Ακούτε τα αχ και βαχ μας;

Καλή μέρα σας. Από προχθές το πολιτικό σκηνικό αποκτά, επισήμως πλέον, κι άλλους «παίκτες»! Φορτσάτους και μαχητικούς Εξ’ ού και αποκαλούνται και «ΣΥΜ-ΜΑΧΗΤΕΣ». Εκ του ονόματος του νέου κόμματος της συμπατριώτισσάς μας Ντόρας Μπακογιάννη, «Δημοκρατική Συμμαχία».
-----------
• Μια πρώτη, εύκολη, κριτική, μπορεί να είναι «Εδώ ήρθαμε. Το έχουμε ξαναδεί το έργο νέων κομμάτων και την αρχηγό που συμμετείχε και συνυπηρέτησε από υψηλές θέσεις το σημερινό απαξιωμένο στην κοινωνία πολιτικό σύστημα.
• Τί μπορεί και τί θέλει να αλλάξει στην καθημερινότητά μας και στην κατάσταση που βρισκόμαστε; Μία από τα ίδια είναι»
• Αλήθεια είναι τα παραπάνω. Από εκεί και μετά ο κάθε άνθρωπος, δικαιούται να ΑΛΛΑΞΕΙ.
• Και στο σημείο αυτό η κυρία Μπακογιάννη έκαμε την αυτοκριτική της. Δήλωσε ότι «πόνεσε» και «άλλαξε».
• Το πιστεύουμε; Το αναλαμβάνω την πολιτική ευθύνη, δεν είναι –ουσιαστικά- κενό ρήμα και γράμμα ; Είναι.
• Αλλά, όπως έλεγε και προχθές σε ένα τοπικό τηλεοπτικό παράθυρο ο γιατρός κ. Μανώλης Παπαδάκης (στέλεχος του νέου κόμματος και πρόσφατα εκλεγείς ως υποψήφιος αντιπεριφερειάρχης Χανίων στο Περιφερειακό Συμβούλιο Κρήτης), η ιστορία έχει δείξει ότι στελέχη κομμάτων που ήταν συμμέτοχα σε λανθασμένες πολιτικές ΑΛΛΑΞΑΝ …ρότες και προσέφεραν διεξόδους στον τόπο, από ηγετικές πλέον θέσεις αξιοποιώντας την μέχρι τότε γενικότερη εμπειρία τους. Και αναφέρθηκε, παραδειγματικά, στον Ελευθέριο Βενιζέλο, Κων/νο Καραμανλή και τον Ανδρέα Παπανδρέου, λέγοντας ότι το νέο κόμμα θα κριθεί στην πορεία του.
• Η πικρή αλήθεια είναι ότι όσο κι αν είμαστε… χορτασμένοι από λόγια όλων των πολιτικών που ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΝ στο πολιτικό σύστημα που μας έφερε ως εδώ, ωστόσο δεν είναι εύκολο να προχωρήσουμε μπροστά με ένα ΕΝΤΕΛΩΣ ΝΕΟ κόμμα, ένα εντελώς νέο κίνημα , χωρίς να υπάρχουν και έμπειροι που θα μπουν μπροστά …αφυπνισθέντες!! Πρώτα διότι κάτι τέτοιο δεν υπάρχει στον Ελλαδικό ορίζοντα. Δεν έχουν εμφανιστεί ΕΝΤΕΛΩΣ νέοι μπροστάρηδες (σ.σ. Και νομίζω ότι, ακόμα και εάν εμφανιστούν, θα αντιμετωπίσουν την δυσπιστία μας και η πλειοψηφία θα …φοβηθεί να εμπιστευθεί ΜΟΝΟ φρέσκους μπαρμπέρηδες στο πολύ- κασίδικό μας κεφάλι).
• Είναι η Ντόρα Μπακογιάννη μια περίπτωση πολιτικού που –πράγματι- άλλαξε; Η πορεία του νέου κινήματος θα δείξει και η ιστορία θα γράψει. Δυσπιστία δικαιολογημένη υπάρχει.
• Η Ντόρα Μπακογιάννη πρέπει να ΠΕΙΣΕΙ ότι το νέο «κίνημα» δεν γίνεται για να κλείσει οικογενειακούς, προσωπικούς και πολιτικούς λογαριασμούς με τον κ. Σαμαρά. Ότι δεν γίνεται για να βρει ένα ρόλο στο νέο πολιτικό σκηνικό που φαίνεται να διαμορφώνεται. Ότι άφησε πίσω της τους βυζαντινούς πολιτικούς λαβυρίνθους .Οτι…ότι..ότι…
• Προσωπική, ταπεινή άποψη, είναι ότι το γεγονός ότι βλέπουμε ΝΕΑ πρόσωπα χωρίς παρελθόν σε υψηλές κομματικές θέσεις (και με ωραίο φρέσκο λόγο σε αθηναϊκά κανάλια) να συμπράττουν στο εγχείρημα, είναι ένα θετικό στοιχείο. Εν τούτοις , αμετανόητοι ΚΑΙ οι περισσότεροι από εμάς, εκείνο που κριτικάρουμε είναι ότι δεν πήγαν, περισσότεροι, εν ενεργεία και πρώην βουλευτές και στελέχη κομμάτων. Μα τότε δεν θα ήταν μια από τα ίδια;
• Το εγχείρημα της είναι αλήθεια ΤΟΛΜΗΡΟ μέσα σε ένα τέτοιο ζοφερό για τους παλιούς πολιτικούς, κοινωνικό κλίμα απαξίωσής τους. Δείχνει άνθρωπο ΜΑΧΗΤΗ. Αλλά ίσως και άνθρωπο που παίζει μια ...τελευταία πολιτική ζαριά.
• Μένει να αποδείξουν, όσοι συμμαχητές προσήλθαν στο κάλεσμά της αλλά και η ίδια, πρωτίστως, για ποιο λόγο μάχεται. Να αποδείξει ότι πόνεσε και άλλαξε. Επειδή, μίλησε μεν για πόνο που ξέρει ότι νοιώθουμε επειδή και η ίδια πόνεσε. Αλλά, άλλος πόνος είναι να μην έχεις δουλειά, άλλος να μη βλέπεις φως ανάπτυξης στον ορίζοντα και άλλος να βγεις εκτός κόμματος και τότε να ανακαλύψεις τα λάθη σου.
• Αλλά, βλέπετε, άλλοι έχουν ως επάγγελμα την πολιτική που …ποτέ δεν πεθαίνει κι άλλοι το μεροκάματο που καθημερινά μειώνεται. Αυτό είναι μία άλλη κουβέντα που συνοψίζεται εξαιρετικά στο παλιό ελαφρολαϊκό άσμα
• «Παλιοζωή, παλιόκοσμεεεε και παλιοκοινωνίααα ούτε στιγμή δεν έζησα με δίχως αγωνία…με αχ περνούν οι μέρες μου με βαχ περνούν τα χρόνια...»
• Ακούτε…ηγέτες… και συνάδελφοι… σύντροφοι και …συμμαχητές, τα αχ και βαχ μας ;

Πρόσωπα και πράγματα Εικαστικά δοσμένα

Από την Ρένα Μπραουδάκη



Ο εικαστικός της λόγος δεν είναι συχνός. Είναι όμως πυκνός. «Λόγος» ρεαλιστικής απεικόνισης , μορφολογικής αρτιότητας, ρομαντικής ματιάς, αγάπης για πρόσωπα και πράγματα.
------------
Κι αυτό συμβαίνει εδώ και χρόνια. Από τις πρώτες εμφανίσεις της(1981) στο τοπικό ζωγραφικό στερέωμα. Με έργα διακριτικά. Που δεν «φωνάζουν» αλλά κερδίζουν το βλέμμα και, τότε, προκαλούν ένα συναίσθημα απροβλημάτιστης εικαστικής πληρότητας. Επειδή η Ρένα Μπραουδάκη βλέπει τα «Πρόσωπα και πράγματα» (όπως είναι ο τίτλος της έκθεσής της) με εικαστική ματιά προκειμένου να τα αποθανατίσει αλλά, φαίνεται, ότι για την επιλογή τους είχε προηγηθεί το συναισθηματικό δέσιμό της με τα ΠΡΟΣΩΠΑ και τα ΠΡΑΓΜΑΤΑ.

Συγκινητικά οικεία

• «Μεγάλη Τέχνη, να συγκινείς με αντικείμενα όχι απαραιτήτως συγκινητικά(δηλαδή που μ αυτά ο μέσος όρος δεν συγκινείται) και αντίθετα να κάνεις να βλέπει κανείς μέσα σε πράγματα συγκινητικά καθ αυτά, αντικείμενα της καθαρής γνώσης και όχι καταναγκασμούς του νευρικού συστήματος» λέει ο ΠΩΛ ΒΑΛΕΡΥ . Τον οποίο επικαλείται ο γλύπτης μας Γιάννης Μαρκαντωνάκης, ξεκινώντας την λιτή κριτική του για την έκθεση στο αναμνηστικό φυλλάδιο που έχει εκδοθεί.
• Ταιριάζει η μεταφορά. Καθώς τόσο τα πρόσωπα που απεικονίζονται, ζωντανά σαν σε φωτογραφίες, αλλά και τα πράγματα (τοπία και νεκρές φύσεις ) είναι συγκινητικά, οικεία. Για την ζωγράφο, βέβαια. Αλλά και για τον θεατή τους. Θα μπορούσε να είναι τα δικά τους αγαπημένα οικεία πρόσωπα. Είναι πρόσωπα που φεγγοβολούν αγάπη, αθωότητα, μυστήριο, οικογενειακή ευτυχία. Είναι πρόσωπα, βλέμματα, δράσεις που θυμίζουν οικείες –σε καθένα- στιγμές. Το ίδιο και τα πράγματα. Οι ελαιώνες, τα ρόδια, τα φλασκιά, τα στεφάνια, τα βιβλία.

Δική της ταυτότητα

• «Αναρωτιέμαι, έχοντας στο μυαλό μου την πλειοψηφία των έργων της Ρένας Μπραουδάκη μέσα στο ξεδίπλωμα της πορείας της τα τελευταία 20 χρόνια, γράφει ο Γιάννης Μαρκαντωνάκης, προλογίζοντας την έκθεση, αν είναι η δουλειά της μία ενδελεχής καταγραφή της σκηνοθετημένης πραγματικότητας μέσα από μία υποκειμενική θεματολογική επιλογή ή είναι μία ενασχόληση, με σαφώς ακαδημαϊκή διαδικασία ζωγραφικής πάνω στο τελάρο.
• Θα’λεγα πως η Ρένα κινείται κάπου ανάμεσα σ αυτούς τους πόλους.. Δηλαδή ούτε αυτοσκοπός γίνεται γι αυτήν η αναζήτηση μιας επίμονης διερεύνησης της ταυτότητας του μοναδικού-από το φάσμα της πραγματικότητας, ούτε πηγαίνει σ αναμασημένους δρόμους ακαδημαϊκής ζωγραφικής….Όντας συναισθηματική και ανθρώπινη, τι κάνει; Ζωγραφίζει τους οικείους της, αλλά και τα θέματα από το άμεσο υπαρκτό περιβάλλον, τις νεκρές φύσεις δηλαδή και αγαπημένα τοπία. Εν τέλει αυτό δεν έκαναν στην πλειοψηφία τους χιλιάδες ζωγράφοι ανά τους αιώνες; Φυσικά….Η Ρένα έχει άποψη. και το κυριότερο δεν είναι οριοθετημένα κλεισμένη σ’ ένα στείρο ακαδημαϊκό ρεαλισμό. Έχει μια συνθετική απόδοση στα έργα της, όπου η νοσταλγία για τις σταθερές αξίες της ζωής και ένας ρομαντισμός σε υποβόσκουσα κατάσταση επιχρίεται με τον μανδύα του μεταϊμπρεσσιονισμού και ποιητικού ρεαλισμού, που όμως δεν φωνασκεί….»
• Και πιο κάτω : « Η Ρένα δεν κάνει ούτε εξπρεσιονισμό, ούτε κοινωνικό ούτε κριτικό ρεαλισμό. Αφήνει ίχνη αγάπης στο δικό της πραγματικό κόσμο και αναμφισβήτητα δεν την ενδιαφέρει ούτε να μοντερνίζει ούτε να μεταμοντερνίζει με έργα όπως π.χ. τα δικά μου όπου η «ιδέα» είναι παρούσα..».

Εγκαίνια-διάρκεια
• Η ατομική έκθεση της Ρένας Μπραουδάκη εγκαινιάστηκε την Δευτέρα 22 Νοεμβρίου Πραγματοποιείται στο Μεγάλο Αρσενάλι και θα διαρκέσει μέχρι και 28 Νοεμβρίου. Συνδιοργανώνεται από την νομαρχιακή αυτοδιοίκηση και την δραστήρια Ένωση Πνευματικών Δημιουργών νομού Χανίων. Στα εγκαίνια παραβρέθηκαν ο αντινομάρχης πολιτισμού κ. Μαν. Φραγκάκης, ο αεικίνητος πρόεδρος της Ένωσης Π.Δ. κ . Δημήτρης Νικολακάκης (που προλογίζει και την έκθεση, δημοτικοί και νομαρχιακοί σύμβουλοι, η πανταχού παρούσα διοικητής του Θ.Χ.Π. και πρόεδρος συλλόγου ΑμΕΑ κυρία Αμαλία Μπασιά, εκπρόσωποι φορέων και εκπαιδευτικής κοινότητας και βέβαια πάρα πολλοί Χανιώτες και γνωστοί φιλότεχνοι. Ίσως επειδή, όλοι μας, είχαμε αναζητήσει την εικαστική γραφή της .
• Η ίδια σε ένα λιγόλογο και διακριτικό, όσο η ίδια και το έργο της , σημείωμα, γράφει μεταξύ άλλων: «… Η ζωγραφική, όπως όλες οι τέχνες, πηγάζει από μια εσωτερική αναγκαιότητα του δημιουργού, που σκοπό της έχει ακριβώς αυτό. Να «μιλήσει» στις καρδιές και στο μυαλό των αποδεκτών. Τότε επιτυγχάνει τον στόχο της…»

Ποιά είναι

• Η Ρένα Μπραουδάκη γεννήθηκε στους Κάμπους Κυδωνίας . Παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής δι’ αλληλογραφίας το 1978. Φοίτησε για δυο χρόνια σε ιδιωτική Σχολή ζωγραφικής με δάσκαλο τον γλύπτη Αντώνη Παυλάκη. Αργότερα μαθήτευσε για αρκετό διάστημα κοντά στο ζωγράφο Πέτρο Ξενάκη . Έχει εργαστεί ως δασκάλα ζωγραφικής και ως επιμορφώτρια στην ΝΕΛΕ .
• Το 1994 βραβεύτηκε στην Πανελλήνια Έκθεση του Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός» στην Αθήνα. Είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος. Έχει πραγματοποιήσει τρείς ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε 11 ομαδικές εκθέσεις.
• Είναι παντρεμένη και έχει δύο κόρες.

Ποιά είναι η …Τροία;

Η αποχή στο μητροπολιτικό δήμο Χανίων στο 50,45%. Ένας στους 4 δημότες , δηλαδή, μόλις το 25% των εγγεγραμμένων ψήφισε τον νέο του δήμαρχο.
Η αποχή δείχνει πολλά. Πολλοί επιχειρούν να την ερμηνεύσουν ή να την καρπωθούν ανάλογα με το κομματικό τους συμφέρον ή ιδεολογικό τους πιστεύω.
-----------------

• Σε κάθε περίπτωση η αποχή παράγει πολιτική και ερήμην αυτών που για διάφορους λόγους δεν ψηφίζουν. Και βέβαια λειτουργεί υπέρ των ισχυρών τους οποίους μαχόμαστε και επικρίνουμε. Γι αυτό και οι εξουσίες (εξουσίες είναι και οι ηγεσίες όλων των κομμάτων) τρίβουν τα χέρια τους και με την αποχή. Οι νικητές γιατί τους βοήθησε να κερδίσουν και τα κόμματα που δεν ήλπιζαν σε νίκη, επειδή η αποχή τους βοηθά να επικαλούνται την δυναμική των ποσοστών της !!
• Την επομένη των εκλογών, νικητές και κόμματα που έχασαν, δηλώνουν, ότι πήραν το μήνυμα και δεσμεύονται ότι θα δημιουργήσουν νέους θεσμούς συμμετοχικών διαδικασιών. Δυστυχώς μέσα στην θητεία τους «βαφτίζουν» συμμετοχικούς τους θεσμούς που στελεχώνουν «δικοί» τους και ο λαός διαπιστώνει ότι το μήνυμα της αποχής (αλλά και της στήριξης των νικητών –για συγκεκριμένους λόγους) αν και είχε πολλούς αποδέκτες- παρέμεινε και πάλι ανεπίδοτο.
• Τι μήνυμα στέλνει η αποχή; Η αλήθεια, πρέπει να είναι, ότι καθένας απέχει για ένα δικό του λόγο. Παραφράζοντας τον Ελύτη «Καθένας και ο… Τρωικός του πόλεμος».
• Κουίζ: Ναι, αλλά ποιά είναι η …Τροία ;

Πόντιοι Πιλάτοι;

"Θα βγάλω κι εγώ κάρτες, όπως και ο Γ. Ουντράκης, να τις μοιράζω:
«Γιώργος Γεωργακάκης, υποψήφιος για μετανάστευση σε άλλη χώρα".
Μια πολύ ωραία μεταφορική παρέμβαση στο Face book του Γιώργου Γεωργακάκη συναδέλφου δημοσιογράφου στα «Χανιώτικα Νέα» προκάλεσε ένα κύκλο παρεμβάσεων –όπως συνηθίζεται άλλωστε .Οι περισσότερες, προσθέτουν ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ προσωπικές ή του περίγυρου τους για το συγκεκριμένο πρόβλημα.
Το οποίο βέβαια συμβαίνει σε όλη τη χώρα αλλά τώρα πλέον γίνεται φανερό και στα Χανιά .
• Μεταφέρω την παρέμβαση μου και στην στήλη των «τοπικών δαιμονίων» καθώς το θέμα σχετίζεται –άμεσα- και με τις δημοτικές Καλλικρατικές εκλογές του β γύρου. Και στον τόπο μας.

Έχουμε ΟΛΟΙ Ευθύνη

• «Όλες οι «μαρτυρίες» που προστέθηκαν στην επίκαιρη παρέμβαση του Γιώργου, λένε ένα πράγμα. Ότι η ανεργία και ή ύφεση έχουν κτυπήσει πλέον την δική μας πόρτα. Των κοντινών μας ανθρώπων, την πόρτα της Κρήτης , των Χανίων.
Τι κάνουμε εμείς γι αυτό; Τοπικά, έστω; Μια και έχουμε αυτοδιοικητικές εκλογές;
• Αρκούμαστε στην κριτική, στο «ανάθεμα» και στην σάτιρα του πολιτικού συστήματος που μας έφερε ως εδώ; Αντί να αναλάβουμε τις ΕΥΘΥΝΕΣ μας ΤΟΠΙΚΑ και ΚΕΝΤΡΙΚΑ να επιλέγουμε με θετική ψήφο τον ικανότερο αντί της κομματικής, της ιδεολογικής ψήφου και της αποχής ; Δηλαδή, γαία πυρί μειχθήτω; Και ποιοί θα μας λύσουν τα τοπικά-τουλάχιστον- προβλήματα; Κάποιοι …άγνωστοι, εισαγόμενοι, πολιτικοί Σκε(ρ)μπε-λέδες , πονούν τον τόπο μας και θα διαφεντεύσουν τις τύχες μας ;
• Κάποιος δεν θα επιλεγεί δήμαρχος;
Έχουν όλοι οι συνδυασμοί που συμμετείχαν και οι ψηφοφόροι τους φυσικά, ΕΥΘΥΝΗ. Να συμμετέχουν ΕΠΙΛΕΓΟΝΤΑΣ τον ένα από τους δυο υποψηφίους που ο λαός επέλεξε να αναμετρηθούν στο δεύτερο γύρο.
• Ούτε λευκό( που ενισχύει και τους δύο άρα ίσως τον...άγνωστο ισχυρότερο του ΔΕΥΤΕΡΟΥ γύρου μια και η τράπουλα ξαναμοιράζεται από την αρχή), ούτε αποχή.

Να επιλέξουμε


ΕΠΙΛΟΓΗ. Αυτό σημαίνει ΕΝΕΡΓΟΣ συμπολίτης.(γενική η αναφορά) Όχι, εμείς είπαμε και λαλήσαμε και αμαρτίαν …ουκ έχουμε!
• Έχουμε/έχετε. Και εάν ο Θεός μας δίνει δύναμη και υγεία θα πρέπει όσοι δημοσιογραφούμε - δημοσιολογούμε να την αναδείξουμε και μετά τις εκλογές. Με τις εκλογές όμως θα γίνει μια επιλογή. Καλή ή κακή θα το καταλάβουμε μετά. Αλλά ΘΑ ΓΙΝΕΙ. Τι σόι συμμετοχή στις ευθύνες μας έχουμε χωρίς να μπορούμε να επιλέξουμε;
Πάμε για δεύτερο γύρο, τώρα. Τελικό. Ξεμπερδέψαμε με μια πρόταση και εάν δεν ψηφιστεί (για όσους δεν σκοπεύουν να συμμετάσχουν στο β γύρο το λέω)παρακολουθούμε τον τόπο να ετεροδιοικείται όπως, όπως; Ως ΠΟΝΤΙΟΙ ΠΙΛΑΤΟΙ ;
Τότε δεν θέλουμε λύσεις. Δεν έχουμε πραγματική αγωνία για τον τόπο. Θέλουμε μόνο να έχουμε δημόσιο βήμα. Κι αυτό, σε βάρος όσων αναλαμβάνουν την ευθύνη να επιλέξουν (σωστά ή λάθος είναι ανθρώπινο) ψηφίζοντας αυτό που θεωρούν καλύτερο(σήμερα) για την ΤΟΠΙΚΗ μας κοινωνία . Όλα αυτά τα χρόνια δεν καταλαβαίνουμε ότι εκείνο που φταίει, εκείνο που …αφορίζουμε και δεν μας αρέσει στις εξουσίες είναι, βασικά, οι …επιλογές μας στην κάλπη;
Δηλαδή, οι λανθασμένες επιλογές προσώπων και κομμάτων που ψηφίζουμε σε κάθε εκλογική αναμέτρηση . Η οποία όμως ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ έχει ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ χαρακτηριστικά. Άρα δεν μπορούμε να έχουμε μονοδιάστατες οπτικές. Οι περισσότεροι επιλέγουμε με κριτήρια το κόμμα, τις συμπάθειες κλπ Και μετά θεωρούμε εαυτούς αθώους του... αίματος στην κοινωνία, στον τόπο, στην ανάπτυξη. Θα συνεχίσουμε ως Πόντιοι Πιλάτοι;

Μετά τα διλήμματα, τί ;

Όλα τα κόμματα κέρδισαν. Έτσι επιχειρούν να μας πείσουν. Στην ουσία, κέρδισε μόνο το ΚΚΕ. Το ΠΑΣΟΚ έχασε 1.000.000 ψηφοφόρους, η Ν.Δ. 550.000. Εν τούτοις το ΠΑΣΟΚ είπε… ΠΑΣΟ για εθνικές εκλογές. Ο λαός όμως είπε, …ντούκου. Είναι βέβαιο ότι δεν θέλει εκλογές (ούτε τα κόμματα θέλουν). Ειδικά οι νέοι οι οποίοι –σύμφωνα με όλες τις μετρήσεις- απείχαν περισσότερο.
Και δεν θέλουν γιατί δεν υπάρχει αυτή την στιγμή εναλλακτική από το άλλο κόμμα εξουσίας. Άλλωστε, τα μόνα που ανέβηκαν από τότε που ο πρωθυπουργός μίλησε για ενδεχόμενες πρόωρες εκλογές, ήταν τα spreads που εκτινάχθηκαν από τις 650 στις 950 μονάδες.
----------------
• Ντούκου (πειθαναγκαστικά) είπαμε, λοιπόν, οι πολίτες. Καταλαβαίνουν όμως όλοι ότι το πρόβλημα της οικονομίας και η αντιμετώπιση των διαρθρωτικών προβλημάτων θα τεθεί ξανά –ίσως και συντομότερα απ’ ότι θέλουμε όλοι.
• Περιμένουμε να δούμε τα επόμενα… πονταρίσματα: Των spreads, της τρόϊκας, των διαρθωτικών αλλαγών. Εκεί… «κολλάει» και η οικουμενική κυβέρνηση, για την οποία πολλοί μιλούν.

Έχασε ΚΑΙ η αυτοδιοίκηση

• Τα κόμματα, λοιπόν έχασαν. ΔΥΣΤΥΧΩΣ, κάτω από τις συνθήκες που ξεκίνησε και τερμάτισε ο πρώτος γύρος των αυτοδιοικητικών εκλογών, ΕΧΑΣΕ και η αυτοδιοίκηση.
• Αφού, απώλεσε ουσιαστικά τον αυτοδιοικητικό χαρακτήρα της και μετατράπηκε σε ΣΚΛΗΡΗ κομματική αναμέτρηση.
• Και γράφοντας «συνθήκες» εννοούμε την καθολική κομματικοποίησή τους με υποψηφίους εν ενεργεία βουλευτές και υπουργούς αλλά και την λανθασμένη στρατηγική επιλογή να τεθεί θέμα δημοκρατικής νομιμοποίησης της κυβέρνησης . Επιλογή που κυριολεκτικά «θύμωσε» τους πολίτες οι οποίοι ανεξαρτήτως κομματικών προτιμήσεων ΤΩΡΑ προτάσσουν την σωτηρία της χώρας και «στήριζαν» σιωπηλά τις επιλογές της κυβέρνησης για να βγούμε από την κρίση.
• Δυστυχώς, η κυβέρνηση προέταξε το κομματικό συμφέρον και με πρόσχημα την δημοκρατική νομιμοποίηση των επιλογών της έβαλε το γνωστό δίλημμα. Και οι πολίτες ΘΥΜΩΣΑΝ, όπως φάνηκε και σε σχετική ερώτηση δημοσκόπησης. Θύμωσαν σε ποσοστό 72%, ενώ κατά 61% θύμωσαν και οι ίδιοι οι οπαδοί του ΠΑΣΟΚ!!
• Και μπορεί μεν το ΠΑΣΟΚ να είχε μεγαλύτερες κομματικές απώλειες εάν δεν έθετε το δίλημμα ο πρωθυπουργός (δεν θα το μάθουμε ποτέ, όμως) αλλά και τώρα που το έθεσε (και άρα τα αποτελέσματα μετριούνται ως απώλεια της δύναμής του) όχι μόνο δεν ωφέλησε, αλλά όπως πολλοί αναλυτές είχαν πει, έβλαψε και θα βλάψει την χώρα.
• Και, μακάρι, αυτό να είναι μια… απαισιόδοξη εκτίμηση (έγκριτων αναλυτών) που θα αποδειχθεί λανθασμένη.
• Όμως η πολιτική και η οικονομία, οι κερδοσκόποι και οι ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ δεν καταλαβαίνουν από… ευχές και κομματικά συμφέροντα. Και το… μάρμαρο θα το πληρώσουμε πάλι εμείς. Και η αυτοδιοίκηση, βεβαίως, βεβαίως. Η Καλλικρατική. Η οποία κάτω από άλλες συνθήκες θα μπορούσε να … «ανθίσει».

Μετά τα διλήμματα…

• Τώρα που το δίλημμα της πτώσης της κυβέρνησης ΑΠΟΣΥΡΘΗΚΕ από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, μένει να δούμε, εάν οι πολίτες της χώρας και των Χανιών μας φυσικά, θα ΕΠΙΛΕΞΟΥΝ, τουλάχιστον, στον β γύρο, όσο το δυνατόν πιο ανεξάρτητους υποψήφιους δήμαρχους.
• Γιατί, πώς να το κάνουμε; Άλλο είναι να έχεις «προέλευση» (όλοι έχουμε), άλλο να συμπαθείς κάποιο κόμμα, άλλο να εικάζεται και να τους καταλογίζεται ότι θα υπαχθούν κάποτε στο μέλλον σε …υπό ίδρυση(!!) κόμμα και άλλο να είναι εν ενεργεία βουλευτές κομμάτων. Οι οποίοι μπορεί μεν να έχουν προσφέρει περισσότερο ή λιγότερο – ανάλογα με τα πρόσωπα πανελλαδικά- στο κοινοβούλιο και στον τόπο τους, αλλά η βουλευτική τους ιδιότητα δεν μπορεί αυτό να είναι επιχείρημα για καλύτερη ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑ επιλογή. Το αντίθετο μάλιστα.


… θα επιλέξουμε αυτοδιοικητικά ;

• Επειδή, ειδικά κάτω από τις σημερινές οικονομικές–πολιτικές συνθήκες(και πριν συνέβαινε πάντως) οι «οικουμενικοί» και ανεξάρτητοι δήμαρχοι και περιφερειάρχες εκτιμάται, ότι θα μπορούν να προσφέρουν και διεκδικήσουν καλύτερα. (Βεβαίως υπάρχουν και εξαιρέσεις και –μακάρι- η εκλογή πλέον του, προερχόμενου από την αυτοδιοίκηση ,περιφερειάρχη Κρήτης κ. Αρναουτάκη να ΑΠΟδειχθεί μία απ αυτές).
• Όσο πιο μακριά από εσωτερικούς κομματικούς μηχανισμούς, ανταγωνισμούς και εξαρτήσεις από κόμματα, τόσο ευρύτερη αποδοχή θα έχουν. Και σε μονοκομματικές κυβερνήσεις αλλά και σε… ενδεχόμενη οικουμενική. (Και «παίζει» πολύ το σενάριο μιας οικουμενικής μέσα στο 2011. Τόσο σε πολιτικές εκτιμήσεις υψηλών παραγόντων της πολιτικής ζωής όσο και στην πλειοψηφία των πολιτών που επιθυμούν να επιλυθεί το συντομότερο το πρόβλημα της χώρας με οικουμενική συναίνεση).
• Τα καπετανιλίκια των κομματικών παραγόντων, άλλωστε, δεν εξαλείφονται, με την προκήρυξη όποιων εκλογών. Απλώς… κρύβονται κάτω από το χαλί, μέχρι να αλωθούν οι … ποικιλώνυμες εξουσίες. Και, μετά τις εκλογές- ξανά προς… εμφυλίους τραβούν. (Γνωστά και ΜΗ εξαιρετέα τα Χανιά μας και σε αυτά τα… σπορ).
• Πανελλαδικά και τοπικά, λοιπόν, όπου δίδεται η δυνατότητα να επιλέξουν οι πολίτες - και όχι το κομματικο-πολιτικό σύστημα- δήμαρχο, θα το κάνουν; Μικρόν και οψόμεθα. Το βέβαιο είναι ότι μετά την απομάκρυνση από την ...κάλπη ουδέν λάθος αναγνωρίζεται.

Αυτοδιοικητική δουλειά χωρίς… δουλείες

" Αν ήμουν...πλούσιος...καραβοκύρης , βασιλιάς, ταξιδευτής κι όσα κι εσύ κιε σύ θα ονειρευτείς όταν θα σβήσουνε τα φώτα της γιορτής..."

Αν ήμουν δήμαρχος στην νέα πόλη των Χανιών...διαφεντευτής ...κι όσα κι εσύ κι εσύ κι εσύ θα ονειρευτείς όταν θα σβήνανε τα φώτα της "γιορτής".

Κάπως έτσι μου έρχεται να συνοψίσω τραγουδιστικά την απάντησή μου
στο ερώτημα :"Αν ήσασταν δήμαρχος για μια ημέρα τί θα αλλάζατε;"
που έθεσαν τα "Χανιώτικα Νέα" σε εννέα συνεργάτες τους μεταξύ των οποίων κι εγώ΄. Ολες οι απντήσεις δημοσιεύονται σήμερα στην εφημερίδα και στην ιστοσελίδα www.haniotika-nea.gr



-------------------


Μέσα σε μία ημέρα είναι βέβαιο ότι δεν μπορείς να αλλάξεις πράγματα. Μόνο να ΠΕΙΣΕΙΣ ότι ΜΠΟΡΕΙΣ.
Θα προέβαλλα σε ηλεκτρονική εικονική πραγματικότητα τις σταδιακές αλλαγές που σχεδιάζω για την επίλυση των γνωστών προβλημάτων με προηγούμενη κοινωνική διαβούλευση και χρονοδιαγράμματα έναρξης και λήξης.
Θα επιχειρούσα να πείσω ότι το πρώτο βήμα είναι να αλλάξουμε όλοι νοοτροπία. Να πιστέψουμε στις τοπικές μας δυνάμεις, να απεξαρτηθούμε από τα πολιτικά κόμματα που μας οδήγησαν ως εδώ και να συσπειρωθούμε αυτοδιοικητικά.
Επειδή, ως ανεξάρτητοι αλλά δουλευταράδες και υπεύθυνοι θεσμικοί ΕΤΑΙΡΟΙ του πολιτικού συστήματος μπορούμε καλύτερα και ανταγωνιστικότερα να διεκδικήσουμε πόρους από το ΕΣΠΑ (ΠΕΠ και τομεακά) καθώς και τα προγράμματα που «ανοίγει» η Ευρωπαϊκή ένωση.
Καθώς, όλα αυτά, είναι, πλέον, ανταγωνιστικά και δεν χρειαζόμαστε κυβερνητικές… άκρες (βουλευτές και υπουργούς) για να τα διεκδικήσουμε. Άλλωστε,το πολιτικό μας σύστημα υπολογίζει και «φοβάται» περισσότερο τους ενωμένους πολίτες και αποτελεσματικούς αυτοδιοικητικούς από τους δεδομένους.