργήσει στον ίδιο χώρο και ως ξενώνας βραχείας φιλοξενίας αστέγων δεν θα είναι μια πιο ολοκληρωμένη κοινωνική δομή, που επίσης είναι αναγκαία, άμεσα;
• γ. Η σύσταση ενός ενιαίου φορέα διαχείρισης προφανώς είναι αναγκαία. Αλλά η αυτοδιοίκηση (όπως και η περιφέρεια άλλωστε) δεν είναι έτοιμες οργανωτικά. Στην καλύτερη περίπτωση αυτά όλα θα… αρχίσουν να συστήνονται σε 2 μήνες, όπως ορίζει ο νόμος του «Καλλικράτη» -εάν δεν δοθούν παρατάσεις.
• δ. Η νέα δημοτική αρχή αφού γνώριζε την πρωτοβουλία – έστω μέσω του τύπου αφού δεν υπήρχε θεσμικά πριν τα Χριστούγεννα ώστε να προσκληθούν επισήμως – συμμετείχε; Ατύπως, έστω;
• ε. Η Κοινοτική Πρωτοβουλία Equal είναι ένα από τα προγράμματα που μπορούν να χρηματοδοτήσουν την λειτουργία ενός φορέα για άστεγους μέσω του ΕΣΠΑ, έως το 2013. Μετά, όμως, πώς θα συνεχιστεί η λειτουργία του εάν η αυτοδιοίκηση δεν τον συμπεριλάβει στις κοινωνικές δομές που επιχορηγεί ή λειτουργεί;
• Δεν είναι ορθολογικότερο να δημιουργηθεί ΕΝΑΣ ενιαίος κοινωνικός φορέας για διάφορες δράσεις που να χρηματοδοτείται -μεταξύ άλλων- και από το πρόγραμμα Equal (όπως μια κοινωνική επιχείρηση Παντοπωλείου); Ωστε να μειώνονται και τα λειτουργικά έξοδα και να εξασφαλίζονται οικονομίες κλίμακας;
Ναι ή όχι;
• Η νέα δημοτική αρχή Χανίων, πρέπει να τοποθετηθεί ΑΜΕΣΑ σε επίπεδο κατ’ αρχήν πολιτικής βούλησης, για το εάν σκοπεύει να συμμετέχει στην δημιουργία ενός ΞΕΝΩΝΑ ΑΣΤΕΓΩΝ και να συνεργαστεί γι’ αυτό με το τοπικό γραφείο των «Γιατρών του Κόσμου». Ώστε να ξέρουν και αυτοί, και οι υπόλοιποι φορείς, τί να περιμένουν και τί όχι.
• Επειδή, η ανάγκη για στέγαση των συνανθρώπων μας που ΣΗΜΕΡΑ κοιμούνται στο δρόμο μπορεί να είναι …μοιραία για τους σημερινούς άστεγους.
• Καθώς, ήταν και είναι ΕΠΙΤΑΓΗ ΟΨΕΩΣ.
----------------
• Ωστόσο, πριν προχωρήσουμε, μια και μιλάμε για άστεγους και ανήμπορους, είναι σωστό να πούμε ότι το Θεραπευτήριο Χρονίων Παθήσεων Χανίων εδώ και χρόνια αλλά και πρόσφατα με την παρούσα διοίκησή του, την «κοινωνικοποιημένη» Αμαλία Μπασιά (παντού τρέχει και αποδίδει) συμβάλλει –με την συνεργασία και της τοπικής Πρόνοιας- στην περίθαλψη ανθρώπων που δεν έχουν πού την κεφαλήν κλίναι. Στο μέτρο των κλινών που διαθέτει, βέβαια. Και το κάνει πέραν των γραφειοκρατικών κριτηρίων που προβλέπονται. Επίσης, ήδη, μαθαίνουμε ότι η Αμαλία Μπασιά έχει ξεκινήσει μία προσπάθεια δημιουργίας μιας ακόμα σημαντικής δομής που μας λείπει: Της ημιαυτόνομης διαβίωσης ατόμων με ειδικές ανάγκες. Υποθέτουμε στα πλαίσια του προγράμματος Equal και των κοινωνικών επιχειρήσεων που πρόσφατα ανακοινώθηκε ότι νομοθετούνται.
• Βέβαια, η Κοινοτική πρωτοβουλία Equal προβλέπει και άλλες δράσεις από τις οποίες θα μπορούσαν να ωφεληθούν τόσο η αυτοδιοίκηση α΄ και β΄ βαθμού, όσο και διάφορα νομικά πρόσωπα, Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ) όπως οι «Γιατροί του Κόσμου».
Μικρό ιστορικό
• Η ίδρυση και λειτουργία ΞΕΝΩΝΑ ΑΣΤΕΓΩΝ, για να ευλογήσουμε τα γένια μας, ξεκίνησε με επιμονή και συνεχή δημοσιεύματα και αφιερώματα από το 2005 από τα «Χανιώτικα Νέα» και τούτη την στήλη κατ’ αρχήν, και μετά από πολλούς άλλους σχολιαστές, δημοσιογράφους, αρθρογράφους της εφημερίδας και συμπολίτες γενικότερα.
• Η απελθούσα, πλέον δημοτική αρχή Χανίων κώφευε, όσο την έπαιρνε και αργότερα μας… «κούφανε» με την προγραμματική που θα υπέγραφε με το Υπ. Υγείας για δημιουργία Ξενώνα αστέγων. Κατέληξε, μετά από κυοφορία δύο ετών, να τέξει… μυν: «Ξενώνα 10 ατόμων» με επιχορήγηση περίπου 65000 ευρώ και «κανονισμό» υποδοχής «ευπαθών κοινωνικών ομάδων»!!
• Το γραφείο Χανίων των «Γιατρών του Κόσμου» πριν τρία χρόνια, περίπου, πρότεινε δημόσια στην δημοτική αρχή να παραχωρήσει δημοτικό χώρο για την ίδρυσή του και να αναλάβει την λειτουργία του βάσει της εμπειρίας που έχουν τα μέλη του από την ανάλογη λειτουργία του Ξενώνα στην Αθήνα.
• Απάντηση: Σιωπή.
Οι «Γιατροί του Κόσμου»
• Λίγο πριν τα Χριστούγεννα το Γραφείο Χανίων των «Γιατρών του Κόσμου» πήρε, πάλι, την πρωτοβουλία να καλέσει και να συναντήσει ανθρωπιστικές οργανώσεις, επιστημονικούς και κοινωνικούς φορείς της πόλης ώστε να τους αναλύσει την πρότασή του για την δημιουργία Ξενώνα αστέγων 30 ατόμων.
• Τονίστηκε δε, ότι το πρόβλημα δεν είναι τόσο ο χώρος που θα λειτουργήσει αλλά τα έξοδα συντήρησης και λειτουργίας του. Και παρουσίασε και μία φόρμουλα λειτουργίας «Λαϊκού υπνωτηρίου» περιορισμένων ατόμων και το προϋπολογιζόμενο κόστος λειτουργίας του. Με την επισήμανση ότι χρειάζεται να συσταθεί άμεσα φορέας διαχείρισης του μια και θεωρείται καινοτόμος(;) η δράση του. Στην συνέχεια, όπως ειπώθηκε, θα απευθυνθούν στην τοπική αυτοδιοίκηση α΄ και β΄ βαθμού.
• Είναι δεδομένη και αδιαμφισβήτητη η διακεκριμένη προσφορά του Γραφείου Χανίων των «Γιατρών του Κόσμου» (και στα Χανιά) και η δυνατότητά του να φέρει σε πέρας και να λειτουργήσει αποτελεσματικά την κοινωνική αυτή δομή.
Ξενώνας αστέγων ή Λαϊκό υπνωτήριο ;
• Επισημάνσεις, νομίζουμε, χρήσιμες:
• 1. Το 2005 οι, πάσης κατηγορίας άστεγοι στα Χανιά, σύμφωνα με τις «ενδείξεις» της πρόνοιας και άλλων φορέων ήταν περίπου 100-150 και πλέον.
• 2. Αλλο ΞΕΝΩΝΑΣ ΑΣΤΕΓΩΝ βραχείας φιλοξενίας και άλλο «Λαϊκό υπνωτήριο» μιας βραδιάς, όπως ακούγεται.
• 3. Ο δήμος Χανίων, μετά τον «Καλλικράτη», μας έλεγε και τις προάλλες η κυρία Αμαλία Μπασιά, μπορεί να έχει χώρους για Ξενώνα αστέγων και στους περιαστικούς δήμους. Όπως, σχολεία και δημοτικά κτίρια των περιαστικών δήμων και άλλων δομών που καταργούνται.
• Συνακόλουθοι προβληματισμοί: α. Άρα, η συμμετοχή της τοπικής αυτοδιοίκησης, η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ της, δεν ήταν απαραίτητη στην συνάντηση έστω και διερευνητικά, παρ’ ότι δεν έχουν ακόμα οργανωθεί;
• β. Αρκεί ένα «Λαϊκό υπνωτήριο» να καλύψει όλες τις ανάγκες βραχείας φιλοξενίας; Η σύσταση ενός ενιαίου φορέα που να μπορεί να λειτουργήσει στον ίδιο χώρο και ως ξενώνας βραχείας φιλοξενίας αστέγων δεν θα είναι μια πιο ολοκληρωμένη κοινωνική δομή, που επίσης είναι αναγκαία, άμεσα;
• γ. Η σύσταση ενός ενιαίου φορέα διαχείρισης προφανώς είναι αναγκαία. Αλλά η αυτοδιοίκηση (όπως και η περιφέρεια άλλωστε) δεν είναι έτοιμες οργανωτικά. Στην καλύτερη περίπτωση αυτά όλα θα… αρχίσουν να συστήνονται σε 2 μήνες, όπως ορίζει ο νόμος του «Καλλικράτη» -εάν δεν δοθούν παρατάσεις.
• δ. Η νέα δημοτική αρχή αφού γνώριζε την πρωτοβουλία – έστω μέσω του τύπου αφού δεν υπήρχε θεσμικά πριν τα Χριστούγεννα ώστε να προσκληθούν επισήμως – συμμετείχε; Ατύπως, έστω;
• ε. Η Κοινοτική Πρωτοβουλία Equal είναι ένα από τα προγράμματα που μπορούν να χρηματοδοτήσουν την λειτουργία ενός φορέα για άστεγους μέσω του ΕΣΠΑ, έως το 2013. Μετά, όμως, πώς θα συνεχιστεί η λειτουργία του εάν η αυτοδιοίκηση δεν τον συμπεριλάβει στις κοινωνικές δομές που επιχορηγεί ή λειτουργεί;
• Δεν είναι ορθολογικότερο να δημιουργηθεί ΕΝΑΣ ενιαίος κοινωνικός φορέας για διάφορες δράσεις που να χρηματοδοτείται -μεταξύ άλλων- και από το πρόγραμμα Equal (όπως μια κοινωνική επιχείρηση Παντοπωλείου); Ωστε να μειώνονται και τα λειτουργικά έξοδα και να εξασφαλίζονται οικονομίες κλίμακας;
Ναι ή όχι;
• Η νέα δημοτική αρχή Χανίων, πρέπει να τοποθετηθεί ΑΜΕΣΑ σε επίπεδο κατ’ αρχήν πολιτικής βούλησης, για το εάν σκοπεύει να συμμετέχει στην δημιουργία ενός ΞΕΝΩΝΑ ΑΣΤΕΓΩΝ και να συνεργαστεί γι’ αυτό με το τοπικό γραφείο των «Γιατρών του Κόσμου». Ώστε να ξέρουν και αυτοί, και οι υπόλοιποι φορείς, τί να περιμένουν και τί όχι.
• Επειδή, η ανάγκη για στέγαση των συνανθρώπων μας που ΣΗΜΕΡΑ κοιμούνται στο δρόμο μπορεί να είναι …μοιραία για τους σημερινούς άστεγους.
• Καθώς, ήταν και είναι ΕΠΙΤΑΓΗ ΟΨΕΩΣ.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
